Burunduk: zdjęcie, opis, konserwacja domu

BURUNDUKI - Śliczne gryzonie z rodziny Belishka, najbliższych krewnych gopherów i marszów. Z całej dużej rodziny najczęściej w domu jest to pulchne skrzyżowania.

Opis i chłodzenie zdjęcia

Kandyaty zwykle wyróżniają się trzema buranami:

1) Syberiański (azjatycki), zamieszkujący Syberię, Daleki Wschód, Ural, na północ od Europejskiej części Rosji. Składa się z jednego rodzaju tamias sibiricus.

2) Wschodnioamerykański (wschodni), który mieszka na północno-wschodniej Ameryce Północnej. Składa się również z jednego rodzaju Tamias Striatus;

3) Trzecie przedmieście - Neotamias, z których wiele gatunków żyje na zachodnim wybrzeżu Ameryki Północnej.

Zwierzę jest małe: długość do 17 cm, ogon - do 12 cm, waga - do 110 g. W magazynie przypomina małą wiewiórkę. Ogólny kolor kolorów jest czerwonawo-szary, brzuch jest szarawo-biały. Główną dekoracją wiewiórki to 5 czarnych pasków podłużnych i puszysty ogon, choć nie tak luksusowy jak wiewiórka. Tylne nogi są nieco dłuższe niż z przodu.

Burundunes, podobnie jak gophers, chomiki i niektóre inne gryzonie, mają obszerne worki przycięte, które są niewidoczne dla oka, gdy są puste, a uderzenia, gdy zwierzęce są tam różne jedzące.

Na zdjęciu chipper z ciasno nadziewanymi torbami.

BURUNDUNES - Codzienne zwierzęta, duże, lekko pomiń oczy, zapewniają zwierzętom duży kąt widzenia. To oczy odgrywają główną rolę w ochronie przed naturalnymi wrogami, a wielu - wiele drapieżnych ptaków, gronów, lisów, martensów itp.

Wszystkie rodzaje wiewiórki są podobne zarówno pod względem nawyków, jak i na zewnątrz, tylko nieznacznie różni się kolorami i rozmiarem. SAK, podany „biały” kolor (nie mylić z albinosem) spowodowany obecnością recesywnego genu, jest bardzo rzadki.

Siedlisko, styl życia

Burundunes żyją w lasach iglastych i mieszanych, najczęściej można je znaleźć wzdłuż strojów, na krawędziach, dolinach rzecznych, w zagraconych obszarach lasu, gdzie jest powódź. Góry osiedlają się na granicy rozprzestrzeniania się lasu. Unika lasów typu parku bez zaroślania i wiatrów, a także obszarów bagiennych. Wschodni Burunduk często żyje wśród skał i skalistych placów.

W naturalnych warunkach, wiewiórki żywią się głównie nasionami różnych dzikich i uprawnych roślin, od czasu do czasu ich dieta jest zróżnicowana z owadami i mięczakami. Zwierzęta doskonale wspinają się na drzewa, to na drzewach wytwarzają większość przepisów.

Na grubej trawie, pod powalonymi drzewami, ich korzeniami i pniami, wiewiórki kopią otwory z wieloma pokojami, ukrywając wejście do gałęzi krzewów i kamieni.

Każde zwierzę ma osobne mieszkanie, często dziury wiewiórki są blisko siebie, a nawet blisko siebie - zwierzęta mogą tworzyć całe kolonie. Ale z natury zwierzęta te są samotnikami. Każda z nich ma własną stronę, a naruszenie granic tych ostatnich prowadzi do gorących walk. Na polach zbożowych często możesz sprostać dużej liczbie wiewiórki, ale każdy z nich próbuje podkreślić swoją izolację - zwierzęta oznaczają swoje obszary w moczu lub zapach ciała, które opuszczają, gdy pocierają żołądek o ziemię. Każda osoba ściśle zapewnia, że ​​sąsiad nie narusza granicy.

