Tybetański mastif: zrównoważony i nieustraszony

Tybetańska rasa mastifu jest uważana za jedną z najstarszych na całym świecie. Bierze swoje korzenie z Tybetu - tajemnicza i odległej krainy. Przez długi czas przedstawiciele tej rasy nie byli eksportowani z kraju: nie dlatego, że przepisy zabroniono tego, aby to zrobić, szybciej przegrała rola utraty Highlands. Jednocześnie izolacja służyła dobrej obsłudze pod względem zachowania czystości rasy i jej unikalnych cech charakteru: siły, wytrzymałości, wierności, niezależności, sald i innych. Ani trudne warunki klimatyczne, ani trudny styl życia dla tych psów.

Opis i charakterystyka (zdjęcie)

• Kraj: Tybet
• Waga: 55-60 kg., 64-77 kg
• Wzrost: 61 cm - suka, 66 cm - mężczyzna
• PatriotICT: 3 lata - suka, 4 lata - mężczyzna
• Długość życia: 10-15 lat
• Struktura: Silny
• Proporcje: Długość ciała jest większa niż wysokość
• Ugryzienie: Nożycznik -powiedzmy linię prostą
• Kolor: Czarny lub czerwony ze śladami „opalenizny”, dozwolona jest mała biała plamka na klatce piersiowej
• Wełna: średnia długość, prosta, twarda, cienka, bogata
• Grupa: Pinchers, Schnauzers, Dogly
• Aplikacja: Strażnik, pies straży, towarzysz
• Rozpoznane: FCI, RKF, APS, SCS, CS
• Inne nazwy: D-khai (lub pre-hee), pies tybetański, tybetański Moloss, pies tybetański

Natura psa tybetańskiego jest uparta i niezależna. Jest mądra i ma zwiększoną samoocenę, rozwinęła intuicję i wymaga większej uwagi właściciela.

• Tybetańczyk jest towarzyszem, który nie ma dusz we wszystkich członkach własnego „stada” - mistrzów, ich dzieci, ich zwierząt. Co więcej, jest bardzo podejrzliwy wobec osób z zewnątrz. Przez wieki wykształcone instynkty strażnika i obrońcy mogą pracować nawet na dorosłych lub małych gościach gospodarzy, jeśli zwierzak uważa swoje zachowanie agresywne. To prawda, że ​​jeśli pies został wystarczająco wychowany (w przeciwnym razie utrzymanie go jest po prostu niebezpieczne), posłusza właściciela i nie będzie ingerować, ale nie straci czujności, obserwując wydarzenia.

Bawiąc się stworzeniami o różnych rozmiarach, mastif tybetański z łatwością mierzy własne mocne strony z ich wagą i wzrostem i nie przekracza niebezpiecznej twarzy z dziećmi, kotami i innymi „drobiazgami”, które mu wydają.

• Bardzo ważne jest, aby przedstawiciele tej rasy byli otoczeni przez ludzi tak często, jak to możliwe, sam, pozbawiony komunikacji, nabierają złego nawyków, takich jak kopanie, stają się agresywni i podejmują decyzje na podstawie własnych powodów. Jest to niebezpieczne, ponieważ fizyczne zatrzymanie takiej bestii nie jest możliwe samotnie.
• Do socjalizacji pies już wychowany i przyzwyczajony do zespołów jest zabierany z nimi wszędzie, gdzie jest to tylko dozwolone: ​​sklepy, strony, parki i tak dalej. Wskazane jest przedstawienie go wielu ludziom, monitorując jednak reakcję zwierzaka, aby chronić mężczyznę przed nim, którego może nie lubić. Pies taki jak tybetański mastif wymaga dużej uwagi, szkolenia i komunikacji. Kiedy tęskni, może być bardzo destrukcyjna, biorąc pod uwagę rozmiar i inteligencję.
• Spacerując z mastifem, wskazane jest korzystanie z różnych tras, ponieważ jest on skłonny rozważyć zwykłe miejsca do rozważenia swojego terytorium i rozpowszechniania jego zasad, a obszary tych terytoriów mogą być ogromne, ponieważ jest to pasterz, a strażnik.
• Wychowany, zabezpieczony wszystkim, co konieczne, pies jako całość zachowuje się cicho i grzecznie. To prawda, pozostawiona na podwórku, może szczekać na podwórku i nie ma sposobu, aby pozostać obojętnym na to zjawisko.

