Jeże: siedlisko, gatunki, cechy, styl życia

Jeże to bohaterowie wielu bajków i kreskówek, znali nas wszystkich od dzieciństwa. Latem, kiedy słońce wychodzi na zachód słońca, te interesujące zwierzęta można spotkać nie tylko na krawędzi lasu, ale także na spokojnych ulicach wiejskich, w parkach miejskich, a także w ogrodach, w których szukają jedzenia - chrząszcze, robaki i Inne bezkręgowce.

Gdzie mieszkają jeże?

Jeże pojawiły się na ziemi ponad 15 milionów. Lata temu. Dziś mieszkają w Europie Zachodniej i Środkowej, europejskiej części Rosji, Nowej Zelandii, Skandynawii, Kazachstanie. Znajdują się również na Dalekim Wschodzie i na Syberii. Wolą mieszkać w lasach liściastych, na łąkach i zaroślach krzewów. W roślinach o wysokich zielnych, korzeni starych drzew mogą ukrywać się przed wrogami (lisy, akty, dzikie świnie, kruki, borsuki i fretki). Unikaj gęstych masywów iglastych, górskich i podmokłych obszarach.

Niektóre gatunki żyją w suchych stepach i pustyniach Afryki i na Bliskim Wschodzie.

Rodzaje jeży

Rodzina jeża (Erinaceidae) obejmuje dwie podrodziny: jeże lub prawdziwe jeże (Erinaceinae) i gimnurs (GaLericinae) (Hedgehogs szczurów SO). Gimnustrowie, w przeciwieństwie do dobrze znanych prawdziwych jeży pokrytej igiełami, są pozbawieni takiej „biżuterii”.

Subtecizacja prawdziwych jeży łączy 15 gatunków jeży w czterech porodach:

Przedstawiciele rodzaju African Hedgehog:

1. Algierski;
2. Blond;
3. Somali;
4. Południowa Afryka.

Jeże stepowe obejmują 2 typy:

1. Daurian;
2. chiński.

Rodzina jeży eurazjatyckiej należy do:

1. Europejczyk wschodni;
2. Amur;
3. Zwykłe lub europejskie.

Rodzaj Eared Hedgehogs:

1. Beznogi;
2. Indyjski;
3. Pułkownik;
4. Ciemno -noszone;
5. Etiopczyk;
6. Earted Hedgehog.

Istnieją trzy gatunki tych zwierząt w faunie Rosji: zwykły (Europejski jeże), jeże Daurian i jeże uszu. Zwykły jeże to największy i największy pogląd.

Hedgehog na uszach waży prawie połowę zwykłego. W pełni uzasadnia swoją nazwę: jego uszy są naprawdę dłuższe. W Rosji jest to powszechne w regionie dolnej Wołgi, na północnym Kaukazie, w Tuva. Możesz dowiedzieć się więcej o uszach jeża z tego artykułu.

Daursky Hedgehog jest większy niż uszy, ciernista osłona na głowie nie jest oddzielona „rozstaniem”, jak europejski jeże. Dystrybuowane w Transbaikalia. Różni się od innych gatunków tym, że przy pochmurnej pogodzie jest aktywna w ciągu dnia.

Jeśli chcesz mieć jeże domowe

Taki gatunek jak afrykańska blondynka do konserwacji w domu jest czymś więcej niż zwykły jeże (europejski). Karf African Hedgehog - rasa hybrydowa, wyhodowana specjalnie dla treści domowych. Jest znacznie mniej niż zwykle europejski, nie emanuje zapachem, jest przyjazny i nie hibernuje. Ponadto mężczyźni z afrykańskiego białego jeża nie oznaczają terytorium, a ruszanie u kobiet są nieznaczne.

Zewnętrzne cechy jeży

Długość ciała wynosi 14-30 cm, ogon 3 cm. Rozmiar jeża zależy od tego, czy pochodzenie afrykańskie czy europejskie jest zwierzęciem. Afrykańskie jeże rosną do maksymalnie 24 cm, europejski większy - do 30 cm. Ważą od 0,7 do 1,2 kg. Waga zwierząt zależy od sezonu: jesienią są najlepiej faworowane.

Kolor jeża może się nieco różnić. Górna część z reguły jest ciemnobrązowy z lekkimi szczytami igieł, ale może być czarny lub białawy szary. Brzuch, w zależności od gatunku, jest brązowy, szary lub czarny, często z białą plamą na klatce piersiowej. Głowa i brzuch są pokryte gęstymi szorstkimi włosami, co pozwala jeżowi nie dźgnąć się igiełami podczas przekształcania się w kulkę. Łapy z ostrymi pazurami- tył są nieco dłuższe niż z przodu. Na każdej łapie 5 palców.

