Rush: zdjęcie, opis zwierzęcia reliktowego

Rushkhol to dość znane zwierzę, ale głównie ze względu na jego dźwięczne imię. W rzeczywistości niewielu może pochwalić się tym, co widziałem w naturze. Zwierzę prowadzi niezwykle tajny styl życia, trzymający albo w dziurze, w wejściu do wody jest ukryte pod wodą, albo w samej wodzie.

Wyobraź sobie stworzenie pokryte gęstą srebrną wełną, z długim nosem, podobnym do proboscis, spłaszczone bokami ze łuszczącym ogonem i pazurowanymi łapami. Jednocześnie jest to relikt starożytnej fauny, która doszła do naszych czasów w niemal niezmienionej formie. Rosyjski Zhukhol (Desmana Moschata) lub, jak się to nazywa, Hochul jest żywym pomnikiem natury, gatunku należącym do jednej z najstarszych grup ssaków, których przedstawiciele są znani z oligocenu (około 30 milionów lat temu).

Obecnie istnieją dwa rodzaje wesołości należących do dwóch. Jednym z nich jest Pyrenee Rush (Galemys pyrenaicus), który żyje na terytorium górskiej części środkowej Portugalii, a także wzdłuż gór Pirenees oddzielających Francję i Hiszpanię. Inny gatunek (Desmana Moschata) jest endemiczną europejską częścią byłego ZSRR, która nie jest już nigdzie na świecie, a zatem ma wszelkie prawo nazywać się rosyjskim wiszącym.

Jak wygląda szczyt?

Zwierzę wygląda dość niezwykłe. Korpus ułożenia, osiągając długość 20 cm, przechodzi w stożkowy kształt, kończąc na piętnie rozszerzonym na proboscis. Na górnej szczęce znajdują się dwa silnie powiększone silne siekacze, które funkcjonalnie zastępują słabo rozwinięte kły i z których piki miażdży skorupy mięczaków. Tylne nogi są dłuższe niż z przodu i wyposażone w memy pływackie.

Ogon jest płaski (ściskany z boków) i łuszczące się włosy, ciemnobrązowe z tyłu,&Nieśmiałe-ribristo-białe na brzuchu. Dla tego ostatniego, bardzo gęstego, ciepłego&Nieśmiałe i szkolone przez długi czas.

Na powyższym zdjęciu: szczyt ostrożnie opuszcza otwór.

Rushkhol jest najcenniejszym zwierzęciem futra, którego skóra była ceniona nad Bobrovą, chociaż ta ostatnia przewyższa go kilka razy. Należy jednak zauważyć, że jego futro zostało docenione dopiero pod koniec XVII wieku, aż do tego czasu polowali na zwierzę tylko ze względu na piżmowy zapach.

Gdzie mieszka hakowanie?

Początkowy obszar królika zajmował znaczną część Europy. W plejstocenie i na początku holocenu w środkowej części Europy powstały warunki hydrologiczne niekorzystne dla tego zwierzęcia: niespójny reżim zimowy z częstymi zmianami w okresach zamrażania rzek i ocieplenia, w towarzystwie zimowych powodzi. To najwyraźniej doprowadziło do znacznego zmniejszenia ogólnego obszaru hakersów. Następnie czynniki antropogeniczne zaczęły odgrywać główną rolę w procesie zmniejszania zasięgu, a przede wszystkim rozwoju połowów.

Dystrybucja rosyjskich szczytów jest obecnie ograniczona do małych odcinków puli Volgi, Don i Urals. Na początku XX w. Zwierzę zniknęło z basenu Dnieper- z wielu odcinków systemu Wołga- około pół wieku temu- z basen.

