Susliks: typy, zdjęcia, opis, treść

SUSLIKS (Spermophilus) - gryzonie należące do rodziny Belish. Kiedyś było tak wiele z tych zwierząt, że z nimi, jako szkody gospodarki narodowej, przeprowadziła nie do pogodzenia walki. W rezultacie aktywna eksterminacja gryzoni w połączeniu z transformacją ich siedlisk doprowadziła do faktu, że niektóre typy gopherów zamieniły się w mieszkańców czerwonej książki.

Życie Gopherów w naturze

Socjalistyki z białka, mieszkańców zacienionych lasów stałych, małych, zwinnych, kolorów podobnych do spalonej gleby, gophery są typowe dla stepów otwartych na promienie światła słonecznego. Znajdują się również na łąkach o niskiej trawie, w bezdrzewnych górach, wzdłuż obrzeży pól. Wolą otwarte i suche miejsca z rzadką trawą, w których zwierzęta łatwiej jest zauważyć niebezpieczeństwo w czasie. Unikaj lasów, miejsc pokrytych krzewami lub chwastami, a także obszarów zbombardowanych. Za swoje mieszkania starają się wybrać wywyższone miejsca.

Gopher jest znany z zwyczaju wstawania kolumny, jest to rodzaj badania. Zdjęcie ma gophera obserwującego otoczenie.

Susliks prowadzą na półprzezroczny styl życia i przy najmniejszym niebezpieczeństwie Hide w dziurach, które, jak urodzone kopacze, kopią się. Czasami głębokość otworu może osiągnąć trzy metry, a długość wynosi około 15 metrów! Często w norach jest wiele gałęzi. Na końcu domu zwierzęta wyposażają się w liście z liści i suchej trawy.

Zwierzęta żyją jeden po drugim lub kolonie. Każda osoba dorosła ma swoją osobną dziurę i własne małe terytorium.

W Nory gopher spędza noc i odpoczywa jeszcze kilka godzin na i dzień. Rano zwierzę wychodzi z dziury tylko wtedy, gdy rosa odparowuje. Z zachodem słońca przejdzie na noc do dziury.

Nora służy gopherowi i schroniskowi przed wrogami, których jest mnóstwo gryzoni: jastrzębie, orły węża, lenx, szopy, kojoty, wilki, lisy, borsuki. Jednak liczne podziemne fragmenty, naturalna ostrożność i zręczność często pozwalają pozostawić prześladowcy z nosem. Ale fretka stepowa i opatrunek stanowią wielkie zagrożenie dla zwierzęcia, które dzięki ich długim i wąskim ciele może wejść bezpośrednio do dziury gryzoni.

Każdy gopher doskonale zna własną dziurę, ale czasami uciekając z wroga, gryzon. W tym przypadku właściciel gorliwie chroni swój dom: najpierw szybko pobicie nieproszonego gościa z przednimi łapami w twarz, jakby daje uderzenie w twarz, a następnie zaczyna gryźć nieznajomego, a zatem sprawia, że ​​odchodzi z powrotem. Jednak takie spotkania nie są często.

Podobnie jak wiele, podobny wygląd i styl życia, gryzonie, wśród których najsłynniejsze Baibaki - większe i bardziej towarzyskie mieszkańcy stepów oraz chomiki - mniejsze i jaśniejsze gryzonie z umiarkowanym paskiem, gophery prowadzą zimę w stanie przedłużonego snu Bez żywności i ruchu wydawanie zapasów tłuszczu nagromadzone od jesieni. Wszystkie procesy życiowe spowalniają się w hibernacji: serce bije wolniej, rzadziej oddycha, temperatura ciała spadnie. Tylko wraz z nadejściem ciepła na wiosnę, gopher ożywa i je jedzenie.

Uważa się, że marzenie gopera podczas zimowej hibernacji jest najsilniejsze. Zwierzę można nawet usunąć z dziury, ponieważ lubisz zwolnić, a nie obudzi się. W tym samym czasie amerykańscy naukowcy odkryli, że zwierzę budzi się z nadmiernym spadkiem temperatury powietrza (do -26 ° C).

