Saigak: opis zwierzęcia z czerwonej księgi, ciekawe fakty, zdjęcia saigak z dzikiej przyrody

Saigak to rodzaj antylopy stepowej, której lufę jest ozdobiona masywnym bagażnikiem. Naukowcy uważają to zwierzę wyjątkowe. Eksperci sugerują, że pojawił się około 60 000 lat temu. Ich zdaniem Saiga udało się znaleźć żywych mamutów.

Charakterystyka zwierząt Saigak

Gatunki Saigi należą do w pełni cechowej rodziny, antelopów podrodziny i klanu Saiga. Sparowane wybrane należą do ssaków. Wymiary antylopy nie przekraczają parametrów dorosłej. Mają cienkie kończyny z przodu i tylnych i dobrze rozwinięte mięśnie.

Wysokość dorosłych Saiga osiąga 80 cm, długość od pnia do ogona wynosi 150 cm. Masa antylopowa waha się od 20 do 60 kg. Kobiety na zewnątrz znacznie łatwiejsze niż ciężkie samce. Na zdjęciu zwierzęcia Saigi przedstawiono przedstawiciele tego gatunku.

Saigak wygląda niezwykle, a nawet zabawnie. Ich mobilny bagażnik jest ozdobiony dwoma ogromnymi nozdrzami, na zewnątrz przypominając kształt serca. Ta struktura działu nosa pozwala Saiga przetrwać. Na przykład zimą bagażnik wcześniej ogrzewa masy powietrza przed wdychaniem zwierzęcia.

Latem do 50% pyłu pozostaje w jamie nozdrzy. Głównym zadaniem tej struktury jest zapobieganie penetracji obcych cząstek do jamy płucnej.

Powierzchnia ciała jest pomalowana w piaszczystym żółtym odcienie. Latem ten kolor jest uważany za doskonałe maskowanie na pustyni. W okresie zimowym skóra zdobywa charakterystyczny białawy kolor.

Latem okładka futro nie przekracza 2 cm, a zimą staje się bardziej gęsta i osiąga do 8 cm. Antylopy mają gęstą wełnę, która pozwala chronić przed wiatrem i mrozem.

Rogi Saigi mają zgięty kształt. Na zewnątrz wydają się przejrzyste. W rzeczywistości tak nie jest. Napalony nabłonek wyróżnia się jego siłą i wytrzymałością do codziennych testów. Takie rogi zapewniają zwierzęcy dodatkowe bezpieczeństwo w trakcie walki z innymi dzikimi zwierzętami. Nie ma rogów u kobiety.

Do tej pory Saiga jest rozważana na krawędzi całkowitego zniknięcia. Od połowy XIX wieku łowcy wydobyli te zwierzęta, aby uzyskać mięso dietetyczne i cenne rogi. Do końca XX wieku liczba osób znacznie zmniejszyła. Od 1922 roku zabroniono przeprowadzaniu działań polowań w odniesieniu do Saigak.

Do połowy lat -1951 r. Populacja zwierzęcia saigak. W rezultacie postanowiono zakazać polowania. Nieco później rogi tych zwierząt były szeroko stosowane do celów terapeutycznych. Takie zainteresowanie przyczyniło się do wzrostu liczby trofeów przez myśliwych.

Populacja antelopów gwałtownie zmniejszyła się. Na początku 2019 r. W Rosji odnotowano tylko 5000 osób. Do połowy 2020 r. Ich populacja wzrosła o 1500 przedstawicieli.

Ile żyje Saigak

W dzikich warunkach mężczyźni mogą żyć około 8 lat. Oczekiwanie życia kobiety jest trochę więcej. To do 12 lat. W sztucznym środowisku na terytorium rezerw i szkółek zwierzęta żyją od około 15 lat.

Podczas umieszczania osób w zoo lub wyspecjalizowanym żłobku ważne jest, aby monitorować ich stan zdrowia. Ważne jest, aby zwrócić szczególną uwagę na dietę i aktywność Saigas.

Siedlisko Saigakov

W jakiej strefie naturalnej są Saigas? Od czasów mamutów Saigi żył w przestronnych kwadratach. Zwierzęta te znajdują się w Wielkiej Brytanii, a nawet na Alasce.

