Południowoafrykański burbul: charakterystyka i opis rasy

Duży, potężny pies z penetrującym spojrzeniem i „zmarszczkami filozofa” na szerokim czole. Południowoafrykański Burbul jest podziwem i szacunkiem dla jego królewskiej wielkości i spokojnej pewności siebie. Trudno uwierzyć, że w wielu krajach rasa ta jest uważana za potencjalnie niebezpieczną dla ludzi.

Historia rasy

Molosses są przodkami południowoafrykańskich burrgili, starożytnej rasy. Uważa się, że pojawili się około pięć tysięcy lat temu w Azji. Z Azji z Nomadowymi Plemionami stopniowo dotarli do Europy, a stamtąd w połowie XVII wieku zostali sprowadzeni do Afryki.

Migranci z Europy, głównie z krajów skandynawskich, w poszukiwaniu lepszego życia przeniesionych na kontynent afrykański. I wraz z całą własnością zabrali ze sobą psy. Najbardziej odporna z nich, stopniowo przekraczając lokalne rasy, poszedł z ich właścicielami głębiej na kontynent, aby opanować nowe ziemie.

W połowie XIX wieku, w wyniku wojen napoleoński. Brytyjczycy przynieśli ze sobą angielski.

Na początku XX wieku bulmastify zostały również sprowadzone z Anglii do szmaragdowych procesów ochrony, które zostały również odnotowane w genealogii Busgged.

Pod koniec lat 70. ubiegłego wieku rasa południowoafrykańskiego burbul stała się bardzo mała. Ludzie przeprowadzali się do dużych miast, w których psy rolnicze („Bour” - rolnik, „bul” - pies) nie było miejsca.

Jednak w latach 80. znaleziono entuzjastów, którzy postanowili ożywić rasę Burbuli i udało im się. Utworzone w 1990 r. South African Association of Burbuley Hodowcy aktywnie zwiększało populację i popularność tej rasy.

Na początku XXI wieku w Południowej Afryce pojawiło się elitarne stowarzyszenie hodowców Bourbuli. Jednak duże międzynarodowe federacje rasy psów Burbul nie są rozpoznawane. Aw niektórych krajach, na przykład w Danii, rasa ta jest ogólnie zabroniona do hodowli, ponieważ jest sklasyfikowana do walki.

Opis i standard rasy

Burbul - duży i silny pies. Jej pewne siebie, gładkie ruchy, wbrew wymiarom, nie wydają się ciężkie. Dumny z głowy głowy i mocnego, spokojnego wyglądu przypominającego Lwa. Nic dziwnego, że w czasach starożytnych wierzono, że Burbuli pochodzi ze Związku Psa i Leo.

W standardzie rasy południowoafrykańskich bourbulów jest napisane:

• wzrost od 55 do 65 dla suzy, od 60 do 70 cm. dla mężczyzn;
• waga od 60 do 75 kg. - suki, od 70 do 90 kg. - mężczyzna;
• rama lekko wyciągnięte, z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Tył jest silny, prosty. Region lędźwiowy jest trochę wypukły. Klatka piersiowa jest głęboka i szeroka;
• szyja silny, szeroki, płynnie przechodzący w zwery;
• głowa duże, szerokie, prostokątne. Kieprz jest umiarkowanie krótki, lekko bolesnie do nosa. Były one wypełnione umiarkowanie wyrażonym;
• Płat nosowy duże, czarne z dużymi nozdrzami;
• oczy brązowy lub ciemnobrązowy, średniej wielkości, zaokrąglony;
• uszy mały, wiszący, szeroko ustawiony. Trójkątny kształt z zaokrąglonymi końcówkami;
• zęby Duży, biały. Ugryzienie to nożyczka, szczęki są potężne;
• odnóża Silny, dobrze przepisany, prosty. Łapy są zaokrąglone, duże, zwarte;
• ogon gruby i mocny, wysoce ustawiony, lekko wygięty. Niszczenie jest dozwolone.
• wełna krótkie, ciasno sąsiadujące, gładkie;
• Kolor: Ciemna czerwień, pranie, tygrys. Na twarzy możliwa jest czarna maska. Dozwolone są białe plamy na klatce piersiowej i końcówki łap. Kolor czarnego i plamistego są niedopuszczalne.