Niektóre gatunki mogą hibernować, a latem. Jest to prawdopodobnie spowodowane suchymi warunkami na wiosnę, co spowodowało wyjątkowo wczesne wypalenie roślinności, w wyniku czego zwierzęta nie są wystarczającą żywnością.

W naturalnych warunkach Gopher rzadko żyje przez ponad trzy do czterech lat.

Reprodukcja

W zależności od warunków klimatycznych i gatunków gopher budzą się z zimowej hibernacji w lutym, marcu lub kwietniu. Po długim zimowym snu zwierzęta są bardzo zagubione, są słabe, ale wkrótce myślą o kontynuacji rodzaju - zaczynają gon. W tej chwili możesz zobaczyć, jak mężczyźni niestrudzenie gonią kobiety i walczą z rywalami. Ciąża u kobiet trwa około miesiąca, w Theonet jest od 2 do 12 szków (zwykle 6-8). Dzieci rodzą się nagi i ślepy, a przez 1,5-2 miesiące są napędzane mlekiem matki i są gotowe do niezależnego życia w wieku trzech miesięcy.

Komunikacja

Jak dowiedzieli się naukowcy, wśród zwierząt Gorgikowie mają najbardziej złożony język komunikacji. Oprócz gwizdka i szeptu, zwierzęta komunikują się ze sobą za pomocą sygnałów ultradźwiękowych. Czasami gastorują głośno, a czasem - syczy i świszczący. Ale świszczenie jest niewielką częścią sygnału, że osoba lub każda bestia jest w stanie usłyszeć. Większość sygnału odbywa się na częstotliwościach ultradźwiękowych.

Z ich „rozmową” z różnymi tonami, rytmem i barwą, zwierzęta mogą nawet dokładnie opisać zbliżający się drapieżnik, jego typ, rozmiar i strukturę oraz powiedzieć, jak daleko jest niebezpieczeństwo.

Co je gopher?

Dieta Gopherów składa się głównie z roślin, jednak w przypadku ich braku żywią się owadami, najczęściej polnymi, a także różnych chrząszczy, szarańczy, gąsienicowych. Czasami Gophers atakują nawet myszy polowe i małe ptaki. Pokarcie roślinne zwierząt składa się dla większości młodych pędów, łodyg i liści, a także z nasion. Kompozycja gatunków roślin spożywanych przez zwierzęta jest różnorodna: węzeł, wspólny krwawnik, lecznicze donnik, spalanie pokrzywy, różne zboża itp.D. Pokarm gryzoni zwykle kopalnie na tym samym terytorium, co jest pilnie oznaczające.

Rodzaje gopherów mieszkających w Rosji, zdjęcie i opis

Gophell ma tylko 38 gatunków. W Rosji na otwartych obszarach od pustyni po koło polarne, 9 z nich żyje: żółty lub piaskowca, czerwony lub duży, mały, cęły, Daurian, kaukaski, długie, beringowe i czerwone. Wszystkie są różne rozmiar i kolor futra.

Żółty Gopher (kanapka) (spermophilus fulvus Lichtenstein)

Żółty goper żyje głównie na pustyniach i półdodertach, ale występuje również w suchych stepach dolnej części Wołgi. Wśród jego braci wyróżnia się, przede wszystkim, pod względem wielkości, zbliżając się do wielkości małych rodzajów marmos (długość jego ciała może osiągnąć 38 cm), a w wyglądzie jest również podobny do ślubów. Odróżnia się od dużego gopera, wyróżnia się jednorodnym kolorem futra i żółtych tonów z ciemnymi zbiornikami.

Żółty gopher jest najbardziej nieśmiały w stosunku do całego rodzaju spermophilus. Zanim wyjdziesz z dziury, przykleja głowę do poziomu oczu i będąc przez dłuższy czas w tej pozycji, badając dzielnicę. Karmienie, nieustannie bada. Na wysokiej trawie zjada kolumnę, jeśli roślinność jest niska, karmi się lub nawet leżąc, przylegając do ziemi z całego ciała. Być może przyczyną takiej czujności jest pojedynczy styl życia, w którym zwierzę jest zmuszone samodzielnie zająć się jego bezpieczeństwem. Każda osoba zajmuje małe (do 0,1 ha), które gorliwie chroni przed inwazją krewnych. Jeśli zagrożenia nie działają na nieznajomego, zęby są używane.

