Shepherd belgian malinois: opis rasy, charakter

W ciągu ostatnich kilku lat zainteresowanie hodowców psów w owczarka belgijskim szybko rośnie. To pies serwisowy, który nie nadaje się dla psów psów jako sofa zwierzaka. Rasa ta ma swoje charakterystyczne cechy, które pod każdym względem rozróżnia ją na tle innych psów. W tym artykule będzie szczegółowe informacje o tej rasie.

Historia rasy Belgian Shepherd

Pierwsze odniesienia do Belgów można znaleźć w rękopisach drugiej połowy XVII wieku. Belgijscy hodowcy postawili sobie zadanie wniesienia narodowej rasy psów Pasterzy. Pierwsi przedstawiciele rasy bardzo różnili się od siebie, więc spośród 100 psów, tylko 40 zostało zalecanych do hodowli.

Pasterze belgijscy

Początkowo profesorowie zalecili selekcję, polegając w większym stopniu na produkcji uszu i wielkości zwierzęcia, ale ostatecznie preferencje podano kolor. Oficjalnie rasa została zarejestrowana dopiero na początku XX wieku.

Na przykład! Niedoświadczeni miłośnicy psów często myślą, że rasa nazywa się belgijskim psem i szukają opisu tego konkretnego zwierzęcia. Ale według wszystkich książek referencyjnych - to jest owczarka belgijska.

Opis i wygląd

Większość krajów wyróżnia kilka odmian owczarków belgijskich (wyjątkiem są Stany Zjednoczone, w których Malinois i Storeren są rejestrowane osobno, a lakierois jest uważany za nierozpoznany). Wszystko zależy od koloru i rodzaju wełny. Dlatego rozmiary i postacie psów są podobne, jak przedstawiciele jednej rasy.

Standard rasy - wymiary

Budowa ciała powinna być sucha, rozmiar jest średni. Tył jest silny, z rozwiniętymi mięśniami. Potężne łapy i wysoka szyja są wyraźnie widoczne. Uszy są małe, wysokie. Kieprz jest w kształcie klina, umiarkowanie wydłużony.

Wysokość przy pokładzie i zalecana waga:

• Male-62 centymetry, 25-30 kg;
• Suka-58 centymetrów, 20-25 kg.

Na przykład! W wzroście dozwolone są odchylenia ± 2 centymetry.

Rodzaje ras w zależności od rodzaju wełny i koloru

Jak wspomniano wcześniej, pasterze belgijscy są podzielone na 4 podgatunki w zależności od koloru i rodzaju wełny. W niniejszym akapicie każdy formularz zostanie rozważany bardziej szczegółowo.

Malinois

Belgijski Pasterz Malinua (w niektórych źródłach Bengal Shepherd) - ucieleśnienie siły i elegancji jednocześnie. Te psy są harmonijnie złożone, ciało jest suche, smażone.

Dodatkowe informacje! W ostatnich latach wojskowych kinologów dają coraz więcej preferencji dla szczeniąt Malinois niż owczarka niemiecka. Jest to spowodowane doskonałymi cechami roboczymi pasterzy belgijskich.

Silnie zaciemniony pasterz

Malinua to rasa psów, które różnią się od jej odpowiedników od obecności ciemnej „maski” na twarzy, często rozciąga się wzdłuż całej szyi. Psy gładkie, główny kolor ich ciała jest czerwony. Lekkie odcienie brązu. Czasami można znaleźć małą białą plamę na klatce piersiowej.

Prawie całkowicie czarne maliny wyglądają bardzo imponująco i groźnie.

Lacquenoa

Główną cechą wyróżniającą tego podgatunków jest niezwykła wełna. Jest średniej długości, twardej i grubej, a co jest niezwykle ważne - nie kręcone. Zakres kolorów - od pary do miedzi, kagupę jest ciemno.

Dość rzadka odmiana.

