Biały niedźwiedź: opis, styl życia drapieżnika polarnego

Biały Niedźwiedź to największy rodzaj rodziny niedźwiedzia (Ursidae). W swojej ojczyźnie w Arktyce jest to bez wątpienia „król zwierząt”, który praktycznie nie ma naturalnych wrogów. Ale co wiemy o tych zwierzętach, z wyjątkiem tego, że żyją na północnych szerokościach geograficznych? Ten artykuł szczegółowo informuje o życiu i cechach zachowania drapieżników polarnych i pomoże zrozumieć, czym naprawdę są, władcą dalekiej północy?

Siedlisko

Białe niedźwiedzie żyją w lodzie okrągmolarnej arktyki. Istnieje około 20 populacji, które prawie nie są ze sobą mieszane i są bardzo różne w liczbach - od 200 do kilku tysięcy osób. Liczba całej światowej populacji wynosi około 22-27 tysięcy. Zwierząt.

Stałą rezydencją niedźwiedzi polarnych jest lód przybrzeżny kontynentów i wysp, w którym liczba ich głównych łupów - pierścieniowe pieczęcie jest dość wysokie. Niektóre osoby żyją wśród mniej produktywnego wieloletniego lodu w środkowym regionie arktycznym. Z południa ich dystrybucja jest ograniczona do południowej granicy sezonowej okładki lodowej w morzach Beringa i Barentsa oraz w Cieśninie Labrador. W obszarach, w których lód całkowicie topi się latem (Zatoka Gudzonova i południowy wschód od wyspy Buffin), zwierzęta spędzają kilka miesięcy na brzegu, wydając swoje rezerwy tłuszczu, aż woda zamarza.

Opis i zdjęcie białego niedźwiedzia

Biały Niedźwiedź jest największym przedstawicielem rodziny niedźwiedzia. Jako gatunek niezależny został po raz pierwszy opisany w 1774 r. Fipps, otrzymujący łacińską nazwę Ursus maritimus, co oznacza „niedźwiedź morski”.

Białe niedźwiedzie pochodzą z brązu podczas późnego plejstocenu, najstarsze znalezisko w wieku 100 tysięcy. Lata zostały odkryte w Royal Botanical Garden of London.

Długość ciała mężczyzn-2-2,5 m, kobiety-1,8-2 M-masa mężczyzn-400-600 kg (szczególnie osoby mogą ważyć i tony), kobiety-200-350 kg.

Na zdjęciu biały niedźwiedź skacze z lodu. Pomimo ogromnego ciała zwierzęta te są zaskakująco mobilne. W razie potrzeby mogą pływać przez kilka godzin, a na lądzie dziennie mogą pokonać do 20 km, chociaż czasami prowadzi to do przegrzania.

Cechy struktury są związane z warunkami siedliskowymi w surowym klimacie. Korpus drapieżnika polarnego jest pozbawionym korzeni charakterystyczny dla niedźwiedzi brązowych. W porównaniu z innymi gatunkami, głowa polarna jest już dłuższa, z płaskim czołem i długą szyją. Uszy bestii są małe, zaokrąglone.

Dzięki grubej wełnie i grubej warstwie tłuszczu drapieżniki polarne czują się dość komfortowo w temperaturze -50 ° C. Z natury ich wełna jest biała- służy do bestii z doskonałym maskowaniem. Jednak często futro nabiera żółtawego odcienia z powodu zanieczyszczeń i utleniania tłuszczu, szczególnie w lecie. Co ciekawe, w białym kolorze skóra zwierzęcia jest ciemna. Ta funkcja służy dla zwierząt naturalny akumulator energii słonecznej, który w ich siedlisku, jak wiecie, ma duży brak.

Ciekawe fakt: pomimo faktu, że zewnętrznie białe i brązowe niedźwiedzie są bardzo różne, są bliskimi krewnymi i mogą być przecinane niewoli. Hybryda takiego przejścia nazywa się grille lub cipka.

Życie niedźwiedzi polarnych

Białe niedźwiedzie prowadzą głównie pojedynczy styl życia- w parach są przechowywane tylko podczas rutyny. Przypadki ich gromadzenia, czasem do kilkudziesięciu osób, w miejscach, w których jest dość duża ilość jedzenia, są dość rzadkie. Grupy drapieżników polarnych są dość tolerancyjne dla siebie i podczas karmienia na dużym zdobywaniu, na przykład martwego wieloryba. Jednak bitwy rytualne lub gry nie są rzadkie, ale każda bestia nie zapomina o swoim własnym statusie hierarchicznym.