Jeż ma wydłużoną ruchomą twarz, okrągłe czarne oczy i małe zaokrąglone uszy. Wełna na lufie zmienia się od żółtawo-białej do ciemnobrązowej. Ostry nos jeża, podobnie jak nos psa, jest ciągle mokry.

Większość ciała zwierząt jest pokryta igiełami do trzech centymetrów długości. Igły służą zwierzętom z dobrą ochroną przed większością wrogów: zwinięte w ciernistą piłkę, jeże staje się prawie niewłaściwe dla drapieżników. Na środku głowy znajduje się pasek nie pokryty igiełami lub włosami.

Igły jeża

Igły to „wizytówka” jeży, pokrywają tylną i górną część bestii. Jeże dorosłych mają ponad 5000 igieł. Igły to zmodyfikowane włosy. Po bokach zwierzęcia widać bardzo cienkie igły i gęste włosy, pokazując rozwój jednej z innych.

Żywopłowe jeże są lekkie i trwałe, każda ma wiele małych komory powietrznych oddzielonych od siebie cienkimi rekordami. Bliżej podstawy igieł wąski do cienkiej elastycznej szyi, a następnie ponownie rozszerzyj się na małą piłkę siedzącą w skórze. Takie urządzenie przyczynia się do faktu, że każde obciążenie zewnętrzne na igłach (na przykład cios po upadku) prowadzi do zginania cienkiej części mobilnej, a nie do wprowadzenia podstawy igieł do ciała żywopłotu. Mały mięsień jest związany z podstawą każdej igły, co prowadzi do pozycji pionowej. Zwykle mięśnie te są rozluźnione, a igły są rozmazane. W przypadku niebezpieczeństwa jeż nie zamienia się natychmiast w piłkę, początkowo po prostu podnosi igły i czeka na zagrożenie minie. Podniesione igły z ostrymi końcówkami wystają w różnych kierunkach pod różnymi kątami, krzyżując się ze sobą, co tworzy praktycznie impregnowalną zbroję.

Jak jeż?

Wszyscy znają zdolność jeży do przekształcania się w ciernistą piłkę. Ale jak im się udaje? Chodzi o to, że mają mocne mięśnie pod skórą, które są bardziej rozwinięte po bokach niż na środku pleców, tworząc zamknięty pierścień - mięśnie okrągłe. Кога круовая ышцышца сокращается, она деййaNA. Kiedy jeż zaczyna zwinąć się, dwa małe mięśnie najpierw zbliżają się do skóry z osłoną igłą i mięśnie pierścienia leżące pod nią na lufie i bokach, a następnie mięsień okrągły jest zmniejszony, głowa i tylna część są do siebie przyciśane , a igły ciasno zamykają niezabezpieczone obszary ciała. To urządzenie jest bardzo skuteczne w ochronie przed lisami, psami, szopami, ptakami drapieżnymi.

Igły są niewątpliwie dobrą ochroną. Jednak nie ratują jeży przed małymi pasożytami, wręcz przeciwnie, sprzyja ich żywotnej aktywności na zwierzęciu. W końcu nieprzenikniona pokrywa iCogy nie pozwala na wyczyszczenie jeży. Niektóre zwierzęta stają się „schronieniem” dla tysiąca pcheł i tuzina kleszczy. Ponadto jeże cierpią na mykozę.

Co jedzą jeże na wolności?

Zwykły jeż - zwierzę wszechstronne. Jego dieta składa się głównie z owadów, dżdżownic, ślimaków, ślimaków, żab, myszy. Czasami może jeść płazy lub gad. Ponadto jeże nie mają nic przeciwko gryzieniu żywności roślinnej: owoce, jagody, żołędzi. Jeśli masz szczęście, jeż cieszy się jajami i pisklętami małych ptaków gniazdujących na ziemi.

Wizja w jeżach jest słaba. Podczas interakcji ze światem zewnętrznym polegają głównie na zapachu i słuchu. Eggy Hedgehog jest szczególnie wrażliwy: dostrzega dźwięki o wysokiej częstotliwości do 45 kHz, podczas gdy osoba słyszy tylko do 18-20 kHz. Ta funkcja pomaga jeżowi znaleźć bezkręgowce pod ziemią.

