Hiszpański mastif: zdjęcie i opis rasy, jaki jest jej charakter, zasady utrzymywania domu
Zadowolony
Na zewnątrz surowy i ciężki pies wcale nie odpowiada jego danych. W końcu jest to czuła bestia, która uwielbia uczucia i troskę, jak przyjazny misie. Nawet największy hiszpański mastif nigdy nie będzie okazywał wrogości wobec osoby i innych zwierząt. Ten pies będzie szczęśliwy w dużej i pozytywnej rodzinie.
Mała historia
Nazwa mówi się sam o pochodzeniu hiszpańskim. Ale pochodzi z czasów Imperium Rzymskiego i to Rzymianie przywieźli zwycięskie psy do Hiszpanii. Ale historycy zapewniają, że armia rzymska otrzymała słynną rasę od tubylców.
Główna charakterystyka
Aby zwierzak był wygodny, potrzebuje prywatnego domu i przestronnej hodowli. Pomimo swojej dobrej natury mastif doskonale pełni funkcje strażnika, jest łatwo wyszkolony i jest świetnym przyjacielem.
Krótki pies jest czerwony, czarny i szary. Waga mastifu hiszpańskiego zaczyna się od 50 kg, a wysokość 70 cm. Średnio pies żyje przez około 11 lat. Pet musi chodzić dwa razy dziennie z codziennymi grami, przez co najmniej godzinę. Aktywny mastif naprawdę potrzebuje aktywności fizycznej.
Cena szczeniaka zależy od genealogii. Pod jego nieobecność cena początkowa wyniesie około 30 tysięcy. pocierać. A najlepsze szczenięta ze słynnych szkółek będą kosztować 150 tysięcy. pocierać. Kutenok z rodowodem bez ograniczeń i oznacza koszty od 35-40 tysięcy. pocierać.
Osobliwości
Rasa powstała przed naszą erą, podczas gdy ludzie potrzebowali silnego, odważnego i silnego asystenta. W końcu pies doskonale bronił domu przed atakami i zręcznie poradził sobie z zwierzętami gospodarskimi. Przyjazna rasa, wlana do stada owiec i destylowała je w pełnym bezpieczeństwie. Za 1 tysiąc. 5 Mastphs wystarczyło.
Pies zaprzyjaźnił się z owcami od urodzenia, więc często musiałem sprzedać stado z psem. Najlepsze i wytrzymałe rasy zostały wybrane na farmie.
Często hiszpańskie psy są mylone z owczarkach azjatyckich. Jest to zewnętrzne podobieństwo dzięki pokrewieństwu genetycznym. Zatrzymali się w Europie.
Mastiffowie zyskały popularność w XX wieku, na początku wieku pierwszy przedstawiciel wpadł na wystawę w stolicy. Zawodnik nie miał idealnych parametrów. Ale mimo to został zarejestrowany w Księdze Nurzery.
Z czasem przemysł wiejski zwolnił, więc trzymanie tak dużego psa nie stało się łatwe. Rolnicy zastąpili przyjaznego psa mniejszymi skałami.
Główne cechy
Jeśli opisujesz rasę hiszpańskiego mastifu, głównymi znakami są dobre mięśnie, podłużne ciało, szeroka i mocna kość, fałdowanie na szyi i pysku. Ogromna szczęka i wielki wzrost dają niesamowity wygląd psa.
Kwadratowa głowa otoczona fałdami. Wielki czarny nos i małe oczy w kształcie migdałów. Trójkątne uszy wisi w pobliżu świątyń. Szeroka szyja z wiszącą skórą do strefy kołnierza. Zaokrąglone łapy proste i mocne. Ogon jest sadzony nisko. Dzięki silnym kończynom, wszelkim pewnym ruchom, o dobrej amplitudzie.
Postać zwierzaka
Ogromne i silne psy uwielbiają swoją rodzinę i potrzebują czułości.
