Wszystko o wilkach

Zwykły wilk (Lat. Canis Lupus) - duży drapieżny ssak z rodziny. Wilki są uważane za jeden z kluczowych gatunków, które wspierają równowagę w ekosystemach leśnych, strefach leśnych, stepach i regionach górskich.

Opis zwierzęcia

Naukowcy uważają historyczną ojczyznę pierwszych wilków, która pojawi się około 2 milionów lat temu, Ameryka Północna. W procesie oddzielenia linii genealogicznych i ich ewolucyjnego rozwoju w strukturze ciała drapieżników i ich wyglądu nastąpiły zmiany, umożliwiając im poruszanie się na duże odległości i z powodzeniem polowania.

Dostosowanie do siedliska w wilkach przejawia się w kolorze i niskiej przewodności cieplnej płaszcza, strukturze dolnej części łap, położenie dławik hydraulicznych na dolnej części stóp, kształt i wytrzymałość zęby.

Wilki należą do zwierząt społecznych. Tworzą stada z wyraźnym oddzieleniem mocy. Grupa może pochodzić od kilku do kilkudziesięciu osób w różnym wieku i płci.

Drapieżniki mają bardzo ostry węch, z którymi otrzymują większość informacji. Wilki opracowały system komunikacji: są w stanie przekazać paczki o niebezpieczeństwie, lokalizacji i kierunku ruchu produkcji. Czasami wilki wyły całe stado. Uważa się, że w ten sposób wyrażają przynależność do grupy i komunikują się z innymi grupami lub samotnymi krewnymi.

Normalna temperatura ciała wilka-37-39 stopni. Termoregulacja w niskiej temperaturze otoczenia zapewnia grube i długie futro. Wełniana okładka wilka składa się z dłuższych i sztywnych włosów na wyspie i pchania odpychania wody.

Jak wygląda drapieżnik

Wygląd wilków ma kilka wspólnych cech:

• Ciało jest równe, wydłużone, tylne plecy jest zwykle lekko obniżane;
• Głowa jest duża, okrągła, z szerokim czołem, spiczastymi uszami i masywnym pyskiem;
• Łapy są długie, dwa środkowe palce na stopie są nieco rozciągnięte do przodu;
• Ogon jest szeroki na całej długości i zawsze jest opuszczony;
• Wolf oczy zwykle mają żółtą lub pomarańczową tęczową skorupę, u niektórych gatunków pozostaje niebieski, jak dwa -tygodniowe wilcze młode.

Cień futra zależy od siedliska. Czasami u gatunków o naturalnym ciemnym kolorze wełny rejestrowane są przypadki albinos.

Ile lat żyło

Maksymalna długość życia wilka w warunkach naturalnych wynosi 14-15 lat. Ponad połowa szczeniąt urodzonych w pierwszym roku życia umiera. Dorośli umierają podczas polowania i z powodu chorób. Przeżywając do 2-3 lat i osiągnęły okres dojrzewania, wilki nazywane są doświadczeniami. Do wieku 10-12 lat trwa najbardziej aktywny okres życia drapieżników.

Waga i wymiary

Wilki żyjące w różnych regionach różnią się znacznie od siebie nie tylko przez wygląd, ale także. Tak więc drapieżniki żyjące w chłodniejszym klimacie są większe i masowe niż te, które są powszechne w strefach subtropikalnych i tropikalnych.

Rodzaje

Systematyka wilków obejmuje około 30 nowoczesnych i ponad 10 wymarłych podgatunków. Wraz z nadejściem nowych wyników badań genomu niektórych odmian wprowadzane są zmiany w klasyfikacji. Na przykład w afrykańskim wilku, zgodnie z wynikami analizy genetycznej, przydzielono sześć podgatunków. Obecnie przedstawiciele gatunku to:

