Wszystko o meduzach

Meduza to zwierzęta wielokomórkowe, które należą do typu. Główną cechą tego typu przedstawicieli jest obecność kęczących komórek, które wytwarzają neurotoksyny. Oprócz małej wnęki z jadem klatki, wyznaczył kolce z pustą nitką. Z ich pomocą organizmy wielokomórkowe polują i chronią przed wrogami.

Medusa jest istotną formą związaną z różnorodnością wstrząsającego Medusozoa, którego cykl życia to naprzemienne dwa rodzaje pokoleń: bezpłciowe, reprezentowane przez polipy i seksualne, reprezentowane przez samą meduzę.

Charakterystyka i opis

Meduse mają narządy widzenia i równowagi, których sygnały pochodzą do mózgu - nagromadzenia komórek nerwowych znajdujących się wzdłuż krawędzi kopuły. Układ trawienny składa się z otworu obrotowego i uproszczonego układu żołądkowo -naczyniowego. W przeciwieństwie do polipów bezpłciowych, meduz należą do seksu kobiet lub męskiej.

Możliwość adaptacji do siedliska przejawia się faktem, że meduzę mają komórki rokusowe, macki do przechwytywania żywności i ciało przypominające kopułę, którego kształt zapewnia ruch w wodzie.

Styl życia meduza jest bezpośrednio związany ze strukturą jego ciała: większość gatunków ze względu na niezdolność do oporu prądu i poruszania się w wybranym kierunku przypisuje się bioplanktonowi.

Jak różni się styl życia polipu i meduzów

W zależności od etapu rozwoju przedstawiciele podtypu Medusozoa prowadzą inny styl życia: polip morski jest cały czas w jednym miejscu, podczas gdy meduz jest w stanie pokonać duże odległości, pływać lub poruszać przez okresową kompresję kopuły.

Jak to wygląda

Zewnętrzna struktura meduz ma następujące cechy:

• Górna część ciała jest gładka i przypomina kształt kopuły;
• Na środku dolnej części kopuły znajduje się manubrium - małe usta meduza, otoczone dłuższymi mackami, aby uchwycić jedzenie.

Ciało zwierzęcia wynosi 95% wody, więc jest prawie całkowicie przezroczyste. Meduse mają promieniową symetrię ciała, w którym przez jego centrum można wydać więcej niż jedno, jak większość zwierząt, ale kilka osi symetrii.

Podtyp meduzy łączy około 2000 odmian, które różnią się znacznie od siebie.

Rodzaje meduz

Podtyp Medusozoa w klasyfikacji biologicznej obejmuje trzy klasy:

• Klasa jest wodna. Reprezentowane przez meduzę o stosunkowo niewielkich rozmiarach o uproszczonej strukturze ciała i braku oddzielnych mięśni. Komórki płciowe powstają w zewnętrznej warstwie kopuły.
• Klasa Scyfoidalna. Mają bardziej złożoną strukturę: układ żołądkowo -naczyniowy jest podzielony na oddziały, w górnej części ciała znajdują się włókna mięśniowe, komórki zarodkowe rozwijają.
• Kubeduza. Zostały przydzielone w oddzielnej klasie w latach 70. ubiegłego wieku. Główną różnicą jest prostokątny kształt kopuły. W wielu źródłach Kubeduz jest nadal nazywany podklasą scytyczną.

Najciekawsze odmiany meduz obejmują:

• Nieśmiertelny Medusa (Turritopsis Nutricula). Po propagacji przedstawiciele tego gatunku nie umierają, ale wracają do etapu polipu. Cykl przejściowy między pokoleniem bezpłciowym i seksualnym trwa do nieskończoności, więc teoretycznie jest to meduz, który żyje wiecznie.
• Pelagia jest wyszywana, Ratky i inne świetliste meduzę. Zdolność do luminescencji zapewnia specjalny pigment - Lucerin, który zaczyna świecić w kontakcie z tlenem. Reakcja utleniania występuje w przypadku niebezpieczeństwa lub jeśli konieczne jest przyciągnięcie organizmów narybku i planktonicznych. Medus Luminous w ciemnej wodzie przypomina wielookrąglone kopuły Chapito.
• Osa morska. Mieszka w ciepłych tropikalnych wodach półkuli południowej. To najniebezpieczniejsze meduza na świecie: trucizna zawarta w kątowych komórkach wystarczy, aby zabić kilkadziesiąt osób.
• Żaglówka. Jest to kolonia wielu polipów hydroidalnych, z których każda wykonuje określoną funkcję. W górnej części kolonii jest wzrost w postaci zakrzywionego ostrza, które odgrywa rolę żagla, pozwalając na poruszanie się po powierzchni wody pod wpływem wiatru.
• Aurelia jest ucha. Jeden z najliczniejszych rodzajów dyskotek. Rozmieszczony w pasie umiarkowanym i tropikalnym. Meduse mają prawie całkowicie przezroczystą kopułę, w górnej części, której znajdują się cztery jasne fioletowe pierścienie.

Ile lat żyło

Maksymalna długość życia meduzy wynosi około roku. Tylko największe Scydy mogą sprostać tak solidnym okresie. Małe hydromeduze żyją tylko przez kilka miesięcy.

Jak się rozmnażają

Rozmnażanie meduz występuje w następujący sposób:

• Po zapłodnieniu jednostka samica składa jaja, z których wkrótce rodzą się planety.
• Jest to bardzo mała larwa meduza, która przez pewien czas znajduje się w wodzie, a następnie osiada na dno i przyczepi się do ziemi, zamieniając się w etap polipu.
• Po dorastaniu polipu etyki zaczynają się na nim rozwijać - nie do końca tworząc meduzy przypominające spodki.
• Powietrze powietrza z polipu rodzicielskiego nazywa się strobulacją. Następnie w mackach i komórkach zarodkowych w meduzach powstają.
• Po propagacji cykl życia meduz kończy się.

Siedlisko

Meduza są powszechne na całym świecie oceanu. Żyją w zimnych wodach polarnych i ciepłej wodzie z morz tropikalnych. Większość odnosi się do organizmów pelagicznych, jednak możesz spotkać przedstawicieli niektórych odmian na głębokości 10 tysięcy metrów.

Zdecydowana większość meduz może żyć wyłącznie w słonej wodzie. Stwierdzono również gatunki słodkowodne, których wymiary nie przekraczają kilku centymetrów średnicy. Często są używane do przechowywania w akwariach.

Co oni jedzą

Medeza należą do zwierząt z prymitywnym systemem trawienia pokarmowego z prymitywnym systemem pokarmowym. Podstawą diety dla średnich organizmów wodnych jest plankton. Odżywianie scyfoidalnych meduz w związku z bardziej złożonym układem trawiennym i ogromnymi rozmiarami jest różnorodność porównawcza. Jedzą kawior ryb, narybek, skorupiaki, a czasem małe osoby z podgatunków.

Który je meduzę

Zwierzęta wielokomórkowe stanowią podstawę diety rybnych i żółwi morskich. Pomimo stosunkowo niskiej mocy żywieniowej, wiele gatunków ryb, ptaków i ssaków wodnych podobnych do galaretki kopuł chętnie jedzą z przyjemnością. Taka popularność wśród mieszkańców morskich wyjaśniona jest fakt, że ekstrakcja meduz nie wymaga dużych kosztów energii.

Jaka jest nazwa równowagi w meduzie

Statocysty znajdujące się wzdłuż krawędzi kopuły są odpowiedzialne za określenie pozycji ciała w stosunku do ziemi w meduzie. Są to małe puste torby, których wewnętrzna powierzchnia jest pokryta wrażliwymi kosmami. W każdej torbie jest kilka ziaren piasku. Gdy zmienia się kierunek ruchu, ziarno ziaren porusza się wewnątrz statocysty, dotykając włosów. Informacje uzyskane w ten sposób wchodzą w akumulację komórek nerwowych.

Jak meduza korzenia

Średnica kopuł dorosłych tego gatunku osiąga 50-60 cm. Są to najwięksi przedstawiciele kłucia na czarnych i śródziemnomorskich morzach. Ponadto meduzę Kornerota jest interesujący do pływania ze swoimi umiejętnościami: w przeciwieństwie do większości krewnych, jest w stanie poruszać się w wodzie w dowolnym kierunku i niezależnie od kursu. Idź do przodu i odwróć się, pomaga jej aktywnym skurczom krawędzi kopuły.

