Żyrafa: opis, siedlisko, styl życia, zachowanie

Giraffa (Giraffa camelopardalis) - afrykańskie kopyto ssak z jasnym kolorem plamistym, najwyższy ze wszystkich gatunków mielonych zwierząt. Jego krewni są jeleniem i seksualnie, ale jest umieszczony w oddzielnej rodzinie żyrafy (Giraffidae), składającym się tylko z naszego bohatera i jego najbliższego krewnego - okapi.

Gdzie życzy żyrafę?

Większość żyraf mieszka w Afryce Wschodniej, albo w Angoli i Zambii na południowym zachodzie Afryki. Mieszkają Savannah, Meadows lub otwarte lasy, preferując obszary, w których acacia rośnie w dużej liczbie.

Do połowy XX wieku żyrafy często znajdowały się w Afryce Zachodniej, na południe od Sahary. Ale teraz ich populacja gwałtownie się tutaj zmniejszyła i staje się coraz bardziej rozdrobniona.

Cechy wyglądu zwierzęcia

Jak już wspomniano, żyrafa jest najwyższym z żywych zwierząt. Dorosłe samce osiągają wysokość 4,6-6,0 m, kobiety są nieco niższe niż wysokość-4,0-4,8 m.

Oprócz ogromnego wzrostu, żyrafa jest również jednym z najcięższych zwierząt naziemnych. Szczególnie duże samce mogą ważyć do 1900 kg. Kobiety rzadko osiągają połowę tej wagi.

W porównaniu z innymi gulatami, żyrafa ma stosunkowo krótkie ciało, ale jej nogi są nieproporcjonalnie długie, a przednie kończyny są około 10% dłuższe niż z tyłu. Dojrzałe zwierzęta mają duże kopyta wielkości płyty jadalnej (szerokość około 30 cm).

I oczywiście wizytówka żyrafy - jej wyjątkowo długa szyja - do 2,4 m. Nawiasem mówiąc, to zwierzę ma tyle kręgów szyjnych, jak w przypadku ludzi - 7.

Ponadto żyrafy - rekordy i długość ogona - do 2,4 m, w tym pędzel na końcówce.

Nawet jego język jest długi - ponad 45 cm! Pomaga zwierzęciu dotrzeć do pysznych młodych pędów.

Oczy zwierzęcia są duże, graniczą z długimi puszystymi rzęsami. Uszy są krótkie i wąskie.

Zarówno mężczyźni, jak i kobiety mają na czole małe stożki (rogi), pokryte skórą i włosami.Chronią swoje głowy przed obrażeniami.

Kolorowanie żyraf jest zauważone, rozmiary i kolor plam są zmienne (najczęściej jasnobrązowe lub ciemnobrązowe, czasem czerwonawo-brązowe lub prawie czarne), są oddzielone siatką żółtawych linii. Kolor i wzór plam różnią się znacznie w podgatunkach.

8 podgatunków jest znanych:

1. Afryka Zachodnia;
2. Cordofan;
3. Nubijczyk;
4. siatkowaty;
5. Rothschild Giraffe;
6. Masaisky;
7. Południowa Afryka;
8. Giraffe Tornikroft.

Co je żyrafa?

Na wolności żyrafy żywią się głównie liśćmi i gałęzi Acacia i Mimozy. Jednak ich dieta wykracza daleko poza ramy nowo wymienionych roślin. Czasami nawet jedzą owoce. Każda osoba może mieć indywidualne preferencje dotyczące żywności.

Głównie żyraf są spożywane przez te rośliny, do których mogą łatwo dotrzeć. Trawa zajmuje tylko niewielki udział w ich diecie. W końcu, aby zjeść trawę, te majestatyczne zwierzęta muszą albo zgiąć kolana, albo szeroko je ułożyć.

Liście żyrafy są oderwane z gałęzi długim językiem i górną wargą. Na wolności jedna osoba może codziennie jeść do 66 kilogramów jedzenia.

