Szczelina

Slenodontidae - rodzina relikwia. Od oligocenu do golocenu, szczeliny żyły w większości Ameryki Północnej. Dziś znajdują się tylko na wyspach Kuby i Haiti, ale są bardzo rzadkie. Ze względu na fakt, że odcięcia istniały przez długi czas w izolacji, ich pokrewieństwo jest bardzo trudne do ustanowienia, ale najwyraźniej ich najbliżsi krewni są szokujący (Soricidae) lub afro-madagaskar i stroju shrews.

Cechy wyglądu

Rodzina szczelin obejmuje dwa typy:

1) Gazytyan Slit (S. Paradoks). Obecnie występuje tylko w ciężkich obszarach zalesionych. Haiti.

2) Szczotka kubańska (s. Cubanus). Mieszka w zalesionych lub zarośniętych obszarach. Kuba.

Pozostałości kości znalezione na wyspach na Kubie i Haiti dowodzą, że kiedyś istniało dwa gatunki tych zwierząt. Zniknęli, prawdopodobnie po inwazji Europejczyków.

Slit -offs to jeden z największych żywych owadowców. Długość ciała 28–35 cm, masa 0,7–1 kg. Na zewnątrz przypominają bardzo duże strzępy. Ich oczy są małe, skorupy ucha są małe, ale wyraźnie widoczne. Łapy są pięcioosobowe, palce są dość duże, z długimi i mocnymi pazurami. Przednie łapy są dłuższe niż tylne, bardzo dobrze rozwinięte. Ciało jest pokryte dość długą rzadką i twardą wełną, której kolor różni się od żółtawo-brązowej do czarnej. Haitańska szczelina ma jasną plamę na skruff. Wełna gatunku kubańskiego jest grubsza i dłuższa niż Haitian. Oznaczone mocno i muskularne, prawie bez włosów.

Nos pęknięć jest wydłużony, wystaje daleko przed szczękami. Gatunki haitańskie odróżniają niesamowitą elastyczność i mobilność nosa, co jest zapewnione z powodu unikalnego wyartykułowanego połączenia między nim a czaszką. Kubański wygląd jest również bardzo mobilny, ale nie ma złącza zawiasowego.

Szczotka 40 zębów, górne siekacze wystają spod górnej wargi. U podstawy drugiego dolnego siekacza otwiera się czas trwania trującego gruczołu. To niesamowite, że same zwierzęta w trakcie ewolucji nie rozwinęły odporności na własną truciznę, więc często umierają w walkach z powodu przekąsek własnych krewnych. Slit -offs są agresywne nie tylko w odniesieniu do przedstawicieli ich rodziny i innych zwierząt, ale także z człowiekiem. Chroniąc swoje terytorium, mogą spróbować ugryźć. Dla osoby ugryzienie tego trującego ssaka nie jest śmiertelne, ale raczej bolesne i powoduje zatrucie ciała.

Wizja, jak wszystkie nocne zwierzęta, mają nieistotne. Do orientacji w przestrzeni zwierzęta używają głównie doskonałego dotyku, a także zapachu i słuchu.

Zwierzęta wydają różne dźwięki: zaciągają, ćwierkają, tweetują, piszczą i snapują.

Że szczelnie jedzą?

Szczelanie bezkręgowców żyją głównie w glebie i ściółce leśnej (termity, chrząszcze, larwy różnych owadów, świerszczy, glinianych robaków, zapylanych itp.D.). Czasami dywersyfikują swoją dietę i małe kręgowce - gady i płazy. W poszukiwaniu żywności zwierzęta spędzają większość czasu. Nos jest doskonale przystosowany do eksploracji wszystkich pęknięć i pęknięć, a silne i masywne pazury usuwają ofiarę spod kamieni, kory i ziemi. Mogą spieszyć się, aby poluzować i zmiażdżyć go na ziemię palcami i pazurami przednich kończyn, jednocześnie chwytając je dolną szczęką. Aby ofiara nie zniknęła, zwierzę szybko rzuca i dzierży dolną szczękę jak miarka. Kiedy łup zostaje złapany, myśliwy unieważnia jej trującą ślinę.

Sprawy rodzinne

Te ssaki nie różnią się od płodności: gotowość kobiet do krycia trwa mniej niż jeden dzień, a okres ten występuje po około dziesięciu dniach. Przed kryciem zarówno mężczyźni, jak i kobiety pozostawiają znaki zapach.

Po 50 dniach ciąży rodzi się, rzadziej dwa młode. Dzieci pozostają z matką w dziurze przez kilka miesięcy. Początkowo oni wiszące na sutkach matki mogą towarzyszyć jej na polowaniu. Doraste potomstwo nadal jedzie do matki, poznając trasy wokół gniazda i studiując jej mądrość w poszukiwaniu jedzenia. Mężczyźni nie biorą udziału w edukacji potomstwa.

Zachowanie szczelin w naturze

Do chwili obecnej nie ma dokładnych danych na temat liczby szczelin, ale gatunki kubańskie są uważane za rzadsze. Oba typy są wymienione w czerwonej książce MSOP.

Zniknięcie tych owadowców wiąże się z wprowadzeniem osoby zwierzęcych - psów, kotów, mongoosów, szczurów itp.D. Na Kubie głównymi drapieżnikami są dzikie koty i Mongoose, podczas gdy na Haiti pęknięcia cierpią na psy. Do tego czasu, dopóki ludzie nie przynieśli zwierząt mięsożernych, pęknięcia były największymi drapieżnikami na wyspach Karaibów, więc stracili wszelkie urządzenia do ochrony przed mięsożercami. Innym powodem spadku liczby tych zwierząt jest ich niski wskaźnik reprodukcji. Ale najbardziej znaczące szkody dla populacji wynika z zniszczenia siedlisk.

W zachodniej części wyspy Haiti szanse przetrwania haitańskiego szczelinki są bardzo małe. Ale istnieje nadzieja, że ​​na wyspie Kuba w odległych regionach, gdzie zachowane są chronione obszary gęstego lasu, zwierzęta reliktowe będą w stanie uratować.