Wszystko o mongoose

Mongoose - mały drapieżny ssak z podskórnej łodzi podwodnej. Rodzina Mangustova łączy 35 gatunków. Starożytni przodkowie zwierzęcia pojawili się na planecie około 20 milionów. Lata temu. Jego najbliżsi krewni to Viberur. Przez długi czas Mongoose i przynależne do wielokrotnych i cytowanych należały do ​​jednej rodziny. Badania DNA przeprowadzone pod koniec ubiegłego wieku i szczegółowe badanie nawyków zwierząt stały się podstawą alokacji mangustów w oddzielnej grupie.

Małe drapieżne zwierzęta są bardzo ważne dla utrzymania równowagi w ekosystemach. Korzyści Mongoose to kontrolowanie liczby populacji owadów, gryzoni i gadów. Według Międzynarodowej Związku Natury liczba wielu przedstawicieli rodziny jest zmniejszona. Niektóre z nich zostały już wprowadzone w międzynarodowej czerwonej książce ze statusem „Zobacz zbliżone do wrażliwego”.

Charakterystyka i opis zwierzęcia

Mangusts należą do zwierząt społecznych: większość odmian tworzy kilka grup z jednego mężczyzny, kilku kobiet i ich młode. Czasami liczba kolonii rodzinnych może dotrzeć do 50 osób. Zwierzęta są w stanie dbać o członków swojej grupy i wspólnie bronić się przed atakowaniem wrogów.

Zwierzęta często używają otworów pozostawionych przez gryzonie jako schroniska. W zależności od warunków regionu i siedlisk zwierzęta mogą wyposażyć schronienie w szczeliny lub niszach kamiennych, w pustych drzewach, pustych termitach.

Każda grupa zajmuje pewne terytorium, którego granice są oznaczone ostro pachnącego tajemnicą gruczołów odbytu. Mongoose prowadzi dzienny styl życia. Zwykle polują jeden po drugim, czasami zjednoczeni w grupach, aby atakować dużą ofiarę.

Dla zwierząt charakterystyczna jest komunikacja dźwiękowa. Za pomocą różnych dźwięków wymieniają informacje i zgłaszają zbliżające się niebezpieczeństwo. Mangusty mają bardzo dobrze rozwinięte wizję i zapach.

Jak to wygląda

Pojawienie się przedstawicieli rodziny Mangustov ma następujące funkcje:

• Ciało wydłużone krótkimi kończynami i tylnymi kończynami;
• Istnieje pięć palców na łapach z dużymi pazurami w -ach;
• Głowa jest mała, okrągła, z wydłużoną twarzą i małymi okrągłymi uszami;
• ogon jest długi (równa połowy całkowitej długości ciała), do końca zwęża.

Pomimo faktu, że zwierzęta żyją w ciepłych regionach, ich futro jest bardzo gęste. Gęsty płaszcz to ochrona przed ukąszeniami węża. Kolorowanie różnych podgatunków jest bardzo różne. Kolor jest zdominowany przez szary, brązowy, brązowy, czerwony odcienie. Końce kosmków mogą być lżejsze. Łapy są zwykle ciemniejsze, czasem czarne.

W jamie ustnej Mongoose wynosi od 32 do 40 zębów. Uczniowie są wąskie, jajowate.

Ile lat żyło

W naturalnym środowisku oczekiwana długość życia Mongoose wynosi 8-10 lat. W niewoli zwierzę może żyć do 14-15 lat.

Wymiary

Wśród mangustów są zarówno duże osoby, jak i karłowate, rosnące do wielkości zwykłych szczurów. Poniżej znajdują się średnie dane dotyczące niektórych przedstawicieli rodziny.

Rodzaje mangustów

Wśród wielu odmian rodziny następujące typy są najbardziej interesujące:

