Krakusy - jakie są te wieloryby?

Pęknięte (Ziphiidae) - ssaki morskie podskórki wielorybów zębowych. Jest to najstarsza grupa wielorybnictwa: przodków współczesnych gatunków można prześledzić z miocenu (około 20 milionów. Lata temu).

Większość gruboziarnistych mieszka w wodach oceanicznych na granicy półki lub poza. Są dość powszechne na głębokich wodach wokół wysp oceanicznych, takich jak Azorean, a także w pobliżu żyta ulgi, takiego jak rynny, wnęki lub podwodne góry.

Karmią się na dnie oceanu na głębokości około 1000 metrów lub więcej. Prawdopodobnie nurkują głębiej i dłużej niż wszystkie inne wielorybnictwo. Zwykle czas nurkowania wynosi 20-30 minut.

Jak wyglądają wstrząsy?

Średnie rozmiary w wysokości cząstek: długość ciała od 4 metrów (peruwiański belnail) do ponad 12 metrów (północny Poduun). Ciało jest potężne, wietrzne, najszersze w środku. Płetwy piersi są stosunkowo małe, w paskach są oczyszczone w niszach po bokach ciała (jeśli nie są używane do manewrowania).

Płetwa kręgosłupa jest niewielka, położona w odległości 2/3 długości ciała od głowy. Ostrza ogona w porównaniu z innymi cetaceanami są szerokie, wykopy między ostrzami jest nieobecne. Między szczękami są 3 fałdy gardła- jest to charakterystyczna cecha wszystkich dziób- z przodu łączą się, ale nie scalaj. Uważa się, że fałdy te są używane do wchłaniania produkcji.

Ani jeden typ nie ma fałdu, który oddziela pysk od czoła, który na przykład wiele innych cetaceańczyków ma pyska. Na przykład u niektórych gatunków w Atlantic Beltzub kopanie jest długie i wąskie, dla innych, na przykład w Kyvierovie, było krótkie i słabo wyrażone.

Najbardziej charakterystyczną cechą tej rodziny jest struktura zębów. Te wieloryby mają jedną lub dwie pary zębów, które wystają u dorosłych, nawet gdy usta są zamknięte - SO -CALED „TUSSIKS”. Z wyjątkiem rodzaju powodzi (Brardius) znak ten rozwija się tylko u mężczyzn. Belki Tasmańsku są jedynym typem, który ma inne zęby oprócz kłów. Kobiety i młode zwierzęta u większości gatunków są absolutnie bezzębne. Uważa się, że brak zębów jest związany ze specjalizacją w odżywianiu przez kałamarnicy, które łapią przez ssanie.

Zwierzęta są najwyraźniej używane jako broń, a mężczyźni pokryte są bliznami z tych kru. Lokalizacja i kształt kłów u różnych gatunków różnią się (ta cecha jest często używana do określenia gatunku).

Oprócz liczby i lokalizacji zębów, kształtu czoła i długości pyska, zewnętrzne różnice między przedstawicielami rodziny są nieznaczne.

Rodzaje dziób i ich siedlisko

W rodzinie klanu istnieje co najmniej 20 gatunków w 6 porodzie. Według liczby odmian zajmują drugie miejsce po delfinach w oddziale wielorybów. Niestety, ze względu na cechy siedlisk i zachowania, większość przedstawicieli rodziny była słabo zbadana (informacje o nich zostały zebrane przez bit i głównie przez martwe zwierzęta przybite do brzegu).

Podel

Podges (rodzaj Brardius) - najwięksi przedstawiciele rodziny. W przeciwieństwie do innych korakcji, mają 4 zęby, które tworzą kły. Przednia para na czubku dolnej szczęki ma większy rozmiar i trójkątny kształt- tylna para, oddzielona od przodu z niewielkim przedziałem, mniejszym i kształtem klina.

