Wszystko o badger

Barsuki - rodzaj małych drapieżnych ssaków z rodziny Kunih. Aby odróżnić ich od innych przedstawicieli rodziny.

Według Międzynarodowej Związku Ochrony Natury ogólna populacja Borsuków jest stabilna rekompensata i nie powoduje obaw. Jednak w niektórych regionach, w których nastąpiło aktywne polowanie na te zwierzęta, nastąpił znaczny spadek ich liczby. Pod tym względem borsuki są włączone do niektórych regionalnych czerwonych książek, a rezerwy i rezerwy są tworzone w celu ich ochrony.

Charakterystyka i opis zwierzęcia

Barsuki prowadzi nocny styl życia. W ciągu dnia odpoczywają w norach, a wraz z nadejściem Zmierzchu poszukują. Predator ma doskonały słuch i zapach, ale widzenie, jak w wielu nocnych zwierzętach, jest słabo rozwinięte. Bades mają dość spokojny i spokojny charakter. Wolą ominąć niebezpieczeństwo i okazywać agresję tylko w skrajnych przypadkach.

Barsuki tworzą pary lub małe grupy. W miejscach, w których gęstość zwierząt jest wysoka, żyją w wielu rodzinach, zamieszkałych w tej samej dziurze z wieloma kamerami i podziemnymi fragmentami. Drapieżniki są przywiązane do swojego terytorium i zmieniają siedlisko tylko w skrajnych przypadkach. Ta sama dziura może służyć jako schronienie przez wiele pokoleń. Zwierzęta są stale zajęte się czyszczeniem i dodaniem nowych tuneli. Stara dziura ma złożoną wielopoziomową strukturę, podczas gdy liczba snach może osiągnąć 40-50 sztuk, a całkowita długość ruchów wynosi 80-100 m lub więcej.

Badowie mają gruczoły odbytu, które wydzielają ostro i silnie pachnący sekret. Zwierzęta używają go, aby umieścić ślady na granicach swojego terytorium.

Jak to wygląda

Pojawienie się borsuka ma następujące funkcje:

• Ciało jest wydłużone, ogon jest długi i pokryty wełną;
• Głowa jest mała, z małymi zaokrąglonymi uszami i małymi oczami;
• Kieprz jest wysoce wydłużony, nos jest duży;
• Tylne kończyny są nieco dłuższe niż z przodu, skóra na podeszwach nie jest pokryta wełną, pazury są lekkie.

Futro w różnych częściach ciała odróżnia się długością i składem: kagaję i łapy są pokryte krótkimi włosami, na plecach, żołądek i ogon rosną dużą liczbę długich i szorstkich osuwisk, podkład jest krótszy i miękki. Molt występuje raz w roku i trwa kilka miesięcy wiosną i latem.

Charakterystyczną cechą wyglądu Borsuków jest ich kolor. Ciemniejszy pasek przechodzi w górnej części zwierząt, boki i żołądek mają dużą liczbę małych białych przeplatanych. Głowa jest pomalowana na czarno -biały: wzdłuż całego lufy od nosa do uszu, dwa czarne paski, czoło i policzki białe przełęcz.

Ciało borsuka jest przystosowane do podziemnego stylu życia: jego ciało jest niskie i spłaszczone, krótkie łapy z dobrze rozwiniętymi mięśniami, pazury są małe i mocne. Zwierzę łatwo porusza się przez wąskie tunele i może bardzo szybko budować nowe ruchy. Są przypadki, w których podczas ataków psów borsukom udało się ukryć w dziurze i wypełnić przejście w tunelu, całkowicie go zablokowali.

Wymiary

Długość ciała dorosłych borsuków jest w zakresie od 60 do 90 cm, ogon wynosi od 25 do 30 cm.

Średnia waga zwykłego borsuka wynosi 20-25 kg. Azjatyckie i japońskie drapieżniki ważą mniej. Masa ciała w dużej mierze zależy od sezonu: pod koniec jesieni zwierzęta gromadzą warstwę tłuszczu podskórnego, a do wiosny wszystkie rezerwy tłuszczu są spożywane. Maksymalna waga borsuka może osiągnąć 30-35 kg.

Dymorfizm płciowy u wszystkich przedstawicieli rodzaju jest słabo wyrażany, w niektórych regionach kobiety nie są gorsze od mężczyzn i masy.

Ile lat żyło

Średnia długość życia Borsuki wynosi 10-12 lat. Zwierzęta zawarte w niewoli mają każdą szansę przeżycia do 15-16 lat lub dłużej.

Rodzaje

Następujące odmiany wyróżniają się w rodzaju Barsukow:

Rodzina Kunih obejmuje również łysego borsuka lub miodu. Mieszka w Afryce, na Półwyspie Arabskim i w Indiach. Minaeders są podobne w nawykach ze zwykłymi borsukami, ale różnią się od nich wraz z kolorem, wielkością i należą do innego rodzaju.

Gdzie oni żyją

Barsuki znajdują się na wszystkich kontynentach półkuli północnej, z wyjątkiem Afryki. Możesz je spotkać na terytoriach o klimacie umiarkowanym i subtropikalnym. Strefy naturalne odpowiednie do siedliska borsuków to lasy TAIGA, mieszane, górskie i subtropikalne.

Gdzie mieszka

Zwykłym siedliskiem dla borsuków są lasy, w których fabuły drzew gęsto zarośnięte karabinami, wąwozami i wiązkami na przemian. Predator znajduje się również w stepach i stepach lasów.

Wejścia do otworów borsuka znajdują się w gęstym krzewu na krawędziach lasu i łąkach, na zboczach wzgórz. Zwierzęta wolą osiedlić się na wzgórzach w pobliżu zbiorników, wybierając suche, dobrze zaproszone obszary, które nie zamarzają zimą.

