Co to jest toksoplazmoza i jak leczyć ją u psów

Toksoplazmoza jest chorobą, która często występuje w rozproszeniu IESLI w łagodnej postaci i nie ma jasnych objawów, właściciele mogą nie zgadywać, że zwierzę jest chorzy lub już wraca do zdrowia. W ostrym przebiegu choroby śmierć zwierzęcia nie jest wykluczona. Toksoplazmoza psów i kotów jest niebezpieczna nie tylko dla zwierząt, ale także dla ich właścicieli (na pewnym etapie rozwoju choroby).

Informacje ogólne

(Toxoplasma gondii) polega na czekanie na osobę w życiu codziennym wszędzie: na wełnie swojego ulubionego psa, w piasku plażowym, kurzu ulicznym, nie myte jagody i owoce, na łapach much, na schroniskach mięsnych. Nieco mniej niż połowa sprzedanego mięsa jest również zainfekowana tymi mikroorganizmami.

Toksoplazmoza występuje, gdy toksoplazmy (mikroorganizmy pasożytnicze niewidoczne dla oka) dostają się do ciała). Po raz pierwszy po penetracji toksoplazmatów się nie pokazuje, ten czas spokoju jest okresem inkubacji. Trwa od siedmiu do czterdziestu pięciu dni.

W okresie inkubacji toksoplazmy są pogrupowane we krwi zakażonego zwierzęcia lub ludzi, z czasem zaczynają się rozwijać i rozprzestrzeniać przez ciało przepływem krwi. Niektóre szkodliwe mikroorganizmy po pewnym czasie są naturalnie wydalane z ciała (z kałem), pozostałe zaczynają pasożytować na komórkach narządów wewnętrznych, co ostatecznie prowadzi do ich zniszczenia.

Jak zniszczone są komórki: Toksoplazmy ustalone w nich zaczynają się brutalnie rozmnażać. Gdy ich ilość przekracza wielkość komórki, ściany komórki pękają pod ciśnieniem tych prostych mikroorganizmów. Opuszczając pękniętą klatkę, mikroorganizmy zaludniają zdrowe sąsiednie komórki - stopniowo skupiając się na chorobie, narządy wewnętrzne zaczynają działać z przerwami, nieprawidłowo.

Ważny! Pewny czas mija, a wokół wielu toksoplazmatów powstaje pojedyncza gęsta, nieprzenikniona powłoka. Mikroorganizmy zamknięte w kokonie nazywane są torbielami. Po zamówieniu pierwotniaków w torbieli ich destrukcyjna aktywność jest praktycznie zwinięta.

Jak zarażony jest twój czterokierunkowy przyjaciel

Domowy pies może zostać zarażony toksoplazmozą, w kontakcie z psami ulicznymi. Aby wykluczyć możliwość infekcji, właściciel nie powinien pozwolić swoim psu zbliżyć się do nich - w końcu nikt nie wie, czy te psy są chore na toksoplazmozę.

Zwierzak może zostać zarażony, jeśli surowe mięso jest uwzględnione w jego diecie. Wśród właścicieli psów istnieje opinia, że ​​dobrze znane mięso z zamrażarki gwarantuje brak toksoplazmatów. Jest to prawdą tylko częściowo, szkodliwe mikroorganizmy umierają w temperaturze -25 c °, a temperatura ta należy również utrzymywać przez 5 dni. Temperatura we współczesnych zamrażarkach nie spada poniżej -20 °. Nie można nie tylko dawać psa surowego mięsa, ale także pozwolić jej lizać ręce w krwi po wycięciu mięsa (wątroby).

Jakie czynniki mogą powodować infekcję:

• surowe mięso i wątroba;
• niemyte owoce i warzywa;
• woda z kałuży;
• kontakt z zainfekowanymi zwierzętami;
• trawa lub ziemia, na której leżał chorego psa lub kota;
• Kale koty (nie ma torbieli z toksoplazmami w kale).