Istnieją wszystkie niezbędne pomieszczenia w domu wiewiórki: korytarz, sypialnia, spiżarnia, a nawet toaleta. Śpiąca jest zawsze dobrze wyłożona. W spiżarni zapasy żywności na zimę są przechowywane - nasiona, zbóż, żołędzie, orzechy itp. Każde zwierzę o wadze 100 g zbiera od 2 do 8 kilogramów materiałów spożywczych na okres zimowy!

Oczywiste jest, że kilogram zapasów wystarczy na zimę z więcej niż, ale instynkt nie pozwala gryzonowi siedzieć nieruchomo i sprawia, że ​​zwierzę jest w zapasach, a im więcej, tym lepiej. Schludny gryzon ostrożnie sortuje przepisy i umieszcza je w osobnych spiżarniach. Burundunes zaczynają ślady w drugiej połowie sierpnia. Rezerwy są przenoszone jak zwykłe jedzenie, w torbach na wzgórzach, często pokonując odległość więcej niż kilometr.

Zimowa hibernacja zwierząt długiego, od października do kwietnia, prawie w całym obszarze dystrybucji. Przez cały ten czas spędzają w śpiącej pokoju dziury, czasami budząc się, aby jeść. W okresie hibernacji, z reguły, puny nie są spożywane przez wszystkie zapasy, pozostawiając większość z nich w głodnej wiosnie. Jeśli jakieś zwierzę podbierze rezerwy naszego bohatera (głównie niedźwiedzie z nim grzech), to zimowanie może zakończyć się dla zwierząt godnych ubolewania.

Krążą plotki, że wiewiórki są zwierzętami samobójczymi, rzekomo wisi na gałęziach, jeśli ich spiżarnia. To jednak nic innego jak historie syberyjskich myśliwych. U zwierząt instynkt samoobsługowy jest wyjątkowo rozwinięty, a „popełnienie samobójstwa” nie może mieć.

Po tym, jak wiewiórki wyjdą z hibernacji, zaczynają się spieszyć. W tym okresie kobiety deklarują swoje nastroje małżeńskie, wzywając mężczyzn charakterystycznych dźwięków, podobnie jak cienki gwizdek.

Czas noszenia samic Cubs wynosi 30-32 dni. Zwykle urodzone od 3 do 6 Malysów, rzadko więcej. Burunduchatowie rodzą się niewidomi i bez osłony wełny, ale wełna rośnie tak szybko, że już 2 tygodnie po urodzeniu, każde zwierzę staje się właścicielem dobrego futra w paski. W przybliżeniu dwudziestego dnia życia w Cubs, oczy otwarte. A po 4-5 tygodniach, kiedy kończy się czas żywienia, najpierw opuszczają dziurę. Zwierzęta osiągają dojrzewanie dość późno - w wieku 11 miesięcy.

Burundunes treści w domu

Jako zwierzak, wiewiórka ma wiele zalet. Zwierzę nie wymaga dużo miejsca, nie ma określonego zapachu „myszy”, różni się czystością (wystarczy usunąć klatkę raz w tygodniu), a co najważniejsze, jest aktywne po południu i spokojnie śpi w nocy, co pozytywnie różni się wraz z wieloma innymi gryzonami prowadzącymi koszt nocny.

Opieka nad wiórką jest nieubłagana i nie musisz zagadkować kompilacji diety - zwierzę jest wszystkożerne, łatwo jest zapewnić żywność.

Burunduk jest łatwowierny i łatwo nawiązuje kontakt z osobą. Aby to oswoić, po prostu nieustannie nakarm go z ręki. To prawda, że ​​jeśli nie zwracamy na niego uwagi przez pewien czas, wszystkie umiejętności zostaną zapomniane, a „przyjazne relacje” będą musiały być powtórne.

W domu wiewiórka może żyć do dziesięciu lat, podczas gdy w naturalnym siedlisku jego stulecia nie jest długie - nie więcej niż trzy do czterech lat.

