Plaga u psów: objawy, objawy i leczenie

Plaga u psów jest niebezpieczną chorobą wirusową, towarzyszącą wysoką temperaturą, zatruciem, uszkodzeniem skóry i błon śluzowych, a także narządów oddechowych i trawiennych. W przypadku braku terminowego leczenia dolegliwości szybko postępują i prowadzą do poważnych powikłań, które powodują śmierć zwierzaka.

Aby zapobiec takiej sytuacji, każdy właściciel musi wiedzieć, w jaki sposób plaga jest przekazywana i jak manifestuje się zarazę, a także jakie działania należy podjąć przy pierwszych oznakach choroby.

Jaka jest plaga i patogen choroby

Plaga lub choroba Carriaoth -Niebezpieczna patologia wirusowa, której czynnikiem sprawczym jest wirus zawierający RNA z rodziny Parixowirus. U zwykłych ludzi choroba ta jest lepiej znana jako zaraza. Zgodnie z cechami i objawami antygenowymi patologia najbardziej przypomina ludzką odrę, ale objawy choroby mogą się nieznacznie zmieniać w zależności od postaci.

Czynnik sprawczy mięsożernej zarazy u psów nie jest stabilny w warunkach środowiskowych. W wydzielaniu nosa lub kale zwierząt wirus zachowuje aktywność do 11 dni, po czym umiera. Wirus traci również swoją zdolność do infekcji pod wpływem wysokich temperatur, na przykład w temperaturze 60 stopni, patogen umiera w ciągu pół godziny. Możesz także zniszczyć czynnik sprawczy zarazy za pomocą środków zawierających chlor i rozwiązania formaliny, ale w tym celu powinny mieć co najmniej 3 godziny efektu.

Rozwój zarazy u psów występuje z jednego powodu - penetracja wirusa do ciała zwierzęcia. Charakteryzuje się następującymi funkcjami:

• zwiększona zdolność do infekowania;
• porażka kilku narządów wewnętrznych i systemów jednocześnie;
• Silny wpływ patogenny na tkanki i błony śluzowe.

Wraz z penetracją wirusa do organizmu samo zwierzę staje się jego nośnikiem i źródłem infekcji. Jak pokazuje praktyka medyczna, Najczęściej infekcja występuje w kontakcie z innym nośnikiem choroby, W takim przypadku wirus może przenikać do ciała przez przewód pokarmowy lub układ oddechowy. Zakażenie może wystąpić z bezpośrednim kontaktem zwierzęcia z następującymi:

• ślinka, kał, rozładowanie podczas rui;
• miski i pojemniki na wodę;
• śmieci;
• zabawki.

Sam właściciel może przynieść wirusa do domu, na przykład na buty. W grupie o wysokim ryzyku są szczenięta i psy, których wiek wynosi mniej niż 2 lata (ze osłabionym układem odpornościowym). Należy pamiętać, że choroba ta jest wyjątkowo niebezpieczna i ponad 60% przypadków przy braku terminowego leczenia, chore zwierzęta umierają.

Ale nawet jeśli ciało zwierzaka może przezwyciężyć chorobę, istnieje zwiększone prawdopodobieństwo, że kilka miesięcy po wyzdrowieniu u zwierzęcia pojawią się takie powikłania, jak głuchota, kulawizna i skurcze. Odwiedzając kliniki weterynaryjne, właściciele zwierząt domowych bardzo często pytają, czy plaga jest przekazywana psom. Na szczęście dla ludzi ten wirus jest całkowicie bezpieczny.

Po okresie inkubacji i propagacji wystarczającej ilości bakterii, pierwsze objawy choroby zaczynają się pojawiać. Objawy choroby i prognoza powrotu do zdrowia zależą w dużej mierze od postaci choroby.

Klasyfikowane są następujące rodzaje zarazy:

1. Płucny. Towarzyszy wzrost temperatury (do 40 stopni), którego nie można zestrzelić przez 13-17 dni. Z tą postacią choroby skóra w pobliżu nosa i ust stają się nadmiernie suche, oczy zwierzaka są bardzo wodniste, wyładowanie ropne pojawiają się na nich, dlatego zwierzę nieustannie zamyka oczy. Kilka dni po pierwszych objawach rozpoczyna się zapalenie nosa, w towarzystwie ropnego wydzielania z nosa. Z powodu problemów z oddychaniem pies zaczyna mocno powąchać i kaszleć. Po 10-12 dniach nerw, który staje się dominujący, dołącz do naruszeń katarhalnych.
2. Jelitowy. Wraz z nim PET ostro traci apetyt, objawy ostrego stanu zapalnego w przewodzie pokarmowym manifestują się. Z tą postacią choroby występuje naruszenie kału, śluzu i zakrzepów krwi w wydalkach zwierzęcia. Kolejnym oznaką tej formy choroby jest od psa, przychodzi nieprzyjemny zapach.
3. Nerwowy. W towarzystwie nieznacznej pobudliwości układu nerwowego i agresywności ze strony zwierzaka. Ta postać choroby charakteryzuje się takimi objawami: okresowymi konwulsjami, upośledzoną koordynacją ruchów, napadów padaczkowych, porażeniem kończyn i nerwu twarzy. Krótkoterminowe ulepszenia towarzyszą nawroty. Ta forma choroby jest uważana za jedną z najbardziej niebezpiecznych, ponieważ prowadzi do śmierci zwierzaka częściej niż inne.
4. Skóra. Jego pierwszym znakiem jest pojawienie się wysypki skórnej objawionej w postaci czerwonych plam. Mogą uderzyć nie tylko ciało zwierzęcia, ale także wewnętrzną część skorupek, nozdrzy, jamy ustnej. Stopniowo plamki są przekształcane w małe bąbelki z ropną zawartością w środku. Potem pękają bąbelki, a na ich miejscu pojawiają się krwawe skorupy.

