Chomiki na wolności

Ogromna liczba chomików i chomików żyje na Planet Earth. Można je spotkać na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Antarktydy i Australii.

Największa liczba odmian tych zwierząt jest odnotowana w Ameryce i na wyspach u jej wybrzeża (podrodzina Sigmondontinae) (więcej o rodzajach chomików tutaj). Afrykańskie chomiki należą do podrodziny Lofiomyinae i rodziny Cricetinae w Cricetidae mieszkającej w Eurazji - do podrodziny Eurazji.

Zwierzęta są zamieszkane przez różne biotyty: lasy, leśne -stepy, stepy, półdery, pustynie, sawannie, góry, brzegi zbiorników. Wiele gatunków osiedla się w bezpośrednim sąsiedztwie osoby.

Na terytorium Rosji, głównie w strefie stepowej, jest 12 gatunków tych zwierząt.

Cechy wyglądu chomików

Wszystkie chomiki są stosunkowo małe, długość ich ciał od 5 cm (w chomiku karłowatym) do 30 cm (w zwykłym chomiku). Ogon może być ledwo zauważalny i przekraczający długość ciała. Ważenie bestii w zależności od różnych 7 do 700 gramów.

Wszystkie chomiki mają małe zaokrąglone ciało, krótkie łapy z ostrymi pazurami, małe (i niektóre gatunki mają dość duże) uszy, wypukłe ciemne oczy, długie wąsy.

Futro zwierząt jest dość gęste, zwykle miękkie. Kolor pleców może być bardzo zróżnicowany: od popiołu, brązowego lub brązowego po czerwony, złoty lub prawie czarny. Brzuch jest najczęściej lekki.

Charakterystyczną cechą chomików są worki przycięte, które są wolnymi fałdami skóry, zaczynając od przestrzeni siekaczy i zębów trzonowych i rozciągając się na zewnątrz dolnej szczęki. Bliskie torby są rozciągnięte, co pozwala zwierzęciu zabrać dużą liczbę przepisów do swoich spiżarni (urządzenia do przechowywania). W naturze takie spiżarnie są bardzo przydatnymi urządzeniami, szczególnie dla zwierząt mieszkających w miejscach, w których żywność pojawia się nieregularnie, ale w dużych ilościach.

Przednie łapy tych gryzoni przypominają nieco ręce, co pozwala im zręcznie kontrolować jedzenie. Chomiki często wykonują charakterystyczne ruchy łap, pozwalając wycisnąć jedzenie do przodu z torb na wzgórze.

Wizja chomików jest nieistotna, ale mają zdrowy zmysł zapachu i ostrego słuchu. Komunikują się ze sobą z pomocą ultradźwięków i pisków słyszanych przez ucho.

Hamper`s Lifestyle w naturze

Znany wielu jako zwierzęta domowe, chomiki w warunkach naturalnych są samotnymi zwierzętami, choć agresywne wobec swoich krewnych. To zachowanie może być wynikiem ciągłej rywalizacji w przypadku nierównomiernie rozproszonych, ale czasem obfitych zasobów żywnościowych. Niektóre duże gatunki mogą nawet atakować psy i ludzi w przypadku niebezpieczeństwa!

Aktywne życie większości z tych zwierząt na wolności zaczyna się od początku Zmierzchu i trwa całą noc. W ciągu dnia gryzoni odpoczywają w norach. Ich dziury to solidne budynki z licznymi ruchami, spiżarniami i kamerami gniazdowymi.

Niektóre gatunki amerykańskie są przystosowane do życia na drzewach. Budują złożone gniazda z liści w splotu.

W zimnej sezonie gryzonie wpadają w oszołomienie lub krótkoterminowe hibernacja - długa hibernacja nie jest charakterystyczna.

Tak aby przepisy były zawsze „pod ręką”, chomiki wykonują zapasy sezonowe, przechowują się w spiżarniach nasion nietopenych i innych produktów. Karmieją się w zimnej zimie, kiedy na chwilę wychodzą z oszołomienia, a także wiosną, kiedy jedzenie wciąż nie wystarczy.

Dieta

Chomiki to głównie sadzone zwierzęta. Podstawą ich diety są nasiona, pędy, uprawy korzeniowe (pszenica, jęczmień, proso, groszek, fasola, marchew, ziemniaki, buraki itp.D.), a także liście i kwiaty.