Z niedociągnięć można zauważyć możliwość wpadania w zimową hibernację i agresję dla braci zimą, jeśli hibernacja nie nastąpiła. W naturze hibernacja tych zwierząt trwa od jesieni do końca marca. Burundunes mieszkający w mieszkaniu w tym okresie stają się wolniejsze. Zdarza się, że nie opuszczają swoich domów przez długi czas, ale okresowo budzą się, aby rozciągnąć kości i zjeść. Ponadto zwierzęta są zbyt ciekawe, więc nie można ich wypuścić z klatki i pozostawić bez opieki.

Cechy wspólnej treści

Kobiety łatwo się spotkają, ale ze wspólną treścią mężczyzn konflikty są zwykle nieuniknione. Zaleca się, aby mężczyźni i kobiety zaleca się umieszczenie w jednej klatce tylko w razie potrzeby, aby uzyskać potomstwo. Jeśli planujesz hodować wiewiórki, nie zabieraj dzieci z jednego śmieci!

Pragnienie ustanowione z natury, aby uratować swoje zapasy od krewnych, wyjaśnia związek między wiewiórkami. Od wiosny do końca lata zwierzęta są dość spokojnie skonfigurowane, czasem w niewoli para lub potomstwo gryzoni można przechowywać we wspólnej klatce (chociaż nadal lepiej tego nie robić). Ale do końca sierpnia do września stają się bardzo nietolerancyjne wobec sąsiadów w klatce i ciągle walczą. Zdarza się, że w tym okresie relacje nawet z właścicielem zepsute, ponieważ dostawy zimą muszą być strzeżone przed „nieznajomymi”.

Mieszkania

BURUNDUNES - Zwierzęta są bardzo zwinne i aktywne, w naturze w ciągu 1 godziny mogą przebiegać w odległości większej niż 12 km. Aby zaspokoić potrzebę ruchu takich aktywnych zwierząt domowych, komórka powinna być dość przestronna - co najmniej 50 cm długości, szerokości 50 cm i wysokości 100 cm. Wysokość metra jest konieczna, ponieważ zwierzęta lubią wspinać się. Jeśli klatka zawiera 2 osoby, jego wymiary należy zwiększyć co najmniej połowę.

Komórka powinna być metalową z niklowanymi prętami, odległość między prętami nie jest większa niż 1,5 cm. Wewnątrz komórki konieczne jest zainstalowanie gałęzi, za pomocą których zwierzę może się wspinać. Dom do spania to kolejny niezbędny akcesorium, jego minimalne wymiary - 15 × 15 x 15 cm, średnica wejściowa - co najmniej 3 cm. Lepiej jest, jeśli dom jest wykonany z drewna. Jeśli w komórce znajduje się kilka zwierząt, należy zapewnić osobny dom dla każdego.Dla wygodnego czyszczenia podłoga komórki może być wykonana w postaci szuflady. Jako ściółka zaleca się stosowanie torfu, a trociny jest odpowiednie.

Upewnij się, że w klatce znajdują się podajniki, automatyczny pijący piłkę i koło, wybierz koło o średnicy 18 cm z ciągłą powierzchnią).

Nawet jeśli istnieje wystarczająco przestronna i wyposażona we wszystkie niezbędne mieszkania, wiewiórki okresowo muszą zostać zwolnione z klatki na spacer, w przeciwnym razie mają monotonny ruch - zwierzę skacze z podłogi do ściany klatki, od klatki, z klatki, z klatki, z klatki ściana do sufitu i znowu w dół. I tak bez końca. To zachowanie sugeruje, że zwierzak nie ma wystarczającej ilości przestrzeni życiowej. Ale nie zapominaj, że chodząc po ciekawą bestię, potrzebujesz oka i oka!

Burundunes są trudne do zniesienia wysokiej temperatury, a nawet mogą umrzeć z powodu przegrzania, będąc pod palącymi promieniami słońca. Dlatego lepiej jest zatrzymać klatkę w zacienionym miejscu. Ale słońce nie powinno być również całkowicie pozbawione zwierzaka. Czasami rano, kiedy słońce nie pieca, możesz położyć klatkę na parapecie. Musi być miejsce, w którym zwierzę będzie mogło ukryć się przed słońcem, musi znajdować się w klatce.