Czy wiedziałeś?Szczeanie tybetańskiego mastifa jest wyjątkowe, jest szczególnie cenną cechą rasy. W Tybecie były one specjalnie podlewane ciepłym mlekiem, aby zachować gęstość i aksamitną barwę, porównywalne z dźwiękiem miedzianym gongiem.

• Mastif wspina się na największe wzgórze na jego terytorium i rozgląda się z góry, okresowo patrolując. Należy zająć się, aby terytorium dziedzińca jest starannie ogrodzone, a pies nie mógł podskoczyć i uciec.
• Podatny na podejmowanie własnych decyzji, Tybetańczyk dobrze rozumie osobę i jest mu posłuszny. Ale jeśli pies jest pewien swojej niewinności, nie może od razu i zawsze posłuszny.
• Szczenięta tybetańskiego psa są niesamowicie słodkie i, jak wszystkie dzieci, wyróżniają się aktywnością, niedojrzałością, zabawą, ale w miarę dorastania nabierają spokojnego i zrównoważonego usposobienia nieodłącznie związanego z rasą. Kolejny charakterystyczny szczegół: w okresie dojrzewania szczenięta tybetańskiego mastifa nie tracą proporcji: wyglądają jak dorosły pies, mają tylko mniejszy wzrost i wagę, można to zobaczyć nawet na zdjęciu.

Mastif tybetański nie jest odpowiedni dla wszystkich - w celu ochrony i ochrony jego celu, a przed rozpoczęciem należy dokładnie zbadać opis rasy i jej cechy, porozmawiać z rasami i właścicielami.

Pochodzenie rasy

Istnieje hipoteza, że ​​tybetańskie mastify, zachowując swój pierwotny wygląd, jednocześnie stały się progenitorami większości wschodnich ras psów.

Czy wiedziałeś?We wczesnym średniowieczu służyli jako przewodnicy, obrońcy i strażnicy dla karawan handlowych, jednocześnie występując w razie potrzeby odpowiedzialność ratowników wyciągających ludzi z lawin, a nawet rozgrzewając ich niesamowitą wełną.

Przez długi czas zaobserwowano czystość rasy, dzięki któremu i teraz tybetańskim mastifowi nie myli się z żadnym innym psem.

W różnych momentach, z różnymi sukcesami, rasa została wyeksportowana na terytorium Azji Środkowej i Mongolskiej, a także do Mezopotamii, skąd dalej rozprzestrzeniło się na starożytną Grecję, a stamtąd w regionie Morza Śródziemnego.

Po raz pierwszy tybetański mastif został wspomniany w chińskim źródle pisemnym „Shu-King”, z 1122 rpne.mi.

Tacy starożytni autorzy, jak na przykład Arystoteles w IV wieku pne pisał o nim.mi., Marco Polo w 1272, George Bokl w 1774.

Czy wiedziałeś?Według informacji o różnym stopniu niezawodności i legendarności taki pies należał do Buddy, Aleksandra Macedońskiego, Królowej Wiktorii, Prezydenta USA Eisenhowera, Alaina Delona i innych wybitnych osobowości.

W XX wieku wir historii włamał się do starożytnego Tybetu i, między innymi, rozproszył rasę, która prawie całkowicie zniknęła w ich ojczyźnie, ale uratowała w Nepalu. Stamtąd został przywieziony do Ameryki i Europy, gdzie jest rozwiedziony do dziś, ale chińska gałąź jest nadal uważana za najbardziej autentyczną, rasową i cenną.