Małe przepisy, takie jak nasiona, są przenoszone do dziury w gorliwych workach, na przykład większe ziemniaki - w zębach. Zakłada jedzenie na zimę, je podziemne lub je na miejscu (w spokojnych warunkach). Na przykład młot szczura może wziąć 42 bob soję w swoich wadach.

Kontynuacja rodzaju

Większość gatunków osiąga dojrzewanie wkrótce po zakończeniu karmienia mleka, a nawet wcześniej. Na przykład zwykły chomik może rodzić w wieku 59 dni.

Azjatyckie chomiki rozwijają się nieco wolniej i osiągają dojrzewanie w wieku 57-70 dni. W naturze mnożą się 1, rzadziej 2 razy w roku, wiosną i latem, chociaż w domu mogą przynieść potomstwo przez cały rok. Tylko samice młotka szczurów w naturze mogą przynieść 3 lęgi rocznie. Średnio w potrawie jest 9-10 młodych, czasem do 22.

Przygotowując się do zostania matką, samica buduje gniazdo trawy, wełny i piór. Ciąża trwa od 16 do 20 dni (w zwykłym chomik). Dzieci rodzą się nagi i ślepy.

Zaloty są proste i krótkie, jak wszystkie zwierzęta, które tylko wtedy kontynuują rodzinę. Po kryciu para się rozpyla i najprawdopodobniej te mężczyźni i kobiety nigdy nie spotkały. Wyjątkiem są chomiki jungaryjskie, które są wspaniałymi ojcami, a nawet służą jako położnicy dla swoich partnerów. Ojciec pomaga noworodkom się urodzić, czyści je z resztek łożyska i lizać nozdrza, aby dać oddychanie. Potem pozostaje z kobietą i potomkiem, aby były cieplejsze. Kiedy matka wychodzi z karmienia, pozostaje na rzecz dzieci.

W azjatyckim chomiku Cubs są ekskomunikowane od matki w wieku trzech tygodni. I najbardziej powoli rozwijający się wygląd - chomik w kształcie myszy - może nie osiągnąć wielkości osoby dorosłej nawet przez 6 miesięcy.

Wrogowie w naturze

Nic dziwnego, że te małe gryzonie mają w naturze wielu wrogów. Polują lisy, borsuki, fretki, uczucia, gronostan, dzikie psy, sowy, latawiec i inne drapieżne ptaki. Nocny styl życia ratuje chomiki przed pewnymi niebezpieczeństwami, ale w zasadzie muszą polegać tylko na ostrożności, ukrytości i szybkich łapach. Podejrzewając, że coś jest nie tak, gryzoni biegnie do jego dziury, próbując w nim jak najszybciej.

Chomiki i człowiek

Zimą w spiżarniach chomiki zaopatrują dużą ilość żywności (średnio 3-15 kg), ale ze względu na ich stosunkowo niską gęstość zaludnienia powodują niewielkie uszkodzenie rolnictwa.

Historia relacji międzyludzkich ze zwykłym chomikiem jest interesująca. Liczba tego gatunku w latach 40. XX wieku była wysoka, chociaż rocznie zbierano ponad milion skór. Od lat 70. zaczął się gwałtowny wzrost liczby, szczególnie na Krymie. Na początku XXI wieku osiadł na działkach osobistych, w parkach miejskich, osiągając gęstość niespotykaną w naturze - 136 osób na 1 ha na 1 ha. Gatunek ten był regularnie zauważany nawet na obrzeżach Moskwy. W Europie Zachodniej w latach siedemdziesiątych, w niektórych miejscach na obszarze 1 km2, 15-20 tysięcy żył. Khomyakov. Oczywiście, przy tej liczbie, gatunek jest szkodnikiem, więc zastosowano do niego różnorodne metody niszczenia, zaczynając od pestycydów i kończąc na specjalnie wyszkolonych psach do eksterminacji chomików. W rezultacie w ostatnich latach rodzaj prawie zniknięcia. Dziś jest pod ścisłym bezpieczeństwem w wielu krajach europejskich, ale nie można przywrócić liczby.

Większość innych odmian chomików nie jest zagrożona zniknięciem, prawdopodobnie dlatego, że żyją w słabo zaludnionych obszarach i mają wysoki wskaźnik reprodukcji.