Charakterystyczne dla rasy i cechy charakteru

Pomimo ogromnego wyglądu południowoafrykański burgul ma zrównoważony i spokojny temperament. Poważnie i starannie ocenia każdą sytuację i szybko się zachowuje tylko wtedy, gdy niebezpieczeństwo zagraża właścicielom.

Jest bezinteresownie oddany swojej rodzinie i kocha wszystkich, od małych do wielkich. Dlatego ochrona i ochrona jest gotowa kosztem własnego życia. Burbul nie jest agresywny, trudno się z siebie wydostać, ale jeśli można to zrobić, wówczas cała moc czterech ciężkich wagi spadnie na wroga.

„Afrykański” jest bardzo przywiązany do właściciela i nie lubi samotności. Nie jest nachalny, ale woli zawsze pozostać w pobliżu. Burbul spędza również czas z innymi członkami rodziny, jeśli właściciela nie ma w domu lub jest zajęty.

Odniesienie: Afrykański burgul jest mściwy. Nie rób mu brudnych sztuczek, na pewno zemści się, nawet po chwili. Ale to nie dotyczy członków jego rodziny. „Jego” jest gotowy wybaczyć prawie wszystko.

Dzieci z Południowej Afryki są wyjątkowe. Są gotowi potulnie zburzyć wszelkie dowcipy i pielęgniarki dzieci, chroniąc przed nieszczęściami. W przypadku starszych dzieci będą uczestniczyć we wszystkich swoich ulotkach, ale niezinteligentna zabawa nie pozwoli „niezainteresowanemu”. I oczywiście nikt inny nie pozwoli dzieciom.

Dość spokojnie dogadują się z innymi zwierzętami, obserwując neutralność. Nie pozwolą sobie usiąść na „głowie”, ale też nie obrażają. I będzie chronić wraz z resztą własności mistrza.

Wyjechać

Południowoafrykański burbul może być przechowywany w mieszkaniu w mieście, jeśli jest wystarczająco dużo miejsca dla tak dużego psa. Opieka nad tym nie jest skomponowana, ale w czterech ścianach ten pies nie czuje się komfortowo.

Idealnie jest zawierać burgul w prywatnym domu z dużym, ogrodzonym obszarem. Tam „Afrykański” będzie w stanie w pełni zrealizować swój potencjał bezpieczeństwa. Należy tylko wziąć pod uwagę, że postać znacznie się pogorszy w łańcuchu burbulu lub rozwinie się ciężka depresja. Dlatego musisz zachować go w wolie, z przestronnym izolowanym stoiskiem.

Uwaga! Krótka wełna Burbul nie ratuje psa przed mrózem, więc w ostrych zimach będziesz musiał zabrać Afrykanów do domu lub zatrzymać w pomieszczeniu pomocniczym, ale ogrzewanym.

Niezależnie od tego, gdzie mieszka twój pies, musisz chodzić z nim co najmniej 2 razy dziennie. Może Burbul i przypomina imponującą klatkę piersiową, ale naprawdę potrzebuje długich aktywnych spacerów. Z przyjemnością będzie towarzyszyć właścicielowi w kampanii, Fric z piłką lub biegnie obok roweru.

Burbul powinien być przyzwyczajony do obowiązkowych procedur higienicznych od szczeniaka:

• Wełna powinna być przeczesana co najmniej raz w tygodniu. I poza sezonem, podczas trzonowania - każdego dnia;
• Umyj psa 2 razy w roku;
• Obcinaj pazury raz w miesiącu, jeśli się nie szlifują;
• W razie potrzeby sprawdzaj uszoddawkę, w razie potrzeby, wyczyść błoto z wacikiem zwilżonym w nadtlenku wodoru;
• Wytrzyj oczy do zapobiegania raz w tygodniu bawełnianą podkładką nasyconą wywariem rumianku;
• Zęby regularnie myj pasty do zębów dla psów, nadaj chrząstkę i „kości” z żył, aby zapobiec kamieniu zębów.