Czy wiedziałeś?Pies jest bardzo mądrym i inteligentnym stworzeniem. Doprowadzanie do niezależnego życia w mieście, doskonale zrozumienie zasad zachowania z ludźmi, koncentrując się na przeplataniu ulic i przemieszczaniu się transportu publicznego. Ich wytyczne są szumem tła, zapach, zdarzenia, które występują przy stałej częstotliwości, bodźce wizualne. Wiele osób widziało z własnymi oczami, jak psy idą same w tramwaje i wózki, dokładnie wychodząc na właściwy przystanek. To wszystkie punkty orientacyjne w kompleksie pomagają im w tym.

Objawy początku choroby u psa

Po toksoplazmatach wchodzących do krwioobiegu i rozpoczynają niszczycielską aktywność, U zwierzęcia pojawiają się pierwsze objawy:

• zaczyna odmawiać jedzenia;
• Membrany śluzowe zmieniają kolor na czerwony;
• Zwierzę osłabia i odmawia spacerów;
• Wyładowanie z nosa pojawia się łzy z oczu.

Po kilku dniach mikroorganizmy rozprzestrzeniły się na inne (zdrowe) narządy wewnętrzne zwierzęcia, propagacja komórek zajmuje zupełnie nową i nową przestrzeń. Liczba mikroorganizmów w klatce rośnie, dopóki jego ściany się przebijają. Protozoa, które są rozdarte poza komórkami, zajmują nowe miejsce, a cykl rozwoju powtarza się ponownie. W tej chwili odporność zwierzęcia jest uwzględniona w pracy. Ciało zaczyna reagować na kosmitów - podkreślając przeciwciała, które walczą z mikroskopijnymi najeźdźcami. W wyniku tej walki niektóre toksoplazmy umierają, pozostałe szczenięta dla torbieli, których granice nie mogą odejść z powodu twardej skorupy. Oznacza to, że ciało poradziło sobie z samym problemem, zwierzę wyzdrowało bez leczenia.

Ale jeśli pies był chory przed zarażeniem toksoplazmozą, a jego odporność jest osłabiona, wówczas przebieg choroby z powikłaniami jest możliwy.

Przeczytaj także, jak leczyć takie choroby psów:

Jakie komplikacje mogą powodować chorobę:

• naruszenie funkcjonowania dotkniętego narządu wewnętrznego (wątroba, nerki, płuca, serce);
• Niepowodzenie w pracy układu nerwowego zwierzęcia.

Jeśli dotknięte wewnętrzne narząd przestaną działać (na przykład nerki odmawiają), może to prowadzić do śmierci.

Oznaki tej choroby są również charakterystyczne dla ostrych wirusowych chorób oddechowych lub zaburzeń w pracy nerki, wątroby lub śledziony. Dlatego zakłada się, że objawy jednej z tych chorób są wzmocnione i tylko wtedy, gdy diagnoza nie jest potwierdzona (zgodnie z wynikami analiz) - weterynarz zaczyna podejrzewać toksoplazmozę, a po testach rozpoczyna się leczenie.

Jakie objawy są charakterystyczne dla ciężkiej toksoplazmozy:

• małe drżenie w mięśniach;
• apatia i odmowa żywności;
• Ewolucje i biegunka;
• niedowład;
• paraliż;
• kaszel;
• utrata masy ciała;
• podniesiona temperatura;
• niewydolność serca;
• ropne wydzielanie od separacji nosa i łez;
• Powiększone węzły chłonne;
• Zmiany w zachowaniu są możliwe.