Zwierzęta prowadzą głównie koczowniczy styl życia, z wyjątkiem czasu spędzonego w jaskini. Berlogs, przede wszystkim, są używane przez kobiety do porodu i żywienia młode. Jest to również schronienie do zimowego snu, ale zwierzęta leżą w hibernacji przez krótki czas, a nie każdego roku.

Jak ułożona jest jaskinia?

Berlogs propagowania kobiet można podzielić na ogólne i tymczasowe. W niedźwiedzie ogólnej przynoszą potomstwo. Czas ich pobytu w takich norcach wynosi średnio 6 miesięcy. Tymczasowa jaskinia serwuje propagowanie kobiet przez krótki czas od 1 dnia do 2-3 tygodni, aw izolowanych przypadkach do 1 miesiąca lub dłużej.

Ogólna jaskinia składa się z jednej lub więcej kamer. Długość aparatu wynosi średnio od 100 do 500 cm, szerokość wynosi od 70 do 400 cm, wysokość wynosi od 30 do 190 cm, długość korytarza zmienia się z 15 do 820 cm. Otwór wejściowy jest często słabo zauważalny z odległości kilku metrów.

Tymczasowe normy różnią się od ogólnego w urządzeniu. Zwykle są to dość prosta konstrukcja: z jednym aparatem i krótkim (do 1,5-2 m) korytarzem, z reguły, z całkowicie „świeżymi” ścianami i sklepieniem, lekko lodowatą podłogą.

Kamienie się, doły i okopy bez sklepienia i wyraźnego wejścia są czasami przypisywane tymczasowi, ale bardziej poprawne byłoby nazwanie ich schronieniem. Takie schroniska zwykle serwują białe niedźwiedzie przez krótki czas - od kilku godzin do kilku dni. Zapewniają zwierzęcy minimalny komfort, na przykład pokrywają przez chwilę złą pogodę.

W warunkach szczególnie trudnej pogody (burza śnieżna, mróz), niedźwiedzie, aby zaoszczędzić energię, mogą leżeć w schroniskach tymczasowych przez kilka tygodni. Północny drapieżnik ma jedną interesującą funkcję fizjologiczną: podczas gdy inne niedźwiedzie mogą hibernacja tylko zimą, nasz bohater może wpaść w stan podobny do hibernacji w dowolnym momencie.

Co to jest Vladyka z północy?

Pieczęć pierścieniowa (uszczelniająca uszczelka) w diecie białych niedźwiedzi - jedzenie nr 1, w mniejszym stopniu, ich ofiara staje się hare morskim (jej bestia łapie się, gdy się wyskakuje).

Zwierzęta polują na foki, czekając na nie w pobliżu „fikcji”, a także w miejscach rozmnażania się na lodowych floach, gdzie niedoświadczone młode stają się łatwą ofiarą drapieżników. Niedźwiedź niezauważalnie wymyka się do ofiary, a następnie rzuca ostro i zanurza się w wodzie. Aby rozszerzyć małe „otwory wentylacyjne”, bestia przełamuje lód przednie łapy za pomocą imponującej masy. Po zanurzeniu przodu ciała do wody, wystarczy ofiary z potężnymi szczękami i wyciąga ją na lód. Niedźwiedzie mogą znaleźć lokalizację otworu uszczelnienia przez warstwę miernika ciasno śniegu szyjnego- idą do niego z odległości kilometra, zorientowane wyłącznie na zapach. Ich zmysł zapachu jest jednym z najbardziej ostrych wśród wszystkich ssaków. Polują także na morsy, Beluga, narvals, ptactwo wodne ptaków morskich.

W przypadku odżywiania głodnych drapieżników polarnych niezbędne są emisje morza: zwłoki martwych zwierząt, marnotrawstwo bestii morskiej. Duża liczba niedźwiedzi zwykle gromadzi się w zwłce wieloryba wyrzuconego na brzeg (zdjęcie).

Biały niedźwiedź, będąc typowym zwierzęciem mięsożernym, jednak jest głodna i nie ma możliwości polowania na główną ofiarę, może łatwo przełączać się na inne pasze, w tym rośliny (jagody, wodorosty, trawiaste rośliny, mchy i porosty, mchy, mchy, mchy, mchy mchy, mchy, mchy, gałązki krzewów). Najwyraźniej należy to uznać za ewolucyjną adaptację gatunku do trudnych warunków środowiskowych.

