Wszystko o okelot

Kim jest Ocelot? Piękny i pełen wdzięku drapieżnik jest przedstawicielem rodzaju kotów z Ameryki Południowej z rodziny kotów. Rodzaj Ocelot obejmuje więcej niż dziesięć odmian, podczas gdy separacja nie występuje zgodnie z różnicami zewnętrznymi, ale według siedliska.

Naturalny kolor Ocelot jest podobny do plamistego lamparta, dla którego zwierzęta są czasami nazywane lampartami krasnoludnymi. Genialne i opalizujące futro Ocelona wygląda nie tylko atrakcyjnie, ale także ma dość wysoką gęstość. W połowie ubiegłego wieku zakres skór skal do produkcji produktów futra oszacowano na 140 tysięcy rocznie. Masowa eksterminacja zwierzęcia doprowadziła do gwałtownego spadku liczby w naturalnym siedlisku. Zakaz handlu futrem i tworzenie stref chronionych zapewnił pozytywną dynamikę wzrostu populacji.

Charakterystyka i opis

Obwody prowadzą pojedynczy styl życia. Każda osoba dorosła ma swój własny obszar polowań, którego granice są oznaczone znakami. Z reguły terytoria mężczyzn są w kontakcie z kilkoma polami łowcowymi kobiet. Zwierzęta mogą pozostać w wybranym i zamieszkanym miejscu przez całe życie. W nocy chodzą w poszukiwaniu ofiary, a w ciągu dnia spoczywają w szczelinach skał lub na drzewach, ukrywając się w gęstej koronie lub w pustych.

Piewy mają dobry słuch, zapach i widzenie. Wszystko to pozwala im dobrze nawigować i skutecznie polować nawet w ciemności. Ponieważ Ocelots dzielą swój zasięg z innymi większymi kotami, wolą atakować ofiary ze strony schronisk i rzadko wchodzą w otwartą przestrzeń.

Pomimo stosunkowo dużych rozmiarów dla małych kotów, Ocelot nie jest niebezpieczny dla ludzi. Zwierzęta na każdy możliwy sposób unikają spotkań z ludźmi, a nawet drapieżnikami żyjącymi w pobliżu osad, atakują zwierzęta domowe tylko w skrajnych przypadkach.

Dzikie koty zawarte jako zwierzęta domowe są znacznie większe. Przy niewłaściwym wychowaniu i niezgodności z zasadami odejścia zwierzę koniecznie pokaże swój niezależny charakter, który może być wyrażony w agresji wobec właściciela.

Jak to wygląda

Pojawienie się Ocelots ma następujące funkcje:

• Ciało jest wydłużone, spłaszczone z boków;
• Łapy są stosunkowo grube i krótkie, podczas gdy przednie kończyny są szersze, a tylne są zauważalnie dłuższe;
• Głowa jest mała na długiej masywnej szyi;
• Oczy są duże i bardzo ekspresyjne;
• ogon jest krótki i ma prawie tę samą grubość na całej długości.

Charakterystyczną cechą Ocelots jest ich kolor: całe ciało zwierzęcia jest pokryte wzorem plam o różnych rozmiarach i kształcie. Z tyłu odcienie od ciemnobrązowego do żółtawo-nor, na brzuchu i klatce piersiowej, futro wybiela się na jasnożółte i białe odcienie.

Wśród wielu odmian rodziny kotów znajdują się zwierzęta z białym kolorem wełny. Niezwykły kolor futra w tygrysach, jaguary, pum, lviv jest wynikiem wrodzonej mutacji genetycznej. Potwierdzone informacje, że w naturze istnieje całkowicie biały ocelot, ale nie został jeszcze zarejestrowany przez badaczy dzikiej przyrody.

Wymiary i waga

Odeszwa jest stosunkowo niewielkim drapieżnikiem rodziny CAT. Długość ciała dorosłych osiąga 80-130 cm, a długość ogona wynosi około 30 cm. Wysokość zwierzęcia na ulanie jest w zakresie od 40 do 50 cm.

Maksymalna waga dzikiego kota wynosi 14-16 kg. Tylko urodzone młode ważą tylko 250-300 g, ale według 8-10 miesięcy ich wzrost i masa jest porównywana z wielkością dorosłych. Kobiety są zwykle mniej mężczyzn, ale różnica jest nieznaczna.

