Wszystko o miodzie

Medican jest małym drapieżnikiem z rodziny Kunih. Zwierzę ma inne nazwy: Rade, Bald lub Honey Badger. Pierwszy naukowy opis bestii powstał pod koniec XVIII wieku. Po pierwsze, miód (Honey Badger) został przypisany podrodziny Kunih, a następnie - podrodziny borsuka. W nowoczesnej klasyfikacji Ratel jest jedynym w podrodziny Mellivorinae.

Do tej pory miodowicy pozostają słabo badanymi zwierzętami. Mała gęstość osadnictwa i aktywność nocna komplikują obserwację nawyków bestii. Większość informacji na ten temat uzyskano w wyniku badania osób żyjących w niewoli.

Charakterystyka i opis zwierzęcia

Kto jest hedor, jakie cechy zachowania ma?

Predator prowadzi pojedynczy styl życia. Każda osoba dorosła ma indywidualne terytorium, które jest regularnie oznaczone ostro pachnącego tajemnicą gruczołów odbytu. Działki miodu są dość obszerne: kobiety zajmują ziemie z obszarem do 200 metrów kwadratowych. km i mężczyźni polują na obszarze do 500 kV. km.

Po południu zwierzęta śpią, używając otworów wykopanych w ziemi jako schronienie, a wraz z nadejściem zmierzchu krąży wokół ich ziemi. Każdy miód znaleziony na jego stronie do dziesięciu schronisk. Aby to zrobić, używa nie tylko niezależnych dziur, ale także porzuconych mieszkań innych zwierząt, szczelin w kamieniach lub pustych w pniach starych drzew.

Z natury miodu są podobne do powiązanego wyglądu w regionach północnych - Wolverines. Honey Badger to okrutne zwierzę, które w przypadku ataku wrogów woli walczyć i nie uciekać.

Hedysta jest niebezpieczny i często wygrywa w walkach z kilku powodów:

• Na przednich łapach znajdują się mocne pazury ze spiczastymi końcami do 5 cm długości;
• Potężne szczęki z ostrymi zębami są w stanie zmiażdżyć skorupę żółwi lub małe kości szkieletu napastnika;
• Trwała i elastyczna skóra o grubości do 6 mm chroni przed ukąszeniami;
• Skóra ma warstwę tłuszczową i nie jest przymocowana do ciała na całej powierzchni, co pozwala zwierzęciu wyjść do wroga, gdy chwyta od tyłu i dostarcza ciosy zębami lub pazurami;
• Sekret gruczołu odbytu uwalnianych podczas niebezpieczeństwa ma ostry zapach, który może tymczasowo zdezorientować wroga.

Ratel jest nie tylko najbardziej nieustraszonym zwierzęciem na świecie. Naukowcy zauważają również wysoką inteligencję, zaradność i przebiegłość. Te cechy są szczególnie objawiane podczas polowania i śledzenia ekstrakcji.

Jak to wygląda

Miód jest łatwy do nauczenia się według charakterystycznego koloru: od większości zwierząt mających ciemniejsze plecy, różni się od jasnego pleców i ciemniejszej dolnej części ciała. Z tego powodu zwierzę otrzymało jedną z jego nazw-łysy borsuk.

Pojawienie się Ratel ma następujące cechy:

Kolor zwierzęcia łączy czarno -biały lub szary. W tym przypadku górna część głowy i tyłu jest biała lub szara, a dolna część ciała jest czarna. W niektórych podgatunkach kontrast koloru jest wymawiany jasno, w innych praktycznie nie jest zauważalny ani całkowicie nieobecny (całe ciało jest pokryte czarnym futrem).

Wśród miodu Kuni jest jeden z największych gatunków: dorosłe zwierzęta osiągają długość 70-80 cm, długość ogona wynosi 20-25 cm. Wysokość na zwłokach znajduje się w zakresie 30 cm. Średnia waga ciała przerostu bestii wynosi około 12-15 kg, podczas gdy waga i wielkość kobiet są nieco mniejsze niż mężczyźni.

