Wszystko o zającach

Złaki -duży rodzaj średnich ssaków z rodziny oddziału podobnego do Hare Hare. Do początku XX wieku biologiczna klasyfikacja zabytków została przypisana oderwaniu gryzoni. W 1912 r. Zoolog James Gidley przeanalizował kryteria, na podstawie których ustanowiono podobieństwo Zaitseva i gryzoni, i doszedł do wniosku, że są to dwie niezależne gałęzie ewolucyjne.

Jak to wygląda

Niezależnie od ogólnej przynależności, Hares mają następujące ogólne cechy struktury i wyglądu:

• Ciało jest wydłużone, smukłe, owalne z lekko wydłużonym pyskiem;
• Uszy są długie w porównaniu z wymiarami głowy, mogą się obracać niezależnie od siebie;
• Tylne nogi są lepiej rozwinięte i mają wydłużoną stopę, co umożliwia skoki w dal i natychmiast rozwinąć dużą prędkość;
• Pazury są ostre i prawie proste, służą jako ochrona przed drapieżnikami i pomagają kopać śnieg i luźność gleby w poszukiwaniu żywności;
• Ogon jest bardzo krótki, u niektórych gatunków praktycznie nie jest zauważalny;
• Dwa duże siekacze (takie jak gryzonie) i dwa mniejsze znajdują się na górnej szczęce, rosną przez całe życie i wymagają ciągłego szlifowania twardego jedzenia.

W wielu typach adaptacja do środowiska przejawia się w kolorze. Tak więc krzewak ma brązową wełnę z czarnymi pokrzywami, w Hare-Rally-A ciemnożółty. W arktycznym białym człowieku, mieszkającym na dalekiej północy, gdzie środowisko jest śnieżną samolotem, wełna ma biały kolor. Ale zająca mieszkająca w lesie (na przykład Manchu) ma ochrypły brązowy odcień z czarnymi pokrzywami i ciemnymi paskami wzdłuż pleców.

Dostosowanie do otaczających warunków przejawia się w sezonowej zmianie koloru wełny: wiele widoków przed początkiem zimy staje się białe lub lżejsze, a podczas wiosennej trzpienia nabierają zwykłego koloru futra.

Prawie niemożliwe jest odróżnienie kobiety od mężczyzny zgodnie z zewnętrznym opisem zwierzęcia. Dimorfizm płciowy objawia się tylko w niewielkiej różnicy wielkości ciała i kształtu kufy (u kobiet jest bardziej zaokrąglony).

Wymiary i waga

Do jakiego rozmiaru może rosnąć i ile waży dorosły zając?

Masa i wymiary osób dojrzałych seksualnie zależą od typu:

Uważa się, że największym zająca wszystkich przedstawicieli rodzaju jest Rusak. Waga poszczególnych osób może osiągnąć 7 kg, a długość wynosi 70 cm.

Jaka jest różnica między zającym a królikiem

Oba rodzaje należą do jednej rodziny, ale styl życia Hare ma swoje własne cechy: nie jest przywiązany do terytorium, stale się porusza, ukrywa w dołach i wnękach. Wręcz przeciwnie króliki żyją w jednym miejscu przez długi czas. Azyl dla nich to nory składające się z wielu ruchów i komn. Dlatego tylne nogi królików nie są tak długie i masywne.

Zieważ są dzikie zwierzęta, nie są podatne na udomowienie i słabo propagowane w niewoli. Króliki są łatwo oswojone i zapewniają liczne potomstwo podczas przechowywania w komórkach i dołach.

Zaychaty rodzą się prawie całkowicie niezależne, kobiety karmią je tylko po raz pierwszy, podczas gdy zając może karmić zarówno własne, jak i nieznajomych. Króliki rodzą się ślepe i nagi, muszą się dbać. Jeśli umieścisz królika z młodym z czyimś zapachem, ona je zje.

Dlaczego Hare nazywa się ukośnym

Zając jest postacią w bajkach i legend wśród wielu narodów świata, wiele przekonań jest z tym związana i będzie. Ludzie mają wiele pseudonimów charakteryzujących wygląd, szybkość ruchu i styl życia. Często zając nazywa się ukośny. Uważa się, że taki pseudonim może pojawić się z dwóch powodów:

• Uciekając z prześladowań, zwierzę skakał nie w linii prostej, ale w różnych kierunkach. To nie jest niezdolność zająca do poruszania się prosto, ale celowy manewr niezbędny do pomylenia śladów.
• Lokalizacja oczu Zaitsev zapewnia im doskonałą recenzję boczną, ale aby rozważyć coś z przodu lub za sobą, muszą albo odwrócić głowy, albo kosić u uczniów z tyłu i do przodu.