• Griviste Wolf. Obszar gatunku jest ograniczony do północnej części Ameryki Południowej. Dorośli są pokryci rudymi włosami, ciemniejsze na łapach, mają ostrą twarz i duże spiczaste uszy, co czyni je podobnymi do lisa. Nazwa gatunku otrzymała długą ciemną wełnę dla Withers, która tworzy pozór grzywy.
• Tundra Wolf. Gatunek jest endemiczny z północnej części kontynentu eurazjatyckiego. Możesz go rozpoznać po grubym puszystym futrze, którego kolor może być czysto biały, jasnoszary lub szary.
• Melvilles Island Wolf. Znalezione w polarnych regionach Ameryki Północnej i Grenlandii. Różni się bardzo lekkim futrem i dużymi rozmiarami (waga mężczyzn może osiągnąć 80 kg). To jeden z niewielu gatunków, którego historyczny obszar niewiele się zmienił.
• Azjatycki wilk. Powszechne w Turcji, Iranie, Indiach, a także w pobliskich regionach. Ma brązowy lub brązowy kolor wełny, podczas gdy futro jest praktycznie pozbawione podsumowania.
• Iberyjski wilk. Mieszka na północy Portugalii i we Włoszech. Charakterystyczną cechą gatunku jest obecność ciemnych plam na przednich kończynach i małych białych śladach nad górną wargą.
• Tybetański (mongolski) wilk. Zakres rozprzestrzenia się na południowy wschód od Rosji, Mongolia, wyżyny Indii, centralnej części Chin. Osoby mają średnie rozmiary, kolor futra jest jasnobrązowy z ciemniejszym tyłem i lekkim brzuchem.

W naszym kraju las Siberyjski, las rosyjski, step i wilki kaukaskie są najbardziej rozpowszechnione. Wszystkie mają w przybliżeniu ten sam rozmiar i różnią się tylko kolorem, w którym dominują jasnoszary, zardzewiałe i brązowe odcienie.

Najliczniejsze podgatunki wilka to psy domowe.

Floryda, japońska, Nowa Funland Wolf, są włączone do wymarłych odmian.

Siedlisko

Historyczny obszar gatunku obejmował prawie całą półkulę północną. W wyniku eksterminacji przez osobę i zmniejszenia naturalnej bazy paszowej rozkład drapieżnika został znacznie zmniejszony. Wilki prawie zniknęły w północnej i środkowej części Europy, na terytorium Półwyspu Indyjskiego, na południu kontynentu Ameryki Północnej. Ostatnio istniała tendencja do przywracania wilków do zwykłych siedlisk. Po wyginięciu lokalnych gatunków do przesiedlenia używane są osoby z wilka szarości.

Gdzie wilki mieszkają w lesie

Drapieżniki są stosunkowo łatwo przystosowane do różnych krajobrazów. W lesie wybierają obszary z niezbyt gęstą roślinnością i obecnością otwartych cięć, krawędzi, leśnych polnych.

Stada prowadzą siedzący tryb życia, ograniczony do ruchu na ich terytorium, który nie przekracza średnicy 30-50 km. Wilki używają szczelin, wgłębień w ziemi, otoczonych krzewami, jako schroniska. Ściągaże dla wilków mogą służyć jako dziury wykopane przez inne zwierzęta. Wejście do dziury wilka jest zwykle pokryte gęstą roślinnością.

Okres i cechy reprodukcji

Godowanie wilków na wolności występuje raz w roku. Urus u kobiet rozpoczyna się pod koniec zimy lub wczesnej wiosny. Wilki tworzą stabilne pary do starzenia się lub śmierci jednego z partnerów.

Dwa miesiące po kryciu, po ustanowieniu ciepła i będzie wystarczająca ilość pasz, narodziły się wilcze młode. Szczenięta rodzą się ślepe, ich oczy otwierają się na 10-12 dni. Przez pierwszy miesiąc wilki Cubs żywią się mlekiem matki, a następnie rodzice zaczynają je karmić zjedzonym jedzeniem, później dzieci żywią się zamordowanym łupem w kryjówce. Cała stada jest zaangażowana w wychowanie i karmienie dorosłego.

Jak polują wilki

Możliwość komunikowania się, nawyków i sprytności szybkiego wilka najlepiej ujawnić podczas polowania. Dorośli mężczyźni i kobiety, a także kilka młodych osób, które dopiero zaczynają polować, poszukują ofiary. Jeśli wilki nie znajdują pojedynczych zwierząt, zaczynają ścigać stado. Czasami polowanie może trwać dzień lub dłużej.

Hierarchia w stadzie wilków objawia się faktem, że przywódca zwykle określa ofiarę, która jest następnie wypędzona od stada i zabija. Może także przestać polować w przypadku niebezpieczeństwa lub jeśli prześladowanie nie jest bezskutecznie.

Ruch stada wilków podczas korka i połowów ma pewne cechy: szybsze wilki, zwykle samice, odjeżdżają zwierzęciem od stada i kierują go, blokując ścieżkę i zmuszając go do biegania we właściwym kierunku. Po pewnym czasie beaters mogą się zmienić. Maksymalna prędkość wilka osiąga 60 km/h, podczas gdy zwierzę wyróżnia się wytrzymałość i może wyścigi na duże odległości.

