Staphylococcus u psów: objawy i leczenie

Staphylococcus to mikroorganizm, który może powodować więcej niż jeden rodzaj choroby. Bakteria Staphylococcus w normalnym stanie jest obecna w ciele każdego psa i nie pokazuje się przez długi czas.

Katalizator staje się zmniejszeniem odporności, pierwotnej choroby lub silnego stresu.

Pod wpływem czynników niepożądanych Staphylococcus może powodować poważne choroby, które z niepoprawną diagnozą i brakiem prawidłowego leczenia mogą prowadzić do śmierci.

Powody

Staphylococci - grupa bakterii patogennych, która obejmuje tysiące podgatunków. Mikroorganizmy kokki są stale w ciele zwierząt, ale silny układ odpornościowy nie pozwala na rozwój infekcji. Szczyt rozprzestrzeniania się gronkowca spada latem, ponieważ podwyższona temperatura i wilgotność są korzystnym środowiskiem dla rozwoju bakterii patogennych.

Choroba jest przenoszona przez kontakt z jednego zwierzęcia na drugie, osoba może również zostać zarażona. Dzieci i osoby starsze są szczególnie dotknięte z powodu osłabionej odporności.

Każdy organizm ma swoje własne cechy układu odpornościowego, gdy kontaktuje się z chorą osobą, infekcja nie zawsze występuje. Jednak pod wpływem niektórych czynników ryzyko zakażenia zakażeniem gronkowym u psów znacznie wzrasta.

Przyczyny rozwoju Staphylococcus u psów:

• Uszkodzenie narządów wewnętrznych przez infekcje i choroby przewlekłe;
• Zmniejszona odporność;
• Niedobór w ciele witamin grupy A, E, B;
• Cukrzyca;
• Zatrucie toksyn;
• Zwiększony poziom węglowodanów w ciele;
• Choroby skóry - na przykład demodikoza, pchły i kleszcze;
• Reakcje alergiczne osłabiające odporność;
• Naruszenie pracy nadnerczy;
• Choroby tarczycy;
• Zatrucie ciała za pomocą robaków;
• Niezrównoważona dieta, brak niezbędnych minerałów i witamin;
• Urazy skóry;
• Predyspozycja niektórych ras psów (genetyczna).

Objawy i leczenie

Staphylococcus wpływa na skórę zwierzęcia. Po zakażeniu na powierzchni naskórka, ropnie i zapalenie pojawiają. Części skóry, dotknięte Staphylococcus - łyse lokalnie lub końcowo (w zaawansowanych etapach).

Pod warunkiem, że właściciel zwierzęcia zauważył pierwsze objawy w czasie, a weterynarz poprawnie zdiagnozowano, na tym etapie choroba jest leczona dość szybko i z dużym prawdopodobieństwem sukcesu.

Odmowa leczenia lub nieprawidłowo wybrana terapia może powodować poważne zaburzenia w ciele:

• Infekcje zwierząt - Istnieje nieprzyjemny zapach, rozładowanie. Zwierzę jest zaniepokojone. Dalszy rozwój choroby może prowadzić do tymczasowego paraliżu nerwu twarzy zwierzęcia.
• Outnels na skórze, spowodowane reakcjami alergicznymi.
• Pyoderma, Jako infekcja wtórna - pojawia się z czesania, w wyniku tego, którego infekcja jest wprowadzana.
• Piometry lub zapalenie endometrii, spowodowane procesami zapalnymi w błonach śluzowych.
• Zapalenie ucha - Podczas lokalizacji bakterii COCCI w uszach usznej.
• Katar, zapalenie spojówek.

Jeśli leczenie nie rozpocznie się na tym etapie, choroba powoduje najsilniejszą utratę wełny, aż będzie całkowicie łysina. Ze względu na ciągłe swędzenie pojawiają się grzebienia, pies jest zakłócony w psie. W wyniku wprowadzenia bakterii do głębszych warstw naskórka podczas czesania pojawiają.

Zakażenie gronkowca może znajdować się w następujących formach:

• Podstawowy - Gdy rozwój infekcji gronkowcowej prowadzi do innej choroby.
• Wtórny - Przeciwnie, gdy już istniejąca dolegliwość, z powodu osłabionej odporności, powoduje gronkowce.

Golden Staphylococcus u psów jest jednym z najniebezpieczniejszych rodzajów infekcji kokańskiej, która wymaga przedłużającego się leczenia. Objawy choroby mogą się różnić w zależności od zaniedbania choroby lub istniejących problemów zdrowotnych.

Oprócz ogólnych objawów, przewód pokarmowy wpływa, wymioty i biegunka. W rezultacie występuje odwodnienie ciała.

Młode psy są najczęściej zarażone złotym gronkowcem - ich odporność nie jest jeszcze odpowiednio zyskana.Im szybciej szukasz pomocy u lekarza, tym bardziej skuteczne będzie leczenie.

Diagnostyka Staphylococcus u psów:

• Badanie zwierzęcia;
• Rozmaz pętli i przyimek;
• Test alergożtu i test obecności chorób immunologicznych;
• Biopsja dotkniętego nabłonka;
• Wykluczenie lub potwierdzenie współistniejącej choroby.

Pobieranie próbek krwi do testów laboratoryjnych jest opcjonalne, ponieważ analiza nie będzie wykazywała obecności bakterii patogennych.

Leczenie choroby jest przeprowadzane wyłącznie przez weterynarza, ponieważ terapia jest złożona i w obecności innej choroby wymaga leczenia i choroby jednocześnie.

