Zwyił: opis, poglądy, życie w naturze

Złaki - małe ssaki szeroko rozpowszechnione na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Australii i Antarktydy. Jako bohaterowie wielu bajków, kreskówek i piosenek, są nam znani od wczesnego dzieciństwa. Trójkątna lufia, długi uszy, krótki ogon, puszysta skóra - taki jest portret zająca. Ale ilu wiemy o tym, jak te zwierzęta żyją w naturze? Gdzie mieszkają, co jedzą, jak kontynuują rodzinę i oszczędzają od wielu wrogów, powiemy w tym artykule.

Jak wyglądają zające?

To są stosunkowo małe zwierzęta. Długość ich smukłej, lekko sprężonej z boków ciała, średnio wynosi 45–65 cm, masa wynosi 2,5-4,5 kg (czasami osiąga 7 kg). Tylne kończyny są wydłużone, dostosowane do szybkiego biegania w otwartych przestrzeniach. Długie uszy (10-14 cm). Ogon jest krótki, ale dobrze zauważalny z zewnątrz.

Futro jest zwykle gęste i miękkie, tylko u niektórych gatunków niegrzecznych i kręconych (Bristly Hare). Ogon i kończyny są całkowicie pokryte futrem- na uszach znajduje się również wełna, ale jest krótsza i mniej. Stopa jest stosunkowo długa, pokryta włosami.

Kolor futra zmienia się od białego i szarego do ciemnożółt. Brzuch jest często pokryty lżejszym lub czystym futrem. Kolorowanie jest zwykle proste, tylko 2 typy (rodzaj Neslagus) w paski. Końcówki uszu lub ogona z góry u wielu gatunków są czarne, dolna część ogona jest biała.

Wiele gatunków charakteryzuje się sezonowymi zmianami koloru wełny. Zające mieszkające na obszarach ze śniegiem w zimie o tej porze roku stają się białe, podczas gdy inni zmieniają brązowawe letnie futro na szarawe zimę.

Zające są gryzoniami, czy nie?

Wcześniej nasi bohaterowie (wraz z królikami i federalnymi), jak roślinożercy z narzekającymi siekaczami, zoologowie przypisywani oderwaniu gryzoni. Jednak w 1912 roku. J. Gidley przydzielił je do niezależnego oddziału królików Lagomorpha.

Wśród znaków, które odróżniają króliki od gryzoni, najbardziej godne uwagi jest obecność drugiej pary górnych małych siekaczy, znanej jako „nożyce mleczne” znajdujące się za stale rosnącymi dobrze rozwiniętymi zębami przednimi.

Jaka jest różnica między zającymi a królikami?

Rodzina Leporidae jest podzielona na 2 grupy: zające z rodzaju Lepus i 10 rodzajów królików.

Na zewnątrz, zające i króliki są bardzo podobne: długie uszy są charakterystyczną cechą wszystkich przedstawicieli rodziny podobnej do Hare, długość uszu niektórych gatunków może osiągnąć 17 cm. Oczy obu są duże, dostosowane do aktywności zmierzchu i nocy. Ogon jest krótki, a kończyny są silne. Ponadto mają podobną specyficzną strukturę siekaczy.

Ale jeśli spojrzysz bardziej ostrożnie, zające i króliki mają znaczące różnice: ta pierwsza ma większą budowę ciała, dłuższe nogi, ich uszy również są dłuższe. Ponadto nasi bohaterowie zmieniają kolor futra w zależności od pory sezonu, a króliki zawsze noszą futra warstwy tego samego koloru.

Jednak głównymi różnicami nie są wygląd, ale w metodach ochrony przed drapieżnikami i stosowanej przez nich strategii propagacji. Ziełaki długie, głównie próbują uciec przed prześladowcami, podczas gdy niektóre z nich mogą rozwinąć prędkość ponad 70 km/h! Króliki, których kończyny są krótsze, szukają schronienia w podziemnych norach lub gęstej trawie.

Zieważ, które nie mieszkają w norach, mają dłużej, a Cubs rodzą się całkowicie pokryte futrem, widać i zdolne do wykonywania skoordynowanych ruchów, są bardziej rozwinięte i niezależne. Króliki rodzą się nagi lub z rzadką wełną po krótszym okresie ciąży (27-30 dni), a ich oczy otwierają się dopiero po kilku dniach, t.mi. Po urodzeniu są całkowicie bezradne.