Po jednym posiedzeniu bestia jest w stanie zjeść bardzo dużą ilość jedzenia, a następnie, jeśli nie ma ekstrakcji, przez długi czas głodować.

W nowoczesnych warunkach wzmocnienie efektu technogenowego na ekosystem może prowadzić do pogorszenia się w bazie paszowej niedźwiedzia polarnego, zmuszać go do częściej przełączania się do pasz wtórnych, odwiedzania składowisk w osadach, rujnowania magazynów itp.P.

Eternal Nomads

Ciągle zmieniające się warunki lodowe zmuszają niedźwiedzie północne do regularnej zmiany siedlisk, szukając obszarów, w których foki są liczniejsze, a wśród pól lodowych są niezgody, kanały i pęknięcia pokryte młodym lodem, które ułatwiają ofiarę ofiary. Takie miejsca są bardzo często dedykowane strefie Tuck i nie jest przypadkiem, że wiele zwierząt koncentruje się tutaj zimą. Ale od czasu do czasu i strefa Tuck jest całkowicie zamknięta z powodu zacisku wiatrów, a następnie niedźwiedzie muszą ponownie migrować do innych obszarów w poszukiwaniu bardziej korzystnych miejsc polowania. Stabilne, a potem tylko na okres zimy i na początku wiosny, nieruchome lód pozostają, ale nie są one wszędzie odpowiednie do istnienia pieczęci, a zatem białe niedźwiedzie.

W poszukiwaniu bardziej odpowiednich miejsc do polowania zwierzęta czasami przechodzą setki kilometrów. Dlatego ich siedlisko zmienia się znacznie nawet na jeden sezon, nie wspominając o różnicach poza sezonem i rocznymi różnicami. W przypadku braku białego niedźwiedzia na terytorium, poszczególne osoby lub grupy rodzinne przez pewien czas opanowują stosunkowo niewielki obszar. Ale gdy tylko warunki zaczną się gwałtownie zmieniać, zwierzęta opuszczają takie miejsca i migrują na inne obszary.

Kontynuacja rodzaju

Okres małżeństwa spada w kwietniu-maju. W tej chwili istnieje dość napięta walka o kobiety.

Kobiety charakteryzują się indukowaną owulacją (powinny łączyć się wiele razy przez kilka dni przed wystąpieniem owulacji i zapłodnienia), a zatem pary do udanej rozmnażania pozostają razem przez 1-2 tygodnie. Ponadto białe niedźwiedzie charakteryzują się opóźnieniem implantacji do połowy września-października, w zależności od szerokości geograficznej, na której żyją zwierzęta. Po 2-3 miesiącach w większości obszarów rodzą się młode. Dzieje się tak w śnieżnej jaskini. Dzieci rodzą się o wadze około 600 gramów. Po urodzeniu ich wełna jest tak cienka, że ​​wygląda na to, że są nagie. Do 7-8 miesięcy, podstawą odżywiania dziecka jest mleko matki. Mleko jest bardzo tłuszczowe-28-30%, ale najwyraźniej jest oddzielone w małych ilościach.

Czasami niedźwiedź opuszcza „dysfunkcyjną” jaskinię, gdy młode są nadal słabe. Poruszają się z trudem i wymagają ciągłej opieki. Jeśli taka rodzina jest w tym czasie zakłócona, to kobieta, ratująca młode, zabiera je w zęby.

Kiedy młode docierają do mas 10-12 kg, zaczną towarzyszyć swojej matce wszędzie. Swobodnie podążają za nią wzdłuż stromych stoków, często rozstrzygając gry podczas chodzenia. Czasami gry kończą się walką, Cubs w tym samym czasie ryczą głośno.

Niektóre niedźwiedzie, które poszły na spacer, robią rodzaj gimnastyki na śniegu. Są czyszczeni o śniegu, pocierają ich pagą, czołgają się po jego abdices, pchając tylne nogi, idąc po zboczu w różnych pozach: z tyłu, boku lub żołądka. W przypadku dorosłych niedźwiedzi są to najwyraźniej procedury higieniczne mające na celu utrzymanie czystości futra. W Cubs naśladuję&Nieśmiałe moshics, to zachowanie ma tę samą kolorystykę gry.