W swoim zasięgu Rushkhol mieszka w pobliżu środkowych i małych rzek, starsi ludzie, jeziora, rozlewiska. Najbardziej korzystne zbiorniki wodne z ukształtowanymi brzegami i dobrze rozwiniętą roślinnością wodną są dla niej najbardziej sprzyjające. W zbiornikach pozbawionych takiej roślinności zwierzę z powodzeniem istnieje do pierwszej wiosennej powodzi. Wraz z nadejściem tego trudnego okresu Hochul na gołym brzegu nie jest w stanie zostać i wysadza to. W normalnych warunkach, na przytłaczających brzegach, szczyt przewyższa powódź, pozostając w tym samym miejscu.

Zwierzęta wyrzucone z norsów znajdują tymczasowe schronienie na niestabilnych częściach drzew&Nieśmiałe- w widelcu gałęzi, pustych, celów&Nieśmiałe stosy szczotkowania. Niemożność pozostania na miejscu w bezdrzewnych zbiornikach zachęca zwierzę do wędrówki. Najczęściej wysadza w dół, gdzie wchodzi w siedlisko innych rodzin, cierpi prześladowania. Ta pozycja często kończy się śmiercią wędrownika. Susza letnia, w której mniej&Nieśmiała woda w stawie może również powodować migrację, przechodząc&Nieśmiałe w tym przypadku w dużej mierze.

Cechy stylu życia rosyjskiego wiszącego

Hakowanie żyje i zdejmuje potomstwo w otworach, których urządzenie w dużej mierze zależy od natury wybrzeża. Otwory otwierają się bezpośrednio pod wodą. W miejscach o silnie zmieniającym się poziomie wody Hochul kopie wieloosobowe nory. Na stromych brzegach tego typu Nora zwykle ma wiele ruchów, które otwierają się na różnych poziomach i formach, podłogach, konsekwentnie zastępujących zwierzęciem jako ogólny poziom wody w rzece krople. Zazwyczaj komora gniazdowa znajduje się pod systemem korzeniowym drewna lub krzaka, który zapewnia dostęp do powietrza, a jednocześnie dobre schronienie. Zwierzę żyje kamerą gniazdową z liśćmi i trawą i zmienia je, ponieważ jest zanieczyszczone i osiedlone przez pasożyty („bezczelna pchła” jest charakterystyczna dla pasożytów - robak o długości około 3 mm).

Zazwyczaj Nora ma 2-3 komory gniazdowe i tę samą ilość wolnych komn, służących do suszenia po długim pobycie w wodzie. Zwierzę wysypuje się dość szybko, ponieważ jego wełna prawie się nie zmoczy. Od wejścia do otworu wzdłuż dna zbiornika, rozciąga się raczej głęboki rowek, utworzony w wyniku ciągłego ruchu zwierząt tam iz powrotem. W suszach ten groove (zwykle ma 2-3 gałęzie) wysycha. Rushhils pogłębiają go i nadal używają go czasem, aż zbiornik całkowicie wyschnie.

Hochul może pozostać pod wodą do 5 minut, po czym powinien wziąć oddech. Może to zrobić, pozostając pod wodą i położając tylko proboski na powierzchnię. Pasowane jako trawiaste roślinność wodna, zwierzę pozostaje niewidoczne dla swoich wrogów, których ma wiele - akty, lisy, fretki i inne drapieżniki.

Aktywność Hochul

Aktywny jest nawykiem roku przez cały rok. Bąbki powietrza wyłaniające się z futra zwierzęcia pływackiego i gromadzące się zimą na drodze jego ruchu, dobrze widoczne ścieżki pod lodem - niezawodny znak ratowania zbiornika z szczytem.

Ogólnie rzecz biorąc, aktywność Chohuli nie zależy od oświetlenia i pory dnia. Zwierzę może być aktywne zarówno w jasnej części dnia, jak i w martwą noc. Kiedy zawartość w niewoli, wszystko zależy od czasu karmienia. Wraz ze zmianą godzin żywienia reżim codziennej aktywności zwierzęcia zostaje szybko odbudowany. To samo obserwuje się w naturalnych warunkach: jeśli coś zakłóca poszukiwanie żywności w ciągu dnia, na przykład wypas bydła w upalne dni, kiedy stado przylega do brzegów, zwierzęta żyjące na tej stronie, zmień aktywność dzienną na noc.

