Opis punochka z czerwonej księgi

Czerwona książka zawiera rzadkie zwierzęta i ptaki, które zagrażają wyginięciu. Wynika to z wielu powodów. Zadaniem ludzi jest pomoc w przetrwaniu. Zwykle takie gatunki są piękne, więc nie można ich nie zauważyć. Należą do nich mały ptak, nazywany Punochka.

Opis ptaka

Należy do kategorii wróbli, rodziny Ovsyankova, ale wygląda większe niż zwykłe wróble. Ma zimowy ptak. Jego nazwa pochodzi od słowa „Punak” (Lapland).

Czasami przypisuje się rodzinie Planty. Takie ptaki są odporne, mogą żyć w różnych warunkach. Również pępek nazywany jest „wróblem polarnym”.

Jak to wygląda

Ptak jest mały, elegancki, ma 16 centymetrów długości, waży około 30-40 gramów. Zakres jego skrzydeł osiąga ponad trzydzieści centymetrów. Ptak wygląda pięknie, natychmiast przyciąga uwagę. Większość jej ciała jest biała, z wyjątkiem głowy i kolorowych skrzydeł.

Ma szerokie, spiczaste skrzydła i krótki, szeroki ogon z widelcem na końcu. Głowa ptaka jest duża i okrągła. Jej nogi są czarne, krótkie. Ten sam kolor i oczy. Wysoko skrócony dziób, u szerokiej podstawy. Z zachowania ptak wygląda jak zwykły wróbel miejski. Uwielbia mieszkać w zatłoczonych miejscach, bliżej ludzkich mieszkań.

Kiedy nadejdzie okres ślubu, mężczyźni zmieniają kolor pleców i skrzydła na czarne. Dzięki temu przyciągają uwagę kobiety, która ma upierzenie bardziej brązowego odcienia z tyłu i głowy.

Zimą ptaki nabierają koloru bezpieczeństwa na plecach i skrzydłach do koloru gangu, w którym się ukrywają. Ich dziób staje się żółty-brązowy. Piersi i żołądek pozostają białe o każdej porze roku.

Young Bulletm ma szarawy kolor. W locie wygląda jak wróbel śnieżny. Jej głos jest dźwięczny, wysoki, podobny do piosenki planety Lapland, ale tylko brzmi głośniej. Podczas niebezpieczeństwa emituje ostro, przeszywający tryl.

Odmiany

Jest rodzaj tego ptaka - kardynał owsiany. Występuje częściej w regionie Kaliningrad. Długość ciała ptaka osiąga 14 cm. Kolorowanie w okresie ślubu niebieskim.

Jesienią kolor piór jest brązowy na plecach i skrzydłach. Kobiety i młode osoby mają brązowy kolor na plecach. Ich ogon i gardło są szare, a białe paski na skrzydłach.

Charakter i styl życia

Punochka - ptak migracyjny. Jego siedliskiem jest północne szerokości geograficzne. Często możesz ją spotkać na lodowcach, nie boi się mrozu. Życie spoiwa przechodzi w otoczenie małymi stołami. Uwielbia osiedlić się w arktycznej tundrze, jest to spowodowane obfitością owadów.

Często migruje wzdłuż równin zamrożonego stepu za stadami północnego jelenia. Zimą nasiona roślin i drzew leśnych są zaszczepiane, a przesuwa się z wybrzeża Arktyki na masywy Taiga.

Co je

Puna żywi się zimą ziarnami i nasionami zamrożonymi krzewami jagodami (Viburnum, Ash). Latem owady (muchy, komary, ważki, larwy) chodzą na jedzenie).

Gdzie to mieszka

Jej siedliska-te ostatnie terytoria północno-Eurazjatyckiego kontynentu Ameryki Północnej, ziemie Europy Północnej. Woli żyć na obrzeżach lasów z gęstymi zaroślami krzewów, w upadłych stosach kamieni rockowych.

Reprodukcja

Kobieta bierze odpowiedzialność za budowę gniazda za pomocą improwizowanego materiału (trawa, mchu, pieprzone włosy zwierzęce, puch). Samce latają do miejsca gniazdowania (na północy) przed kobietami i przed sezonem ślubnym zmieniają kolor opery.

