Koala: opis, zdjęcie, styl życia zwierzęcia

Koala - małe, ładne, łagodne zwierzę, które mieszka tylko na jednym kontynencie - Australia.

W języku Aborygenów słowo „koala” oznacza, że ​​„nie pije”. Zwierzę i naprawdę nie pije wody, zadowolony z wilgoci zawartej w liściach eukaliptusów.

Jego ogólna nazwa greco-latynowa „Phascolarctos” oznacza „niedźwiedź torbacz”. Nasz bohater był naprawdę nazywany niedźwiedziem przez długi czas, ale to nie jest niedźwiedź i nie ma nic wspólnego z niedźwiedziem, z wyjątkiem wyglądu przypomina puszystego pluszowego misia. W rzeczywistości Koala odnosi się do torbaczy, jest to jedyny współczesny przedstawiciel rodziny węgla (Phascolarctidae).

Dziś Koala jest najbardziej ukochaną przez Australijczyków, jeden z uznanych symboli Australii, ale nie zawsze tak było. Pierwsi europejscy osadnicy zniszczyli miliony tych bezbronnych zwierząt ze względu na gęste futro. Jednak jeszcze większe zagrożenie dla przetrwania gatunku było stwarzane przez wylesianie lasów eukaliptusowych, suszy i pożarów.

Zagrożenie dla węgla osiągnęło szczyt w 1924 roku., Kiedy zabrano ponad 2 miliony. Skórki. W tym czasie zwierzęta zniknęły w Australii Południowej i w większości obszarów Wiktorii i Nowej Południowej Walii. W wyniku publicznego protestu od 1944 r. Wprowadzono zakaz polowania., I dopiero po 10 latach ich populacja zaczęła stopniowo odzyskiwać.

Obecnie, w wielu obszarach, w szczególności na południu obszaru, Koala ponownie stała się powszechnym wygląd. Jednak intensywne wylesianie stanowi zagrożenie dla populacji północnych.

Opis i zdjęcie koala

Wygląd węgla jest charakterystyczny: ciało jest krótkie i krępujące, głowa jest duża, okrągła, z małymi oczami, dużymi puszystymi uszami i odcinkiem gołej skóry na nosie. Ogon jest szczątki, prawie niewidoczny na zewnątrz. Kolor grubego i miękkiego futra po stronie grzbietowej zmienia się od szarego do czerwonawo-brązowo-brązowo-brązowego, klatki piersiowej i wewnętrznej powierzchni przednich kończyn białe futro. Uszy są granicze długimi białymi włosami, Sakrrum jest pokryte białymi plamami. Na północy siedliska futro u zwierząt jest krótsze i mniej.

Długość ciała Coala 70–85 cm, masa 7-12 kg. Samce są bardziej masywne niż kobiety, mają szerszy lufę, a rozmiar skorupek jest mniejszy. Ponadto mężczyźni mają zapach żelaza na klatce piersiowej, z pomocą których pozostawiają znaczniki na drzewach na swoim terytorium. Kobiety mają torbę dwóch sutków, które otwierają się.

Koala jest niezwykle przystosowana do siedzącego drzewnego stylu życia. Jego ciało jest pokryte gęstym futrem, które chroni zwierzę przed złymi pogodami i wahaniami temperatury, co jest bardzo ważne - w końcu nie przewidziano schronisk ani schronisk.

Duże łapy są wyposażone w wysoce wygięte pazury, dzięki które zwierzę może łatwo wspinać się na najwyższe drzewo z gładką korą. Na zdjęciu widoki to dobre, potężne i silne węgle pazurów. Jeśli bestia rzuci je na drzewo, nie spadnie.