Czy wiedziałeś?Obecność toksoplazmatów w ciele dziwnie zmienia zachowanie zwierząt. Na przykład szczury i myszy stają się nienaturalnie odważne i zamiast bać się kotów - szukaj miejsc, w których drapieżniki pojawiają się najczęściej i gdzie opuścili własne "Odważny„”Tagi. W przypadku pasożytniczego mikroorganizmu kontakt z kotami jest bardzo pożądany, ponieważ w ich ciele może propagować seksualnie. Jedząc zainfekowaną mysz, kot otrzymuje jako bonus i toksoplazmoza. Te osobliwości w zachowaniu zakażonych gryzoni są oznaczone przez biologów, ale zjawisko to nie mogło naukowo wyjaśnić tego zjawiska. Jedna z istniejących wersji: przyczyną zmiany zachowania jest to, że w przypadku choroby plazmozy krwi we krwi poziom dopaminy wzrasta kilka razy. Czy to jest takie nieznane.

Czy można zarabiać toksoplazmozą od psa

Z bliskim kontaktem właściciela z zwierzakiem w okresie inkubacji - toksoplazmoza może dobrze przekazywać osobie, ponieważ toksoplazmy są obecne w ślinie zwierzęcia i na jego błonach śluzowych.

Sposoby zarażania osoby ze zwierzęcia:

• Pies liże twarz lub rękę właściciela;
• śpi z osobą w tym samym łóżku;
• Pies jest leczony z talerza właściciela;
• Pies kicha lub kaszle obok osoby;
• Torbiele są przynoszone na włosy lub łapy zwierzęcia z ulicy (gładząc psa, osoba przypadkowo dotyka oczu, nos);
• Pies wącha zarażone wnętrzności kotów, a następnie kontaktuje się z właścicielem;
• Niezgodność z zasadami higieny (pies nie kąpie się, właściciel nie myje rąk).

Weterynarze są przekonani, że ponad połowa właścicieli kotów i psów przez pewien czas była zarażona toksoplazmozą i nie wiedzieli o tym.

W przypadku kobiet w ciąży pierwotna infekcja toksoplazmozy jest bardzo niebezpieczna. Jeśli przez całe życie kobieta była kiedyś chora z ukrytą lub oczywistą postacią tej choroby, wówczas kontakt z zakażonymi zwierzętami nie jest dla niej niebezpieczny, ma odporność na tę chorobę. Najbardziej niebezpiecznym wiekiem ciążowym infekcji jest pierwsze trzy trymesterze. Jeśli kobieta została zarażona do 24 tygodni, wówczas lekarze przedstawiają zalecenie dotyczące sztucznego zakończenia ciąży. Infekcja w tym czasie zagraża rozwijającym się owocom patologii rozwoju niezgodnych z życiem.

Ważny! Jeśli kobieta nie wie, czy była chora w przeszłości toksoplazmoza, lepiej jest całkowicie wykluczyć fizyczne kontakty z kotami i psami podczas ciąży.

Metody diagnostyczne

Trudno jest potwierdzić fakt choroby z toksoplazmozą, ponieważ przeprowadzono kilka testów laboratoryjnych, po czym tylko jeden z nich może wskazywać na faktyczną przyczynę choroby.

Metody diagnostyczne laboratoryjne:

• Metoda parasytologiczna (biopros na myszy);
• reakcja immunofluorescencyjna (REEF);
• reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR);
• Testy serologiczne.

Ponieważ każda z tych metod jest skuteczna dla pewnego stopnia rozwoju choroby, ich stosowanie nie zawsze jest skuteczne. Dla pewności, że uzyskano prawidłowy wynik, weterynarze zalecają analizę toksoplazmozy jednocześnie w kilku laboratoriach przy użyciu różnych metod diagnostycznych.

Jak pomóc swojemu zwierzakowi

W przypadku, gdy analizy wykazały obecność toksoplazmatów zwierzęcych w organizmie, musisz natychmiast rozpocząć leczenie.