Największy na świecie

Ta rasa jest jedną z największych na świecie. Największy na świecie mastif tybetański o imieniu Lee Shung w 2013 roku stracił zaledwie 0,5 centymetra dla swojego „kolegi” na angielski. W Withers, zgodnie z pomiarami, jego wysokość wynosiła 90 centymetrów! Jednak Lee Shung nie pozostał w podszewce: otrzymał właściwy tytuł najpiękniejszego tybetańskiego mastifu na świecie.

Czy wiedziałeś?Zarejestrowany zapis największego tybetańskiego mastifu - 113 kilogramów wiadomo jednak na temat innego przedstawiciela rasy, który żył w XX wieku i waży 120 kilogramów!

Teraz trwają prace nad zmniejszeniem ciężaru przedstawicieli ras, ponieważ przynosi problemy związane z dużymi rasami - słabe stawy.

Jak wybrać szczeniaka

Zasady wyboru::

• Po zbadaniu informacji o mastifie tybetańskiej, standardu rasy, cech i cech, po zobaczeniu wystarczającej ilości zdjęcia przedstawicieli, a może poznanie co najmniej jednego „oryginału”, rozmawiając z hodowcami i właścicielami, nauczył się Cena szczeniąt, zdecydowałeś, że tybetański mastif to twój pies. Wiesz, jak to wygląda i zachowuje się, jaka to zależy, gdzie będziesz żył i chodzisz, niż jeść, uzbrojonym w wiedzę teoretyczną i zamierzasz kontynuować praktykę.
• W trakcie komunikowania się z osobami zaangażowanymi w Tybetańczyków prawdopodobnie już wybrałeś żłobek, w którym spojrzysz na swojego psa. Jeśli jeszcze nie, powinieneś spojrzeć na strony kilku, dowiedzieć się o szczeniakach, które są już dostępne i o planowanych miotnikach.

Ważny!Suka psa tybetańskiego ma jeden rulus rocznie, jesienią lub zimą dzieci muszą spodziewać się około listopada do marca do marca.

• Konieczne jest zbadanie informacji o hipotetycznych lub trzymanych rodzicach szczeniąt: ich zdjęcie, genealogia.
• Po podjęciu decyzji musimy uzgodnić spotkanie, które może nastąpić przed narodzinami ściółki, a nawet na etapie planowania, jeśli jedna z pary psów zostanie zatopiona w duszy. Możesz nawet zapisać się na przyszłego szczeniaka lub wybrać spośród tych, którzy już się urodzili. Ten ostatni jest lepszy po tym, jak dzieci będą miesiąc.
• W samym pokoju dziecinnym warto zwrócić uwagę na warunki zatrzymania zwierząt domowych, patrz ich dyplomy, dokumenty hodowców, dowiedz się więcej o cechach charakteru rodziców lub przynajmniej jednego. Należy upewnić się, że wykluczyli patologię, która jest wspólna dla rasy - Dyplazja stawu biodrowego
• Jeśli w pokoju dziecinnym, hodowcom, dokumentom i rodzicom psów wszystko jest zadowolone ze wszystkiego, nadszedł czas, aby omówić cenę i wybrać zwierzaka do ich serc lub zrobić odejście na przyszłe odchody, tworząc perswazję i kolorowanie.

Czy wiedziałeś?Według legendy, oznaczając „opaleniznę” na oczach mastifu. Sprawią, że nigdy nie śpiąc. Biała plama na klatce piersiowej znajduje się naprzeciwko odważnego serca i jest jego znakiem. Plama ma nazwę „dotyk Buddy”.

• Jeśli chodzi o wybór konkretnego psa, musisz najpierw spojrzeć na warunki, w których dzieci są zawarte.Pokój powinien być czysty i dość przestronny, chodzący - regularny. Oczy i nos dziecka powinny wyglądać zdrowo, uszy i wełna - czyste, tylne i ogonowe - nawet te ostatnie bez zmarszczów. Samo dziecko powinno być całkiem dobre i ciężkie, aby mieć grube łapy i szerokie pysk i wyjątkowo kudłaty, nie agresywne, ale nie nieśmiałe.
• W wieku 45 dni, oznaczenie jest działane: ważenie, sprawdzanie ugryzienia, tatuażu, szczeniąt otrzymuje indywidualne karty. Do tego czasu dzieci zostały już wykonane przez zapobieganie szczepieniu szczepień OTI Singlear.