W XVII wieku zostały zarejestrowane w obszarach Mołdawii, Kijowie i w pobliżu granic Morza Czarnego. Stopniowo ich siedlisko było znacznie zmniejszone w związku z pojawieniem się osoby na tych ziemiach.

Gdzie mieszka Saiga? Dziś Saigaks czują się świetnie w obszarach stepowych i częściowo deserowych obszarach. Są powszechne w Kazachstanie, Rosji, Turkmenistanie i Uzbekistanie.

Na terytorium Federacji Rosyjskiej zwierzęta są powszechne w zachodnim obszarze Kaspii. Ich populacje są widoczne w Astrakhan, Kalmykia i Dagestan. Na początku 2019 r. Na całym świecie było około 110 000 osób.

Aby zachować populację Saigi, postanowiono ich wycofać na terytorium rezerw i strzeżonych rezerwatów. Miejsca te są starannie chronione przed skutkami kłusowników, których celem jest wydobycie użytecznego mięsa i nietypowych rogów.

Co jedzą Saigaks

Saigak należy do roślinożerców. Karmi się ziołami i stepowymi ziołami, wiązką, prowadzoną przez mchu i suchych porostów. W ich diecie istnieje ponad 60 odmian roślinności chwastów i stepów.

Sajgaki nie jedzą roślin pod korzeniem. Wolą cieszyć się soczystymi topami. Przez cały dzień każdej osoby musisz zjeść do 5 kg soczystego jedzenia.

Podczas suszy trudno to tolerować brak płynu. Zimą wodę uzyskuje się z opadów. Wczesną wiosną wolą jeść dużą liczbę tęczówek i tulipanów.

Skład tych roślin odnotowuje dużą ilość wilgoci roślinnej. Podczas silnego upału mogą nalotować ziemia rolnicza. Jedzą w dużych ilościach żyto, pszenicy i pościel.

Styl życia Saigaka

Zwierzęta wolą żyć w dużej paczce. Nie ma w tym lidera, prowadząc wszystkie osoby we właściwym kierunku. Taka okolica pozwala im szybko znaleźć wodę i podbić duże terytoria stepów. W rzadkich przypadkach mężczyźni wolą rozdzielić się w małym żalu z młodymi kobietami.

Jak się ze sobą komunikują? Mają kontakt z mamą i dudniącymi dźwiękami. Przypominają złożony śpiew. Antylopy stepowe wolą prowadzić aktywny styl życia. Przestronne stepy i równiny są uważane za ich dom. Tutaj zwierzęta wolą wędrujący styl życia, który pozwala im przetrwać w trudnych warunkach.

Główni wrogowie Saigi są uważani za wilki. Te drapieżniki nie są w stanie nadrobić zaległości na płaskiej równinie. Średnia prędkość zwierzęcia z groźbą jego życia może osiągnąć do 90 km /h. Ofiarą dzikiego wilka mogą być ich dzieci lub osoby wyczerpane długą chorobą.

Okres Saiga Gona wypada na początku listopada i koniec grudnia. W tym czasie aktywni mężczyźni wchodzą do bitwy z młodymi ludźmi, aby zwrócić uwagę kobiet. W kontakcie ze zwierzętami zaczynają wydawać głośne dźwięki, podczas których ich bagażnik nabywa literę.

Zwycięzca otrzymuje mały harem z kilku kobiet. Po kontakcie seksualnym kobietom nudzi potomstwo przez 5 miesięcy. Przed rozpoczęciem procesu porodu jednostki opuszczają miejsca w pobliżu zbiorników. Wolą pozostać w ciernistych zaroślach. W jednym porzuceniu jest w stanie wyjąć z 1 do 3 dzieci.

Nowonarodzone osoby ważą od 2 do 4 kilogramów. Pierwsze 7 dni nie są zdolne do niezależnego ruchu. Zwierzęta w wieku dwóch tygodni aktywnie poruszają się w stadzie.

Samica karmi młode zwierzęta przed 3 miesiącami. Potem są w stanie jeść roślinność i porosty. Na zdjęciach Saigaks prezentowane są dorosłe zwierzęta.

Zdjęcia wszystkich gatunków zwierząt Saigas