Hibernacja tego gatunku jest jednym z najdłuższych spośród wszystkich wiewiórek lądowych-8-9 miesięcy.

Czerwony lub duży gopher (s. Major Pallas)

Great Gopher znajduje się w stopniach wielostopniowych i zbożowych od środkowej Wołgi do Irtysh. Pod względem wielkości czerwonawy gopher jest gorszy tylko od żółtego, długość jego ciała może osiągnąć 33 cm, ogon-6-10 cm.

Kolorowanie tylnej części zwierzęcia jest ciemne, ochryjno-brązowe, z niejasnym, nierównym nierównym, brzuch jest szaro-żółty. Czubek głowy jest srebrny, różny od koloru przodu tyłu. Wyraźne plamy koloru czerwonego lub brązowego wyróżniają się na policzkach i na oczach.

Czerwony Gopher to większa mobilność innych gatunków: w poszukiwaniu żywności z jego dziury ten gryzoni może przenieść się na dwieście metrów, a jeśli roślinność wyschnie, przechodzi do bogatszej pasz miejsc.

Duże gopher są w stanie nawet krzyżować szerokie rzeki!

Mały gopher (s. Pygmaeus pallas)

Mały Gopher mieszka w stepach z regionu Wołgi, Dnieper i Kaukaski, do wybrzeża Morza Czarnego, Azowa i Kaspijskiego. Jest to jeden z najmniejszych gatunków, długość jego ciała nie przekracza 24 cm, ogon nie jest więcej niż 4 cm. Kolorystyka jest niekompetentna - szara lub brązowska, zwykle z przewagą ochrypłych tonów.

Gopher Kaukaski (s. Musicus Menetries)

Kaukaski (górski) gopher jest w Elbrusie, na alpejskiej łąki i pastwiska. Osady tego gryzoni mogą znajdować się na wysokości od 1000 do 3200 m nad poziomem morza.

Na zewnątrz podobny do małego gopera. Jego długość ciała wynosi do 24 cm, ogon-4-5 cm. Gatunek ten wyróżnia się pokojem: charakteryzuje się brakiem poszczególnych obszarów paszowych. Zwierzęta strzegą tylko swoich stałych nor, a obszary paszowe są używane wspólnie.

Golica Gophera (s. Suslicus guldenstaedt)

Grzbiet Gopher jest jednym z najmniejszych przedstawicieli tego rodzaju: długość ciała - 17–26 cm, ogon - 3-5 cm. Dystrybuowane w stepach i leśnych stepach europejskiej równiny z Dunaju do Wołgi. Ulubione siedliska - podwyższone obszary stepu dziewiczego, pastwiska i pastwiska. Mieszka w koloniach.

Podobnie jak większość stepów w ciągu dnia i pustynnych gryzoni, przełapane gopherów w suchych gorących okresach są aktywne rano i wieczorami. Zwierzęta nie lubią wilgotnej gleby, więc rano wychodzą z otworów dopiero po całkowitym wyschnięciu rosy, aw deszczowej pogodzie w ogóle nie pojawiają się na powierzchni. Spędza na hibernacji od 4 do 8 miesięcy w roku, w zależności od warunków siedliskowych i pogodowych.

Dziś okrusznik to rzadka bestia wymieniona w Czerwonej Księdze Bryańsku i innych obszarach. Kiedyś było wiele z tych zwierząt, nawet z nimi walczyły, jak w przypadku szkodników rolnych. Ale w ostatnich latach obszar terytoriów odpowiedni dla żywych gryzoni znacznie zmniejszył się. Na mapie zakres ich siedlisk z ciągłego paska zamienił się w rzadkie wyspy, a jest ich coraz mniej.