Ważny!Suka ma bardziej elastyczny, zgodny i obsesyjny charakter, ale samiec jest łatwiejszy do opieki. Początkujący powinni wybierać sukę, łatwiej będzie się dogadać i przyzwyczaić się do takiego konkretnego psa, a ona - Do właściciela.

• Nie zapomnij połączyć swojego serca z wyborem - powinien odpowiedzieć na ten singiel, własny pies, który musisz wybrać. A może, wręcz przeciwnie, pies cię wybierze, w końcu nie zgadniesz, jak to będzie. Taka miłość na pierwszy rzut oka może wyprzedzić w pierwszym pokoju dziecinnym, w którym wybierzesz. Ale może się okazać, że musisz odwiedzić więcej niż jeden żłobek, może więcej niż jeden kraj, ale wyjątkowy przedstawiciel wyjątkowej rasy, przyjaciela, towarzysza, członka rodziny, wiernych i opiekuńczych i asystenta Wartości.

Cena £

Mastif tybetański - kosztowna przyjemność. Jednak cena może się znacznie różnić w zależności od klasy, wielkości, cech, miejsca hodowli i tak dalej.

Tak więc koszt psa rasowego może wynosić od 3 do 250 tysięcy dolarów, a to nie jest limit. Czy h-hee z pewnością przywróci zapis najdroższych psów na świecie, ponieważ jest to jedna z najstarszych ras na świecie, która nie straciła oczyszczenia i cennych cech.

Czy wiedziałeś?Najdroższy pies na świecie - Tybetański Mastiff o imieniu Chif, został kupiony za 1600 tysięcy dolarów w 2012 roku, zdobywając rekord od swojego „kolegi”, kupiony w poprzednim roku za półtora miliona dolarów. W kolejnych latach, chociaż nie pokonali rekordu, Tybetańczycy zachowali nominację.

Wcale nie jest to, że względna taniość szczeniaka z żłobka oznacza jego wadę. Brak doświadczenia hodowców może odgrywać rolę braku doświadczenia, ich chęć szybkiego sprzedaży istniejących odchodów lub niewielkiej liczby listów, nagród i wystaw.

Zawartość psów

Wybór dużego psa w ogóle, a zwłaszcza tybetańskiego mastifu, powinieneś zrozumieć, jakie mają cechy i cechy pracy. Przodkami Tybetańczyków byli myśliwi, pasterze, strażnicy, więc najlepszym miejscem dla takiego psa jest wiejski dom z sąsiednim terytorium o przyzwoitej wielkości. Powinien dużo chodzić i dużo ćwiczyć, do tego duży obszar jest do tego idealny, na którym zwierzę poczuje się w sposób biznesowy.

Dzięki wspaniałemu futrowej płaszcz pies poczuje się dobrze nawet w najcięższych mrozach. Słodko jest spać w śniegu, zanim spożywa w nim przeziębienie, dla Tybetz - wspólna rzecz.

Powinno to być przynajmniej przestronne, aby nie natknąć się na psa, gdziekolwiek idą właściciele. W przypadku konserwacji w mieszkaniu Tybetańczyk będzie musiał chodzić i aktywnie, co najmniej trzy razy dziennie przez co najmniej pół godziny. Tak, a edukacja będzie musiała zostać przyjęta z wielką uwagą, ponieważ w warunkach miejskich jest hałaśliwy, zatłoczony, więcej transportu, innych psów i tak dalej.

Futra płaszcza psa „domowego” będzie grubsza i bardziej gorger niż „mieszkanie”.

Jak dbać o tybetański mastif

W przypadku tak drogiego psa potrzebna jest szczególna ostrożność pod każdym względem, ale nie oznacza dużej złożoności i nie zawiera niczego niezwykłego.