Ile lat żyło

Średnia długość życia Ocelots w naturalnym siedlisku wynosi w odległości 15-17 lat. Koty zawarte w niewoli żyją dłużej. Z dobrą opieką drapieżnik może żyć 20-25 lat.

Gdzie to mieszka

Naturalnym siedliskiem Ocelot jest środkowe i północne regiony Ameryki Południowej. Bestia znajduje się również w Gwatemali, Hondurasie, Nikaragui i innych krajach Ameryki Łacińskiej. Obszar zwierząt obejmuje regiony Meksyku pokryte gęstymi lasami. Populacje wojskowe mieszkają na południu Teksasu w Stanach Zjednoczonych.

Gdzie on mieszka

Ponieważ Ocelot wolą ukryty styl życia i unikają otwartych obszarów, ich zwykłym siedliskiem są grube namorzyny i lasy tropikalne, a także gęste krzewy i drzewa obszary drzewnej sawanny.Najwyższa gęstość osady drapieżnika obserwuje się w dżungli basenu Amazon. Lamparty karłowate znajdują się w obszarach podgrzewowych pokrytych gęstą roślinnością, a maksymalna wysokość, na której zauważono zwierzęta-1200-1300 m. Regiony suche i alpejskie wolą obszary o dużym poziomie wilgotności i dużym opadom.

Co je

Kot Predator Ameryki Łacińskiej poluje na gryzonie, jaszczurki, węże, króliki i inne małe ofiary. Pomimo faktu, że zwierzęta doskonale wspinają się na drzewa, wolą angażować się w poszukiwania ofiar na ziemi. Od początku zmierzchu do świtu drapieżnik w poszukiwaniu żywności może pokonać odległości do 8 km.

Onnovers pływają dobrze, a czasami mogą łowić ryby, żabę lub krab. Z brakiem jedzenia atakują ptaki, żółwie, mrówki, małpy. Dorosłe samce mogą również polować na większe zwierzęta: młode jeleni, osła lub inne artykulacje.

Podczas polowania Owls znajduje miejsce na zasadzkę na drzewie lub w gęstych zaroślach i cierpliwie czeka na postępowanie, po czym szybcie. Ponieważ drapieżnik nie ma zębów do żucia, odrywa małe kawałki od ofiary i całkowicie je przełknie.

Jak się rozmnażają

Dziki kot z Ameryki Południowej osiąga dojrzewanie o 1,5-2 lata. Mężczyźni dojrzewają trochę później kobiety. Okres reprodukcji Ocelots nie jest ograniczony przez pewne jasne odstępy czasu, ale najczęściej potomstwo rodzi się od września do stycznia.

Kobieta, która jest gotowa głośno łączyć się, nazywając mężczyznami mieszkającymi w pobliżu. Zwierzęta tworzą parę przez kilka dni, po czym mężczyzna wraca na swoje terytorium.

Ciąża w Ocelots trwa około 80 dni. Przed porodem kot przygotowuje legowisko dla przyszłych młode, wyściełając ją suchą trawą i puchem. W Theonet jest 1-2 kocięta, większa liczba młodych jest dość rzadka. Dzieci rodzą się ślepe i zaczynają widzieć zaledwie 15-20 dni po urodzeniu.

Do 2 miesięcy młode jedzą mleko matki, a potem zaczyna przyzwyczaić je do stałego jedzenia. Początkowo kobieta przyciąga ofiarę do jaskini, a po 3 miesiąca. Kocięta nadal pozostają z matką do 2 roku życia, a następnie rozpoczynają niezależne życie na nowej bezpłatnej stronie.

Trudność zachowania populacji polega na tym, że lampart karłowaty jest powoli propagowany: kobiety są w stanie dać małe potomstwo raz na dwa lata, podczas gdy płodność pozostaje do 8-10 lat, rzadziej do 12 do 12.

Naturalni wrogowie

W naturze wrogowie wroga są większymi konkurentami żywności: jaguary i pums. Kaimans i niektóre węże (boas i anakondy) mogą atakować młode zwierzęta i młode zwierzęta).

