Że taki jest dirofilariasis i jak go wyleczyć

Wiele osób nigdy nie słyszało i nie wie, czym jest Dirofilariasis. W rzeczywistości jest to niebezpieczna choroba, w której w sercu płuca (tętnice i naczynia włosowate) i skórze zwierzęcia pasożytują robaki (robaki). W tym artykule szczegółowo dowiemy się o objawach, przyczynach i terapii tej dolegliwości.

Dirofilariasis: jakie jest niebezpieczeństwo?

Niebezpieczeństwo choroby jest przede wszystkim w możliwym ataku serca, w wyniku czego (w 50-60 % przypadków) zaobserwowano śmierć.

Dirophilary (robaki) to małe robaki w kształcie stożka, które pasożytują we krwi zwierzęcia. W większości przypadków takie robaki żyją w komórkach serca zwierzęcia. A to prowadzi do naruszeń w pracy „Motor”. Czasami może wystąpić zakrzepowo -zatorowość, upośledzona wątroba, nerki i płuca.

Po przedwczesnym wykryciu choroby ryzyko śmierci waha się od 40 do 60 %, w zależności od rasy psa i cech jego układu odpornościowego.

Jeśli dolegliwość jest zidentyfikowana we wczesnych stadiach, wówczas za pomocą specjalnych metod terapii, które mają na celu zwalczanie robaków we krwi, możesz pozbyć się choroby, a niebezpieczeństwo same przechodzi.

Opis i cykl życia patogenu choroby

DiroFilariasis (przetłumaczone z łacińskiego „złego wątku”)-choroba układu sercowo-naczyniowego, która jest spowodowana przez robaki. Robaki, które wpływają na zwierzęta domowe, mogą osiągnąć 1,3 mm o średnicy i do 40 cm długości.

Zwykłym gospodarzem Microdirophilars jest pies, a pośrednie gospodarz jest komar. Komary mogą przenosić od 1 do 250 larw tej odmiany robaków. Nawiasem mówiąc, robaki mogą wpływać nie tylko W strefie ryzyka znajdują się również fretki, lisy, wilki, kojoty, piżmo, nosukha. Czasami Dirofilariasis można zaobserwować nawet u ludzi.

Czy wiedziałeś?Portugalski lekarz Luzitano Amato po raz pierwszy zdiagnozował Dirofilariasis w 1566. Potem wyciągnął robak z oka trzech lat -letniej dziewczyny.

Najciekawsze jest to, że istnieje kilka rodzajów mikrodilrofilarów, które w zależności od ich przynależności zadziwiają różne gatunki zwierząt.

Na przykład D. Immisis i d. Repens zadziwia rodziny psów i kotów, D. Striata - Wild American i D. Tenuis - szopy. Często ryzyko uszkodzenia zależy od tego, jaki rodzaj komary gryzie twojego psa. Zatem 31 % wszystkich nośników dirophiliosis należy do rodzaju komarów Aedes, a rodzaj Anopheles jest pośrednim mistrzem robaków robaków tylko w 2,5 % przypadków.

Przeczytaj o tym,

Proces rozwoju robaków nie jest tak prosty. Aby sterta osiągnęła maksymalny rozmiar, musi odwiedzić korpus hosta pośrednim, a następnie wrócić do głównego właściciela. Zatem dorosła samica dirorofilaria jest w stanie odróżnić dużą liczbę małych larw, które są przenoszone z przepływem krwi w całym ciele psa. Takie larwy nazywane są mikrofilarami i są w stanie istnieć we krwi u psów przez długi czas. Te larwy należą do tętnic podskórnych i naczyń włosowatych.

Ponadto komary wysysają krew z małych naczyń włosowatych naskórka zwierzęcia, a zatem larwy dostają się do ciała pośredniego gospodarza.

Mikrofilaria są również nazywane „larwami L1 L1. W ciele bezpośredniej hosta helminths odbywają się na etapach rozwoju L2 i L3. Przed rozpoczęciem inwazyjnego etapu L3 robaki żyją w ciele komary. Często procesy rozwoju robaków w pośrednim gospodarze zajmują 1,5–2 tygodnie. Bardzo często szybkość rozwoju zależy od warunków pogodowych (temperatura powietrza i wilgotności).

