Zielone glony: lista głównych typów i opisu


Zielone glony to obszerna grupa żywych mikroorganizmów, których tkanki praktycznie nie podlegają żadnemu różnicowaniu, dlatego nadal są przypisywane grupie niższych roślin, w tym, oprócz wyznaczonych gatunków, bakterii, porostów i grzybów.

Biologiczny wygląd chlorofity
Zielone glony są uważane za niższe organizmy w rzędzie z bakteriami i grzybami

Biologiczny wygląd chlorofity

Departament Chlorophyta zawiera ogromną listę zielonych glonów, która według wstępnych szacunków naukowców jest obliczana przez tysiące gatunków roślin (ich przybliżona liczba różni się w wyjątkowo szerokim zakresie od 13 do 20 tysięcy).

Dlatego niemożliwe jest określenie dokładnej liczby ich gatunków, a głównym powodem tej pozycji jest złożoność różnicowania tych organizmów roślinnych.

Przedstawiciele departamentu

Prawie wszystkie rodzaje Tallom można znaleźć wśród zielonych glonów. Przedstawiciele tego działu są nie tylko najprostszymi jednokomórkowymi i wielokomórkowymi glonami kolonialnymi typu planktonu, niezdolnymi do oporu przepływu mas wody, ale także jedno- i wielokomórkowych fitobentos, których charakterystyczna cecha polega na jego środowisku, morskim lub morskim lub Gleba rzeczna.

Struktura, cykle i cel
Nie wszyscy przedstawiciele klasy zielonych glonów mają zielony kolor

Jedynym wyjątkiem są pojedyncze i wielokomórkowe rośliny typu rozdzielczości ze złożoną strukturą konstrukcji i doskonałym Tallomem.

Niemniej jednak rozważany przez dział był oficjalnie uznany za najbardziej rozległe w całym świecie roślin zbiorników. Pomimo nazwy, daleko Nie wszyscy przedstawiciele mają warstwowy (ciało) zielonego odcienia. Na przykład taki przedstawiciel gatunku jako Trerentpolia ma komórki pigmentu pomarańczowego z powodu akumulacji karotenu i wszelkiego rodzaju pochodnych tej użytecznej substancji.

Założone rośliny znajdują się również wśród tych glonów, których główną różnicą nie jest dominujący pigment o innym kolorze, ale do siedliska. Jeśli na początku ich ścieżki życia można je przypisać Bentosowi, ponieważ gwintowane glony mają tendencję do przywiązania do gleby zbiornikowej, z czasem zaczynają bezpłatne pływanie, stając się algami planktonicznymi, tworzą.

Klasy zielonych glonów

Ze względu na złożoność identyfikacji Tallomas organizmów roślinnych, które są częścią działu zielonych glonów, a także ich imponującej ilości, naukowcy nadal nie byli w stanie stworzyć ich jednego rejestru lub szczegółowego klasyfikatora. Niemniej jednak obecnie podkreślają Pięć głównych klas zielonych glonów, które obejmują:

  • Ulvosa;
  • Bripteral;
  • chlorowane;
  • wymagania;
  • Kaza.
Zielone glony: lista głównych typów i opisu
Przedstawiciele klasy Ulvophyceae żyją głównie w wodzie morskiej

Klasa Ulvophyceae obejmuje co najmniej tysiąc gatunków roślin, które żyją głównie w środowisku morskim. Warto zauważyć, że ta klasa obejmuje nie tylko gwintowane i płytowe glony, ale także niektóre rodzaje porostów. Jeśli chodzi o przedstawicieli morskich, których absolutną większość, ich cechą jest obecność mikrocząstek wapna. Z kolei to Klasa jest podzielona na dwa rzędy wielkości:

  1. Ullotrix, najczęściej mieszka w zbiornikach wodnych ze słodką wodą, przyczepiając się do dowolnych przedmiotów i tworząc liczne kolonie w postaci karłowców. Z pewnością rośliny tego rzędu mają tendencję do rozmnażania się na dwa sposoby, z których pierwszy implikuje podział jednego wątku na kilka, podczas gdy drugi charakteryzuje się tworzeniem zoosporów w komórkach matczynych z ich dalszym uwalnianiem i dystrybucją.
  2. Ulvovs, które znajdują się na wszystkich morzach świata, preferując przede wszystkim słone stawy ciepłą wodą. Charakterystyczną cechą tych glonów z jasnozielonym thallum jest obecność nogi do przyczepności do gleby morskiej, a także różnorodne struktury (rośliny roślin mogą mieć zarówno rurowe, jak i w kształcie worku lub płyty).

Klasa Bripsidophycee Ma około pięćset gatunków organizmów roślinnych z talliemem bez szaleństwa. Wszystkie te glony odnoszą się do jednego zamówienia o tej samej nazwie Briopsis, dominującej w świeżych wodach. Z kolei kolejność ta jest podzielona na trzy podstawowe rodzina: briopsis, codium i kaulerpa, różniących się od siebie nie tylko strukturą, ale także środowiskiem.

Klasa glonów jednokomórkowych Chlorophycee Istnieje około 2500 gatunków, które należą do pojedynczego zamówienia wulk. Jednocześnie jest podzielony na dwa rodzaje: Chlamydomonads (co najmniej 500 gatunków) i Volovkis (około 2 tysięcy). Pierwszy klan, który jest również bezpłciowy, ma zdolność rozmnażania się przez dzielenie komórki. Jednocześnie Wolovkas, który jest słusznie uważany za najbardziej zorganizowanego przedstawiciela tej grupy, jest w stanie zorganizować ogromne kolonie, licząc tysiące żywych organizmów.

Zielone glony: lista głównych typów i opisu
Chlamydomonade należy do klasy zielonych glonów

Inne Klasa Trebouxiophyceae Składa się z 170 rodzajów organizmów jednokomórkowych, które mają głównie formę Coccid, które mogą żyć zarówno na ziemi, jak i na dnie świeżych jezior i rzek.

Klasa ta jest klasyfikowana według dwóch rzędów chlorolu i wymagań glonów, a jeśli pierwszym typem jest nieruchome kulki, dla których zbiorniki wodne są naturalnym siedliskiem, wówczas drugi jest częścią porostów znalezionych na kory drewna lub wiodącym wolnym stylu życia.

Nazwa tego ostatniego Klasa Prasinophyceae Jest tłumaczony ze starożytnego języka greckiego jako „zielony”, a tym razem mówimy również o organizmach jednokomórkowych z strukturą typu kokcidowego, wici lub palmalloidu. Klasa ta jest podzielona na dwa rzędy wielkości: piramimonadyka, które często wywołują kwitnienie świeżych i słonych wód, oraz mobilny chlorek i nieruchomo z śluzowymi nogami do przymocowania do stałych powierzchni. Glony ostatniego rzędu często mają ten sam czerwony pigment ze względu na obecność karotenu. Ponadto mogą pasożytować, całe swoje życie w ciele robaków morskich.

Struktura, cykle i cel

Pomimo ogromnej liczby rodzajów zielonych glonów, które zadziwiają ich różnorodność, naukowcy byli w stanie odróżnić kilka ogólnych cech tych żywych organizmów roślinnych.

Cechy struktury i cyklu życia

Kliny plastydów, które są częścią glonów, najczęściej mają kształt w kształcie filiżanki, a oprócz klasycznego zielonego obejmują one żółte (luteina) i pigmenty na czerwono-pomarańczowe grupy karoten.). Sam chloroplast ma specjalne wewnętrzne włączenie - pirenoid, który jest przenikany przez 2-6 ograniczonych membran przez przedziały, zwane tilacoidami.

Jednocześnie terony zielonych glonów mają podwójne błony, które są charakterystyczne dla czerwonych glonów i innych bardziej rozwiniętych organizmów roślinnych.