Hibernacja

Jak już wspomniano, natura jest ułożona w taki sposób, że w naturalnych warunkach zimą, wiewiórki wpadają w hibernację. Podczas utrzymywania ich w domu może nie nastąpić hibernacja, szczególnie jeśli zwierzęta są zawarte w stałej temperaturze pokojowej. Po prostu zwierzę staje się mniej aktywne, rzadziej wychodzi ze swojego schronienia. Ale jeśli masz kilka zwierząt i przyszłego lata, które chcesz uzyskać od nich potomstwo, musisz sztucznie zorganizować hibernację, obniżając temperaturę w pomieszczeniu, w którym znajdują się zwierzęta domowe, do +5- +10 s. Taka jest fizjologia tych zwierząt, bez hibernacji kobiety, pojawienie się potomstwa jest mało prawdopodobne.

Karmienie Burunduk

Pełna dieta wiewiórka składa się z suchej żywności i soczystej pasz z małymi dodatkami białkami zwierząt.

Suche jedzenie

Udział suchej żywności w diecie gryzoni powinien wynosić około 70%. Dzisiaj w specjalistycznych sklepach można znaleźć gotowe paszę dla wiewiórki, odpowiedni dla niej mieszanina paszowa przeznaczona dla białka lub chomika. Ale lepiej jest wybrać produkty dobrze znanych, zaufanych producentów, takich jak Fiory, Padovan, Beaphar. Te kanały zapewni Twojego pasiastego gryzoni prawie wszystkie niezbędne.

Burundunes z przyjemnością je wszystkie rodzaje orzechów. Pamiętaj jednak, że migdałów nie można podawać zwierzętom - zawiera szkodliwe kwas synów. Oczyszczone są orzechy oprócz cedru. Płatki owsiane, nasiona, żołędzie, zboża, pędy gałęzi - wszystko to będzie służyć jako doskonałe i użyteczne jedzenie dla twojego zwierzaka w paski.

Soczyste jedzenie

Juicy jedzenie - zielone części roślin, jagód, owoce i warzywa - powinny wynosić około 30 % diety zwierząt.

Owoce i zielone pokarm powinny być dokładnie myte i czyszczone skórką, ponieważ zwierzęta są podatne na pestycydy.

Sos o górnej części białka

Dwa razy w tygodniu zwierzak w paski otrzymuje opatrunek na górnej części białka. W takiej pojemności, świerszcze, zofobos, robak mąki, koniki polne, ślimaki są odpowiednie. Niektóre osoby nie są niechętne do smaku twarogu twarogu, jajek, gotowanego kurczaka (nie można podać tłustego mięsa i drobiu).

Pomimo faktu, że zwierzę zje prawie wszystko, aby nie było oferowane, jedzenie ze stołu osoby, takiego jak kiełbasa, słodycze itp.D. Wcześniej czy później doprowadzi do problemów zdrowotnych. Burundunes, podobnie jak większość gryzoni, są przeciwwskazane w smażonym, pieczonym, słonym, kwaśnym, słodkim (wyjątek to kropla miodu, która czasami może rozpieszczać zwierzaka), sól, przyprawy i konserwatywa.

Nie zapominaj, że w klatce zawsze powinna być świeża woda.

Sprawdź regularnie spiżarni, aby zgromadzony zastępca nie zaczął się pogarszać. Według liczby zapasów możesz ustalić, czy pasza otrzymuje wystarczającą ilość żywności.

Jeśli zdecydujesz się na to w domu, nie radzimy kupować wiewiórki od ręki lub na rynku ptaków - prawdopodobnie przyniesie dom chorych i dzikich zwierząt. Lepiej jest spędzać czas na szukaniu dobrego hodowcy - więc dostaniesz wesoły, zdrowy i ręczny chipper, a ponadto możesz uzyskać kompetentne porady dotyczące opieki i konserwacji.