Torvyuren

Te podgatunki wygląda jak maliny, ale z długą wełną. To dzięki jego futrowej płaszczom Toustyuren stał się ulubieńcem hodowców psów.

Płaszcz jest długi, pomalowany w czerwono-brązowym kolorze przyciemnianiem w klatce piersiowej i pyska. Standard kolorów umożliwia wszelkie odcienie brązu. Ostre lufy i uszy wyglądają surowo i elegancko.

Grushendal

Jedyne podgatunki Belgów, które pozwalają tylko jedna odmiana koloru, która nazywa się - Grushendal.

Jego długa czarna wełna węglowa pojawia się na zwierzęciu naprawdę pięknym i niezapomnianym. Szczególnie gruby, podobnie jak grzywa, rośnie na szyi. W przeciwnym razie opis Grushendal nie różni się od jego odpowiedników.

Psychologiczny portret rasy

Malinua Belgian, podobnie jak inne podgatunki, nie jest najlepszym wyborem dla niedoświadczonych lub nie gotowych do stałej pracy właścicieli. Jest to oficjalna rasa wymagająca edukacji od małego wieku. Obok takiego psa powinien być pewnym siebie właścicielem, który wie, jak znaleźć podejście do psa.

Szczeniak Belgijskiego Pasterza

Malinois charakteryzuje się aktywnością przez całe życie. Takie psy są ostrożne dla nieznajomych, z niezdolnością do posiadania sytuacji, może to skutkować agresją.

Dodatkowe informacje! Mieszkańcy Malinois nazywane są krokodylami ze względu.

Właściciel musi być w stanie zaspokoić potrzebę regularnego wysiłku fizycznego zwierzaka.

Cechy wychowania i treningu Belgijskich Pasterzy

W charakterystyce belgijskich owczarków i malin, w tym nie można skupić.

Belgowie są bardzo jasni i dobrze nadają się do treningu. IQ jest wskazywane nie tylko przez możliwość szybkiego zapamiętywania nowych słów, poleceń i intonacji właściciela, ale także zdolność do niezależnego rozwiązywania problemów domowych.

Dla tego psa obciążenia umysłowe nie są kaprysem, ale koniecznością. Potencjalny właściciel Malinua musi wziąć pod uwagę fakt, że pies będzie musiał być wyczerpany zarówno fizycznie, jak i psychicznie.

Opieka wełny

Pies z dowolnym rodzajem i długością wełny musi się troszczyć. Jedyną różnicą jest to, jak często właściciel będzie musiał przeprowadzać procedury pielęgnacyjne. Krótkie psy (Malinua) będą wystarczająco regularnie ucierpiały w sezonie trzcącym, aby pełzanie podkładu nie powodowało dyskomfortu.

Pasujący

Zostanie właścicielem długiego psa, osoba powinna być gotowa na regularne kampanie dla psa fryzjera - Grumer. Ale możesz sam przeczesać wełnę: należy to zrobić za pomocą specjalnych trymerów, aw żadnym przypadku zwykłym ludzkim grzebieniem.

Specjalna warstwa futra będzie wymagana tylko w przeddzień wystawy. Za kilka dni warto odwiedzić groomer z wyprzedzenie. Pod każdym względem właściciel powinien przestrzegać ogólnych zasad opieki nad włosami psa.

Tovyuren na wystawie

Pieszy

Pies taki jak Pasterz Belgijski potrzebuje codziennych spacerów (co najmniej półtorej godziny). Powinny być nasycone różnymi aktywnymi grami.

Pies, który wie, jak chodzić tylko na smyczy, będzie wcześniej czy później, i nauczy się rozpryskiwać nagromadzoną energię w innym kierunku: na przykład gryzie rzeczy właściciela.

Ważny! Konieczne jest spacer po Belgijskim Pasterze co najmniej dwa razy dziennie, najlepiej - trzy razy.

Jeden z spacerów może być krótkoterminowy (pośredni) między dwoma głównymi.