To, ile trwa plaga, zależy od kształtu choroby i układu odpornościowego zwierzęcia. Czasami choroba zaczyna się wycofywać w ciągu tygodnia, w innych przypadkach objawy choroby są zachowane przez kilka miesięcy.

Ważny! Pet, po oświetleniu zarazy, zachowuje odporność na wirusa na całe życie.

Pierwsze oznaki i objawy

Choroba odczuwa się po pewnym czasie. Najczęściej okres inkubacji trwa od 3 dni do 3 tygodni w zależności od ogólnego stanu zdrowia i układu odpornościowego zwierzęcia.

Jednocześnie należy pamiętać, że w okresie ukrytym choroba jest już niebezpieczna dla innych zwierząt. To, jak plaga objawia się u psów w dużej mierze zależy od kształtu choroby. Najczęściej na początkowym etapie chorobie towarzyszą następujące objawy:

• Pies staje się ospały i nie jest zainteresowany tym, co się dzieje;
• Pet odmawia jego ulubionego jedzenia;
• Włosy zwierzęcia zanikają i splątają się, oczy puchną i rumienią się;
• Pies staje się podatny na jasne światło i próbuje ukryć się w ciemnym miejscu;
• Kilka dni po objawieniu pierwszych objawów u zwierzęcia zaczyna się od nosa, obfity przezroczysty wyładowanie;
• Na samym początku choroby odnotowano wzrost temperatury ciała do 40 stopni, po czym spada do normy;
• Stook zwierząt staje się płynny, wyładowanie nabywa żółty odcień, zanieczyszczenia śluzu i krwi są widoczne.

Należy pamiętać, że nasilenie znaków zarazy u psów zależy od zdrowia, wieku i układu odpornościowego zwierzęcia.

Czy zaszczepiony pies może dostać zarazę?

Niestety prawdopodobieństwo rozwoju tego wirusa jest obecne nawet u zaszczepionych zwierząt. Do tej pory lekarze nadal nie byli w stanie opracować leku gwarantującego 100% ochrony przed tą patologią. Zwłaszcza prawdopodobieństwo zakażenia wzrasta, jeśli właściciel nie postępuje zgodnie z zaleceniami dotyczącymi przygotowania przed szczepieniem. Największe ryzyko rozwoju zarazy występuje u szczeniąt, ponieważ ich ciało i układ odpornościowy nie zostały jeszcze wzmocnione.

Plaga jest stosunkowo niskim niebezpieczeństwem dla dorosłych psów, które od dawna są szczepienia. Jednak właściciele w każdym razie nie powinni zapominać o zapobieganiu chorobie i potrzebie ponownego szczepienia.

Jak traktować?

Kiedy przejawiają się pierwsze wątpliwe objawy, właściciel musi zabrać zwierzaka do weterynarza w celu kontroli. W większości przypadków, aby dokonać dokładnej diagnozy, potwierdzenia lub wykluczenia choroby, istnieje wystarczająco fizjologiczne badanie zwierzęcia, zdanie badania krwi i zbadanie składu rozładowania z nosa i oczu.

Aby określić kształt wirusa i wybór najbardziej odpowiedniego schematu leczenia, weterynarz może przepisać następujące badania laboratoryjne:

• połączony test immunosorbent;
• reakcja łańcuchowa polimerazy;
• próbka podatności;
• Test na obecność krwi antygenu zwierzęcego.

Każda z tych analiz jest bardzo dokładna ze skutecznością, dlatego w celu diagnozy, każdy z nich może zostać przeprowadzony.

Jak leczyć zarazę, lekarz decyduje, po ocenie ogólnego stanu zwierzęcia i uwzględnieniu postaci choroby. Zwierzęta cierpiące na chorobę Carre są zawsze przepisywane złożone terapię, w tym nie tylko leczenie lekami, ale także stosowanie innych metod. Na przykład chore zwierzęta często wykonują transfuzję krwi psa, która oświetlała tę chorobę lub wprowadziła specjalną surowicę.