Północny Pudwon

Znalezione w północnej części Pacyfiku, od 24 sekund.Cii. u wybrzeży Kalifornii do 63 z.Cii. Długość ciała może osiągnąć 12,8 metra, waga - do 15 ton. Warto zauważyć, że ten rodzaj kobiety jest większy niż mężczyźni.

Kolor jest niebieskawo-szarej, czasem z brązowym odcieniem, płetwami piersi, łopatami ogonowymi i ciemniejszymi, dno jest jaśniejsze. Starzy mężczyźni od głowy do płetwy kręgosłupa brudnego białego koloru.

Innym przedstawicielem klanu jest południowy Podelon, który mieszka na zimnych wodach oceanów na półkuli południowej. Na zewnątrz wygląda jak swój północny odpowiednik, ale nieco mniejszy rozmiar.

Botylkonos

Charakterystyczną cechą wąsek (rodzaj Nuperoodon) jest krótki, dobrze wyprodukowany pysk i zaokrąglone czoło. Dorosłe mężczyźni mają dwa duże wzrosty kości na czaszce, które są przez nich używane jako broń lub do samoobrony. Jedyna para zębów w kształcie gruszki znajduje się na końcu dolnej szczęki.

Butelki o wysokim hacie (Hyperodon Ampullatus)

Widok żyje na północnym Atlantyku, od 77 s.Cii. na wyspy zielonej peleryny na wschodzie i od cieśniny Devisov do Cape Code na zachodzie. Był także widziany w zachodniej części Morza Śródziemnego i Morza Północnego.

Jedyna badana ludność mieszka przez cały rok u wschodniego wybrzeża Kanady, w pobliżu głębokiego zagłębienia na dnie morskim. Przedstawiciele obu płci i wszystkich grup wiekowych byli zarejestrowani w tej dziedzinie, a niektóre osoby były obchodzone od wielu lat. Średnia wielkość grupy - 4 osoby, ale były też grupy, w tym do 20 zwierząt.

Długość ciała mężczyzn może osiągnąć do 9,8 metra, masę - do 7,5 ton.

Młode osoby są ciemne na górze i jasne z dołu, ponieważ zwierzęta starzeją się, gdy dorastają, mężczyźni mają białą plamę na czole, która coraz częściej wzrasta z wiekiem. Na ciele mężczyzn jest znacznie mniej zadrapań niż inne dzioby.

W przypadku wysoce wąskiej wąskiej stabilności pod wodą zarejestrowano przez ponad 80 minut.

Oglądane gatunki badano lepiej niż inny przedstawiciel klanu - płaskie wąskie wąskie wąskie, ale uważa się, że biologia obu gatunków jest podobna.

Cuvier dziobał

Jedynym typem tego rodzaju cuvieri kuvyuril (lub prawdziwy Corail) (Ziphius cavirostris) charakteryzuje się krótkim, słabo opóźnionym pyskiem, w profilu przypominającym gęś. Na dolnej szczęce są 2 zęby stożkowe. Długość ciała może osiągnąć do 7 metrów, masę do trzech ton. Mężczyźni są większe niż kobiety.

Są bardzo szeroko rozpowszechnione: żyją we wszystkich oceanach (z wyjątkiem północnego biedronki), od zimnych umiarkowanych regionów po wód równikowych.

Występuje w wodach głębszych niż 200 metrów, ale najczęściej na głębokości 1000 lub więcej metrów. Zwykle trzyma się w pobliżu podwodnych gór. Zaobserwowano grupy do 7 osób.

Z tyłu i boków kolor jest ciemnobrązowy, żółto-brązowy lub szary, dno ciała jest nieco jaśniejsze. Samce mają lżejszy obszar na głowie i z przodu pleców, u starszych zwierząt może rozprzestrzeniać się na płetwa grzbietową. Długie lekkie zadrapania są często obserwowane na ciele dorosłych samców zębów innego męskiego rywala.