Ile lat żyło

Oczekiwanie życia zająca w niewoli może osiągnąć 15 lat lub dłużej. W naturze, aż do takiego wieku, zwierzęta rzadko żyją. Cechy reprodukcji i duża liczba naturalnych wrogów są głównymi przyczynami przedwczesnej śmierci. Ponadto zające często stają się trofeami polowań.

Oczekiwanie życia w dużej mierze zależy od płci (kobiety żyją dłużej niż mężczyźni) i gatunki: amerykańskie białawe mogą żyć do 8 lat, arktycznego wybielacza do 6 i zająca na czarno ogonową do 4-5 lat w wieku 4-5 lat.

Rodzaje

Rodzaj Hares ma ponad 30 gatunków. Poniżej znajdują się opisy niektórych przedstawicieli rodzaju.

Zając antelopian

Powszechne w Meksyku, podczas gdy środowisko jest dość suchych regionów. Kaktusy i jukce często służą jako zwierzęta dla zwierząt. Charakterystyczną cechą gatunku są uszy, które mogą osiągnąć długość 15-17 cm.

Białoruska zająca

Zasięg dotyczy prawie całego terytorium naszego kraju, z wyjątkiem regionów południowych. W miesiącach letnich futro zwierząt ma brązowo-czerwony kolor, w zimie staje się prawie całkowicie biały.

Hare-Rusak

Mieszka na zachodniej Syberii, na południu europejskiej części Rosji, na północy Iranu i Iraku. Na niektórych obszarach gatunek jest pod strażą i wymieniony w regionalnych czerwonych książkach.

Różnice morfologiczne białego zająca i Hare-Rusak mają kształt ogona (u białego człowieka jest okrągły) i długości uszu (mają więcej i mogą osiągnąć 14 cm długości). W miejscach o dużej populacji tych dwóch gatunków kobiety białych są często pokryte mężczyznami Rusaki. Hybryda nazywa się Tumak. Cubs odziedziczy cechy obojga rodziców. Zimą można je odróżnić czerwonawym odcieniem wełny na głowie. Dojrzewanie Tumaki nie dało potomstwa.

Arktyczny biały

Widok dostosowany do życia na obszarach polarnych i górzystych. Arctic White Man mieszka na Grenlandii i na północy Kanady.

Zając w paski

Małe zwierzę mieszkające w Indonezji i na wyspie Sumatra. Zając w paski ma stosunkowo małe uszy, jego futro jest czarne z jasnobrązowymi paskami i plamami w całym ciele.

Hare-Tolay

Występuje w całej Azji Środkowej, w Mongolii, na północy Chin. Hare-Tolay ma szary kolor, zimą futro rozjaśnia się. Struktura tylnych nóg nie pozwala zwierzęciu poruszać się w głębokim śniegu. Jeden z najbardziej płodnych gatunków: kobieta może przynieść potomstwo 4 razy w roku, podczas gdy ilość królików w potomstwie często osiąga 8-9.

Reprodukcja

Płodność zależy bezpośrednio od siedliska zając. Widoki żyjące w ciepłych regionach udaje się przynieść 2-3, a czasem 4 miotów rocznie. Gotowość do krycia występuje w wieku 8-10 miesięcy.

Początek rutyny jest wczesną wiosną. Każdy mężczyzna obejmuje kilka kobiet, które również kojarzą się z kilkoma partnerami. Okresu małżeńskiego towarzyszy starcia między mężczyznami, niektóre walki kończą się poważnymi ranami.

Narodziny królików trwają średnio w 50 dnia po zapłodnieniu kobiety. Cubs rodzą się i pokryte futrem. Przez pierwsze kilka dni są w gnieździe i jedzą wyłącznie mleko matki. Tydzień później króliki zaczynają opuszczać gniazdo i jeść żywność roślinną.

Kobieta, która urodziła niemal natychmiastowe krycie i nadal karmią potomstwo, nosząc następujące młode. Bunnies nie monitorują potomstwa i mogą karmić zarówno własnych, jak i nieznajomych, którzy poznali je podczas poszukiwania żywności.

Gdzie to mieszka

Skala rozprzestrzeniania się zając - wszystkie kontynenty oprócz Antarktydy i Australii. Dostosowali się do życia we wszystkich strefach klimatycznych: możesz spotkać zwierzę w Arktyce i na Alasce, w mokrych tropikach, w górskich regionach, na suchych pustyniach i półdysertach.