• indyjski Gray Mungo (Herpestes Edwardsii). Aby wyznaczyć zwierzę, używana jest inna nazwa - zwykły mangust. Dystrybuowane w Indiach, Pakistanie, Iran. Różni się od innych odmian o srebrnym szarej odcieniu wełny, ciemniej.
• Kuzimanza z długim poziomem. Małe zwierzę mieszkające w Afryce Zachodniej. Charakterystyczną cechą jest silnie wydłużony przód kufy. Kuzimanzes bardzo dobrze tolerują niewolę. Często są trzymane jako zwierzęta domowe.
• Jawajski mangust. Obszar historyczny rozprzestrzenia się na południowy i południowy wschód od Azji, wyspy Java, Sumatra i Borneo. W przeciwieństwie do jego krewnych prowadzi jeden styl życia. W ostatnim stuleciu został sprowadzony do Ameryki Południowej i na wyspy Karaibów.
• Smukły mangust. Występuje w całej Afryce, z wyjątkiem regionów pustynnych. Możesz dowiedzieć się zwierzęcia według jasnego pomarańczowego koloru futra. Smukły Mongoose jest przedmiotem polowania. Zrobić zwierzęta ze względu na mięso i dalsze stosowanie w medycynie.
• Mangust w paski. Mieszka w centrum i na południu kontynentu afrykańskiego. Jasnoszare i ciemnoszary paski poprzeczne na naprzemienne na ciele zwierzęcia. Przedstawiciele gatunku nie mają stałych obszarów myśliwskich i regularnie poruszają się w poszukiwaniu żywności.
• Mangste-craboed. Jeden z największych przedstawicieli rodziny. Mieszka w południowych Chinach. Podstawą diety są skorupiaki, kraby, żaby i inni mieszkańcy zbiorników wodnych.

Gdzie oni żyją

Mangusts należą do zwierząt żałujących ciepła, więc ich historyczne siedlisko rozciąga się na kontynent afrykański, Półwysep Arabski, południowe regiony Azji.

Gdzie mieszka

Strefy naturalne odpowiednie do siedliska Mongoose obejmują lasy tropikalne, sawanny, suche stepy i półdery. Możesz spotkać zwierzę na równinach i w górzyste, pokryte roślinnością, regionami. Naturalne siedlisko woda Mongoose - terytoria w pobliżu rzek, jezior i bagna.

Zwierzęta całkowicie nie boją się ludzi i znajdują się w gęsto zaludnionych obszarach, wyposażając schroniska w pobliżu domów.

Co mongoose w dzikim karmieniu

Dieta zwierzęcia zależy od gatunku. Wśród mangustów są zarówno gatunki mięsożerne, jak i wszystkożerne.

Zazwyczaj Mongoose je owady, małe gryzonie, jaszczurki i ptaki. Zwierzęta szukają żółwi i krokodyli zakopanych w piasku i jedząc tam jaja, łamiąc skorupę tylnymi nogami. Jagody i soczyste kłącza roślin również idą na jedzenie.

Drapieżniki mieszkające w pobliżu zbiorników polują na smażenie, kraby, skorupiaki i żaby.

W przypadku braku innych dostępnych potraw, Mongoose może jeść padlinę.

Propagacja i potomstwo

Dojrzewanie w Mongoose występuje w wieku 12-14 miesięcy. Zwierzęta nie mają wyraźnie wyraźnego małżeństwa. Krycie może odbyć się z kilkoma partnerami z ich rodzinnej kolonii.

Warunki ciąży w różnych typach wynoszą od 100 do 40 dni. Większość mangustów nosi potomstwo przez 2 miesiące. Przed porodem samica przygotowuje się do zacisznego miejsca i łączy je suchą trawą i liśćmi.

Zwykle w jednym miocie są od 2 do 4 szabaków. Urodzili się ślepy i głuchy i przez miesiąc jedzą wyłącznie mleko matki. W wieku 2 lat dzieci mają oczy i fragmenty słuchowe, zaczynają poruszać się niezależnie. Za miesiąc dorosłe młode zaczynają opuszczać schronienie i uczyć się twardego jedzenia.

Zachowanie społeczne mangustów przejawia się w ogólnej opiece nad potomstwem. Wszystkie kolonie żeńskie mogą karmić małe dzieci mlekiem, a w wieku 3 miesięcy każdy młody Mongoose ma opiekuna, który uczy go polowania. W przypadku niebezpieczeństwa cała grupa chroni młode zwierzęta.

Naturalni wrogowie

Mongooza często staje się ofiarą większych drapieżników: lisów, lampartów, szaków, dużych varanian. Na zwykłych obszarach z niewielką ilością roślinności duże drapieżne ptaki są największym zagrożeniem dla zwierząt: Orły, Hawks, Luni.