Daurian Gopher (s. Dauricus Brandt)

Daursky, lub jak się to nazywa, gopher trans-baikal żyje w suchych stepach terytorium trans-baikal. Często występuje na zboczach wzgórz, pastwisk, wzdłuż poboczy, wzdłuż nasypów kolejowych, a nawet w ogrodach.

Jest to stosunkowo niewielki wygląd: jego długość ciała wynosi 17,5-23 cm, ogon 4-6,5 cm. Z tyłu trans-baikalowego gopera jest lekki, piaszczysty z lekkim zardzewiałem.

Kolonie zwykle nie tworzą, ale żyją samotnie.

Długi gopher (s. Undulatus pallas)

Jest dystrybuowany na wschodnim Tien Shan, w środkowej i zachodniej Mongolii, na południu Środkowej Syberii, Altai, w górach Transbaikalia, w środkowej Jakutii. Siedliska tego gatunku są zróżnicowane, znajdujące się w suchych stepach i stepach leśnych, w otwartych krajobrazach pustyni i gór.

Długie gopher to dość duży wygląd, długość ciała do 31 cm. Charakterystyczny cholerny wygląd to puszysty i długi ogon (ponad 16 cm).

Ból pleców od ochrypły-brązowy do szarawej, po bokach zardzewiałą kolorystykę staje się bardziej intensywna, głowa jest lekko ciemniejsza. Bary lub białawe bzdury są wyraźnie widoczne z tyłu.

Ten gopher wpada w hibernację później niż inne gatunki, czasem po wypadku śniegu.

Beringian Gopher (s. Parryi Richardson)

Beringian Gopher (zwany także arktycznym, amerykańskim i amerykańskim Gopher) mieszka w Eurazji i Ameryce Północnej. W naszym kraju znajduje się w Chukotka w Kamchatce, na północno-wschodniej Syberii. Osiedla się w otwartych krajobrazach - sekcje łąki i stepów, na każdym podniesieniu ulgi, często występują wzdłuż obrzeży wiosek.

Jest to jeden z największych gatunków: długość ciała okazów Chukchi wynosi 25-32 cm, amerykańskie są jeszcze większe-ich ciało osiąga 40 cm. Ogon zwierząt jest długi i puszysty. Tył jest brązowawo, z wyraźnym wzorem dużych jasnych plam, a głowa o brązowawym kolorze.

Podstawową rolą w odżywianiu tego gatunku odgrywa karma dla zwierząt (starsi, gąsienice itp.D.). Cechy diety są spowodowane zimnym klimatem.

Czerwony Gopher (s. Erythrogenys Brandt)

Mieszka na południu regionów Ural i Zachodnich Syberyjskich, również znaleziony w Mongolii.

Jest to średnio -wielkości gryzoni, długość jego ciała nie przekracza 28 cm. Ogon jest krótszy niż krewni-4-6 cm. Dostał swoje imię z powodu charakterystycznych brązowych lub czerwonych plam na policzkach. Tył zwierzęcia jest piaszczysty z czarnymi i brązowymi falami, ciemnym brzuchem, bokami zardzewiałymi żółtymi. Na podbródku jest biała plama. Ogon bez czarnej końcówki, poniżej ciemności.

Gatunek ten żyje w koloniach, ale każda dorosła bestia ma osobną dziurę i własne małe terytorium.

Od walki do ochrony

Susliki to grupa gryzoni, z którymi osoba intensywnie i nowatorska walczy przez długi czas, jak w przypadku szkodników upraw rolniczych i nośników niebezpiecznych infekcji naturalnych (plaga, tuleremia itp.). To właśnie te cechy, a także siedlisko wielu gatunków w krajobrazach antropogenicznych. Kwestie ograniczenia liczby gryzoni były zaangażowane i nadal zajmowały się ochroną rolnictwa i usługami medycznymi, stosując ostre trucizny przeciwko tym gryzoniom.

