Wszystko o lynx

Lynx jest drapieżnym ssakiem z rodziny CAT. Rodzaj Lynes należy do podrodziny małych kotów i obejmuje cztery życie i jeden wymarły wygląd. Naukowcy uważają, że jest to jedna z najstarszych twarzy kota: ewolucja Lynx od pierwszych przodków do współczesnych odmian trwa około 4 milionów. lata.

Od 2018 r., Aby zwrócić uwagę opinii publicznej na zwierzę, postanowiono świętować dzień Lynx. Każdego roku 11 czerwca pracownicy Zoo i Zoo przedstawiają odwiedzających nawyki i funkcje tego drapieżnika, udostępniają zdjęcia i filmy swoich zwierząt domowych w sieciach społecznościowych.

Charakterystyka i opis zwierzęcia

Lynx prowadzi nocny styl życia: po południu śpi w schronisku, a wraz z nadejściem zmierzchu idzie do polowania. Przed atakiem Lynx śledzi potencjalną ofiarę i organizuje zasadzkę. Kiedy zbliża się ofiara, drapieżnik wykonuje skok błyskawiczny, jednocześnie rozwijając prędkość do 40 km/h. Jeśli atak się nie powiódł, Lynx wycofuje się i nie dąży.

Lyciez Lovoy może być w szczelinach, między kamieniami, w zakamienkach pod skręconymi korzeniami upadłego drzewa. Często lynx osadza się w opuszczonych dziurach lisów lub borsuków.

Zwierzę nie różni się agresywnym charakterem i woli unikać spotkań z osobą. Jest niebezpieczny tylko w przypadkach, w których ludzie stanowią zagrożenie dla potomstwa.

Ze względu na cechy anatomiczne, Lynx, podobnie jak inne małe koty, nie jest w stanie ryczeć. Aby komunikować się i wymieniać informacje z innymi osobami, warczy, syczy, w przypadku niebezpieczeństwa, wydaje dźwięk podobny do piszczenia lub krzyczy utrzymywanie. Komunikując się z Cubs, kobieta może mruczeć, jak zwykły kot domowy.

Lynx, podobnie jak wszyscy przedstawiciele oddziału drapieżników, odgrywa ważną rolę w wyborze gatunków poniżej w łańcuchu pokarmowym. Populacja na wolności jest regularnie monitorowana, w regionach, w których gatunek był eksterminowany.

Jak to wygląda

Wygląd Lynx ma pewne cechy. Skrócone masywne ciało na wysokich łapach, krótki ogon, mała głowa - wszystko to odróżnia go od krewnych od rodziny Fit. Najbardziej uderzającym i niezapomnianym znakiem są czarne pędzle na uszach.

Zewnętrzne cechy zwierzęcia obejmują:

• Kieprz lynx jest krótki z wąskimi szczękami i dużym szerokim nosem;
• Po bokach głowy wełna jest dłuższa i tworzy osobliwy bearbard;
• Oczy są duże, z zaokrąglonym uczniem;
• Na przednich łapach są cztery palce, na tylnych nogach - pięć.

Kolor lynx jest zauważany, żołądek i wnętrze łap są lżejsze niż plecy. W miesiącach letnich ciało zwierzęcia jest pokryte krótką wełną czerwonawej lub brązowowej. Przed początkiem zimy Lynx ponownie. Zimowe futro jest dłuższe, a kosmki mają srebrny, ciemnoszary i ciemnobrązowy kolor.

Futro

Informacje o Lynx nie byłyby kompletne bez wspomnienia o wartości futra tego zwierzęcia. Ze względu na gęstość, odporność na wpływy zewnętrzne i atrakcyjny wygląd Lygsii futro zajmuje trzecie miejsce wśród najdroższych futrów na świecie, podczas gdy najdroższą częścią skóry jest część brzucha. Powyżej innych doceniane są skandynawskie i syberyjskie odmiany zwierzęcia mieszkające w regionach północnych.

Wysoki koszt produktów kłusów wyjaśnia ograniczoną ilość surowców: obecnie skórki są dozwolone tylko w Kanadzie.

Ile lat żyło

Średnia długość życia lynksów na wolności wynosi 15-17 lat. W niewoli zwierzęta żyją do 25 lat.

W naturalnych warunkach życia Lynx często umiera podczas ataku wrogów - wilków i wolverinów. Czasami przyczyną śmierci są obrażenia otrzymane od innych kotów (Jaguars, Pum, Śnieg Lopardy) podczas walk o zabitą ofiarę.