Dlaczego Mongoose nie boją się węży

Małe zwinne zwierzę jest jednym z niewielu drapieżników, które mogą oprzeć się trującym wężem. W walkach z Cobras i Vipers Mongoose wygrał 75-80% przypadków. Udane polowanie na węża jest możliwe z dwóch powodów:

• Zwierzęta mają pewną odporność na truciznę, więc nie umierają przy pierwszym kęsie węża. Zmniejszona podatność na substancje toksyczne wiąże się ze specjalną strukturą układu nerwowego i mięśniami Mongoozy: Trucizna węża nie jest w stanie spowodować paraliżu. Jeśli atak drapieżnika nie powiedzie się, powtarzające się ukąszenia mogą stać się śmiertelne.
• Natychmiastowa reakcja Mongue pozwala mu skutecznie uniknąć ataków węża i wykonać szybkie ataki. Podczas walki zwierzęta podskakują i gryzą wroga w wrażliwym miejscu pod głową. Szybkość i dokładność ataków Mangusta jest ich główną przewagą w pojedynku.

Znaczenie w naturze i ludzkim życiu

W naturalnych siedliskach Mongoose reguluje liczbę gadów, gadów i gryzoni, z których wiele jest szkodnikami lub stanowią niebezpieczeństwo dla ludzi. W tym względzie, w ciągu ostatnich dwóch wieków, wprowadzono kilka prób wprowadzenia Mongoose na kontynencie amerykańskim, do Europy, Japonii i innych wysp Pacyfiku i Oceanów Atlantyckich, aby zniszczyć trujące węże, ale oni oni są Wszystkie przeszły bezskutecznie.

Drapieżniki z powodzeniem zakorzeniły się w nowych warunkach, ale nie dało to oczekiwanego efektu: w przeciwieństwie do wspólnej opinii, gady nie są głównym pokarmem zwierzęcia i nie ma szczególnego powodu, aby celowo polować na węże. Ponadto, w naturalnym środowisku, Mongoose występują tylko z raczej powolnymi kobrami i żmirem, dlatego były one bezsilne przeciwko reakcji błyskawicy węży wybuchowych (w Ameryce) (w Ameryce) (w Ameryce) (w Ameryce) (w Ameryce) (w Ameryce) (w Ameryce) (w Ameryce) (w Ameryce) (w Ameryce) (w Ameryce) (w Ameryce) (w Ameryce) (w Ameryce) (w Ameryce) (w Ameryce) Ameryka) (w Ameryce) (w Ameryce) (na wyspach Karaibów). Jednocześnie pojawienie się nowego rodzaju drapieżnika w ekosystemie doprowadziło do znacznego spadku populacji niektórych gryzoni i małych ptaków. Typy takie jak chomika antylles, ryż ryżowy Yamaisky, jaszczurka Ameywa i Slitzes zostały całkowicie zniszczone.

Informacje uzyskane w wyniku oceny liczby niektórych gatunków rodzimych po osiedleniu się Mongoose, stanowią przyczynę wprowadzenia zwierząt na liście niebezpiecznych gatunków inwazyjnych z dalszym zakazem importu.

Ciekawe fakty o Mongoose

• Nowoczesna nazwa drapieżnego zwierzęcia pochodzi z języka angielskiego. Angielskie słowo „Mongoose” z kolei jest nieco zmodyfikowanym pożyczaniem z języków hindi (Mungus), Marathi (Munguza) i telugu (Mungisa).
• W starożytnych Egipcjan Mongoose były świętymi zwierzętami. Zwierzę zyskało taki szacunek, rujnując krokodyle gniazda, jedząc jaja pozostawione bez opieki. Jeden z gatunków mieszkających w Afryce nazywa się Egiptan Mongoose lub Faraoneov szczura.
• Niektóre rodzaje Mongoose są łatwo oswojone, a nawet mogą nauczyć się wykonywać kilka prostych zespołów. W naturalnych siedliskach czasami są one trzymane jako zwierzęta domowe.
• Mongoose krasnoludów jest liderem kolonii. Tylko ona i starszy mężczyzna grupy mogą odtworzyć potomstwo.
• Na przykład niektórzy Wyverr, ring -right mungo, mają znaczące podobieństwo do Mongoose i nie tylko w wyglądzie, ale także w naturze zachowania.
• Jest tylko mongto, który go pokonał. Pozostali członkowie rodziny nie próbują odebrać ofiary.