Średni czas trwania dziennej aktywności nie-zaprzestania opadów w zimie zwykle osiąga 6-7 godzin na początku wiosny Wskaźnik wzrasta do 9-10 godzin. Podczas pobytu w gnieździe Hochul przez długi czas uporządkuje wełnę. Jeśli pokrywka gniazda posagowego okaże się przesunięta, zwierzę jest starannie „uszczelnice”, wynikowa szczelina.

Zwierzę spędza większość dni zimowych w gnieździe w stanie silnego snu. Jeśli latem wystarczy podnieść pokrywkę domu, aby hackhole natychmiast z niego wyskoczyło, to zimą nadal spała, zwinęła się w siano i budzi się dopiero po dość aktywnym „stopionym”. Hochul nie wpada w pełną hibernację, ale pozory zimowej drzemki jest dla niej charakterystyczne.

Co na obiad?

Dieta szczytów składa się z małych bezkręgowców wodnych (mięczak, owady, larwy, pijawki). Rzadziej pestek kopalnie ryby, żaby. Oprócz żywności dla zwierząt, Khokhuli od czasu do czasu uzupełniają swoją dietę i warzywa - jedz łodygi trzciny, szewca, owoce kostek i lilii wodnych itp.P.

Należy natychmiast zauważyć wartość rowków na dole - stałe sposoby przenoszenia pików z otworu do miejsc podajników. Dzięki częstemu ruchowi woda jest w nich dobrze napowietrzającą, która przyciąga małe bezkręgowce, serwując żywność dla zwierząt. To jest rodzaj stałej i bezbłędnej pułapki. Jedząc w obszarze polowań, szczyt pływa wzdłuż bruzdy, trzymając ciało w nieco nachylonej pozycji, znajdując obiekty pokarmu z proboscis i wibransami. Zwierzę wybiera je i wprowadza do specjalnych „dziur w paszach”, a nawet w odosobnionych miejscach na brzegu, gdzie je. Po spotkaniu z dużym łupem (ryba, żaba), hazard hazardowy Khokhul się w nim pędza, czasami przegrywa, zaczyna gorączkowe wyszukiwania, ponownie atakuje, rzuca się z boku na bok i często przestaje polować, nie osiągając bramki. Najwyraźniej w naturalnych warunkach możliwe jest poradzić sobie z taką ofiarą tylko w szczególnie korzystnych warunkach (na przykład podczas zamrażania w zbiorniku zimą lub z wysuszeniem jeziora imputacyjnego latem).

Relacje rodzinne

God i rozmnażanie się w frustracji może wystąpić o każdej porze roku, ale zwierzęta są najbardziej aktywne w okresie powodziowym. W tym czasie najczęściej występują gry małżeńskie. Jednocześnie czasami obserwuje się gwałtowne walki między mężczyznami, ale w większości przypadków wszystko jest ograniczone do krótkich potyczek podczas spotkania z przeciwnikiem.

Każda hackhole oddaje dziurę, w której prowadzi potomstwo. Po zapłodnieniu kobieta natychmiast zaczyna budować gniazdo i rzadko z niego pokazuje. Ciąża trwa 40-45 dni. Wraz z nadejściem potomstwa matka okazuje mu wielką troskę, liżąc młode, pospiesznie pielęgnające mleko, nie odchodząc od dziury. W przyszłości organizuje się dodatkowe gniazdo, w którym spoczywa między karmieniem. Niepokojąc się o coś, kobieta przenosi młode do innej dziury (lub do innej kamery tego samego otworu). Ojciec bierze udział w opiece nad potomstwem. Jednak w przeciwieństwie do matki szybko opuszcza gniazdo w przypadku niepokoju.