Kiedy jest wybór, mężczyźni i kobiety jedzą inaczej. Samce koncentrują się na liściach z najwyższych gałęzi, podczas gdy kobiety zginają szyje, aby jeść roślinność znajdującą się poniżej. W charakterystycznej pozycji podczas posiłków można określić podłogę żyrafy. Mężczyźni również częściej wędrują po grubych lasach, których kobiety zwykle unikają.

Aby zjeść, zwierzę zabiera gałąź do ust i łza liście, ciągnąc głową. Podobnie jak krowy, żyrafy nie mają górnych przednich zębów, a zamiast tego mają rodzaj „kukurydzy”, grudki twardej tkaniny, o której dolne siekacze zaciskają jedzenie.

Potrzeby zwierzęcia w wodzie Lulk są podobne do potrzeb wielbłąda. Żyrafy mogą się działo bez tygodni bez wody. Ale kiedy istnieje szansa, nasz bohater pije średnio około 7,5 litra wody tygodniowo.

Kiedy żyrafa jest zmuszona zginać się do picia, musi ułożyć przednie nogi pod kątem prawie 45 stopni.

Styl życia i zachowanie

Około 12 godzin dziennie, te ungulaty są wydawane na karmienie, a większość pozostałego czasu idzie na powolne trawienie tego, co jedli.

Żyrafy śpią znacznie mniej niż większość ssaków z 10 minut do 1,5 godziny dziennie, czasami śpią w ciągu dnia, często stojąc, a ich sen trwa nie więcej niż 3-5 minut. Podczas tak krótkiego snu zwierzęta zginają szyję i położyły głowy na plecach.

Żyrafy zwykle opadają na ziemię tylko w nocy, przyciskając nogi pod ciałem i trzymając głowy pionowo. Ale nawet w nocy często się budzą, a czas głębokiego snu zwykle nie przekracza 20 minut.

Zachowanie społeczne

Zachowanie społeczne żyraf jest zorganizowane po prostu. Kobiety i ich młode zwierzęta są łączone w grupy, których liczba zwykle nie przekracza 15-20 osób. Czasami grupy te obejmują kilku młodych mężczyzn. Dorośli mężczyźni z reguły żyją stadami kawalerskimi i starszymi mężczyznami najczęściej prowadzą pojedynczy styl życia. W stadach nie ma liderów. Każda osoba może dołączyć do stada lub pozostawić je w dowolnym momencie.

Jak porusza się żyrafa?

Żyrafy mają dwa sposoby poruszania się: gładki krok i galop. Kiedy idą, oba w prawo, a następnie obie lewe nogi są w ruchu. Podczas biegania zwierzęta poruszają się razem z przednimi nogami, a następnie z tylnymi nogami, podnosząc je i umieszczając przed przednimi nogami. Podczas biegania szyja porusza się do przodu i do tyłu, aby utrzymać równowagę zwierzęcia. Maksymalna prędkość, którą może rozwinąć to majestatyczne zwierzę wynosi około 55 km/h.

Pomimo długich nóg żyrafy nie lubią podróżować na duże odległości. Nie mogą chodzić po bagnach i bardzo rzadko przekraczają rzekę.

Pojedynek

Jednym z najbardziej ekscytujących elementów zachowań bohaterów jest pojedynek między mężczyznami walczącymi za kobietami. Żebrowanie żyrafy są jednym z najbardziej niezwykłych w świecie zwierząt. Konfrontacja zaczyna się, gdy zbliża się do siebie dwóch mężczyzn i każdy próbuje uderzyć przeciwnika szyją. Często wystarczy para wstrząsu, aby dowiedzieć się, który z mężczyzn jest silniejszy. Jeśli cios jest silny, żyrafa może się trząść, a w rzadkich przypadkach nawet zapadnąć się na ziemię. Ale najczęściej taki pojedynek kończy się bez rozlewu krwi, a mniej silny wróg opuszcza miejsce bitwy.

Co dźwięki sprawiają, że żyrafy?

Żyrafy nie różnią się w „rozmowie” i zyskały dla siebie chwałę cichych zwierząt. Dopiero sporadycznie, gdy są zaniepokojeni, mogą wydawać brzmienie podobnie do chrząknięcia, parskania, chrapania, jęków i syków oraz w zderzeniu z ich wrogami - lwy mogą mamrotać z rozpaczy.