Co robią z meduzów

W wielu krajach azjatyckich jadalne gatunki meduzy są używane do gotowania, a nawet utożsamiane z przysmakami. Tylko kopuły, które są czyszczone z macków i śluzu, idą na jedzenie. Ponieważ są one szybko psującym produktem, są albo gotowane, albo tłuste, a następnie ospałe i suche.

Meduse są przydatnym produktem, ponieważ zawierają cenne białka strukturalne, substancje aktywne biologicznie, lipidy i pierwiastki śladowe.

Chiny, Korea, Birma, Wietnam i niektóre inne kraje przeprowadzają przemysłowe połowy jadalnych przedniej części do dalszej produkcji produktów półprawdzonych i kosmetyków spożywczych.

Znaczenie meduzy w naturze i w życiu ludzkim

W ekosystemach oceanicznych i morskich przedstawiciele podtypu Medusozoa są klasyfikowani jako postępy drugiego zamówienia. Ich zaletą jest filtrowanie wody i czyszczenie jej z różnych cząstek organicznych. Medeza zapewniają również bazę paszową dla wielu gatunków ryb i zwierząt morskich. Ich kopuła i macki często stają się schronieniem dla narybku ukrywania się przed drapieżnikami.

Jednocześnie znaczny wzrost liczby meduz w niektórych obszarach oceanu ma pewne negatywne konsekwencje: populacje Pisardii Plancton, w tym osoby o ważnej wartości handlowej, są zmniejszone.

Osoba używa meduzy głównie do jedzenia, a także do produkcji leków i produktów kosmetycznych. Małe gatunki dekoracyjne często stają się dekoracją akwariów i oceanarium.

Co zrobić, jeśli Medusa ulega

Oznaki kontaktu z trującymi mackami zwierząt są spalane, ostry ból i zaczerwienienie skóry. Poniższe działania pomogą zmniejszyć konsekwencje oparzeń z medizy:

1. Przede wszystkim konieczne jest usunięcie pozostałych kolców neurotoksyn z powierzchni skóry. Aby to zrobić, ciężar jest najpierw przemyty wodą morską (świeżo doprowadzi do zniszczenia kolców i spożycia resztek trucizny w skórze), a następnie wytarte ręcznikiem frotte lub gęstą tkaniną. Podczas wykonywania tych manipulacji nie należy dotykać skóry dotkniętej skóry.
2. Zaczerwienione obszary są traktowane nadtlenkiem wodoru.
3. Kiedy pojawi się obrzęk, lód jest nakładany.
4. W przypadku reakcji alergicznych należy przyjmować leki przeciwhistaminowe.

Jeśli stan nadal się pogarsza, powinieneś szukać pomocy medycznej.

Ciekawe fakty na temat meduzy

• Największą meduą na świecie jest owłosiono Cyanei. Średnica kopuły u największych osób może osiągnąć 2 m, a długość macki wynosi 35-36 m. Tsyny mieszkają na północnych morzach basenów Pacyfiku i oceanów atlantyckich, więc czasami nazywane są arktyką lub polarną meduą.
• MEDUSA - najstarsi przedstawiciele fauny planety. Paleontolodzy uważają, że pierwsi przodkowie współczesnego kłucia pojawili się w tym okresie od 700 do 500 milionów. Lata temu.
• Kiedy galaretki kłują, ich kątowe komórki działają z przyspieszeniem 5 milionów g. Dla porównania: samochód wyścigowy, który może przyspieszyć do 100 km/h w ciągu zaledwie kilku sekund, osiąga przyspieszenie równe 3 g.
• Nowoczesna nazwa podtypu pojawiła się w połowie XVIII wieku. Został wprowadzony przez szwedzkiego zoologa Karla Linnei. Zwierzęta otrzymały nazwę od Gorgonu meduz opisanego w mitologii greckiej. Przyczyną tego wyboru było prawdopodobnie podobieństwo macków meduz z piekącymi gorgonami włosów, a także zdolność do żądania i unieruchomienia wrogów i ofiar.