Ile lat żyło

Oczekiwana długość życia dyrektora medycznego w warunkach naturalnych nie została ustalona. Zwierzęta żyjące w niewoli żyją średnio do 23-25 ​​lat. Ponieważ Rateli z powodzeniem sprzeciwił się atakom drapieżników, można założyć, że w naturze żyją tak samo jak w ogrodach.

Gdzie to mieszka

Siedlisko borsuka miodowego rozciąga się na prawie cały kontynent afrykański, z wyjątkiem regionów północnych, a także na półwyspie arabskiego i indyjskiego. Małe populacje żyją w Kirgistanie, Uzbekistanie i Turkmenistanie.

Gdzie mieszka

Zwykłym siedliskiem borsuka miodowego jest las, leśny stepe, trawiaste równiny. Możesz spotkać go u podnóża pokrytych lasami na wysokości do 3000 metrów nad poziomem morza.

Honeybows Unikaj suchych regionów i terytoriów o stale wysokiej wilgotności, więc nie znajdują się na pustyniach, półdysterkach, mokrych lasach tropikalnych.

Co je

Nazwa otrzymała miód do uzależnienia od ruiny gniazd pszczół. Jednak głównym celem atakowania pszczół nie jest miód, ale larwy owadów zapieczętowane na plamkach miodowych zawierających dużą ilość białka i innych składników odżywczych i korzystnych substancji. Miód i młode pszczoły stanowią tylko niewielką część diety Ratel i są bardziej jak przysmak niż główne jedzenie.

Zazwyczaj drapieżnik poluje na myszy, chomiki, gopery i inne gryzonie, łapie jaszczurki, żółwie, małe krokodyle, ptaki. Podczas polowania honeyian może szybko wspinać się na drzewa. Dzięki dobrze rozwiniętym słuchowi i zapachom może określić lokalizację produkcji pod ziemią. Po odkryciu ofiary Ratel podpisuje ziemię z błyskawicą, dusi się i je zwierzę. Imponująca część diety łysego borsuka składa się z węży, w tym toksycznych.

Nieustraszony miodnik podczas polowania często atakuje zwierząt lepszy w rozmiarze: lis, antylopa, Buffalo Cub. Jest także w stanie odzyskać ofiarę innych drapieżników. Ekses żyjący w pobliżu ludzkich osad rujnującej narzędzia, zabijają drobi i bydło.

Medaeders są rzadko spożywane, podczas gdy preferują soczyste bulwy, jagody i owoce.

Jak się rozmnażają

Dojrzałość płciowa zakresów miodu występuje w wieku 12-18 miesięcy. Kobieta przynosi potomstwo raz w roku, podczas gdy początek Gon nie ma wiązania w tym sezonie. W okresie ślubu zwierzęta tworzą pary. Z reguły mężczyzna opuszcza kobietę natychmiast po zapłodnieniu, jednak kilka przypadków jest znanych, gdy Honeyianie nadal mieszkali w parach, dbając o ogólne potomstwo razem.

Ciąża w miodnych borsukach trwa od 5 do 7 miesięcy. Taka różnica w warunkach jest najprawdopodobniej spowodowana opóźnionym dojrzewaniem zarodka. Ściółka może wynosić od 2 do 4 młodych. Dzieci rodzą się ślepe i nie mają wełnianej okładki. 25-30 dnia ich oczy otwarte, a do 40 dnia ciało jest pokryte wełną. Po 3 miesiącach Cubs po raz pierwszy opuszczają dziurę i wychodzą z matką w poszukiwaniu jedzenia.

Nawet wraz z nadejściem potomstwa kobieta nadal zmienia siedlisko co 1-2 dni. Na początku przenosi dzieci na nowe miejsce w zębach, później podążają za kobietą samodzielnie.

Młodzi miodni nadal pozostają z matką do roku, a następnie szukają swojego terytorium. Przez kilka miesięcy mogą żyć i polować na grupę, a wraz z początkiem dojrzewania są oddzielone.