Obecnie nie naturalni wrogowie stanowią wielkie zagrożenie dla gatunku, ale zmniejszenie siedliska. Zmniejszenie terytorium lasów tropikalnych Ameryki Południowej występuje z powodu systematycznego wylesiania lasów bez lądowania nowych drzew, a także w wyniku przyczyn naturalnych: pożarów, huraganów i powodzi.

Hybrydy

Poślizgowe mogą być przekraczane z innymi przedstawicielami rodziny CAT, dając potomstwo o cechach gatunków ogólnych. Najsłynniejszą hybrydą jest Marlo: The Baby Male Margay i samice Ocelot. W latach 2007-2008 podjęto pierwsze próby wycofania trzyoskładnikowych hybryd w wyniku przekroczenia bengalskich kotów i władców. Sztuczne hybrydy mogą również obejmować zarys hodowany w wyniku przekroczenia lamparta dzikiego karłowca i kota domowego.

W niektórych źródłach można znaleźć wzmiankę o Pumelocie (hybryda Pum i Ocelot), jednak nie ma potwierdzonych danych na temat przekraczania gatunków w warunkach naturalnych.

Treść w niewoli

Właściciele są trzymani jako zwierzęta. Dostosowanie zwierząt do treści domowych polega na tym, że kocięta są ekskomunikowane od matki jeszcze przed otwarciem oczu i aż do dorastania zapewniają im stały kontakt z osobą. W przeciwnym razie dojrzałe jednostki przejawiają nawyki drapieżnika.

Obloryt nie lubi dzielnic z innymi zwierzętami i wymaga szczególnej opieki. Karmienie dzikiego kota powinno występować w różnych momentach, podczas gdy co 10-14 dni zaleca się organizowanie codziennych strajków głodowych. Drapieżniki są karmione żywymi szczurami, myszami i królikami, podczas gdy nie jedzą żywności po zakończeniu karmienia.

Zawierają lamparty karłowate w obudowie z bezpłatnym wyjściem. Wewnątrz obudowy powinny istnieć struktury symulujące dziką naturę, oraz mały basen lub sztuczny zbiornik, ponieważ w przeciwieństwie do zwykłych kotów, Ocelots lubi pływać.

Obecnie wiele krajów zarejestrowało szkółki do hodowania tych dzikich kotów. Ponieważ zwierzę jest wprowadzane do międzynarodowej czerwonej książki, właściciele krajowych Ocelotów muszą mieć dokumenty potwierdzające pochodzenie zwierzęcia i nabywając je od hodowców.

Interesujące fakty

• Po raz pierwszy Ocelots został opisany przez szwedzkiego naukowca naturalnego Karla Linnei w 1758 r. Później, ze względu na charakterystyczny kolor zwierząt, pogląd przypisano rodzkowiu Leopardus (południowoamerykańskie koty). W rzeczywistości Ocelots mają bardzo niewiele wspólnego z lampartami należącymi do dużych kotów. Ich najbliżsi krewni to Margai.
• Z tyłu uszczy uszy znajdują się małe białe plamy, które nazywane są „fałszywymi oczami”. Białe futro jest wyraźnie widoczne wśród zieleni wprowadzają w błąd wrogów dzikich kotów, a także pomaga Cubs określić miejsce pobytu matki.
• Przekłada się w tłumaczeniu z Azteków oznacza „tygrys polowy”. Dlaczego Hindusi nadali takie imię zwierzęciu, które woli żyć w gęstej roślinności i nie jest pokazywana na otwartych obszarach, nadal pozostaje tajemnicą.
• W przeciwieństwie do innych kotów, Ocelot przed zjedzeniem ofiary usuwają z niego futro i pióra. Ponieważ lampart karłowatego jest wystarczający 400-500 gramów mięsa dziennie, ukrywają resztki tuszy przed innymi drapieżnikami, a następnie powrócić i zakończyć.
• Obliczanie populacji nieruchomości wiąże się z pewnymi trudnościami, ponieważ najbardziej zaludnione miejsca to nieprzenikniona dżungla amazońska. Pod tym względem dane dotyczące liczby mogą się znacznie różnić. Dzisiaj w różnych źródłach można znaleźć liczby od 800 tysięcy do 3 milionów osób.