Bandicut (borsupial badger)

Bandikuts - małe zwierzęta torbaczowe, nieco przypominające szczury. Znajdują się w Australii i na Nowej Gwinei. Ich siedliska są zróżnicowane - od pustyń po lasę deszczową. Иногаони селятся неподалеку от жильwią.

Typy, zdjęcia i opis bandytów

W sumie w oddziału pasmowym lub, jak się nazywają, Borsuki torbacze (Peramelemorphia) mają około 20 gatunków w 7 porodzie:

• Długimi bandyci (3 gatunki z rodzaju Perameles)

• Krótkie ligie (3 typy rodzaju)

• Pig Bandicite (Chaeropus ecaudatus)

• Biblia (2 gatunki z rodzaju Mactoris)

• Novognean (2 rodzaje rodzaju
• Podobne do myszy (3 typy mikroperoryktów)
• Thornowe Bandicuts (5 rodzajów rodzaju echymipera)

• Tsram Bandikut (Rhynchomeles prattorum)

W Nowej Gwinei różne gatunki znajdują się na różnych wysokościach: niektóre żyją na nizinach, inne są powszechne na wysokości do 2000 metrów. Tak więc długie, myszy i novognean torbacze Borsuki są gatunki o wysokiej morzu, które wolą żyć na wysokości powyżej 1000 metrów.Duże, gigantyczne i najbardziej kłujące, wręcz przeciwnie, żyj na nizinach.

Badger torbaczy - Zeak wielkość królika lub nieco mniejsza. Długość ciała najmniejszych gatunków - myszy, podobne do bandytów nie przekracza 25 cm. Długość największego typu - giganta - może osiągnąć 60 cm. Zwierzęta ważą w zależności od widoku od 150 gramów do 5 kilogramów.

Ich ciało jest krępe, gęste, z krótką szyją, spiczastą lufą, uszy, w zależności od gatunku, może być małe, zaokrąglone lub wydłużone i spiczaste. Stosunkowo małe oczy są bardzo wrażliwe na światło dzienne.

Kończyny są krótkie, przednie łapy są trzy -pyszne z silnymi pazurami.

Pokrywa włosów jest najczęściej krótka i szorstka, u niektórych gatunków Novogvean jest trudna i kłująca. Tylko Big Bilby ma dłuższą i jedwabistą wełnę.

Ogon jest zwykle średniej długości i pokryty rzadkimi włosami- tylko niektóre gatunki chwali się długimi i puszystymi ogonami.

Kolor pleców ma niebieskawo-szary lub brązowy kolor, brzuch jest lżejszy. Na krzyżu często widać kilka ciemnych pasków poprzecznych.

Inne bandyty torbacze różnią się wygięciem palców na tylnych nogach, które tworzą przegrzebek do czyszczenia wełny.

Styl życia stylu życia

Te naziemne zwierzęta są aktywne w nocy, podczas gdy po południu śpią w swoich gniazdach, które składają się głównie ze stosu śmieci z aparatem w środku. Na przykład Tasmansk Bandikut ma kilka rodzajów gniazd, z których najtrudniejsza jest kopa z ściółką i dachem: takie gniazdo jest używane w okresie hodowli.

Bandicrates wolą prowadzić pojedynczy styl życia, a wraz z płcią przeciwną można znaleźć tylko w celu kontynuowania rodziny.

Każda osoba ma swoje własne siedlisko, podczas gdy terytorium zajmowane przez mężczyzn jest około 2 razy większe niż terytorium zajmowane przez kobiety. Sekcje obu płci są bardzo nakładane. Mężczyźni co noc patrolują swoje terytorium w poszukiwaniu kobiet, a także wykrywanie i wydalenie innych współkonkurencyjnych mężczyzn. Wiele gatunków ma gruczoły zapachowe za uszami, których używają do oznaczenia gleby i roślinności.

Wokalizacja

Wysokie dźwięki rzadko wykonują torbacze rzadko, ale mogą kliknąć zęby - więc ostrzegają wroga. Długie bandak emituje ostre sygnał zagrożenia. Jeśli zwierzę jest zakłócone w nocy, kicha głośno. Najwyraźniej robi to, aby oczyścić nos z ziemi.

Dieta

Bandyci są wszystkożerniczymi. Jedzą owady, bezkręgowce, owoce, bulwy, nasiona itp.D. Większość ich diety jest karmieniem z powierzchni gleby. Czasami zwierzęta szukają pożywienia w ziemi przez zapach, a następnie kopią je mocnymi pazurami.

Reprodukcja

Bandikuts słyną z wysokich zdolności reprodukcyjnych. Ich cykl życia jest skierowany do reprodukcji dużej liczby młodych z minimalną opieką matki i pod tym względem są podobne do gryzoni. Wysoki wskaźnik rozmnażania osiąga się z powodu krótkiej ciąży, szybkiego rozwoju młode w torbie, wczesnym okresie dojrzewania i szybkiej zmianie lęgów u kobiet.

Na przykład Cubs dużego bandyty są noszone przez matkę tylko przez 12 dni. Długość noworodka wynosi około 1 cm, a masa wynosi 0,2 grama.Dzieciak wspina się do torby matki i przywiązuje się do sutka.W torbie, która się otwiera, w sumie jest 8 sutków. Cubs rosną, rozszerzając torbę do przodu wzdłuż brzucha matki. W lępie jest 2-3 młode.

Młode zwierzęta opuszczają torbę w wieku 50 dni, a po kolejnych 10 dniach matka przestaje karmić potomstwo mlekiem. Już w wieku trzech miesięcy borsuki torbacze mogą wystąpić dojrzewanie.

Kobiety są wielopierścieniowe i w odpowiednich warunkach mogą się rozmnażać przez cały rok. Krajowanie może wystąpić, gdy poprzednie potrawy jest już gotowe do życia poza torbą.

Zachowanie w naturze

Świnia, opuszczone i królicze bandicuty są ostatnio przypisywane znikniętym gatunkom. Niektóre inne gatunki są dziś zagrożone zniknięciem.

Bandyci australijscy cierpiały silniej niż inne grupy torbaczowe. Nawet te gatunki, które przetrwały, są zachowane przez małe populacje, które pozostają pod groźbą zniszczenia. Zniknięcie tych zwierząt nastąpiło w wyniku masowego wypasu bydła i przesiedlenia królików, co doprowadziło do zmiany pokrywy gleby.

Tylko niektóre gatunki mieszkające w strefach o wysokim nawilżaniu (długie, duże i małe borsuki torbacze) można uznać za zachowane. Ale nawet gatunkowi zagrożono zmianą siedlisk.