Ptaki te zwykle trzymają stada, ale w przypadku propagacji są łamane przez pary. Gniazda znajdują się w skałach, pod dachami, w śmieciach, gdzie, zdaniem. Głównymi wrogami piskląt są: szakal, lis arktyczny, kojot, sowa, sowa.

Po zakończeniu konstrukcji samica jest odłożona od trzech do sześciu żółtych szarej jaj z brązowymi plamami. W sezonie gniazdowym może położyć dwa murowane. Kobieta stawia mur na około dwa tygodnie. Gniazdowanie zaczyna się w maju. Oboje rodzice karmią pisklęta owadami.

Doraste młode jesienią poprowadzi lot głębiej do strefy kontynentalnej. Osiedlili się w szerokich ekspansjach kontynentów eurazjatyckich i amerykańskich. Punochka nie ma zwyczaju, aby zapamiętać poprzednie miejsce gniazdowania. Każdy okres znajduje nowe miejsce do wycofania piskląt.

Naturalni wrogowie

Punochka znajduje się na dole łańcucha pokarmowego. Dlatego istnieje wielu wrogów, zarówno na ziemi, jak i w powietrzu. Jest od nich uratowany w gęstych zaroślach krzewów z przodu lasu, gdzie uwielbia mieszkać podczas poprzedniego gniazdowania.

Wrogowie rodziny PSOV mogą zrujnować gniazda.

Zimowanie

Najczęstszym miejscem zimowania spoiwa są przedpolarne maski leśnej Taiga na kontynentach eurazjatyckich i amerykańskich. Zimą jest zarośnięta po zrośnięciu.

Zima, nie boi się zimnej pogody i często przesuwa się z miejsca na miejsce, będąc na granicy ruchu cyklonu arktycznego. Ta nieruchomość pomaga lokalnym mieszkańcom północy odgadnąć zmianę pogody w wyglądzie i zniknięciu ptaków.

Punochka w czerwonej książce

Wyjątkowość tego reliktowego ptaka jest to, że żył w czasach mamutów i wełnianych nosorożców. Przeżyła kilka okresów lodowcowych.

Przypuszczalnie istniał pięć milionów lat temu, w pliocenie. Jednak od początku XX wieku zauważono płynne zmniejszenie populacji.

Główne przyczyny wyginięcia

Naukowcy kłócą się, próbując czerpać główny powód redukcji. Najprawdopodobniej istnieje kilka powodów. Pierwszym z nich jest globalne ocieplenie, dlatego odnotowano zmniejszenie liczby nie tylko ptaków północnych, ale także zwierząt polarnych.

Drugi to aktywny rozwój naftowych i pracowników przemysłu produkcji gazu kanonicznych siedlisk tych ptaków. Blak epidemii ptasiej grypy również wpłynęła również negatywnie. Oczekiwana długość życia ptaków jest zauważalnie zmniejszona.

Obecna sytuacja z populacją

W porównaniu z innymi przedstawicielami Czerwonej Księgi, Punochka powoduje najniższe obawy.Chociaż jego liczba obecnie stopniowo maleje.

Czy konieczne jest zastosowanie środków ochrony

Jest mało prawdopodobne, abyś w jakiś sposób chronić te ptaki. Przemysł naftowy rozwija się aktywnie, jego potrzeba wsparcia życia ludzkości jest niezaprzeczalna. Jedyne, co osoba może zrobić, to nie złapać ich i nie strzelać do ptaków.

Ciekawe fakty o ptaku

Lud północny (Chukchi, Eskimos) od dawna jest wielką miłością w masie. Jest bohaterem różnych bajków, piosenek, bajek. Miejscowi przebrani za nią, naśladując nawyki, głos, ruch. Więc narodziły się tańce ludowe. W bajkach była tylko pozytywną postacią (pracowitą kobietą i troskliwą matką).

Zgodnie z zachowaniem grupy, Północni wiedzieli również, jak określić zmianę pogody. Na przykład wierzą, że ptaki te przynoszą wiosnę na skrzydłach. Ich masowy wygląd jest cechą ciepłego roku.

Co ciekawe, w 1888 r. Badacz ziemi polarnych Nansen, wspinając się ze swoimi towarzyszami do najwyższego szczytu Grenlandii, znalazł czyste. To przyniosło podróżnikom wiadomość o zbliżającym się spotkaniu z osadą, co oznaczało koniec wyprawy.