W bezczelnej rodzinie może być siedem zwierząt: para rodzicielska i ostatnie potomstwo. Z dużą gęstością zaludnienia, ale ograniczone możliwości budowy Nor, większe rodziny mogą wystąpić z powodu przystąpienia osób nieokreślonych. Wtedy zdarza się, że 12-13 zwierząt jest skulonych w jednej dziurze. Wraz z tym są Khokhuls prowadzące jeden styl życia. Wiosenne lęki zwracają się do niezależnego życia jesienią, a rodzice rozpraszają. Rodzina przestaje istnieć.

Często mężczyźni i kobiety różnych rodzin na spotkaniach wchodzą w walki, czasami kończąc. Z reguły dorośli hacków atakują nieokreślone młode.

Kiedy Khokhuli spotyka się z osobnikiem jej wyglądu, staje się na tylnych nogach, a rozpoczyna się rytuał „wyjaśnienia relacji”. Obaj partnerzy rozciągają się ze sobą i, w kontakcie z Vibrissas, podskakiwali w różnych kierunkach. Więc może trwać dość długo. Na koniec zwierzęta nurkują kilka razy i znów spil. Kończy się faktem, że albo wchodzą w walkę, albo spokojnie rozmycie w różnych kierunkach. Czasami Khokhulya używa spożycia zastraszania wroga, atakując w jego kierunku i klikając zęby. Przerażony, zakłócenie jest ukryte w gnieździe lub w wodzie, czasami tylko końcem nosa, aby wznowić zaopatrzenie powietrza.

Słuchanie, wizja, zmysł zapachu i głos Vookhukholi

Zdalna orientacja na szczytach na lądzie, a częściowo w wodzie odbywa się za pomocą słuchu. Zwierzę na dźwięk fali wody reaguje szczególnie aktywnie. Na bliskich odległościach orientacja odbywa się przy użyciu włosów dotykowych - vibrissa znajdującej się na piętno.

Zmysł zapachu jest rozwinięty stosunkowo słaby. Można założyć, że powrót do dziury lub polowanie w całkowitą ciemność, szczyt nie zbłądzi się, przestrzegając własnych zapachowych śladów. Postrzegając zapach śladów innych osób z jego gatunku, zwierzę znajduje partnera w okresie hodowli.

Wizja w murowym jest tak słabo rozwinięta, że ​​nawet jasne światło, które odcina ciemność, powoduje praktycznie brak reakcji. Jak pokazano obserwacje w akwarium, zwierzę znajdujące się w wodzie, oczy są zwykle zamknięte.

Głos hackalu można usłyszeć w środowisku naturalnym tylko wiosną, podczas wycieku, gdy zwierzęta pływają na powierzchni mężczyzny, ścigając kobietę, wydają szczególne uderzające dźwięki, czasem rodzaj cichego jęku. Możesz także usłyszeć delikatne wezwania kobiety. Czasami chrząknięcia są słyszane z czymś niezadowolonym zwierzęciem. Na przykład w przypadku starcia z czyjąś osobą, z onDatro, słychać groźne kliknięcie zębów.

Przyjaźń i wrogość

Na szczególną uwagę to szczególne przyjazne relacje między hakami i zwierzętami, takimi jak bobry (więcej o bobrach w tym artykule). Bera Beaver są bardzo często kojarzone z dziurami hacków. W środku mrozu duże ryby w poszukiwaniu tlenu zebrane w ustach bobra ani w tynku bobrów w lodzie. Jest to również wyposażone w jedzenie dla Hochuli. Ponadto dziury wspierane przez bobry znacznie ułatwiają istnienie zakłóceń, zapewniając dostęp do ograniczonego tlenu.