Natury naturalni wrogowie

Pomimo faktu, że Honeyian ma stosunkowo małe rozmiary, niewiele drapieżników ryzykuje go zaatakiem. Najbardziej niebezpiecznymi wrogami są wilki i dzikie psy. Lwy, lamparty i inni przedstawiciele rodziny CAT rzadko atakują łysego borsuka. Dorośli i doświadczeni drapieżnicy nigdy nie wchodzą w pojedynek z miodem, zwykle ataki pochodzą z młodych lub potrzebujących zwierząt.

Głównym czynnikiem zmniejszającym populację miodu jest aktywność człowieka: w niektórych obszarach bestii jest uważana za szkodnik i celowo go eksterminować. Do tej pory liczba łysych borsuków nie dotyczy biologów, ale sytuacja może się zmienić w dowolnym momencie.

Dlaczego hedista boi się brodawki

Na kontynencie afrykańskim sąsiedzi miodnych borsuków są często brodawkami. Małe knoty w agresywności i odwaga nie są gorsze od Kunim. Ponieważ oba gatunki zwierząt układają schroniska w ziemi, choć wolą znaleźć dziury już wykopane przez kogoś, czasami między nim występują walki.

Brodawki w obronie całkowicie ukrywają się w dziurze, odsłaniając kły wygięte w górę. Honey, który bez przedłużonych myśli atakuje dużych drapieżników, nie ryzykuje przeciwstawienia się temu samemu i agresywnemu dzikiemu dzikowi.

Dlaczego tworzenie miodu nie umiera z powodu ugryzienia węża

Honey Badger należy do kilku zwierząt, które przeżywają po kęsach śmiertelnych trujących węży, w szczególności kobry. Jeśli podczas polowania kobra uda się ugryźć miód i wprowadzić truciznę, Razel ma obrzęk, goli się wkrótce w konwulsjach, a następnie uspokaja się i leży bez ruszania. Jednak po 1-2 godzinach zwierzę ożywa i nadal prowadzi swój zwykły styl życia.

Co dokładnie zapewnia taką przeżywalność i opór wobec toksyn, naukowcy jeszcze się nie dowiedzieli. Najprawdopodobniej mechanizm neutralizacji trucizny jest specjalnym składem białka zlokalizowanego w miejscach komórek, w których toksyny wprowadzane do krwi zwykle łączą krew. W wyniku tego występuje tylko krótkoterminowe mięśnie i nerwowy paraliż.

Ciekawe fakty o miodzie

• Medist nazywany jest również sztuką Proboscis. Zwierzę należy do rodziny kłopotów oddziału torbaczy. W przeciwieństwie do borsuka miodu, kawałki kuskus.
• Istnieje mit, że gniazda pszczół pomagają drobiar. Małe rozmiary ptak jest naprawdę zdolny do określenia lokalizacji rodzin pszczół przez zapach wosku. Uważa się, że akademik medyczny kieruje drapieżnik do gniazda, a po jego prowadzeniu przez miodnika ptaka może bezpiecznie zjeść wosk niezbędny do trawienia. W rzeczywistości taka symbioza nie jest możliwa, ponieważ akademicki miodu i medycyny są aktywni o różnych porach dnia.
• W okresach długotrwałej suszy znaki miodu -ojcie. Zebrana woda to nie tylko miodne borsuki, ale inne zwierzęta mieszkające w pobliżu.
• Ostatnio Honeyianie coraz częściej nabywają treści domowe. Zwykle bestia jest wszyta w wolie, ponieważ na całe życie w domu nie jest całkowicie przystosowane. Karmij gryzonie lub mięso. Jednak nawet po długim pobycie w niewoli, Ratels nie stają się ręcznie, zachowując ich agresywne nory, a czasami próbują uciec.
• W jednym z parków narodowych w Południowej Afryce światowy miód Stringfl żyje na całym świecie. Zwierzę stało się sławne ze względu na wiele prób ucieczki. Próbując zdobyć wolność, Stroffl wykopuje podważenie, nauczył się otwierać zawory, budować wsparcie z gałęzi i kamieni w pobliżu wysokiego ogrodzenia, wzdłuż których przeniósł się na przeciwną stronę.