Przez wiele stuleci rasa żyje wśród ludzi, która stanowiła główną cechę hiszpańskiego mastifa. Zawsze jest gotowy pomóc w rolnictwie i za radość z zabawy z dziećmi. To jest pacjentka i utworzona pies, ma dobrą psychikę i układ nerwowy. Dlatego można je bezpiecznie uważać za bezpieczne dla dzieci i zwierząt.
Dumny pies nie wejdzie w bezsensowną walkę i nie będzie denerwujący. Dzięki silnemu i pewnemu wyglądowi, będzie doskonale ochroni własność, przerażając swój wygląd.
Zalety rasy
Temperament szczeniąt jest nabywana na poziomie genetycznym. Ale dla tworzenia charakteru zajmuje to co najmniej 4 lata. Rasa rośnie przez długi czas, więc zachowanie zależy od stylu życia i procesu edukacyjnego.
Szczęśliwi właściciele Mastifa uważają go za najbardziej czuły, kochający i oddany. Odważny i silny pies, ułożony maksimum dla swoich właścicieli. Ma dobry intelekt.
Pomimo większej aktywności i emocji, bardzo cierpliwy. Pies ma rozwinięte poczucie odpowiedzialności. Rasa sięga po ludzi i jest przyjazna nawet do nieznanego. Ten pies nie obraża dzieci, a nawet małych zwierząt domowych.
Wady rasy
Przy odpowiednim wykształceniu i odpowiedzialnym podejściu do szkolenia wszystkie wady można zmniejszyć do zera. Istnieje bardzo niewiele niedociągnięć - upór, potrzeba uwagi, regularna opieka, a także hiszpańskie mastify są bardzo dobrymi manipulatorami. Z powodu aktywnego temperamentu potrzebne są codzienne spacery z aktywnymi grami.
Prawidłowa opieka
Zdjęcia hiszpańskiego mastifa pokazują dumną i okazałą bestię, dla której najważniejsza jest wolna przestrzeń. Ta gigantyczna rasa nie jest tworzona dla standardowych mieszkań, a nawet każdy dom wiejski nie będzie mu odpowiadał.
Zabawny pies potrzebuje dużo miejsca, hodowla powinna być wyposażona w ogrzewanie na okres zimowy. W określonych warunkach nadal musi codziennie chodzić poza dziedziniec.
Mastifa nie może być ograniczona do łańcucha. Aktywny i przyjazny pies potrzebuje regularnego kontaktu z ludźmi. Idealnie powinien mieć bezpłatny dostęp do budynku mieszkalnego.
Wymiary stoiska są określone na podstawie parametrów psa. Do dekoracji zaleca się użycie drzewa, naturalny materiał doskonale radzi sobie zimno.
Cechy gęstej wełny pomagają zakryć bestię z ciepła i mrozu. Przed zakupem szczeniaka powinieneś zorganizować wygodne zakwaterowanie w domu - wyposażyć miejsce do spania, kupić grzebień na wełnę i zabawki. Przed częściowym dorastaniem dziecko będzie żyć w domu.
Żywność
Hiszpanie nie są kapryśni w jedzeniu, ale mimo to należy podejść do jedzenia odpowiedzialnie. Ogromną zaletą gotowej pary jest to, że zawierają one niezbędne witaminy i minerały. I produkty słabej jakości szkodzą wszystkim narządom, pogarszając ich funkcjonalność.
Nie ma potrzeby zbóż w menu PET, ale około 40% całkowitej diety powinno być przydzielone na mięso. Istnieją specjalne kompozycje premium dla dużych psów, są idealne do mastphów.
Często w menu dużych psów wybierane jest naturalne jedzenie. Trudno jest zebrać wszystkie niezbędne składniki odżywcze, a ponadto wymaga dużych kosztów finansowych i czasu na przygotowanie.
Z tym wyborem należy wybrać nisko -tłuszczowe mięso cielęciny, królika i jagnięcy. Wołowina i kurczak mogą powodować alergie, więc nie są zalecane przez ekspertów.