Kolejna różnica polega na tym, że króliki zostały oswojone przez osobę ponad 1000 lat temu i czują się świetnie w niewoli, a zając nie można oswoić. Są to zwierzęta bardzo problematyczne dla utrzymywania domu, są one głośne, muszą ciągle być w ruchu. Wszystkie próby zrobienia od nich zwierząt najczęściej kończą się faktem, że zwierzęta są chore i umierają.

Typy, zdjęcia i siedliska zając

Różnorodność zając jest bardzo świetna. Zamieszkują różne biotopy od pustyni arktycznych po prawdziwe pustynie- żyją w lasach, w otwartych przestrzeniach zielnych, wznoszą się wysoko do góry.

W sumie jest dziś ponad 30 rodzajów zając. Poniżej znajdują się zdjęcia niektórych z najbardziej znanych przedstawicieli rodzaju Lepusa.

Hare antelopski (Lepus alleni)

Występuje głównie w Meksyku, gdzie jest to powszechny wygląd. Na gorących pustyniach jest uratowany przed odwodnieniem, jedząc kaktusy i jukku. Ten typ ma najdłuższe uszy - 17 cm!

Belyak (Lepus timidus)

Gatunek ten żyje prawie w całej Rosji, z wyjątkiem południa, zamieszkuj strefy Tundry, Forest i Forest-Steppe. Po pierwsze, różni się od swoich krewnych w kształcie ogona: w Belyak jest okrągły, a nie w kształcie klina. W zimie zmienia swój zwykły czerwonawo-brązowy strój dla śnieżnobiałej, tylko końcówki uszu pozostają czarne.

American White Man (Lepus Americanus)

Mieszka na Alasce, w Kalifornii, nad brzegiem Gudzonov Gulf, w Dakot, Utah, Michigan. Wygląda jak jego brat, mieszkający w Eurazji, ale nieco mniejszy.

White Arctic (Lepus arcticus)

Jego ojczyzną jest Grenlandia i Kanadyjskie Wyspy Arktyczne. Dobrze przystosował się do życia w zimnym klimacie i bez problemów toleruje temperaturę nawet -30 ° C.

Beloboyer Hare (Lepus callotis)

Znalezione w Arizonie i Nowym Meksyku.Jest zagrożony zniknięciem.

Capus Hare (Lepus capensis)

Mieszka w Afryce Północnej, w Mongolii, na Bliskim Wschodzie.

Tolai (Lepus Tolai)

Spotyka się od Morza Kaspijskiego i Północnego Iranu na wschód przez Afganistan, Kazachstan do Mongolii i Chin. Na zewnątrz podobny do Rusaka, ale miniaturowy.

Rusak (Lepus europaeus)

Mieszka w Europie na południu na północ od Iranu i Iraku, na zachodniej Syberii, na południu Skandynawii, w Wielkiej Brytanii. Miejscami jest powszechne, ale jego liczba jest zmniejszona. To największy pogląd. Długość jego ciała może osiągnąć 74 cm, a waga często osiąga 7 kg.

Mandżurski zając

Mieszka w północno -wschodnich Chinach w Korei. W Rosji, Dalekim Wschodzie, regionie Amur, terytorium Primorsky, na południe od terytorium Khabarowskiego. Jego tylne nogi i uszy są krótsze niż braci. Ogon jest również krótki, czarny i brązowy z góry. Futro jest raczej trudne, branstko.

Styl życia

Ziewa są aktywne przez cały rok i mogą przenosić zarówno bardzo niskie, jak i wysokie temperatury. Złożone ani nie kopaj. Do odpoczynku najczęściej stosuje się nieprawidłowości tego obszaru: wnęki w glebie lub roślinności. Mogą to być oba krzewy zarośnięte kilkoma pokoleniami lub tymczasowymi schroniskami, zajmowanymi tylko przez kilka godzin. Niektóre gatunki kopią podziemne nory do zbawienia z ekstremalnych temperatur. Zatem Capsky i czarny robią to, aby chronić się przed ciepłem na pustyni.

Hares prowadzą głównie o zmierzchu i nocnym stylu życia. Cały dzień leżą w jaskini i dopiero wieczorem zaczynają aktywne życie. W nocy biegają kilka kilometrów.

Większość gatunków nie jest terytorialna i porusza się na poszczególnych obszarach, których obszar może pochodzić z 4-20 hektarów (w Belyak) i do 300 hektarów (w Rusak). Tam, gdzie wystarczy, obszary te można zablokować.