Musimy jednak zdawać sobie sprawę, że każdy pies jest osobą, która wymaga indywidualnego nastawienia i szacunku. Podczas studiowania informacji charakterystycznych dla rasy weź pod uwagę, że ulubieniec z pewnością będzie miał własne cechy, które mogą być sprzeczne z wszystkimi opisami.

Opieka wełny

Molt tej rasy odbywa się co roku i może się nie zdarzyć co roku, w zależności od klimatu w miejscu zamieszkania.Piathers są czesane raz w tygodniu lub dwa. Chociaż nie jest skłonna do zamieszkania, sztywne, szczególnie w najbardziej grubych miejscach, należy sprawdzić i przeczesać, w przeciwnym razie zranią ból zwierząt domowych.

W okresie topsowania konieczne jest częściej czesać w razie potrzeby. Pożądane jest to, aby zrobić to z furminatorem i pożądane jest, aby procedura nie nastąpiła w salonie, ale na ulicy. Będzie dużo wełny!

Kąpielowy

Mastif tybetański różni się od innych ras od braku zapachu i wyjątkowej czystości porównywalnej z kotem, które produkował od wieków. Zwierzęta dbają z wielkiego sukcesu na ich pojawienie się samodzielnie.

Nie powinieneś ich wykąpać więcej niż raz w miesiącu, z wyjątkiem silnej i pilnej potrzeby.

Oczy, uszy, zęby, pazury

Procedury higieniczne zwierzaka powinny być przyzwyczajete od szczeniaka, w przeciwnym razie trudno będzie sobie poradzić z dorosłym psem, szczególnie jeśli nie lubi sprzątania, mycia i mycia. Rutynowe procedury powinny być kojarzone z przyjemnymi emocjami, aby zwierzę chętnie pozwolić im działać nad sobą.

• Oczy są sprawdzane i myte lub wycierane w razie potrzeby, jeśli wystąpią oznaki choroby, zwracają się do weterynarza.
• Patrzą w uszy przynajmniej raz w tygodniu, a w razie potrzeby je czyści.
• Szczotkowanie dentystyczne odbywa się po około jednego do dwóch dni.
• W razie potrzeby pazury są ograniczane co miesiąc, niż częściej.

Spacery

Jeśli mastif tybetański mieszka w domu z przyzwoitym terytorium, które kontroluje, chroni i patroluje, może niezależnie zaspokoić potrzeby aktywności fizycznej, właściciel otrzyma jedynie potrzebę „programu kulturowego” w ramach socjalizacji: znajomość różnych miejsc, ludzi i zwierząt.

Gospodarz, mieszkający z mastifem w mieszkaniu w mieście, będzie musiał zapewnić zwierzaka godnej regularnej aktywności fizycznej i uważać, aby być w formie.

Jak karmić tybetański mastif

Normalna zrównoważona dieta w wystarczających ilościach jest kluczem do zdrowia psa i zachowania jej cech rodowodu.

Jedzenie i inne jedzenie

Nie można nazwać tybetańskimi mastifami żarłocznymi, chociaż w szczeniąt i okresu dojrzewania bardzo uwielbiają jeść. Ilość jedzenia spożywanego przez dorosłych jest porównywana z tym, którego potrzebuje bokser lub labrador.

Ważny!Czasami mają okresy żywności przez kilka dni. Jest to uważane za normę i nie przynosi żadnych uszkodzeń zdrowia zwierzaka. Specyficzność wynika z nieuniknionej potrzeby głodu w naturalnych siedliskach.

Właśnie dlatego, że jedzą stosunkowo niewiele, jakość i równowaga paszowej powinny być doskonałe, a on sam jest pełny.

Każdy właściciel sam wybiera, jak wygodnie jest nakarmić psa - naturalne odżywianie lub

Należy zauważyć, że szczenięta są nadal pożądane w przypadku naturalnego jedzenia, od którego można stopniowo, jeśli istnieje taka potrzeba, przetłumaczyć na suchy.

