Opis czerwonego wilka z czerwonej księgi

To jest naprawdę unikalne drapieżne zwierzę z rodziny PSOV, jedyne z rodzaju cuon. Czerwony wilk jest wymieniony nie tylko w czerwonej książce, ale także w międzynarodowej czerwonej książce. W naszym kraju tego rodzaju ssak jest objęty ochroną na poziomie legislacyjnym.

Opis zwierzęcia

Ten drapieżnik pojawił się w wyniku przekraczania szarych wilków z kojotami. Dlatego ma rozmiary pośrednie między tymi dwoma zwierzętami.

Jak to wygląda

Długość ciała osoby dorosłej jest nieco więcej niż metr, średnia masa waha się od 12 do 20 kilogramów. Mężczyźni, w przeciwieństwie do kobiet, są znacznie większe i mocniejsze. Przedstawiciele drapieżników psów mają silne mięśnie i gęstą elastyczną budowę ciała, wyglądają jak lisy i uszy do shakalów.

Ten rodzaj wilka różni się od jego krewnych ze specjalnym kolorem wełny. Futro ma czerwony kolor z miedzianym odcieniem. Kolor wełny jest czasem modyfikowany - zależy to od wieku i regionu siedlisk.

Kieprz drapieżnika jest cienki i wydłużony małymi oczami. Na szczycie głów znajdują się zaokrąglone uszy. W przeciwieństwie do szarych wilków ta osoba ma mniej zębów trzonowych, ale duża liczba sutków.

Charakter i styl życia

Czerwone wilki nie żyją rozdrobnione, zbierają się w małych stadach. Wszyscy członkowie społeczności mają powiązane obligacje. Najbardziej dominująca para znajduje się na czele paczki. Wszyscy inni członkowie grupy są ich potomstwem. Liczba stad w zasadzie nie przekracza dwunastu osób dorosłych.

Najczęściej w zespole jest nie więcej niż dwa tuziny drapieżników. W przypadku, gdy jest wiele zwierząt, stado rozbija się na dwa.

W zespole agresji w stosunku do siebie, ale kiedy pojawia się nieznajomy, traktują go ostrożnym i często okazują nieprzyjazne.

Poluj częściej w ciągu dnia. Wszystkie dojrzałe osoby uczestniczą w poszukiwaniu żywności. Drapieżniki mają kilka sposobów polowania.

Przyciągają ssaki z pewnymi dźwiękami, a następnie ścigają ofiarę linią. Istnieje inna strategia, gdy jednostki dystrybuują role. Jedna część paczki realizuje ofiarę, a druga przechwytuje ją w czasie pościgu.

Co je

Czerwony wilk jest zwykłym drapieżnikiem, więc głównym źródłem żywności jest średniej wielkości dzikie uprawy, a także wybierają padlinę.

Zdarza się, że jednostki wybierają duże zwierzę, w tym przypadku polują na stado. Nawiedzaj potencjalną ofiarę wyłącznie w ciągu dnia, wbijając ją do wody, gdzie bestia stanie się bardziej podatna na atak.

Wiadomo, że latem żywność pochodzenia roślinnego wchodzi w dietę wilków, w szczególności zieleń rabarba górskiego. Kobiety karmią swoje potomstwo tą rośliną. Aby to zrobić, zakopali półprecyjne kwiatostany i te szczenięta paszowe.

Gdzie to mieszka

Predator mieszka w wielu różnych obszarach. Może to być górska stopa szczytów, lasów iglastych lub zarośli cedrowej.

Niedopuszczalne dla wilków grube warstwy śniegu lub głębokich śnieżków, ponieważ utrudnia to polowanie na grę, więc szukają innych siedlisk. Jednak niezależnie od naturalnego siedliska pełnego życia potrzebują płytkiej pokrywy śnieżnej.

Zwierzęta te są niezwykłym otoczeniem i poruszają się w odległe odległości w poszukiwaniu żywności. Znaleziono ten typ przedstawicieli psów w Indonezji, Indiach, Tybecie, Chinach, Mongolii i Wyspach Sumatry. W Rosji można go znaleźć w lasach iglastych wschodniej Syberii.

Reprodukcja

Czerwone wilki słyną z stałości i oddania rodzinie. Mężczyzna i kobieta tworzą rodzinę i wzajemnie karmią potomstwo.

Szczenięta rodzą się rok -. Jeśli śledzisz statystyki, potomstwo częściej pojawia się zimą lub wczesną wiosną. She -Wolf nienawidzi potomstwa na dwa miesiące.

Szczenięta rodzą się ślepe w wysokości 6-8 sztuk. Ich wygląd przypomina dzieci z owczarka niemieckiego. Po dwóch tygodniach szczenięta już zaczynają widzieć. W wieku trzech miesięcy wilki młode zaczynają stopniowo opuszczać jaskinię.

