Bajkal ryby żywy

Unikalny i tajemniczy mieszkaniec wody Bajkala - ryba golomyanki jest jednym z specjalnych gatunków, których nie można znaleźć w żadnym innym miejscu. Za to nazywała się endemiczną w tym siedlisku. Nie ma łuski na ciałach rybnych, a jedna trzecia całkowitej masy to tłuszcz, który zastępuje pęcherzyk powietrza. W największym jeziorze na świecie liczba golodyników przekracza biomasę wszystkich innych osób.

Charakterystyka biologiczna

Jedną z cech Bajkal Golomyanki jest całkowity brak jakichkolwiek ostrych formacji na ciele, w tym skale. Głowa, w przeciwieństwie do ciała, jest dość masywna, lekko spłaszczona, z bardzo dużymi, ukośnymi ustami. Na wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni szczęk znajdują się ostre ostre zęby, które tworzą 8 rzędów u dorosłych.

Dzięki tej strukturze jamy ustnej ryby golomyanki są przystosowane do jedzenia zarówno małego planktonu, jak i średnich osób, w tym przedstawicieli ich typu.

Dwie płetwy różnych rozmiarów znajdują się z tyłu ryby i dwa duże, wentylowane na klatce piersiowej. Wielkie i małe gatunki Golomyanki różnią się wielkością: pierwszy może osiągnąć 22 cm, ten ostatni - tylko 14-15. Maksymalna waga małych przedstawicieli wynosi 18 gramów, duże - 70 gramów.

Ponadto istnieją inne różnice:

• Rozmiar oczu to średnica otworów oczu w niewielkim spojrzeniu dwa razy więcej niż cała szerokość czoła;
• Poziom przeżycia - duży giną częściej, w tym w trakcie porodu;
• Big Golomyanki ma prawie białe ciało, ze względu na obecność tłuszczu ukrytego przez absolutnie przezroczystą skórę;
• Liczba mężczyzn dużego gatunku jest kilka razy mniej niż liczba małych.

Początkowo ryba Golomyanki nazywała się „Kolomenka”. Obecnie używana nazwa powstaje od słowa „mężulek”, co w tłumaczeniu oznacza „opuszczone siedlisko” lub „otwartą przestrzeń”. Ryba naprawdę preferuje zakres, a jako siedlisko, Bajkal z unikalnymi warunkami i parametrami wody jest do niego idealny.

Inną cechą Golomyanok jest zdolność do migracji pionowych. Takie ruchy ryb są wykonywane regularnie, zamieszkiwane w górnych warstwach, a następnie w dolnej części.

Jednocześnie wybierają wodę, której temperatura jest dla nich najbardziej wygodna (4-6 stopni). W ciepłych miesiącach, przy dobrym ogrzewaniu wody, taka górna granica ma głębokość około 250 metrów, więc nie można zobaczyć ryby unoszących się na powierzchni latem.

Zimą, pod lodem wód Bajkal, wygodna głębokość wynosi do 25 metrów. Poszczególne osoby można zobaczyć bezpośrednio pod grubością lodu.

Migracje pionowe mają kilka wyjaśnień:: Albo mężulek porusza się po migrującym jedzeniu, albo są zapisane od drapieżnika - pieczęci Bajkal lub Omul.

Cechy odżywiania

Dieta chat jest dość skromna i ograniczona. Sami z łatwością stają się ofiarą drapieżników mieszkających w jeziorze Bajkal, a także mogą jeść własne młode. W okresie jesiennym ryby preferują:

• stojaki z uprawy (epishers);
• Jurov-Bicoplaks;
• cyklop;
• mały plankton;
• dolne amfipody;
• Macroctopus.

Zimą prawie 65% całkowitej diety stanowi swoje młode. Metoda żywności jest pasywna. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że mała przezroczysta ryba Bajkala z łatwością szybuje w grubości ciemnej wody na głębokości, ale cały czas utrzymuje swoje usta, co pozwala jej natychmiast chwycić ofiarę.

Ryby nigdy nie tworzą dużych stad i nagromadzeń, co czyni je nieatrakcyjnymi dla gospodarki komercyjnej. Ale w łańcuchu pokarmowym są bardzo ważnym ogniwem.

Duże osoby mogą stać się żywnością nie tylko pieczęci lub omul, ale także ptakami, gdy ryby są rzucane przez burzę na brzeg. Młode są spożywane przez przedstawicieli byków -długie i żółte i żółte.

Rozmnażanie w naturze

Jedną z głównych cech wyróżniających głów jest możliwość życia. W przeciwieństwie do innych mieszkańców słodkiej wody, inkubują jaja w sobie, a nie na żadnym podłożu. Kobiety wrzucają larwy do wody, których liczba wynosi od 2 do 3 tysięcy w małych gatunkach o 1 raz i od 500 do 5 tysięcy w dużych. Proces reprodukcji rozpoczyna się u osób, które osiągnęły wiek drugiego: od kwietnia do lipca nastąpi od lipca do września - zamaznie larwy małych ryb. Jesienią istnieje propagacja przedstawicieli dużego typu.

Cykl seksualny w żywych ryb jeziora Bajkal praktycznie nie powtarzany jest. Wyjątkiem są kobiety, którym udało się nie wpaść w usta drapieżnika i osiągnąć maksymalny rozmiar i wiek. Takie osoby mają wtórne rzucanie potomstwa.

Według przybliżonych obliczeń naukowców corocznie stado 5-6 tuzin ryb przynosi około 30 miliardów fragmentów larw. Mimo że dominująca część tarła szybko umiera, biomasa golomyanok w jeziorze Bajkal jest ogromna i znacznie przekracza liczbę innych mieszkańców.

Interesujące fakty

Popularna przezroczysta ryba jeziora Bajkal wielokrotnie zaskoczyła naukowców i szalonych fanów. Do szczegółowych badań niektórych osób zawierają nawet i są hodowane w ogromnych akwariach laboratoryjnych, w których powstaje naśladowanie dużego ciśnienia odpowiadające naturalnemu siedliskowi. Golomyanki ma specjalne mechanizmy ochronne, które uniemożliwiają im wpadanie do ujścia drapieżników:

• trwający ruch w kolumnie wodnej;
• Kłujący skok zlokalizowany w regionie odbytu;
• Unikanie jasnych miejsc.

Rybność ryb i ich reakcja jest udowodniona przez fakt, że Nie zanikają pigmenty wizualne, które można stosować zarówno na niewielkiej głębokości, jak i w całkowitej ciemności. Obecnie łapanie golomymenów nie jest popularne.

Gatunek ten, pomimo ogromnej liczby w jeziorze Bajkal, należy do znikania. Endemiczne polowanie jest zabronione, a łapanie wolumenu przemysłowego jest niepraktyczne.

Ci mieszkańcy jeziora nie reagują na przynętę z przynętami i niezwykle rzadko spotykają się z siecią. Włok, który wyrzuca sieć o powierzchni 100 kilometrów kwadratowych, jest w stanie rozciągnąć 50-60 kg ryb 1 czas (z zastrzeżeniem jej wzrostu w pobliżu powierzchni). Jednym ze sposobów przydatnych ryb jest wydobycie cennego tłuszczu z IT, aby przenieść się do żołnierzy do miejsc działań wojennych i eksportu do Chin.

Słynny mieszkaniec Bajkal jest pod najbliższą uwagą naukowców-charakterystów. Nadal badają cechy zachowania piast w środowisku naturalnym i śledzą zmiany ewolucyjne.