Zasadniczo Hare - pojedyncze zwierzęta, tylko Rusaki mogą być towarzyskie. Komunikacja zwierząt opiera się głównie na zapachach. Wszystkie gatunki w pachwinie i pod brodą mają gruczoły, które rozróżniają zapachowy sekret. Repertuar głosowy obejmuje niskie pomruki i przenikliwe krzyki opublikowane w bólu.

Żywność

Zwyił - roślinożercy. Oprócz trawy dieta obejmuje inne gatunki roślin w zależności od siedlisk. Kiedy zioła i młode pędy nie wystarczą, mogą jeść uprawne rośliny, gałęzie, kora drzew.

Układ trawienny zwierząt jest przystosowany do trawienia dużych objętości masy roślinnej. Ponadto jedzą część swojego odchodów (takie zachowanie nazywa się koprofagią).

Wrogowie

Zając ma wystarczającą liczbę wrogów. Po pierwsze, są to lynkses, lisy, wilki i duże ptaki drapieżne. Błąkowe psy również dla nich polują. Osoba dostaje ją ze względu na futro i mięso.

Oczy znajdujące się po bokach głowy w celu przeglądu okrągłego, ogromne uszy i wrażliwy nos pomagają zwierzęciu na czas zauważyć niebezpieczeństwo. Potem polega na swojej zwinności.

Hares - Sprinting Champions wśród małych ssaków. Ich długie tylne kończyny pozwalają rozwinąć prędkość do 70 km/h.

Kontynuacja rodzaju

Złaki służą jako główna pożywienie dla wielu ssaków i ptaków drapieżnych i do tej pory nie umarły tylko dlatego, że są bardzo płodne.

Większość gatunków osiąga wczesny okres dojrzewania (niektóre już po 3 miesiącach). Okres ciąży wynosi krótkie 30-40 dni (tylko w Belyak do 50 dni). Liczba młodych w potrawie jest zwykle duża, a okres między znakami jest mały.

Pinki karmią swoje młode przez bardzo krótki czas, zwykle mniej niż 5 minut i tylko raz dziennie. Ich bardzo pożywne mleko, o wysokiej zawartości tłuszczu i białek, wchodzi do jamy ustnej dzieci z dużą prędkością. Okres laktacji trwa 17–23 dni.

Interesujące jest to, że w hodowli w kształcie zając poza otworami Cubs są rozproszone w różnych zacisznych miejscach przez trzy dni po urodzeniu, ale gromadzą się w specjalnie wyznaczonym miejscu w ściśle określonym czasie (zwykle przed zachodem słońca), aby uzyskać swoją porcję mleka. Matka przychodzi około 40 minut po zachodzie słońca, aby nakarmić dzieci, a potem ponownie wychodzi na jeden dzień. W wieku 4-5 tygodni króliki zaczynają jeść roślinność, a matka przestaje je odwiedzać.

Na południe od zasięgu rozmnażają się o każdej porze roku, gatunki północne przynoszą 2-4 mioty wiosną i latem. Rodzi się od 1 do 9 Cubów.

„Pochylący, jak marszowy zając”, mówią, wskazując na podekscytowane zachowanie zabytków w okresie ślubu. W tej chwili kobiety mogą zajść w ciążę przez kilka godzin zaledwie jednego dnia w każdym sześciu tygodni. Mężczyźni walczą o swoją przysługę, dominujący mężczyzna stara się pozostawić przeciwników z nosem, podczas gdy kobieta walczy ze wszystkimi, którzy się do niej zbliżają. Porysowane uszy wielu mężczyzn elokwentnie wskazują, że kobiety walczą na poważnie, walcząc o zbyt uporczywych fanach. Kiedy zająca jest gotowa, zaczyna się dziki pościg, dopóki wszyscy prześladowcy będą daleko w tyle, z wyjątkiem jednego, najwyraźniej najbardziej odpowiedniego. Potem w końcu zatrzymuje się i „poddaje się” zwycięzcy.

Reputacja zając była nieco cynowana, z powodu takich gatunków jak Rusak-A znane szkodniki z upraw rolniczych i plantacji leśnych. Jednak ludzie nie zawsze biorą pod uwagę pozytywną rolę tych zwierząt w ekosystemach na całym świecie. Przedstawiciele rodziny służą jako ofiara dla małych i średnich drapieżników, a ponadto przenoszą spory i nasiona roślin na duże odległości.

Rzadki zająca w naturze żyje do trzech lat, chociaż w niewoli zwierzęta te mogą żyć średnio do 6-7 lat. Wiele gatunków jest dziś zagrożone zniknięciem i jest wymienionych w czerwonej książce.