Gdzie mieszka

Zwykłe siedlisko zająca to otwarta przestrzeń: w lasach preferują krawędzie, polanie, cięcie, w strefie stepowej znajdują się w belkach, na równinach zalewowych rzek. Na obszarach górskich zające mogą wzrosnąć na wysokość do 2000 m nad poziomem morza.

Zwierzęta często poruszają się w poszukiwaniu jedzenia, a do odpoczynku jako schronienie wybierają dziury pod krzakami lub w pobliżu upadłego drzewa, wgłębienia na wysokiej trawie.

Co je

Metodą odżywiania zabytków są one przypisywane fitofagi - zwierzęta żywiące się roślinami. Zwierzęta nie mają specjalnych preferencji żywnościowych. Jedzą trawę, młode pędy i kora drzew, jagody, grzyby, bulwy roślinne. To jedna z niewielu roślinożerców, które nawet niektóre toksyczne rośliny mogą jeść.

Latem zające znajdują jedzenie w lesie, w polnych, w zaroślach krzewów. W zimnej porze, z brakiem bazy paszowej, zwierzęta można wybierać w pobliżu osad, gryząc młode sadzonki w ogrodach i zbierając resztki uprawy, które pozostały na polach i ogrodach.

Ze względu na fakt, że żywność roślinna nie zawiera wielu składników odżywczych, układ trawienny hakowania jest dostosowywany do trawienia znacznych objętości zasilania. Aby rozbić całą żywność w żołądku, wymagana jest wystarczająca liczba enzymów. Zające jedzą śmieci, gdy czują brak enzymów. Przyspiesz proces trawienia może miękkie zielone odchody. To niezbędne bakterie, które go zawierają. Zwierzęta z twardymi kolorami nie jedzą zwierząt.

Przy jakiej prędkości działa

Wśród małych ssaków zające są rekordowe posiadacze prędkości ruchu. Ukrywając się przed prześladowaniami, są w stanie przyspieszyć do 60 km/h. Niektóre gatunki, takie jak zając antelopowy, mogą rozwinąć jeszcze większą prędkość - 70 km/h. Maksymalna prędkość zająca wynosi 80 km/h.

Jak zając przygotowuje się na zimę

Główną ochroną zająca przed wrogami jest zdolność do ukrycia. Ponieważ szare lub brązowe futro natychmiast da zwierzę w zimie, zwierzęta zmieniają kolor wełnianej okładki. Molt rozpoczyna się od końca września, a na początku zimy zająca jest całkowicie pokryta białym futrem lub znacznie rozjaśnia.

W miesiącach zimowych nie tylko zmienia się pojawienie się, ale także nawyki: zające spędzają większość dnia w otworach wykopanych na śniegu, pozostawiaj schronienie wyłącznie w nocy i tylko w poszukiwaniu jedzenia.

Który je zające od zwierząt

Naturalnymi wrogami zając są lisami, wilkami, lynksami, dużymi ptakami drapieżnymi. Najczęściej ofiarą drapieżników są Hare i młode osoby. Utrzymanie liczby populacji występuje z powodu wysokiej płodności i szybkiego dojrzewania seksualnego zwierząt.

Ciekawe fakty dotyczące zając

• W miesiącach zimowych możesz określić miejsce leżenia zająca przy torach pozostawionych na śniegu. Wracając od karmienia do jego schronienia, zwierzę ostrożnie myli ślady: pętla, robi kręgi, stając się łapami na już zmęczoną ścieżkę, przeskakuje na boki i zmienia kierunek ruchu. Ścieżka białego zająca jest rodzajem polowania zimowego, które polega na znalezieniu dziury zająca poprzez rozwiązanie śladów pozostawionych na świeżym śniegu. Ścieżka zabytków wymaga obserwacji, cierpliwości i doskonałej znajomości nawyków bestii.
• Gruczoły potowe w zając znajdują się na stopach tylnych nóg. Dlatego prawie niemożliwe jest ustalenie zapachu siedzącego w schronisku zwierzęcia.
• Humbaced Hare, który mieszka w Ameryce Środkowej i Południowej, tak naprawdę nie odnosi się do Zaitseva, ale jest gryzonem.
• Temperatura ciała-38-39 stopni. Podczas zimowych mrozów może zmniejszyć się do 37 stopni. Długie uszy zawierające wiele naczyń krwionośnych pomagają utrzymać stabilną temperaturę zająca. Dlatego wszystkie poglądy uszu żyjące w ciepłym klimacie są znacznie dłuższe niż północni przedstawiciele rodzaju.