Wspinając się na eukaliptus, węgiel otacza lufę mocnymi przednimi łapami, przesuwając ciało w górę, a jednocześnie ciągnąc przednie kończyny. Na tylnych nogach pierwszy palec jest przeciwny reszcie, drugi i trzeci prawie prawie stopiony. Na przedniej łapach pierwszy i drugi palec jest przeciwny reszcie, zapewniając silne schwytanie podczas wspinaczki. Łapy łapy są nagie, z wzorem Palpar.

Fakt, że odciski palców węgla są prawie identyczne z człowiekiem.

W sumie Coola ma 30 zębów, trzy pary siekaczy i podstawowe kły są zachowane w górnej szczęce. Zęby są dobrze przystosowane do odżywiania z liśćmi eukaliptusowymi zawierającymi dużą liczbę włókien. Umyte liście są poddawane fermentacji drobnoustrojów w Cecum, który jest najdłuższy w odniesieniu do długości ciała wśród wszystkich ssaków (jego długość wynosi 1,8-2,5 metra).

Na zdjęciu Koala zwykle pochłania liście swojego ulubionego eukaliptusa.

Mózg węgla w porównaniu do wielkości ciała jest jednym z najmniejszych wśród ssaków, tylko 0,2 % całkowitej masy ciała. Naukowcy uważają, że jest to spowodowane adaptacją do diety o niskiej kalorii.

Gdzie mieszka Koala?

Węgle mieszkają tylko w Australii, gdzie spotykają się na wielu setkach tysięcy kilometrów kwadratowych na wschodzie kontynentu od północnego Queensland do południowej Wiktorii. Populacje tych torbaczy są często oddzielone od siebie szerokimi przestrzeniami wyciętych lasów. Zwierzęta wybierały mokre lasy górskie na południu, nasadzenia winogron na północy, gliny i półderstowe krajobrazy na zachodzie Australii. Gęstość zaludnienia zależy od wydajności ziemi. Na południu w lasach deszczowych dociera do 8 zwierząt na hektar, a w strefie półdertowej na obszarze 100 hektarów może żyć tylko jedna osoba.

Jak Koala żyje w naturze?

Życie węgla jest ściśle związane z drzewami z rodzaju eukaliptusa, w których spędzają prawie cały swój czas. Przez większość dnia (18-20 godzin) spędzają na sanie, przez 2-3 godziny wymaga karmienia, reszta zwierząt po prostu siedzą. Tylko od czasu do czasu schodzą na ziemię, by uciec z jednego drzewa do drugiego.

Węglki śpią zwykle w ciągu dnia, w nocy są zajęte, że liście eukaliptusowe powoli się absorbują. Ruchy zwierząt są zwykle bardzo powolne, leniwe, chociaż przestraszone zwierzę może poruszać się bardzo zwinne.

Węgle prowadzą siedzący tryb życia. Większość to samotniki, w parach rzadko żyją. Dorosłe zwierzęta zajmują niektóre siedliska. W sprzyjających warunkach obszary te są stosunkowo niewielkie: mężczyzna może zajmować tylko 1,5-3 hektaru, samic, a nawet mniej-0,5-1 ha. Na biednych obszarach sekcja męska może wynosić ponad 100 hektarów. Terytorium dominującego samca może nakładać działki do 9 kobiet, a także obszary podrzędnych mężczyzn. Każde zwierzę ma kilka ulubionych drzew paszowych na indywidualnej stronie.

W naturze Koala trwa do 10 lat, maksymalna znana oczekiwana długość życia w niewoli wynosi 18 lat.

Co jedzą koale? Dieta eukaliptusowa

Liście wiecznie zielonego eukaliptusa serwują te torbacze przez stałe źródło żywności. Dorosły zjada około 500 gramów świeżych liści dziennie i chociaż ponad 600 rodzajów eukaliptusa będzie rosło na zielonym kontynencie, tylko 30 z nich karmione są liśćmi. W różnych regionach preferencje są przyznawane różnym rodzajom eukaliptusów, ale głównie dla tych, które rosną w warunkach wysokiej wilgotności.