Zielone glony: lista głównych typów i opisu
Życie zielonych glonów zależy od środowiska ich siedliska

Komórki większości rozważanych gatunków grupy mają wakuole skurczowe, które mają na myśli jednocześnie organoidów z sokiem komórkowym w środkowej części. Możliwe jest również obecność piętna-An Organa wewnątrzkomórkowego z jaskrawoczerwonymi plamami, dzięki któremu ciało jest w stanie poruszać.

Ojciec Bry praktycznie identyczne w swojej strukturze często mają różne długości, pomimo faktu, że mogą być dwa lub więcej. Te izokoły nie mają bocznych włosów (mastigon), jednak nie oznacza to, że w wiciomierza glonów nie ma całkowicie włosów ani łusek.

Zielone glony: lista głównych typów i opisu
Czynnikiem zwiększonego wzrostu glonów jest wzrost temperatury siedliska

Cykl życia tych organizmów roślinnych zależy bezpośrednio od ich rodzaju i środowiska. W sumie naukowcy podkreślają Trzy główne cykle ich rozwoju:

  • Haplobionnat (redukcja zygotyczna), który charakteryzuje się wydaniem gamet w czasie komórki macierzystej i dalszym połączeniem z innym gametem przez rurkę. Następnie transformacja występuje w zygzak, w którym po okresie spoczynku 4 zoospory z późniejszym tworzeniem wielościennictwa w każdym z nich powstają.
  • Glul-Diplobionnate (redukcja argumentalna), w którym gamety wyłaniające się z komórki macierzystej łączą się w wodzie, tworząc nie dwa, jak w cyklu haplobiotycznym, ale cztery zygistyczne zygot, swobodnie szybujące w masach wodnych. Następny etap obejmuje przywiązanie zygoty do dowolnej stałej powierzchni i jej powłoki z gęstą warstwą, po czym powstawanie mowliwy występuje w długoterminowym spoczynku. Powtarzająca się aktywacja tych komórek dwupoziomowych z reguły staje się możliwa, gdy wystąpią korzystne warunki. W rezultacie z Coidoluum, od 4 do 16 zarodników, tworząc nowe wątki i wszystko się powtarza.
  • Dipional (redukcja gametetyczna), charakteryzująca się podziałem dużego jądra, który powstaje podczas rozstrzygania planosigotów i utworzeniem odrębnego Filamentarnego Talloma.

Najbardziej korzystnym czynnikiem rozwoju glonów jest wzrost temperatury, więc nie jest zaskakujące, że ich szybki wzrost można zaobserwować w ciepłych wodach, a kiedy sezony wiosenne i letnie.

Rola ludzkości i środowiska

Niezwykle trudno jest nie docenić wartości zielonych glonów w biosferze, ponieważ pochłanianie dwutlenku węgla, które są uwalniane przez zwierzęta i ludzi, dają tlen, bez którego życie na planecie staje się niemożliwe do ustalenia z definicji. Dzięki tej wyjątkowej funkcji rośliny są szeroko stosowane nie tylko na ziemi, ale także w lotach kosmicznych, a także na podwodnych naczyniach. Ponadto są one często używane jako rodzaj wskaźnika poziomu zanieczyszczenia wody, powietrza i innych najważniejszych ekosystemów.

Ogromna liczba wszelkiego rodzaju witamin, minerałów i mikroelementów, które są częścią tych organizmów roślinnych, pozwala aktywnie używać niektórych gatunków w gotowaniu (mieszkańcy krajów Azji Południowo -Wschodniej są szczególnie kochane przez ten komponent), a także w kosmetologii. Najskuteczniejsze maski, kremy, serum i glina do owijania, z reguły, koniecznie zawierają ekstrakty z tych niesamowitych roślin.

Ponadto wodorosty odgrywają ogromną rolę w farmakologii, ponieważ ich korzystne cechy i nieruchomości są aktywnie stosowane do produkcji różnych leków do użytku wewnętrznego i zewnętrznego.

Artykuły na ten temat
LiveInternet