Suche jedzenie powinno być klasą premium (głupie jest kupić psa za szalone pieniądze i zrujnować jego zdrowie tanim jedzeniem), zaprojektowane na tę rasę i spotkania potrzeb zwierząt.

Istnieje kilka zasad, które zapewnią zdrowie zwierzaka:

• Mieszane odżywianie jest zabronione - albo naturalne lub suche jedzenie.
• Przeciążanie zwierzaka jest szkodliwe.
• Nie trzeba moczyć suchych granulek zasilających w wodzie lub mleku.
• Ostra zmiana żywności wpłynie na studnię zwierzaka, musisz stopniowo tłumaczyć, obserwując reakcje i zdrowie psa.
• Nie można karmić szczeniąt z kanałem przeznaczonym w innym wieku.
• Jedzenie nie powinno być gorące, wędzone, a ryby rzeczne są zabronione.
• Konieczne jest monitorowanie pełnej diety, planowanie naturalnego odżywiania lub badanie składu przemysłowego pasz.
• Pies powinien czuć się dobrze, nawet w okresach odmowy jedzenia, nie być cienki ani zbyt gruby.
• Zwierzęta żyjące w świeżym powietrzu powinny dodać udział w pokarmie białkowej w diecie.

Woda

Niezależnie od tego, co pies je, zawsze powinien mieć dostęp do czystej słodkiej wody, szczególnie na czas letni, ponieważ biorąc pod uwagę warunki jego naturalnego siedliska, może zagrozić ciosem termicznym lub słonecznym, chociaż zwykle przedstawiciele tej rasy dobrze tolerują.

Jako naczynia lepiej jest używać specjalnych misek do picia wysokich ras na stojaku, z którymi można dostosować wysokość.

Cechy szkolenia i edukacji

Mastify tybetańskie mają wysoki intelekt, są zdolne do szybkiej asymilacji zespołów. Jeśli zwierzę czuje autorytet osoby, trening jest łatwy i radosny. Dlatego powinieneś budować relacje dla wzajemnego szacunku - wyniki będą szybsze, bardziej namacalne i lepsze.

Ważny!W żadnym wypadku nie powinny być pobite tybetańskie mastify! Nie są w stanie zrozumieć, że takie okrucieństwo służy im kary, z której powinni wydobyć lekcję. Niemożliwe jest również ukaranie psa, jeśli wyniki błędu zostaną wykryte po pewnym czasie. Żadne szturchanie z nosem nie sprawi, że zwierzę nie zrozumie połączenia, ponieważ nie mają pojęcia o czasie i abstrakcyjnym myśleniu. Ale agresywne zachowanie spowoduje odpowiedź i zadzwoni do bestii.

Aby pies miał przyjazny i zrównoważony charakter, potrzebuje socjalizacji: znajomość jak największej liczby ludzi, zwierząt, miejsc, tak powiem, rozszerzenie horyzontów.Szkolenie powinno rozpocząć się u szczeniaka, im dłużej go odłożyć, tym trudniej będzie poradzić sobie z psem, który ze względu na jego rozmiar i cechy związane z rasą po prostu musi stać się przyjazne i humanizowane, W przeciwnym razie ma to zacząć, jeśli nie będziesz w stanie sobie poradzić? To może być niebezpieczne.

Jeśli nie ma ich własnego doświadczenia, musisz zwrócić się do profesjonalistów, którzy pomogą edukować zwierzę i nauczyć właściciela.

Takie psy bardziej się spodoba, jeśli ich miejsce jest blisko właściciela. Ale ich ogromny rozmiar i rozważania sanitarne nie zawsze pozwalają na realizację tej opcji. W tym przypadku zwierzę powinno być budowane, dość przestronne dla dorosłych i suche.

Jeśli pies zostanie ukarany odejściem do stoiska z pomocą polecenia „miejsca” w ścisłym głosie, nie można go wyciągnąć, aby w żadnym wypadku ukarać go w żadnym wypadku. Jedno niewłaściwe postępowanie - jedna kara.