Rodzaje lynksów: Zdjęcie z nazwami

Cztery typy wyróżniają się w klasyfikacji, z których każda łączy kilka odmian.

Lynx jest zwyczajny

Naukowa nazwa gatunku - Lynx Lynx. To najważniejsza grupa zwierząt, powszechna na kontynencie eurazjatyckim. Ze względu na siedlisko zwykłe lynx jest często nazywane Euro-Azjaninem. Jasny ogólnie zaakceptowany podział na podgatunki nadal nie istnieje. Najbardziej obszerna lista składająca się z 10 odmian zwykłego kłusa jest przedstawiona w przewodniku w.Heptner i a.Sludsky. Naukowcy wyróżniają takie podgatunki, jak Amur Lynx, Balkan, Kaukaska, Bajkal, Europejczyk, Turkestan i inni.

Populacja zwykłego lynx jest nierównomiernie dystrybuowana przez kontynent. Najwyższa gęstość osadnictwa obserwuje się na Białorusi, w krajach Półwyspu Skandynawii, w państwach bałtyckich, we wschodniej części regionu Siberii Rosji.

Canadian Lynx

Stosunkowo średni rodzaj zwierząt. Zasięg dotyczy lasów objętych lasami i północnymi stanami Stanów Zjednoczonych. Przez długi czas kanadyjski Lynx był uważany za podgatunki zwyczajne. W nowoczesnej wersji klasyfikacji jest ona uznawana za osobną taksony i jest podzielona na dwie grupy.

Lynx Pyrenee

Znany jako hiszpański lub iberyjski. Historyczny obszar zwierzęcia obejmował cały Półwysep Pireneski i dotarł na południe Francji. Obecnie instalowane są dwie lokalne populacje Pyrenee Lynx na południu i południowym wschodzie Hiszpanii. Ze względu na gwałtowny spadek liczby różnorodność została wymieniona w międzynarodowej czerwonej książce ze statusem „umierającym”.

Lynx jest czerwony

Najmniejszy z lynx: rozmiar i waga dorosłego to prawie połowa mniej niż wielkość zwykłego. Mieszka w środkowych i południowych stanach Stanów Zjednoczonych, prawie na całym terytorium Meksyku. Możesz odróżnić krasnolud Lynx od innych krewnych według koloru końcówki ogona: jest zwykle całkowicie czarny, a czerwone leżące ma małą białą plamę od wewnątrz.

Wśród czerwonych lynksów często występują mutacje kolorów: u normalnie malowanych rodziców, albinos lub melanistów okresowo pojawiają się.

Wymiary

Wszystkie wymienione odmiany mają różne siedliska, nawyki i preferencje żywieniowe, a także różnią się wagą i wielkością. Poniżej znajdują się średnie wskaźniki dorosłych osób.

Największy lek na świecie mieszka w Jakutii. Lynx dalekiego wschodu jest uważany za różnorodne zwykłe kłusak i różni się od innych podgatunków dominujących w kolorze różnych odcieni szarości.

Gdzie oni żyją

Siedlisko Lynx obejmuje Amerykę Północną, północną i centralną część Europy i Azji. Kilka lokalnych populacji znajduje się w Niemczech, Włoszech, Hiszpanii, krajach półwyspu Bałkan. Lynx znajduje się na Kaukazie, Turcji, Pakistanie, Iraku i Iranu.

Gdzie mieszka

Najbardziej odpowiednim siedliskiem dla lynx jest gęste macierze iglastych. Najwyższa gęstość osadnictwa obserwuje się w Taiga. Na takich naturalnych obszarach, jak tundra, leśna -tundra, leśna -stepe, gdzie panują otwarte obszary, zwierzę dominuje.

Obserwacja drapieżników żyjących w rezerwach „Filarach”, „Baszkiria”, rezerwat naturalnej biosfery Voronezh, umożliwiło ustalenie, że każda osoba dorosła jest zajęta przez las o powierzchni do 200 metrów kwadratowych. km. Przy wystarczającej ilości produkcji obszary mogą być mniejsze. Lynx pozostawia swoje siedlisko tylko w wyjątkowych przypadkach: przy braku żywności lub podczas klęski żywiołowej.