Na pierwszy rzut oka taka dieta może wydawać się wątpliwa, ponieważ liście eukaliptusowe są zakłócane, a nawet trujące dla większości roślinożernych. Są słabe w składnikach odżywczych i zawierają dużo niestrawionego błonnika, a także toksyczne fenole i terpenia. Jednak zwierzęta te mają kilka urządzeń, które pomagają im poradzić sobie z tak małym jedzeniem. W ogóle nie jedzą niektórych liści, trujące składniki innych są neutralizowane przez wątrobę i usuwane z ciała. Ponieważ dieta jest niska, węgle śpią do 20 godzin dziennie. Oszczędzają wodę i z wyjątkiem najgorętszej pogody, otrzymują niezbędną wilgoć z zjedzonych liści. W ten sposób ewolucja dała tym zwierzętom źródło żywności dostępne przez cały rok, a także uratowała je przed konkurencją żywnościową.

Kontynuacja rodzaju

Węglki są poligamiczne, mają najwięcej krycia dla niewielkiej liczby mężczyzn. Ale szczegóły rozmieszczenia godności między zwierzętami dominującymi i subdominentami nie są w pełni wyjaśnione.

Zarówno kobiety, jak i mężczyźni osiągają dojrzewanie w wieku dwóch lat. Od tego czasu kobiety zaczynają się rozmnażać, podczas gdy mężczyźni zaczynają reprodukcję 2-3 lata później, kiedy stają się wystarczająco duże, aby konkurować o kobietę.

Sezon reprodukcyjny spada wiosną i na początku lata (wrzesień - styczeń). W tym czasie mężczyźni poruszają się na bardzo duże odległości, kiedy spotkania między nimi często występują potyczki. Podczas „wesel” „stajennych” ciągle ryczy. Te krzyki, składające się z głośnych oddechów, a następnie bulgotanie wydechów, są zaprojektowane w celu przyciągnięcia uwagi narzeczonych, a także ostrzegania konkurentów. Wołanie jednego mężczyzny zwykle powoduje reakcję krewnych w pobliżu. W tym okresie mężczyźni często oznaczają granice swojego terytorium, pocierając drzewa klatką piersiową.

Kobieta przynosi jedną ściółkę rocznie z jednego, rzadziej z dwóch młodych. Ciąża trwa 35 dni. Urodzony Cub jest wyjątkowo mały - jego masa jest mniejsza niż 0,5 kg. Noworodek wspina się do torby, gdzie jest niezawodnie przymocowany do jednego z dwóch sutków. W torbie mała koala spędza około 6 miesięcy, gdzie rośnie i rozwija. Przez pewien czas matka nosi go na plecach.

Z siedmiu miesięcy, dziecko przechodzi na moc specjalnego kleiku z częściowo zalecanych liści eukaliptusowych wyróżniających się układem trawiennym matki, przyzwyczajając się do pokarmu dorosłych zwierząt. Młody Koala staje się niezależny od 11 miesięcy życia, ale zwykle pozostaje w pobliżu matki przez kilka miesięcy.

Zachowanie w naturze

W naturze Koala praktycznie nie ma wrogów, drapieżniki nie narzekają na swoje mięso, najwyraźniej z powodu faktu, że ma silny zapach eukaliptusa. Mimo to zwierzęta są często uważane za wrażliwe.

Chociaż według danych nieoficjalnych nikt oficjalnie nie uwzględnił tych torbaczy. do 1 miliona. Zniszczenie siedlisk jest głównym zagrożeniem dla większości populacji węgla w północnej części zasięgu. Ale sytuacja jest o wiele poważniejsza w pół -destertowych obszarach Central Queensland, gdzie około 400 tysięcy spada pod pastwiska rocznie pod pastwiskami i innymi potrzebami rolnymi. ha. Chociaż ekolodzy są niepokoją i starają się powstrzymać niszczenie lasów, problem ten pozostaje istotny dla obszarów rolniczych.