Po zakończeniu etapu L3 robaki z ukąszeniem komarów wejdź do krwioobiegu głównego gospodarza. Tam przechodzą etapy L4 i L5.

Podczas tych cykli życiowych robaki pasożytują w mięśniach i tkance podskórnej, udaje im się dwukrotnie i pod koniec etapu L5, aby wyrosnąć do 1-2 cm długości. Razem cykle L4 i L5 trwają około 2-3 miesięcy.

To wszystko zależy od tego, jakiego rodzaju roboty wpływa pies. Osoby gatunku d. Immisit Pasożyty w krwioobiegu i 7–9 miesiącach, robaki osiągają maksymalny rozmiar i zaczynają pasożytować w całym układzie krążenia. Jeśli na pies są dotknięte robakami z rodzaju D. repens, a następnie migracja we krwi nie występuje. Takie robaki na zawsze pozostają pasożytne w tkance podskórnej.

Pierwsze oznaki i objawy

Jeden z głównych oznak tej choroby jest uważany za słaby kaszel.

Bardzo często, przy aktywnej propagacji pasożytniczych robaków w układzie przepływu krwi, obserwuje się rozwodnioną aktywność, a czasem nawet śpiączkę i zachmurzenie świadomości. Kolejnymi objawami choroby mogą być wodobrzusze, porażenie serca i obrzęk kończyn. W późniejszych etapach górna warstwa skóry zaczyna zagęścić się u zwierząt.

Ważny!W zaawansowanych postaciach choroby może wystąpić zapalenie płuc u psów.

Słaba inwazja z prawie stu procentem prawdopodobieństwa gwarantuje bezobjawowy przebieg choroby. Jednocześnie inwazja stale rośnie, a objawy zaczynają się wcześniej czy później.

Kliniczne objawy diroFiliasis u psów mogą nie być obserwowane przez kilka lat. Jednak cały ten czas w jej ciele jest pasożytnicza mikrofilaria. I dopiero gdy w krwioobiegu jest około 25 dorosłych robaków, pierwsze oznaki choroby zaczną się pojawiać.

Bardzo często stopień przejawu objawów klinicznych choroby zależy od lokalizacji robaków, czasu inwazji, indywidualnej podatności, liczby dorosłych robaków i zmian patologicznych w narządach (wątroba, nerka itp. D.).

Naukowcy z Ukrainy odróżniają cztery podstawowe zespoły tej choroby: skóra, zatrucie, niewydolność prawej komory i pseudo -pnetyczny. Ponadto, w przypadku zespołu skóry, obserwuje się charakterystyczne łysienia z wieloma krostami i obrzękiem, a także dużą liczbę ropnych wydzielinek.

Jednym z objawów postaci skóry Dirofariasis jest migracja robaków pod warstwą naskórka. Migracje pasożytów obserwuje się w 10–40 % ciężkich przypadków.

Prędkość ruchu robaka jest do 30-40 godzin. Istnieją ruchy charakterystycznych pieczęci z miejsca na miejsce. W tym samym czasie nie ma śladów w starym miejscu pasożytniczych robaków.

Diagnoza Dirofariasis u psów

Dirofilariasis u psów można wykryć we wczesnych etapach przez diagnostykę u doświadczonych weterynarzy.

Jedną z metod diagnostycznych, które wykonuje wielu lekarzy, jest uważana za mikroskopię uderzeń krwi.

W ten sposób możesz zidentyfikować obecność larw robaków w ciele psa. W późniejszych etapach wskazane jest przeprowadzenie ultradźwięków serca, z którymi można zidentyfikować obecność dorosłych pasożytów w komorze serca.

Badanie krwi jest również jedną z metod diagnostycznych, ale chorobę można wykryć za pomocą tej metody tylko wtedy, gdy istnieje duża liczba larw krwi.

Niedawno naukowcy wprowadzili zupełnie nowe metody diagnostyczne dla Dirofilariasis.

Przeczytaj także:

Jedną z tych metod jest badanie immunohistochemiczne, które wykorzystuje specjalne przeciwciała przeciwko czynnikowi VIII. Ta metoda ujawnia obecność dirophilarów w tętnicach płucnych.