Jeże i węże

Wielu słyszało o niesamowitej własności jeży - odporności na truciznę węża. Jednak ta zdolność, w przeciwieństwie do mangustów, nie jest absolutna (jeże są tylko częściowo odporne na truciznę) i różnią się u różnych osób. Erinakina - białko wyróżniające się mięśniami zwierzęcia chroni substancję antygematycznymi przed zatruciem jeża. Ta substancja zapobiega aktywności krwotocznej i proteolitycznej trucizny. Erinacyna, w połączeniu z ochronnym ITE, pozwala jeżowi atakować węże i z udanym pojedynkiem, aby je zjeść, ale tak się nie dzieje.

Styl życia jeży

Jeż - nocne zwierzę. Po południu śpi w jakieś schronienie lub gniazdo, które pasują do krzaków, dołów, stosów szczotkowania, pod korzeniami starych drzew, w opuszczonych norach i innych zacisznych miejscach, a wraz z nadejściem zmierzchu idzie do polowania na polowanie.

Te cierniste zwierzęta są z natury - domowani i samotnicy, ale osiedlają się w pobliżu, starając się nie przekraczać. Mężczyźni są agresywni w odniesieniu do innych mężczyzn z ich gatunków i czujnie strzegą swojego miejsca przed inwazją konkurentów.

Z podejściem przeziębienia jeże zbierają suche liście i trawę i wciągają je do gniazda, próbując odpowiednio je izolować. W październiku, kiedy nadejdą mrozy, zwykłe jeże zamykają wejście do schronienia i wpadają w głębokie drętwienie - hibernacja. Latem zwierzę musi być wystarczającą podaż tłuszczu (co najmniej 0,5 kg), w przeciwnym razie zimą może umrzeć z powodu głodu. Podczas hibernacji wszystkie procesy życiowe zwalniają: temperatura ciała zwierząt spada z 33,7 do 1,8 ° C, częstotliwość impulsów maleje z 180 uderzeń na minutę do 20-60, żywopob. Hibernacja zwykle trwa do kwietnia. Кога темература вза достигнет отметки в +15 ° с и настпает ннойчивая теплiny.

Reprodukcja

Odrestaurując siłę po zimowej hibernacji, jeż poszukuje „panny młodej”.

Mężczyźni często organizują ostre walki z powodu kobiety. Przeciwnicy pchający cierniste skorupy, gryzą się za pagą i nogi, ale nie stosują obrażeń. Po pewnym czasie słabszy przeciwnik przechodzi na emeryturę, a zwycięzca z podwójną energią zaczyna dbać o wybrany, krąży przez wiele godzin, nadciągając i parskając. Takie wysiłki nie mogą pozostać niezauważone.

Po kryciu zwierzęta rozpraszają się w swoich zwykłych sprawach. Krótko przed porodem (i ciąża trwa 49 dni), jeże zaczyna przygotowywać gniazdo do potomstwa. Zwykle rodzą się trzy do ośmiu jeży. Urodziły się całkowicie bezradne, nagie i ślepe. Skóra nowonarodzonego jasnego różowego koloru i masy ciała to tylko 12 gramów. Igły nowonarodzonych jeży znajdują się pod skórą, ale pierwsze miękkie igły stają się widoczne 6 godzin po urodzeniu. Do piętnastego dnia życia okładka igły jest całkowicie formowana. Kobieta jest odpowiedzialna za jej obowiązki rodzicielskie: z każdym niebezpieczeństwem zabiera swoje dzieci ustami i przenosi się do nowego schroniska. Jeże rosną szybko. Przez miesiąc żywią się pożywnym mlekiem matki, a jesienią rozpoczyna się ich niezależne życie. Mają dojrzewanie przez 10-12 miesięcy.

Zachowanie w naturze

W ciągu ostatnich dwóch dziesięcioleci liczba zwykłych jeża została znacznie zmniejszona. Głównym powodem jest oddzielenie ich mieszkańców w wyniku działalności człowieka, co prowadzi do podziału dużych populacji na wiele małych, niezwiązanych ze sobą. Według badań populacje jeża żyjące tylko 15 km od siebie mają inny skład genetyczny, co wskazuje na rzadką wymianę między populacjami.

Inną istotną przyczyną zniknięcia jeży jest ich wysoka śmiertelność na drogach, w której strategia obronna, tak skuteczna przeciwko drapieżnikom, nie skazuje ich na śmierć pod kółkami samochodów.

Siedlisko jeży jest stale niszczone przez osobę: zwierzęta zabijają narkotyki w celu zwalczania owadów, tępych ogrodzeń, barier, szanków sieciowych, zakłócających ich ruch w ogrodach.

Warto rozważyć: jeże są jednym z najstarszych zwierząt na ziemi, przeżyli epokę lodowcową, a zmniejszenie ich liczby jest alarmującym znakiem dla ludzkości.