Jak się poruszać

Lynx to dość sprytne i wytrzymałe zwierzę. Wspina się dobrze, wspina się po zboczach gór. Lynkses to jeden z niewielu kotów, które nie boją się wody i pływają idealnie. Podczas ataku są w stanie wykonać skoki w odległości do 4 m.

Kolejną cechą Lynx jest to, że podczas chodzenia jego tylne nogi wkraczają na ślady pozostawione przez przednie łapy, podczas gdy zwierzę porusza się nie wzdłuż płaskiej linii, ale kręty wąż.

Co je

Dieta zależy w dużej mierze od różnorodności. Małe lynksaty jedzą gryzonie, ptaki, zające. Większe zwykłe knoty atakujące Lynkses, młode łoś, deszcz i jelenie.

Każdego dnia zwierzę musi zjeść do 2 kg mięsa. Nie zjadam pozostałości zwłok Lynx posypek upadłych liści lub śniegu. Bardzo często słabo ukryta ofiara znajduje się inni drapieżniki.

Jak się rozmnażają

Okres propagacji Lynxes spada w lutym. W żywych zwierzętach nawyki się zmieniają: mężczyźni i kobiety zaczynają głośno miauczyć, przyciągając osoby płci przeciwnej. Zwierzęta, które utworzyły parę w okresie ślubu, pokazują sobie nawzajem oznaki uwagi: pchanie czoła, pocieranie nosów, lizanie wełny.

Po kryciu para para się rozbija. Kobieta zaczyna przygotowywać się do pojawienia się potomstwa. Wyposaża zaciszną jaskinię, wyściełając ją suchą trawą, włosami i piórami ptaków. Ciąża w lynksach trwa nieco ponad 2 miesiące, po czym od 1 do 4 ślepych i głuchych kocięta rodzą się w świetle. Nowonarodzony kłusek waży około 300 gramów i różni się od dorosłych zwierząt z kolorem i brakiem szczotek na uszach. Pierwsze 8-10 tygodni młode jedzą tylko mleko matki. W ciągu 3-4 miesięcy dzieci zaczynają jeść mięso sprowadzone przez kobietę. W tym samym wieku najpierw opuszczają dziurę i idą na pierwsze polowanie pod nadzorem matki.

Cubs mieszka z kobietą do następnego okresu małżeństwa. Jeśli samica nie uda się zajść w ciążę, potomstwo pozostaje z nią na kolejny rok. W przypadku ciąży Lynx pozostawia kocięta, które przez pewien czas nadal mieszkają i polują.

Dlaczego leży krótki ogon

We wszystkich przedstawiciele ogona kota służy do manewrowania i szybkiej zmiany kierunku biegania podczas prześladowań zdobyczy. Lynx spędza większość czasu na drzewach i woli polować z zasadzki, więc dla niej ogon nie odgrywa tak ważnej roli. Przeciwnie, długi ogon uniemożliwiłby szybko poruszanie się zwierzęcia wzdłuż gałęzi i ukryłby się w pustych. Najprawdopodobniej właśnie dlatego Lynx jest kotem o najkrótszym ogonie.

Ciekawe fakty dotyczące Lynx

• W starożytnej mitologii greckiej jest legenda o królu scytyjskim Linhe, który chciał oszukać chwałę nauczyciela rolnictwa. Demeter, ucząc się o tym, zamienił Linha w plamistego kota, a sztylet rzucony przez boginię po ucieczce zwierzęcia zdetonował część jego ogona. Tak więc w królestwie zwierząt był links z skróconym ogonem. Nazwa naukowa Lynx pochodzi ze starożytnego języka greckiego i spółgłosek o imieniu króla Scytów. Przetłumaczone oznacza „czerwony”.
• Przez długi czas Lygsi był przypisywany rodzaju Karakal, który mieszkał na kontynencie afrykańskim i w Azji Wschodniej (Steppe Lynx). Jednak analiza genetyczna wykazała, że ​​ten typ ma szereg różnic, w związku z tym, z którymi krucyfiksy zostały wyróżnione w oddzielnym rodzaju.
• Lrys mają doskonały słuch i ostre widzenie. W czasach starożytnych przypisano im zdolności nadprzyrodzone, w tym możliwość przejrzenia obiektów.
• Wraz z początkiem zimnej pogody dolna część łapy Lynx jest pokryta futrem. Gruba wełniana pokrywa pozwala zwierzęciu poruszać się w śniegu bez upadku.