Po pierwsze, konieczne jest poprawa jakości życia psa, zmniejszając swędzenie - użyj specjalnych szamponów i sprayów z działaniem przeciwbakteryjnym. Oprócz oczyszczenia powierzchni skóry stosowane są roztwory i maści, które pomogą wysuszyć otwarte rany na ciele.

Oprócz leczenia powierzchniowego przepisywane są antybiotyki, przebieg witamin i minerałów, który utrzymuje terapię odpornościową. Leczenie antybiotykami może trwać od trzech tygodni do półtora miesiąca.

Obecnie metoda leczenia jest powszechna przy użyciu określonej immunoterapii, może być aktywna i w postaci pasywnej.

Aktywna immunoterapia oznacza wprowadzenie antygenów gronkowców, które pomagają „aktywować” odporność psa. Ale podczas immunoterapii, a także podczas stosowania antybiotyków i innych leków, w tym zewnętrznych, warto pamiętać - mikroorganizmy gronkowca szybko się przyzwyczajają do pewnej substancji czynnej. Dlatego po pewnym czasie produkt, a zatem aktywną substancję aktywną należy zmienić na inny lek lub analog zużyty.

Immunizacja pasywna ma największą skuteczność na początkowym etapie choroby, kiedy wszystkie objawy choroby nie wykraczały poza zewnętrzną warstwę skóry. Immunoterapia pasywna obejmuje stosowanie surumów antistaphylokokowych i immunoglobulin.

Bardzo skuteczne leczenie bakteriofagu gronkowca, który wpadając w zakażony organizm, działa na zasadę wirusa i niszczy komórki bakteryjne.

Środkiem utrzymania odporności zwierząt jest nieuzasadniona immunoterapia - wprowadzenie immunostymulantów.

W leczeniu zakażenia gronkowcem stosowanie antybiotyków jest obowiązkowe, ale należy pamiętać o oporności bakterii, leki muszą być miareczkowane (kontrolowane dodanie, mieszanie dowolnej substancji, która wzmacnia działanie antybiotyku). Dobry efekt można osiągnąć, stosując kilka rodzajów leków jednocześnie.

Środki zapobiegawcze

Aby pozbyć się ryzyka zakażenia zakażeniem gronkowym przez 100% możliwe tylko z regularnym szczepieniem zwierzęcia od tej choroby. W innych przypadkach nie ma gwarancji, ale z zastrzeżeniem pewnych zasad, nadal można zminimalizować ryzyko choroby.

Środki zapobiegawcze mają na celu zapobieganie ponownej infekcji lub pogorszeniu stanu zdrowia zwierzęcia. Istnieją pewne zasady, które należy przestrzegać, aby chronić psa przed nawrotem choroby:

• Żywność. Pies powinien jeść różnorodne nie dlatego, że jej stała dieta ją zirytowała, ale dlatego, że powinna otrzymać wiele różnych elementów śladowych, aminokwasów i witamin, które są obecne w różnych produktach. Ważne jest przestrzeganie równowagi wszystkich niezbędnych do normalnej i utrzymania odporności pierwiastków śladowych i witamin. Jeśli pies żywi się suchą jedzeniem, to po konsultacji z weterynarzem musisz podać kompleksy witaminowe na podstawie których najważniejsze elementy w diecie nie wystarczą dla zwierzaka.
• Jeśli to możliwe, musisz chronić zwierzę przed wszelkiego rodzaju stresem (Piesa, który boi się samotności, nie może być pozostawiony przez długi czas w domu) lub w jak największym stopniu zminimalizować swoje konsekwencje. Wszelkie stres dla psa oznacza zmniejszenie odporności, co może popchnąć do rozwoju infekcji.
• Pies potrzebuje częstych i długich spacerów. Nawet małe psy wewnętrzne muszą być na ulicy.
• Rany, które tworzą się na ciele zwierzaka, konieczne jest leczenie antyseptycznego. Nawet niewielkie zarysowania nie można pozostawić bez uwagi i dokładnego przetwarzania.
• Ostrożnie monitoruj stan wełny i skóry swojego ulubionego. Wszelkie choroby nakładają przede wszystkim nadruk na wyglądu zwierzęcia (nadmierne trzonki, brak połysku wełny, łupież). Im szybciej właściciel zauważa odchylenia od normalnego stanu zwierzaka, tym bardziej skuteczne i szybkie będzie leczenie.

Wniosek

Oczywiście Staphylococcus u psów jest bardzo poważną chorobą, wymagającą długotrwałej i złożonej terapii, ponadto bardziej zaraźliwy dla ludzi. Dlatego, aby się chronić i chronić czteropasmowanego przyjaciela przed rozwojem tak nieprzyjemnej i niebezpiecznej choroby, konieczne jest zachowanie jego odporności najpierw i obserwować środki zapobiegania.

Nie możemy zapominać o terminowym przetwarzaniu zwierzęcia z pasożytów, zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych. Konieczne jest zwrócenie uwagi na najmniejszą zmianę zachowania psa i stanu wełny i skóry wełny i skóry.

Jeśli jednak zwierzak zachorował, oprócz terminowego i odpowiedniego leczenia, konieczne jest wykluczenie kontaktu zarażonego zwierzęcia z dziećmi. Wyjaśnij dziecku, że piesowi nie można dotknąć, pogłaskać i bawić się nią, dopóki nie poprawi się.