Leczenie odbywa się jednocześnie w kilku kierunkach:

1. Pasożyty krążące razem z krwią tętniczą są niszczone przez specjalne leki.
2. Toksoplazmy, które zostały już wprowadzone do narządów wewnętrznych, immunomodulatory są prawie niedostępne dla leków. Dlatego zwierzę jest podawane przez leki, które zwiększają jego odporność (immunomodulatory). Po przyjęciu immunomodulatorów przeciwciała zaczynają aktywnie wchodzić do ciała zwierzęcia, które zostanie zamknięte w kapsułkach - torbiele, które osiedliły się w komórkach narządów wewnętrznych, pasożytniczych mikroorganizmów.
3. Jednocześnie z powyższym leczeniem stosuje się leki (środki objawowe), które wspierają ogólny stan ciała. Wątroba, nerki, śledziona słabo działa słabo w chorobie zwierzęcia, obciążenie serca wzrasta.

Należy pamiętać, że zaleca się również odporność na śmierć

Chory pies może dodatkowo „złapać” każdą chorobę wirusową, dlatego dodatkowy przebieg leczenia takich leków jest przeprowadzany przeciwko wtórnym infekcjom:

• chloridyna w połączeniu z lekami grupy sulfanilamidowej;
• chemkocyd;
• Witaminy B w tym samym czasie co 40% roztwór glukozy.

W rzeczywistości choroba nie jest niszczona przez leczenie, ale przeniesiona na nieaktywny etap. Jeśli to się powiodło, zwierzę całkowicie wraca do zdrowia. Traktowanie psa zajmuje dziesięć dni. Nieodwracalne konsekwencje występują tylko wtedy, gdy zwierzę jest sczernione bez leczenia przez wystarczająco długi okres, a jeden z narządów wewnętrznych jest poważnie dotknięty. Takie komplikacje są charakterystyczne dla przewlekle chorych psów lub młodych szczeniąt do roku. W przypadku 90% chorych zwierząt wszystko kończy się bezpiecznie.

Czy wiedziałeś?Inteligentne zwierzęta są używane jako ratownicy na wodzie i w górach, jako towarzysze osób niewidomych. Często na przejściu pieszym możesz zobaczyć takie zdjęcie - pies - przewodnik prowadzi po drugiej stronie drogi ślepego właściciela. Ale psy nie rozróżniają kolorów, co oznacza, że ​​nie mogą skupić się na światłach. Wskazówka jest prosta, inteligentny towarzysz bierze pod uwagę, że nie zmienia kolorów na światłach, ale ruch przepływu samochodu i zachowanie ludzi przechodzących przez drogę.

Zapobieganie

Wiedząc o możliwości zakażenia pasożytniczych mikroorganizmów zwierząt domowych, właściciel może podejmować działania zapobiegawcze, w wyniku czego zwierzę nie zostanie zarażone. Nie jest to trudne, wystarczy przestrzegać kilku zasad żywienia i higieny osobistej:

• Żywność mięsna jest uwzględniona w diecie dopiero po pół -godzinnym zabiegu cieplnym;
• Surowe mięso można podać zwierzaka po pięciu dni zamrażania w temperaturze -25 ° C;
• Owoce i warzywa są koniecznie dokładnie myte pod bieżącą wodą;
• Miejsce, w którym mieszka pies, powinno być utrzymywane w czystości (łóżko, myte dezynfekującymi podłogą i miską do karmienia);
• kąpać psa po spacerze po miejscach publicznych (gdzie znajdują się inne zwierzęta);
• W prywatnym domu upewnij się, że nie ma szczurów i myszy (są to inna infekcja);
• Nie pozwól zwierzakowi fizycznie kontaktować się z wędrującymi psami;
• Nie pozwól, aby wodę pitną z kałuży;
• Upewnij się, że pies nie wącha kału (w ruchach jelit nie ma toksoplazmatów).

Konieczne jest przestrzeganie tych prostych zasad, dokonać szczepień zapobiegawczych PEF z wszelkiego rodzaju chorób, karmił go prawidłowo i chodź z nim codziennie w świeżym powietrzu. Pomoże to zwierzakowi pozostać aktywnym, wesołym i zdrowym radości właściciela. Jeśli zdrowy, z dobrą odpornością, pies przypadkowo podnosi toksoplazmozę, to po leczeniu ta choroba przejdzie bez negatywnych konsekwencji.