Lek jest leczoną krwią psa, który rozwinął odporność na zarazę. Jest wprowadzany trzy razy, 1-2 razy dziennie. Najczęściej stosuje się leki takie jak Gyksan i Avirocan. Ale należy pamiętać, że ta metoda leczenia daje efekt tylko na początkowym etapie choroby. Jeśli właściciel przyniesie zwierzaka do kliniki, gdy choroba jest w stanie zaniedbanym, szanse na uzdrowienie będą minimalne.

Leczenie zarazy w domu jest najczęściej przeprowadzane przy użyciu specjalnych leków, które są wybierane z uwzględnieniem objawów manifestujących. Co zrobić, jakie leki użyć i w jakiej dawce lekarz powinien zdecydować, a tylko lekarz. Najczęściej stosuje się następujące leki:

• Mikodalm - lek eliminujący konwulsje u myszy;
• Proserin - minimalizuje nasilenie niedowładu, zapobiega rozwojowi powikłań na tle zmiany;
• Aminazin - pomaga normalizować pracę centralnego układu nerwowego;
• Novocaine - Zmniejsza bolesne objawy;
• Gentamycyna - Walki z patogennymi mikroorganizmami zapobiega ich rozmnażaniu;
• Rozwiązanie Dzwonnik - używane do walki z zatruciem;
• Immunofan - Stymuluj układ odpornościowy chorego zwierzęcia.

Aby zwiększyć prawdopodobieństwo powrotu do zdrowia, większość weterynarzy zaleca się przekazanie zwierząt domowych grupie B (jeśli to możliwe, lepiej jest zastrzyki).

Równolegle z terapią lekami, możesz uciekać się do pomocy środków ludowych. Następujące leki są uważane za najbardziej skuteczne:

1. Wywarowe oparte na rumianku, Motherwort i St. John`srze. Aktywuj aktywność układu odpornościowego i walcz z procesem zapalnym. Musisz pić zwierzaka z takimi wywarami codziennie, 2 razy dziennie.
2. Mieszanka wódki z miodem. Leczenie zarazy u psów z wódką jest szczególnie popularne i skuteczne. Aby przygotować lek, musisz wymieszać 100 ml wódki o wysokiej jakości z 20 g świeżej miodu Linden i surowego jajka kurczaka. Powstałe elementy muszą być mieszane, a mieszaninę psa wlewa się do ust z gumową gruszką.

Należy pamiętać, że takie metody dają wynik tylko w początkowych etapach choroby. Jeśli zwierzak od dawna jest chory, a jego układ odpornościowy jest bardzo osłabiony, taka terapia może jedynie pogorszyć sytuację.

Aby przyspieszyć proces odzyskiwania, należy również zapamiętać i przestrzegać następujących zaleceń:

• Chory pies powinien znajdować się w ciepłym i suchym pokoju (ściółka zwierzęcia musi być regularnie leczona z bakterii);
• Właściciel musi dezynfekować miski dla zwierząt kilka razy dziennie;
• Ponieważ z chorobą pies staje się podatny na jasne światło, lepiej jest zatrzymać go w zaciemnionym pokoju;
• Gdy na skórze znajdują się wrzody i ropne wyładowanie, dotknięte obszary należy leczyć dwa razy dziennie.

Większość weterynarzy zaleca również przeniesienie zwierzaka na specjalną płynną dietę. W tym okresie najlepiej jest karmić psa bulionami mięsnymi dodaniem płatków zbożowych i warzyw.

W notatce! Pierwszego dnia choroby nie zaleca się karmienia. Jedyną rzeczą, którą można dać jeden dzień, jest woda.

Środki zapobiegawcze

Aby pies nie dostał zarazy, zwierzak musi być szczepiony w odpowiednim czasie. Ta środek zapobiegawczy jest uważany za najbardziej skuteczny. Po raz pierwszy szczepienie odbywa się w wieku 3 miesięcy, wówczas musi być wykonywane każdego roku. Właściciel musi również monitorować układ odpornościowy zwierzęcia.

Im silniejsza odporność, tym większe szanse, że zwierzak odzysku. Aby wzmocnić odporność zwierzaka, właściciel musi zwrócić szczególną uwagę na dietę i karmić psa tylko wysoką jakością i odpowiednim pokarmem. Wprowadzenie kompleksów witaminowych jest również zalecane dwa razy w roku. Kolejny ważny warunek - podczas spacerów właścicielka musi podążać za psem i nie pozwolić jej komunikować się ze zwierzętami ulicznymi.

Wniosek

Plaga jest niebezpieczną chorobą, która często prowadzi do śmierci zwierząt. Jedynym sposobem na zminimalizowanie prawdopodobieństwa niepożądanych konsekwencji jest rozpoczęcie terapii w odpowiednim czasie. Właśnie dlatego, gdy pierwsze wątpliwe oznaki zwierzaka wydają się być pokazywane weterynarze.