Rozważając rodzaj spermophilus, z których większość typów była przedmiotem eksterminacji od wielu lat, nie można zauważyć swojej roli społeczności naturalnej. Zatem złożony system ani możliwość istnienia ogromnej liczby różnych organizmów. Na przykład w norach małego gopera ani więcej ani mniej - 12 tysięcy różnych gatunków zwierząt z różnych grup systematycznych. Wiadomo również, że przy zniknięciu gopherów liczba drapieżników mielonych i ptaków drapieżnych (lekka fretka, step para, Baloban, Eagle-Mogelnik itp. Jest znacznie zmniejszona.)

Wraz z bezpośrednim zniszczeniem gopherów istnieje proces zmniejszania i przekształcania ich naturalnych siedlisk z powodu orki i rozwijania stref podmiejskich i zmian klimatycznych.

Niedawno kwestia ochrony wielu przedstawicieli tej rodziny coraz częściej zbiera się. Dziś w Czerwonej Księdze Federacji Rosyjskiej i/ lub w regionalnych czerwonych książkach, czerwone, plamki, żółte, czerwonawe i Daurian Gophers są wprowadzane do regionalnych czerwonych książek.

Niejednoznaczność tego problemu polega na tym, że specjaliści zaangażowani w ochronę natury oferują środki chroniące gopherów, a usługi medyczne i usługi ochrony rolnictwa nadal zmniejszają liczbę zwierząt w celu zapewnienia studni epidemiologicznej populacji i populacji i zmniejszyć utratę upraw.

Gopher jako zwierzak

Prawdę mówiąc, gophers nie nadają się do konserwacji w domu. Pomimo faktu, że życie w naturalnych warunkach jest pełne niebezpieczeństw, jest mało prawdopodobne, aby ta kochająca stepowa przestrzeń genialnego zwierzęcia zadowolę, że perspektywa osiedli się w klatce, a nawet przestronnej wolności. Gopher nie jest świnką morską ani szynszylą, która doskonale dostosowuje się do życia w niewoli i przyzwyczaiła się do osoby, element gophera jest przestronny i wolność, a nie będzie ręczny, niestety ..

Ale wciąż są tacy miłośnicy egzotycznych domu, którzy próbują oswoić te stworzenia. Należy tutaj zauważyć, że apartamenty są całkowicie nieodpowiednie do utrzymania gopherów - tutaj nie będą żyć przez długi czas, ponieważ trudno jest stworzyć dla nich akceptowalne warunki. Ponadto zwierzęta zaznaczą terytorium, a zapach ich rozładowania, co lekko to, jest dość specyficzny.

Dopuszczalne jest zawieranie gopherów w wolach na dziedzińcu prywatnego domu, w którym zwierzęta będą mogły zaspokoić swoje potrzeby - kopać tunele, bieganie, skakanie i skakanie. W przypadku pary gopherów potrzebujesz woliery o wielkości co najmniej 150 × 150 cm. Wewnątrz mieszkań gopherów umieszczane są domy, pudełka, przycinanie rur - dla schronisk zwierząt, Churbachki - do szlifowania siekaczy. W przeddzień hibernacji (pod koniec sierpnia - na początku września) gryzonie otrzymują materiał na śmieci - słomę, siano, liście, aby zwierzęta przygotowały miejsce na zimową hibernację. Te same materiały są całkowicie pokryte, a cała woliaar. Podczas hibernacji gopherów trzymają pojedynczo.

Podstawa diety gopherów - mieszanki ziarna, owies, pszenica, jęczmień, nasiona słonecznika, kukurydza, gotowa karma dla gryzoni. Daj warzywa - marchew, buraki, cukinię, ogórki i owoce - banany, gruszki, jabłka, a także zielona żywność - sałatka czerwona, lucerna, liście mniszka, babka, koniczyna itp.D. Od czasu do czasu dieta zdywersyfikuje pokarmy białkowe (robaki mąki, świerszcze, koniki polne).Zwierzęta karmione 2 razy dziennie.

Nie możesz dać gopera ze stołu osoby, a także kapusty, kasztanów, żołędzi, gałęzi dębowych. W pijakie zawsze powinna być świeża woda.