W trakcie treningu od najmłodszych lat pies następuje:

• Odstawić ludziom z łapami - przerażające jest wyobrazić sobie, czy takie dorosłe tusze skakają.
• Aby wyciąć przechodniów - od - z jego pełnym głosem, możesz uzyskać poważne kłopoty.
• Zepsuć meble, buty, przewody!, artykuły gospodarstwa domowego.
• Niech kąpiele błotne.

Promocja powinna służyć nie tylko i nie tyle przysmakiem, co dobre, czuły słowo.

Tarment do smyczy, kołnierza i pagozawki są obowiązkowe, ale nie zaleca się utrzymywania psa przez cały czas na smyczy i na kołnierzu, aby zachować zewnętrzną stronę.

Pamiętaj, aby chodzić, grać, biegać przez długi czas i interesujące. Tibeans uwielbiają flądrować na śniegu, zadzierać z dziećmi i innymi zwierzętami. Szkolenie obejmuje nadruk - sugestia zaufania do osoby, socjalizacji, a także badań i asymilacji zespołów, które pozwolą ci kontrolować zwierzę.

Odcisk jest praktykowany od 3 do 7 tygodni życia szczeniaka, obejmuje techniki zaprojektowane w celu przekonania go, że ludzie z nim są tym samym gatunkiem i nie mogą być szkodliwe. W szczególności musisz pieścić dużo zwierząt i bawić się nim, stymulując chęć komunikowania się z osobą w sposób dostępne dla psa.

Kurs socjalizacji odbywa się od 7 do 17 tygodni i obejmuje spacery z ekspansją horyzontów. Spacerując najlepiej duża firma: ludzie, inne psy. Podczas takich treningów zwierzak uczy reagowania na nieznajomych, innych zwierzętach, samochodach i innych elementach ludzkiego świata. Kontakt z rzeczywistością i jej przejawami wzmocni nerwy i charakter psa. Jeśli chodziłeś przez długi czas i poruszyłeś się na duże odległości, dziecko może potrzebować wózka lub wagonu w drodze powrotnej, prawdopodobnie trudno jest nosić takie szczeniaka na uchwytach.

Ważny!Nie jest szczególnie niemożliwe, aby nudzić szczeniaki, powinny dużo spać podczas wzrostu, a czasem zasypią tak mocno, że staje się to jak letargiczny sen.

Jeśli dziecko ma ochotę nacierać po schodach, pozwól mu powstać tak bardzo, jak mu się podoba, i musi go obniżyć, nie pozwalając, by ryzykować upadek, kontuzji i na zawsze zrujnowania zewnętrznej części.

Pospolite choroby

Starożytność i oczyszczanie rasy i stulecia ewolucji dostarczane tybetańskie mastfy z godną pozazdroszczenia odpornością. Prawie nigdy się nie zachorują. Jest mało prawdopodobne, aby odpowiedzialny właściciel, który nabył rasowego przedstawiciela rasy, zmierzy się z co najmniej jedną z wymienionych chorób, ale zdecydowanie ma wiedzę na ich temat.

• Dyplazje i stawy biodrowe.
• Autoimmunologiczna niedoczynność tarczycy.
• Neuropatia przerostowa.
• Rozłączanie osteochondrozy.
• Zapalenie paneli.

Dość powszechne choroby psów;

Tybetańskie mastif-rreed-record. Jego przedstawiciele są najpiękniejszymi, dużymi, długotrwałymi, ciężkimi, zdrowymi, starożytnymi, drogimi! Nic dziwnego, że ta silna starożytna rasa, która nie narażała się na krew trzeciej, jest tak wspaniała i atrakcyjna. Ale ze względu na swoje funkcje nie jest jeszcze zbyt popularne w Europie i Ameryce. Nie każdy hodowca psów radzi sobie z treścią takiego zwierzaka i nie wszyscy potrzebują jego właściwości pracy. Masz jednak mimowolną wdzięczność za los, który jednak pozwolił zachować tę wspaniałą rasę, licząc co najmniej pięć tysięcy lat historii. Teraz możemy podziwiać żywą legendę.