Uczenie się przez niedźwiedzia w młodym pokoleniu prawdopodobnie trwa cały czas, gdy grupa rodzinna jest zachowana. Matka imitacja objawia się już, gdy dzieci są w jaskini, na przykład narzekają. Czasami naśladują się podczas jedzenia roślin.

Wreszcie, pozostawiając jaskinię, rodzina idzie na morze. Po drodze samica często zatrzymuje się, aby karmić młode, czasem sama się karmi, kopiąc rośliny spod śniegu. Jeśli pogoda jest wietrzna, leży w jej plecy do wiatru- z dość głębokim śniegiem, wykopuje małą dziurę lub tymczasową jaskinię. Następnie rodziny idą na lód. W pierwszej połowie maja czasami wciąż spotykają się z kobietami i noszą na lądzie, ale prawdopodobnie spośród tych, którzy z jakiegoś powodu pozostawili swoją jaskinię.

Kobiety mogą rozmnażać się raz na 3 lata, ponieważ Cubs są pod nimi do 2,5 roku. Po raz pierwszy kobiety stają się matkami zwykle w wieku 4-5 lat, a następnie rodzą co 3 lata do śmierci. Najczęściej rodzi się 2 misia.

Największe lęki i największe młode znajdują się u kobiet w wieku 8-10 lat. U młodych i starych niedźwiedzi 1 Cub częściej się rodzi. Istnieją dane, że dorosłe kobiety w warunkach naturalnych mogą się zmienić przez młode lub adoptują młode, które straciły matkę z jakiegoś powodu.

Oczekiwana długość życia kobiet białych niedźwiedzi-25-30 lat, samce do 20 lat.

Choroby, wrogowie i konkurenci

Wśród białych niedźwiedzi taką niebezpieczną chorobę inwazji mięśniowo-mięśniowej, jak trichinelloza jest powszechna. Inne choroby są dla nich bardzo rzadkie.

Częściej cierpią z powodu różnych obrażeń, w tym tych, które zadają sobie walkę o posiadanie kobiety lub jedzenia. Ale nie mają poważnych konsekwencji dla populacji.

Tylko osoba, która poluje na foki ze względu na skórę, futro i mięso może być konkurentem niedźwiedzia polarnego, naruszając naturalną równowagę, która rozwinęła.

Wolf i lis arktyczny mają niewielki wpływ na populację, atakując i zabijając młode.

Białe niedźwiedzie i człowiek

Dzięki miarom ochrony drapieżników polarnych ryzyko ich zniknięcia jest niewielkie. Wcześniej uważano je za wrażliwy wygląd, ale po wprowadzeniu porozumienia z 1973 r. W sprawie ochrony białego niedźwiedzia populacja została ustabilizowana.

Pod warunkiem, że polowanie na niedźwiedzie północne będzie kontrolowane, jego zniszczenie nie zagraża. Istnieją jednak obawy, że ich liczba może zostać zmniejszona z powodu niskiego wskaźnika reprodukcji. Zwolnia ich głównie z miejscowej ludności, której przedstawiciele zabijają w ciągu roku około 700 osób. Ale głównym niebezpieczeństwem dla naszych bohaterów jest ocieplenie klimatu i zanieczyszczenia środowiska.

W Arcti&Nieśmiałe pundy, z powodu wzrostu populacji, potencjalnie zwiększyło prawdopodobieństwo starcia drapieżnika polarnego z osobą. W rezultacie powstaje sytuacja konfliktu, która jest niebezpieczna dla obu stron.

Białych Niedźwiedzi nie można jednak uznać za agresywne dla ludzi, ale są wyjątki. Większość zwierząt jest wycofywana podczas spotkania osoby, inne nie zwracają na niego uwagi. Ale są tacy, którzy ścigają osobę, zwłaszcza jeśli ucieknie. Najprawdopodobniej w tym momencie instynkt prześladowań jest wywoływany przez bestię. Dlatego argumentowanie, że biały niedźwiedź jest całkowicie nieszkodliwym zwierzęciem, byłby niebezpiecznym błędem. Wybuchowe osoby stanowią prawdziwe zagrożenie. Przede wszystkim są to stare zwierzęta, które straciły zdolność do skutecznego polowania na zwykłe jedzenie, a także młodych, którzy jeszcze nie opanowali technik polowania. Kobiety, które chronią swoje młode, są znaczące niebezpieczne. Niedźwiedź północny może również wykazywać agresję na nieoczekiwanym spotkaniu z osobą lub jeśli jest prześladowany.