Co oni jedzą

Badger należy do zwierząt drapieżnych, ale w porównaniu z wieloma innymi drapieżnikami jest mniej mięsożerny i je żywność roślinną.

Podstawą diety borsuków są gryzonie podobne do myszy, małe owadowate (mole i złośnięcia), węże, żaby, owady i ich larwy. Czasami dorosłe zwierzęta mogą atakować zając i ptaki układające gniazda na ziemi, chętnie jedzą padlinę.

Latem i jesienią dietę Borsuków jest uzupełniona orzechami, grzybami, żołędziemi, jagodami i owocami dzikich drzew owocowych. Drapieżniki żyjące w pobliżu osad ludzkich mogą najechać na melony i pola, jednak szkoda wyrządzona w tym samym czasie jest nieznaczna.

Jak się rozmnażają

Barsukov przypisuje się monogamicznym zwierzętom: po osiągnięciu dojrzewania tworzą pary na całe życie. Gotowość do reprodukcji występuje u kobiet w ciągu 2-3 lat oraz u mężczyzn w 3-4 lat.

Wczesną wiosną, pierwszy, fałszywy, ruty. W tym okresie mężczyźni, którzy osiągnęli tylko dojrzałe seksualnie lub utracone kobiety, mogą dokonywać długich przejść w poszukiwaniu pary.

Godowanie występuje w miesiącach letnich, czas początku i czasu trwania okresu małżeństwa zależy od strefy klimatycznej i warunków pogodowych. Całkowity czas trwania ciąży wynosi około 9 miesięcy. Pierwszy etap jest utajony, podczas którego zarodek się nie rozwija. Narodziny Badger zwykle odbywają się w lutym-marcu. Kobieta przynosi od 2 do 6 dzieci. Cubs rodzą się ślepe i nie słyszą.

Przejścia słuchowe i oczy na Borsuki otwierają się 3-4 tygodnie po urodzeniu. Pierwsze zęby mleczne są wycinane na 1,5 miesiąca. W ciągu trzech miesięcy Cubs mogą już jeść zwykłe jedzenie, a po 4-5 miesiącach kobieta całkowicie przestaje karmić je mlekiem.

Jesienią młode borsuki osiągają rozmiar i wagę dorosłych zwierząt. Przed początkiem zimy przygotowują dla siebie dziury, gdzie zimą do wiosny.

Jak borsuk przygotowuje się na zimę

Zwierzę jest jedynym przedstawicielem rodziny Kunih, hibernowanym na okres zimowego. Bades zaczyna przygotowywać się do zimy w środkowej jesieni. Aktywnie jedzą, zbierając kilka kg tłuszczu w ciągu 1-2 miesięcy. Niektóre osoby mogą przybierać na wadze przed początkiem zimy do 8-10 kg.

Przed leczeniem w dziurze Borsuk usuwa stary ściółka, czyści i pogłębia otwory, rzucając wszystkie śmieci i gleby w pobliżu wejść. W tym okresie bardzo łatwo jest zauważyć ślady życia zwierzęcia i ustalić, który z NO jest zajęty.

Przed wspinaniem się na zimę Barsuk wciągnął suche liście do aparatu i zatyka wejścia do glinianych korków.

Zazwyczaj drapieżnik hibernuje od połowy tytułu do początku listopada, jednak terminy mogą się różnić w zależności od warunków klimatycznych. W otworze Badger zimy do połowy marca i wychodzi dopiero po stabilnym temperaturze na znaku powyżej 0 stopni.

Znaczenie w naturze

Według biologów borsuki można przypisać jednym z najbardziej aktywnych konwerterów ekosystemów. W miejscach o dużej gęstości zaludnienia zwierzęta budują całe podziemne miasta z wieloma rozgałęzionymi tunelami. Taka podziemna konstrukcja wpływa na glebę, żyjące w niej organizmy, a także skład gatunkowy roślin. Ponadto borsuki kontrolują liczbę małych gryzoni, ślimaków, gąsienic i innych szkodników. W poszukiwaniu żywności drapieżniki poluzują górną warstwę gleby, która również pozytywnie wpływa na roślinność.

Ciekawe fakty o borsukach

• Barsuki niosą niektóre choroby niebezpieczne dla ludzi i zwierząt: wściekliznę, rzutozę, byk gruźlica i inne.
• Sunda śmierdzący borsuk, znany również jako ciało, został przypisany rodzinie Szwonów pod koniec ubiegłego wieku. Nazwa zwierzęcia otrzymała zdolność do wytworzenia gwałtownie pachnącego tajemnicą gruczołów odbytu w przypadku niebezpieczeństwa. Wraz z pływającym borsukiem tworzą rodzaj śmierdzącego borsuka.
• Tłuszcz zgromadzony przez borsuka przed początkiem zimnej pogody ma bogatą kompozycję i ma wiele właściwości leczenia. W medycynie ludowej tłuszcz borsuka zastosowano do wzmocnienia odporności, leczenia przeziębienia, różnych chorób płuc i szybkiego gojenia się ran. Mieszkańcy Dalekiego Wschodu i Syberii nałożyli go na skórę, aby chronić i odmrożeni.
• Barsuki wymieniają informacje ze swoimi krewnymi, używając wielu różnych dźwięków: od gwizdka i pisków po chrząknięcie i dudnienie. Kiedy zbliża się niebezpieczeństwo, zwierzę krzyczy nagle, a podczas ataku zaczyna przebić się.
• Hodowla borsuka w niewoli staje się coraz bardziej popularna w prywatnych i gospodarstwach. Zwierzęta są uprawiane w celu uzyskania cennego tłuszczu i mięsa, które charakteryzuje się wysokim smakiem i jest uważane za przydatne.