Łydki lśnią, krowy szukające zagubionych cieląt ryczą, a troskliwe byki brzmią podobnie do ochrypła.

Reprodukcja

Żyrafy nie mają pewnego sezonu propagacji. Jednak na wolności młode zwierzęta zwykle rodzą się w porze suchej, ale w niewoli może się to zdarzyć w dowolnym momencie. Zwierzęta te osiągają dojrzewanie w niewoli w wieku około 3-4 lat, ale na wolności mężczyźni zwykle nie mnożą się, dopóki nie skończą 6-7 lat.

Kiedy mężczyźni są gotowi do reprodukcji, rozpoczynają rytualną bitwę. Żyrafy nie są zwierzętami terytorialnymi, a odnoszący sukcesy mężczyzna będzie łączyć się z podatnymi kobietami, gdziekolwiek je znalazł.

Ciąża trwa 13-15 miesięcy. Kiedy zbliża się poród, kobieta idzie do strefy hotelowej, która będzie używana przez całe życie. Moment urodzenia jest dość dramatyczny: matka stoi na czworakach, a cielę spada na ziemię. Na szczęście po upadku rzadko jest ranny. 20 minut po urodzeniu cielę stoi na nogach, a za dniem może już biegać dość energicznie.

Przycinki żyraf w urodzeniu mają wysokość około 2 metrów i waży 47-70 kg. W pierwszym tygodniu życia rosną o około 3 cm dziennie, a w wieku roku ich wzrost wynosi około 3,5 metra.

Cielęta jedzą do jednego roku, ale zaczynają próbować żywności roślinnej kilka tygodni po urodzeniu. Całkowicie niezależni są młodzi ludzie w wieku 15 miesięcy. Kobiety żyrafy całkowicie rosną o pięć lat, a mężczyźni - do siedmiu.

Wrogowie, oczekiwana długość życia

Żyrafa ma niewielu wrogów, ponieważ ich ogromne kopyta są bardzo skuteczne w ochronie przed drapieżnikami. Z drapieżników tylko lwy stanowią dla nich zagrożenie. Zwierzęta te są bardziej wrażliwe, gdy leżą lub przychodzą do wody - w tym czasie Lwy mają możliwość złapania ich za nos lub gardło.

Cielęta są poddawane znacznie większym ryzyku. Pomimo wszystkich wysiłków matek w celu ochrony swoich dzieci, ponad 50 % wszystkich Cubs umiera na lwy, lamparty i hieny w pierwszym miesiącu życia.

Żyrafy żyją w niewoli od ponad 30 lat, ale ich maksymalna długość życia na wolności wynosi około 25 lat.

Populacja i status gatunku

W ciągu ostatniego stulecia liczba i siedliska żyraf spadły jednak, podobnie jak wiele innych głównych afrykańskich ssaków. Pewnego razu stada ponad 100 zwierząt były rozdzielone na Savannah na całym kontynencie, ale dziś takie koncentracje istnieją tylko w Afryce Wschodniej, szczególnie w Parku Narodowym Serengeti Tanzania.

Zmniejszenie populacji było w dużej mierze spowodowane polowaniem. W Afryce żyrafa jest tradycyjnym źródłem skóry i wełny, a także twardego, ale pożywnego mięsa. Ponadto działalność człowieka coraz bardziej wpływa na środowisko naturalne, zmniejszając siedlisko zwierząt.

Badanie przeprowadzone w 2016 r. Wykazało, że utrata środowiska w wyniku ekspansji działalności rolnej, wzrost śmiertelności spowodowanej przez nielegalne polowanie oraz konsekwencje trwających zamieszek cywilnych w kilku krajach afrykańskich doprowadziły do ​​spadku populacji żyraf o 36-40%w okresie od 1985 r. W 2015 r., Oraz w 2016 roku. MSOP uwzględnił je w kategorii wrażliwych gatunków. Całkowita liczba tych zwierząt według najnowszych danych szacuje się na 110-150 tysięcy osób.