Kiedy ofiara się zmęczy i będzie w wystarczającej odległości od stada, najwięksi mężczyźni to atakują. Młode wilki są na odległość, ściśle monitorują działania dorosłych i przyjmują taktykę połowów.

Co je

Głównym pokarmem konsumpcji wilków są roślinożerne ssaków, dzików, zające. Są przypadki, w których paczki wilka z powodzeniem polowały na niedźwiedzie i inne duże drapieżniki.

Wilki jedzą także ptaki, żółwie, jaszczurki, gryzonie, węże. Z brakiem bazy paszowej mogą jeść padkę i atakować zwierzęta domowe.

Ile zębów ma wilka

Struktura i zwiększona siła zębów wilków wynikają z cech jego odżywiania. W ustach drapieżnika znajdują się ostre i długie kły, które chwyta ofiarę i wyrządza śmiertelne rany, nacięcia do gryzących kawałków mięsa i zębów mięsożernych do przekroju i rąbania jedzenia. Całkowita liczba zębów na wilka wynosi 42, na dolnej szczęce jest 2 mniej niż na górnej części.

Wrogowie wilków w naturze

Wilki żyjące w grupach rzadko stają się przedmiotem ataku innych drapieżników. Czasami są zmuszeni do wchodzenia w potyczki ze swoimi konkurentami z jedzeniem: Niedźwiedzie, Lynxes. Najczęściej śmierci dorosłych wilków prowadzą do obrażeń otrzymanych podczas polowania na łoś, żubra lub jelenie.

Wartość wilka w naturze i w życiu ludzkim

W naturalnym siedlisku wilki są przydatne, ponieważ niszczą słabe i chore zwierzęta. Drapieżniki są również ważnym elementem łańcucha pokarmowego i regulują liczbę populacji roślinożernych. Uderzającym przykładem wpływu wilków na ekosystem jest zmiana flory i fauny na terytorium Międzynarodowej Rezerwatu Biosfery Yellouston (USA). Pięć lat po osiedleniu się tylko siedmiu par szarych wilków, liczba jeleni, szkodliwa dla drzew i krzewów, zmniejszyła się, a ich populacja stała się zdrowsza i bardziej stabilna. Wraz ze wzrostem roślinności, niedźwiedzi, bobrów, piżmów, kilku gatunków ptaków powróciło do rezerwy, liczba zając i fretek wzrosła.

Jednocześnie wilki są w stanie skrzywdzić, niszcząc zwierzęta. W regionach, biednej naturalnej ofiary, istnieje okresowo atak na ludzi. Wilki są również niebezpieczne, ponieważ wraz z lisami są głównymi nosicielami wścieklizny.

Ciekawe fakty o wilkach

• W przypadku losowego lub planowanego przejścia psa i wilka pojawiają się hybrydy, które mogą później przekazać potomstwo. Dziś znanych jest ponad 10 ras, które są mieszanką różnych rodzajów wilków i psów. Najczęstsze obejmuje Volamut (Metis of the Wolf and Malamut), Wolf Dog of the Saarloos (hybryda owczarka niemieckiego i kanadyjskiego wilka), czechoslovak vlchak (mieszanka wilka karpiańskiego i owczarka niemieckiego). Metis wyróżnia się dobrym zdrowiem i wytrzymałością, są one bardziej nieodłączne w naturze wilka: agresywność, chęć zajęcia najwyższej pozycji hierarchicznej. W większości krajów hybrydy są utożsamiane z dzikimi zwierzętami i są uważane za potencjalnie niebezpieczne.
• Red Wolf to najmniejszy nowoczesny typ wilków. Według istniejących danych na świecie jest nie więcej niż 2 tysiące osób, z których główna większość żyje na terytorium chronionych parków, rezerw i rezerw. Gatunek jest wymieniony w międzynarodowej czerwonej książce ze statusem ochrony bezpieczeństwa.
• Największym wilkiem na świecie jest polarny. Mieszka w Arktyce i jest uważany za najbardziej odporny wygląd: wilki wilki dobrze tolerują ciężkie mrozy, mogą robić coraz więcej bez jedzenia.
• Śpiewający pies mieszka na wyspie Nowej Gwinei. Te podgatunki wilka są w stanie wydawać dźwięki podobnie do śpiewania ptaków i wielorybów.