Kolejnym gatunkiem, z którym mają do czynienia Hohules, jest duża wodna rodatra. W swojej ojczyźnie w Ameryce Północnej dobrze dogaduje się z Beavers. Podobne relacje są ustalane między Onders i naszymi bobrami. Ale w przypadku szczytów włączenie do biocenozy silnego i agresywnego generacji ondatry okazało się niekorzystnym czynnikiem. Do tej pory zgromadziło się wiele informacji na temat intensywnego przemieszczenia Hochuli OnDatro. Tendencja tego ostatniego do osiedlenia się hacków dziur osiągnęła taki zakres, że teraz woli zajmować gotowe szczyty, lekko dostosowując je dla siebie. Dorosły ondatra prawie 2 razy wyższy rozmiar. Zastępuje zwierzę, rozszerza swoje rzeczy. To prawda, ostatnio liczba ondaterów w wielu zbiornikach znacznie spadła z powodu braku bazy paszowej.

Cechy zachowania szczytów

Wiele szczegółów na temat zachowania szczytów pozostaje niejasnych z powodu tajnego stylu życia. Są przypadki, gdy nowo złapane zwierzę wychowane przez ogon i przyniesione do ryby zwisającej do góry nogami w ręce mężczyzny, pomimo tak niezwykłej pozycji i strachu, natychmiast rzuciło się, by pochłonąć go chciwością! Przeciwnie, w innym przypadku młody męski Vyhukholi, który żył, używając całkowitej swobody ruchu, w mieszkaniu mieszkaniowym przez ponad siedem miesięcy, uparcie odmówił jedzenia z jego rąk. Przy najmniejszym hałasie uciekł z Kormushkii na długi czas ukrył się w swoim gnieździe. Kolejne zwierzę przebiegł przez cały dzień przez cały dzień, całkowicie nie przerażając hałasu, obecności ludzi, muzyki.

W formie silnego podniecenia lub strachu bezczelna matka czasami pali swoje potomstwo. Ale są też przypadki, kiedy właśnie złapane i umieszczone z jej młodymi w klatce transportowej, właśnie złapane i umieszczone, natychmiast zaczęły je karmić mlekiem.

Można powiedzieć, że ostre kontrasty w zachowaniu różnych osób w podobnych sytuacjach są charakterystyczną cechą tego typu.

Podczas przechowywania w obudowie królika jest dość szybko opanowana przez nowe środowisko i nowy sposób życia. Przyzwyczaje się do pewnej codziennej rutyny, przestaje być zbyt ostrożny, może wziąć jedzenie z jej rąk. Ale nie można tego nazwać oswojonym w pełnym znaczeniu tego słowa. Nawet z osobą, która nieustannie ją nosi i karmi, Hochul nigdy tak naprawdę nie wiąże. Ceche charakterystyczne dla Hochuli można uznać za niepewne awarie już osiągniętego oswajania. Bez żadnego widocznego powodu nagle obejmuje silny strach, zmuszając do szybkiego lotu. Następnie zwierzę jest czasem ukryte przez długi czas w swoim gnieździe, jakby znowu. Zajmuje to dość dużo czasu, podczas gdy on znów „dochodzi do zmysłów”.

Rush in the Red Book

Ze względu na postępujący spadek liczby do 1957 r.

Jak wiecie, życie szczytów jest ściśle związane z warunkami zalewowymi zbiorników. Bez zrozumiałego reżimu istnienie gatunku nie jest możliwe. Wyginięcie zwierząt zwierząt miało miejsce zarówno w związku ze zmianą środowiska, jak i z rozwojem rolnictwa. Nawet w ZSRR, w celu przywrócenia zanikających ognisk i maksymalnej ekspansji zasięgu, w wielu miejscach dokonano usunięcia hacków, schwytane do sztucznego przesiedlenia. Ale w zdecydowanej większości przypadków przedsięwzięcia te nie dały pożądanych rezultatów.

Dziś Rushkhol jest zasłużony w Czerwonej Księdze Federacji Rosyjskiej z kategorią 2: Rzadki widok relikt. W tej chwili głównym zadaniem jest zachowanie pozostałości liczby starożytnego, niezwykle interesującego gatunku. Jeśli Khokhul zniknie bez śladu, wino spadnie na nas, którzy nie udało się uratować go dla potomstwa.