Właściwa dieta i karmienie

Pies powinien otrzymać wszystkie niezbędne substancje do normalnego wzrostu i rozwoju. Istnieją dwa rodzaje psów: suche i naturalne jedzenie.

Ważny! Dla każdego psa suche jedzenie jest wybierane indywidualnie. Niektóre psy z indywidualnymi problemami trawiennymi mogą jeść tylko naturalne produkty.

Dieta powinna być:

• białka (jaja, mięso, ryby);
• węglowodany (zbóż);
• Mięso o niskiej zawartości tłuszczu;
• Tłuszcz (olej roślinny).

Dużym plusem naturalnym odżywianiem jest to, że właścicielowi łatwiej jest niezależnie dostosować liczbę brakujących substancji.

Oczekiwana długość życia i zdrowie

Pasterze belgijscy są predysponowani do następujących chorób:

• zaćma;
• Plasma:
• Przewlekły pannus.

Średnio oczekiwana długość życia przedstawicieli tej rasy wynosi 13-15 lat (w warunkach dobrej treści i braku chorób genetycznych).

Robienie na drutach

Suki są gotowe do na drutach w wieku dwóch lat. Masowe przed tym wieku również nie są zalecane na drutach, aby uniknąć problemów zdrowotnych u rodziców i ich potomstwa.

Znajomość powinna nastąpić na neutralnym terytorium, na sobie na drutach - na terytorium Kobel. Wcześniej powinieneś dobrze chodzić oba psy. Po pierwszym na drutach konieczne jest wykonanie kontroli. Nie powinieneś ingerować w ten proces.

Plusy i wady, koszt szczeniaka

Podsumowując wszystkie powyższe, warto zbierać wszystkie plusy pudowników belgijskich na jednej liście:

• Wysoka inteligencja;
• Opracowywane są ochronne i pasterze:
• Brak predyspozycji do poważnych chorób:
• działalność;
• jest dobrze nadaje się do szkolenia;
• nie wymaga specjalnej pielęgnacji włosów (w odniesieniu do Malinua).

Gra Frisbee z psem

Nie możemy jednak zapominać o minusach, z którymi należy wziąć pod uwagę potencjalnego właściciela owczarka belgijskiego:

• Pies potrzebuje wychowania;
• Wysoka aktywność może powodować nieposłuszeństwo;
• Nie najlepsi towarzysze dla małych dzieci;
• często niezależnie wyrządza obrażenia z powodu wysokiej aktywności;
• Wymaga dużo uwagi.

Koszt szczeniaka zależy od wielu czynników: rodowodu, awaryjnego przedszkola, indywidualnej oceny potencjalnego pokazu szczeniaka z wyniki.

Na przykład! Cena może wynosić od 10 do 50 tysięcy rubli.

Jak wybrać szczeniaka

Wybierając szczeniaka, powinieneś najpierw zwrócić uwagę na jego rodziców: wszystkie dzieci są urocze, a to może zaciemnić ich oczy. Idealnie, musisz zapoznać się z genealogią przyszłego zwierzaka: jeśli którykolwiek z jego przodków miał odchylenia lub był karłowatym, warto rozważyć.

Podczas zapoznania się z ściółką musisz spojrzeć na związek dziecka z innymi szczeniakami, jego aktywność i reakcję na nieznajomego. Psy nie powinny się bać i uciekać. Zdrowe zainteresowanie i ciekawość są mile widziane, grając w zamieszanie z rówieśnikami.

Dodatkowe informacje! Dobrym sposobem na sprawdzenie układu nerwowego psa jest przypadkowe wezwanie kluczy. Szczeniaka nie powinien być przestraszony ani objawiany agresją.

Belgijskie psy są doskonałymi pracownikami i dobrymi towarzyszami. Zanim zdobędziesz jeden z tych psów, osoba musi rozsądnie ocenić swoje zasoby i chęć codziennej pracy nad zwierzakiem i sobą.