Szczenięta zaczyna natychmiast wchłania nawyki dorosłych. Po osiągnięciu ośmiu -miesięcznego wieku, są one dozwolone na wspólne polowanie. Dojrzewanie przychodzi do nich na rok.

Naturalni wrogowie

Specjalne niebezpieczeństwo dla Czerwonego Wolfa reprezentują jego krewni - Grey Wolf i Koyot. Eksterminowali czerwone wilki w obronie terytorium, w wyniku czego te ostatnie były na skraju zniknięcia.

Naturalnymi wrogami obejmują lynksaty i lamparty śnieżne. Są również gotowi zabijać zwierzęta, aby uniknąć konkurencji, aby zapewnić sobie żywność.

Ważnym zagrożeniem dla drapieżników jest osoba i jego działalność. Polowanie na zwierzęta przeprowadzono na dużą skalę. Ludzie zorganizowali masowe zasadzki, zrobili pomysłowe pułapki, aby zabić bestię w celu wydobycia mięsa, skór i futra.

Czerwone wilki mają różnicę od zwykłego zestawu dźwięków podczas komunikowania się ze sobą. Ich wycie przypomina melodyjne śpiewanie.

Czerwony wilk w czerwonej książce

W 1996 r. Predator został uwzględniony na liście Międzynarodowej Związku Ochrony Natury, jako rodzaj przedstawicieli PSOV, który jest zagrożony wyginięciem.

Główne przyczyny zniknięcia

Ostre zmniejszenie liczby osób jest ułatwione przez choroby, takie jak plaga, wścieklizna. Ta choroba szybko się rozwijała i przekazywała na zdrowe zwierzęta, powodując masową śmierć.

Opanowanie przez osobę nietkniętych naturalnych miejsc również przyczyniło się do zniknięcia zwierząt. A także ludzie eksterminowali drapieżniki, wierząc, że zaatakowali zwierzęta gospodarskie. Chociaż w rzeczywistości czerwone wilki tego nie zrobiły, w przeciwieństwie do swoich szarych krewnych.

Duże zwierzęta - lamparty, tygrysy, kojoci, PUKS również przyczyniły się do zmniejszenia tego rodzaju przedstawicieli psów. Drapieżniki zaatakowały czerwone wilki, aby zabezpieczyć terytorium do polowania.

Obecna sytuacja z populacją

W okresie 2012 r. Na świecie było nie więcej niż 300 osób z czerwonymi hacjami w niewoli w niewoli, w tym w zoo. W chwili obecnej sytuacja niewiele się zmieniła.

Chodzi o to, że w rezerwacie Karoliny Północnej liczba osób jest niestabilna. Populacja wzrasta, a następnie zmniejsza.

Pod tym względem bardzo trudno jest dokonać dokładnych prognoz na przyszłość, a tym bardziej kłusownicy wciąż prowadzą na wolności. Dlatego przyszłym losem tych osób nie może otrzymać jednoznacznej odpowiedzi.

Jakie środki są wykorzystywane do ochrony

Aby zachować wygląd zwierzęcia, został wymieniony w Czerwonej Księdze Federacji Rosyjskiej i Czerwonej Księgi MSOP. Przypisuje mu się status zagrożonego wyglądu. Łapanie i polowanie na to jest surowo zabronione z naruszeniem tego wymogu, stosuje się karę karną.

W celu zwiększenia populacji badane są strefy siedliska drapieżnika, a istnieje zakaz rozwoju osoby z tych terytoriów. Zwiększa się również liczba nieciosówek w tym obszarze do jedzenia czerwonych wilków.

W warunkach dzikiej natury czas trwania tego gatunku zwierzęcia wynosi 8 lat, aw niewoli - 14 lat.

Ciekawe fakty o zwierzęciu

Czerwonego wilka można zobaczyć na monecie w jednym ruble wydanym w 2005 roku. A na monecie kazachskiej w pięciuset dziesięciu, a także na pocztowej marce kazach.

W przeważającej części, Bestia mieszka w Indiach, właśnie tam dokonano rezerwatu, gdzie zgodnie z licencją na legalnie możesz polować na tego drapieżnika.

Trzech dorosłych może zjeść dużego jelenia całkowicie w ciągu trzech minut, a dorosły tygrys może łatwo spaść z nóg.
W 1939 r. W Teksasie eksterminowano około 800 osób.

Red Wolf - piękne i wyjątkowe zwierzę. Ale wiele osób nie wie o jego istniu w związku z jego zniknięciem. Dlatego prace są wykonywane w siedlisku jednostek, aby wyjaśnić społeczeństwu, że gatunek ten ma status ochrony.