Burbuli nie jest wybredny w jedzeniu. Najłatwiejszy sposób na karmienie psa gotowym karmą najwyższej jakości produkcji fabrycznej. Wszystkie niezbędne witaminy i elementy śladowe zostały do ​​nich dodane.

Ale jeśli zdecydujesz się nakarmić Afrykanin naturalnymi produktami, nie będzie to również trudne. Należy zauważyć, że podstawą diety psa jest surowe mięso z niskim tłuszrem, do którego konieczne jest dodawanie warzyw (z wyjątkiem ziemniaków), owoców, zbóż, fermentowanych produktów mlecznych. Jaja i ryby morskie nie powinny być podawane nie więcej niż raz w tygodniu.

Ważny! Burbuli jest podatny na otyłość, więc ściśle obserwuj tryb karmienia psów. Zabezpieczenie karmienia psów słodyczami i produktami mąki.

Edukacja i trening

Edukacja szczeniaka Burbul z Południowej Afryki musi odbywać się od najmłodszych lat. Rosną bardzo szybko, a nie udokumentowane „psotne” przez 4-5 miesięcy jest w stanie wyciągnąć cię na smycz, rozrywając kota lub pokonując, granie, mieszkanie.

Burbuli jest bardzo mądry i ma dobrą pamięć, a dzięki temu można je łatwo wyszkolić. To prawda, że ​​nieco przypominają mocno, ponieważ muszą zrozumieć zespoły. Warto to rozważyć podczas szkolenia i cierpliwości.

„Pasterz afrykański” jest niezależny i jest skłonny do dominacji, a „Młodymi pazurami” musi dowiedzieć się, że właściciel jest niepodważalnym autorytetem. OKD (ogólny kurs treningowy) dla tej rasy jest konieczne. Jeśli chcesz sam wyszkolić swojego zwierzaka, wskazane jest, aby zrobić to pod kierunkiem instruktora.

Nie pozwól szczeniakowi wskoczyć na ludzi. Kiedy dorośnie, może w ten sposób upuścić nawet dorosłego mężczyznę, po prostu decydując się go powitać. Jeśli mieszkasz w mieście, musisz przedstawić swój burgul z innymi psami i ich właścicielami. Warto dla siebie ścisnąć agresję dla siebie, dorosły burgul może spowodować poważne obrażenia osobie.

Ile mieszka w afrykańskim burgul?

Psy z tej rasy są niezwykle odporne i z natury mają doskonałe zdrowie. Dlatego wśród dużych psów burbuli są słusznie uważane za długie litery. Przy odpowiedniej opiece i właściwej treści ich długość życia może wynosić do 15 lat.

Ile to kosztuje i jak wybrać szczeniaka?

Cena szczeniąt Burbul z Południowej Afryki wynosi od 20 do 65 tysięcy rubli. To zależy od wielu czynników, z których głównymi to:

• Klasa szczeniąt: najlepszy szczeniak z ściółki będzie kosztował znacznie więcej niż jego brat lub siostra, mając drobne wady;
• Genealogia jego rodziców: im więcej tytułów rodziców, im droższe potomstwo;
• Autorytet przedszkola. Udane szkółki od dłuższego czasu mogą zasłużyć na zwiększenie cen ich zwierząt.

Nie kupuj szczeniaka od niezbadanego hodowcy. Cena oczywiście może być znacznie niższa, ale ryzyko zdobycia dziecka o złym zdrowiu, z odchyleniami w standardach i zachowaniu, jest bardzo świetna.

Wniosek

South African Burbul - pies odpowiedzialnych i doświadczonych właścicieli. Tylko poważne podejście do wychowania i szkolenia „Synów Lwa” sprawi, że będziesz szczęśliwym właścicielem nieustraszonego, oddanego strażnika i wiernego przyjaciela.