Czy wiedziałeś?Maksymalna długość robaka może osiągnąć pół metra.

Niektóre laboratoria nowoczesnego sprzętu zdiagnozują tę chorobę poprzez reakcję łańcuchową polimerazy. Metoda immunobota jest wykrywana przez zarówno antygeny dorosłych, jak i antygenów nowo utworzonych larw na etapie L1.

Leczenie

DiroFilariasis u psów, po zidentyfikowaniu niektórych objawów, powinien podlegać terminowym i specjalistycznym leczeniu.

Serce i postać płuc

Podczas leczenia tej choroby psy mogą obserwować powikłania w postaci zakrzepowo -zatorowej tętnic płucnych. Wynika to z lekkiego lub średniego wysiłku fizycznego na twojego zwierzaka.

Naukowcy przeprowadzili badanie, które wykazało, że zmniejszenie aktywności zwierzęcia po wykryciu formy płucnej serca relifilariozy zmniejsza szanse na rozwój powikłań.

Ponadto, z nieaktywnym stylem życia w okresie choroby, uszkodzenie płuc występują znacznie wolniej. Do tej pory prawie wszyscy weterynarze naszego kraju używają metody adiultycydalnej. Leczenie tą metodą implikuje szybkie zniszczenie dorosłych robaków za pomocą leku „Melarsomin”.

Za granicą ten lek jest znany jako „Imiticyd”. Jest to jedyny lek chemiczny, który jest w stanie zwalczać maksymalne efekty z pasożytniczymi robakami w układzie sercowo -naczyniowym psa. W poważniejszych przypadkach, gdy istnieje wiele pasożytów i osiągnęły one duże rozmiary, stosuje się chirurgiczną ekstrakcję części robaków.

Lek „Melarsomin” jest organicznym związkiem arsenu. Badania toksyczności przeprowadzono w 1993 roku i wykazali, że stosowanie tego leku nie powoduje poważnego uszkodzenia ciała psa. Przedstaw leki domięśniowo do obszaru lędźwiowego.

Ważny!Dzięki długotrwałemu i niekontrolowanemu leczeniu choroby „posiłki” może wystąpić martwica skóry.

Po śmierci części pasożytniczych robaków konieczne jest zapobieganie tworzeniu się zakrzepów w żyłach i tętnicach. Dorośli o dużych rozmiarach mogą zatykać naczynia krwionośne, w wyniku czego istnieje ryzyko śmiertelnego wyniku. Również w większości przypadków mięsień sercowy jest korygowany.

Forma skóry

Makrolidy są najczęściej stosowane w leczeniu postaci skóry choroby. Terapia kruszenia formy Dirofilariasis może trwać do 8 miesięcy, w zależności od nasilenia nieszczelnej choroby.

Witryna amerykańskiego Narodowego Centrum Informacji Biotechnologicznej mówi, że większość weterynarzy na całym świecie stosuje lek na podstawie moksydektyny i imidakloprydu w celu leczenia tej formy choroby. Na półkach apteki można go znaleźć pod nazwą „prawnik”. Aby usunąć obrzęk dorosłymi robakami, możesz potrzebować terapii przez 2 miesiące. Czasami interwencja chirurgiczna jest stosowana w celu większej skuteczności terapii.

Zapobieganie

Zapobieganie zakażeniu składa się z kilku ważnych środków: identyfikacji dotkniętych psów i ich natychmiastowego leczenia, eksterminacji reżyseristycznych gatunków komar. W miejscach ognisk, w których obserwuje się zwiększone zakażenie dirilariasis, pomieszczenia mieszkalne, zbiorniki wodne i mieszkania dla psów są leczone leki-interaktycydami.

Ważne jest, aby co roku przeprowadzać badania psa w wiosennych jesiennych. W celu zapobiegania diroFiliasis, weterynarze przeprowadzają chemoprofilaktykę z tymi samymi lekami, co w leczeniu, jedynie zmniejszona dawka.

Konieczne jest również zapobieganie kontaktom psa z komarami. W tym celu stosowane są wyspecjalizowane proszki, spraye i emulsje.