Australijski pasek

Australian Beltzub (Indopacetus pacificus) jest jedynym rodzajem rodzaju. Nie był badany i znany tylko z lat 90. XX wieku w dwóch czaszkach (jeden z Queensland, drugi z Somalii). Zakłada się, że niedawno zmienione spotkania niezidentyfikowanego wielorybnictwa, podobnie jak wąskie wąskie budy.

Remesube

Struktura ciała Beltzubes różni się niewiele u różnych gatunków. Główne różnice to kształt i położenie jedynej pary zębów, które nadało ich nazwę ich nazwę „mezoplodon” (uzbrojony w zęby na środku szczęki), od małych stożkowych zębów na końcu dolnej szczęki po kury 30 cm długi w środku szczęki. Ponadto u różnych gatunków długość pyska jest nieco różna.

Wszystkie belnesub są stosunkowo małymi przedstawicielami rodziny (długość ciała 4-6,8 m).

Głupi Belnusub

Ogólny Beltzub (Mesoplodon Densirostris) jest najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem tego rodzaju, a także najczęściej badanym (większość informacji o nim została zebrana na Bahamach).

Występuje w wodach ciepłych stref umiarkowanych i tropikalnych, zwykle na głębokości 200-1000 metrów, szczególnie w pobliżu listew głębinowych.

Długość ciała wynosi średnio 4,5 metra, waga - 1 tona. Młode osoby są ciemne na górze i jasne z dołu, dorośli całkowicie ciemni, od brązu do ciemnoszarego. Dorosłe samce są często pokryte złożoną siecią blizn i zadrapań z czubka głowy do płetwy kręgosłupa. Charakterystyczną cechą gatunku jest stopniowa dolna szczęka, u dorosłych mężczyzn, 2 duże zęby stożkowe, wznoszące się nad głową zwierzęcia, są z jego najwyższej części.

Głupie streszczenia zwykle występują w grupach do 7 osób, które składają się z dorosłych kobiet z młodymi, rzadko mają więcej niż jednego dorosłego mężczyzny. Ten typ jest prawdopodobnie wielgameńskim, a mężczyźni poruszają się między grupami dorosłych kobiet.

Oprócz opisanych gatunków, przedstawiciele rodzaju są również Ridnight Gray, Atlantyku, Japończycy i peruwiański Belnuzuba itp.

Dzerniny tasmańskie

Jedyny rodzaj rodziny wiązek tasmanii (Tasmacetus shepherdi) znajduje się na półkuli południowej. Ma długi wąski pysk z dwoma dużymi zębami na końcu dolnej szczęki u mężczyzn. Przedstawiciele obu płci mają 26-27 małych zębów stożkowych w dolnej szczęce i 19-21 tych samych zębów w górnej części. To jedyny rodzaj z zębami w górnej szczęce.

Długość ciała tych zwierząt wynosi średnio 7 metrów, masa wynosi 2-3 tony. Tył i boki tasmani ścisnęły ciemnobrązowy, dół to krem.

Zachowanie w naturze

Jak już wspomniano, życie Corails zostało badane słabo. Niewiele wiadomo na temat ich statusu i czynników grożących.

Wcześniej siedlisko na głębokich wodach chroniło ich przed wpływami, na które poddano gatunki przybrzeżne, ale ostatnio sytuacja zaczęła się zmieniać. Zanieczyszczenie hałasu spowodowało szereg masowych emisji tych zwierząt w połowie lat 80. ubiegłego wieku, aw tłuszczu odnotowano zwiększoną zawartość zanieczyszczenia organicznego. W żołądkach wyrzucanych wielorybów, czasami znajdują się plastikowe torby lub film - właśnie to jest często przyczyną ich śmierci. Ponadto, wraz ze wzrostem głębokich połowów na całym świecie, sabiowane wieloryby zaczęły częściej wchodzić w sieci rybackie, aw przyszłości mogą być zmniejszeniem liczby gatunków pasz rybnych.

Nauka milczy na temat oczekiwanej długości życia większości typów. Znane z osób o wysokiej wąskim wąsie.