Objawy, objawy i leczenie wapnia u kotów i psów

Zwierzęta są źródłem radości i pozytywnych emocji. Jednak ani jeden zwierzak, nawet przy najdoskonalszej opiece, nie jest bezpieczny przed infekcją niebezpieczną chorobą.

Dlatego dobry właściciel powinien wiedzieć o najczęstszych zakaźnych dolegliwościach, które mogą zaimponować jego zwierzakowi. Porozmawiamy o jednym z nich w tym artykule.

Czym jest ta choroba?

Wapno u kotów jest chorobą wirusową charakteryzującą się zakażeniem u pacjenta z górnych dróg oddechowych, a także jamy ustnej.Ten wirus jest bardzo niebezpieczny dla wszystkich kotów, jako dom i egzotyczny.

Choroba jest spowodowana wirusem kotów kaliciwirusowych, który ma dużą liczbę podgatunków. Wiele środków dezynfekujących nie ma żadnego wpływu na wirusa. Jest to opłacalne do siedmiu dni w środowisku zewnętrznym.

Wapnia u psów jest niezwykle rzadkim zjawiskiem. Przez długi czas uważano, że wcale nie podlegali tej dolegliwości. Ale według lekarzy weterynarii nadal występują pojedyncze przypadki.

Infekcja

Wirus jest w stanie uderzyć, niezależnie od kategorii wiekowej, ale zwierzęta są najczęściej chore:

• Do roku (ze względu na ich wiek mają słabą odporność);
• zawarte przez grupy (w szkółkach, schroniskach, hotelach);
• mając osłabioną odporność.

Główne sposoby zakażenia zakażeniem wadlity u kotów to:

• Samolotowy.

Uwaga! 1 metr jest wystarczający między pacjentem a zdrową osobą, aby wirus jest przenoszony przez kropelki w powietrzu;

• Podczas dziania.
• Wewnątrzmacika (od matki do płodu).
• Z mlekiem (od chorych matki po nowonarodzone kocięta).
• Alimenty (przez wodę i jedzenie, z którymi chore zwierzę było w kontakcie).

Zakażenie chorobą wirusową może wystąpić bez bezpośredniego kontaktu z zainfekowaną osobą. Na przykład na przykład wystarczy, aby Twój zwierzak był na trawie, na której ślina i (lub) inne wydzieliny chorego zwierzęcia wcześniej upadły. Ludzie mogą przynieść wirusa do domu na buty i ubrania.

Wapnia u psów ma kontakt z kotami lub z nimi życie.

okres wylęgania

Okres inkubacji infekcji wapnia trwa średnio od jednego do trzech dni, w przewlekłej formie wydłużają się do 19 dni.

Objawy i leczenie

Objawy zakażenia wapnia u kotów są następujące:

• odmowa jedzenia, ogólny letarg;
• wzrost temperatury;
• Zwiększone ślinienie;
• przezroczyste lub ropne wyładowanie od oczu i nosa;
• rany i wrzody w jamie ustnej lub nosie;
• zapalenie, obrzęk dziąseł;
• biegunka, którą można następnie zastąpić zaparciami;
• wymioty (charakterystyczne dla rozpoczęcia choroby);
• uszkodzenie dróg oddechowych z krótkowzrocznością, suchym kaszlem, kichaniem, ochrypcem w klatce piersiowej, obrzęku płuc.
• bolesna kulawizna;
• Ostre zapalenie stawów;
• Ataki napadów (występują, gdy infekcja wchodzi do mózgu, chód staje się niepewny, zwierzak może wykazywać agresję).

Ważny! Z tą chorobą można zaobserwować tylko wrzody w jamie ustnej przy braku innych charakterystycznych cech, a jej przewlekła forma bardzo często przebiega ogólnie bezobjawowa lub z nieistotnym wypisem z nosa, apatią i spadkiem apetytu.

Leczenie zakażonej osoby powinno rozpocząć się od określania dokładnej diagnozy, ponieważ istnieje wiele chorób z objawami podobnymi do infekcji wapnia. Początkowo diagnoza jest przeprowadzana przez identyfikację głównych objawów choroby u chorych, a na koniec - po przeprowadzeniu badań krwi i wydzielania z oczu, jamy ustnej, nosa.

Z wyjątkiem ciężkich przypadków, na przykład, gdy ciało chorego zwierzaka jest bardzo odwodnione lub ma konwulsje, leczenie kalcyozy u kotów można przeprowadzić w domu.

Jednocześnie powinieneś wiedzieć, że uniwersalne leczenie wapnia nie istnieje u kotów. Jest określany indywidualnie i zależy od wielu czynników, wśród których nasilenie przebiegu choroby, jej kształtu i stanu fizycznego chorych.

Leczenie zainfekowanej osoby powinno być kompleksowe, to znaczy uwzględnienie zastosowania:

• Antybiotyki szerokiego spektrum (Amoxiclav, ceftriakson, flameoksyna);
• środki przeciwbólowe, leki przeciwzapalne, przeciwwirusowe, antypiryczne;
• leki immunostymulacyjne;
• roztwory unikania odwodnienia (glukoza, roztwór Ringera).
• Witaminy.

Uwaga! Pomimo szybkiej poprawy w stanie zwierzaka, ważne jest, aby wprowadzić jego leczenie z bezwzględnym odzyskiem, w przeciwnym razie choroba wpłynie do przewlekłej postaci lub rozpocznie się nawrót, co w większości przypadków jest spompowane śmiertelne.

Opieka nad zwierzętami podczas choroby

Zakażenie wapnia, prowadzi do silnego zubożenia zwierzaka, więc jego odżywianie podczas choroby należy zwrócić uwagę. Pasza powinna być miękka, aby nie podrażniać ran w ustach i łatwo się wchłania.

Konieczne jest również regularne czyszczenie oczu, nos z wydzieliny, a używane leki nie powinny zawierać hormonów. Lepiej jest, aby zawierają antybiotyki, aby zapobiec wtórnej infekcji infekcji bakteryjnej odzyskiwania.

Wnęka doustna powinna być odkażona specjalnymi roztworami antyseptycznymi, a rany są leczone.

Czy w kalioza jest niebezpieczna dla ludzi?

Zakażenie kaliciwirusowe jest okropne tylko dla kotów i nie jest przekazywane osobie. Dlatego ludzie nie mogą bać się dbać o swoje chore ulubieniec.

Środki zapobiegawcze

Zapobieganie tej dolegliwości jest bardzo ważne, ponieważ około 30% zakażonych umiera z niej.

Najlepszym sposobem na zmniejszenie ryzyka infekcji do minimalnego poziomu jest szczepienie. Po raz pierwszy powinien zostać przeprowadzony w wieku dwóch miesięcy, ponieważ prawdopodobieństwo uzyskania kaliozy w kociętkach, jak już zauważono, jest bardzo duże, jest bardzo duże. Następnie co roku musisz dokonać ponownego działania. Szczepionka nie zapewnia pełnej ochrony przed zakażeniem wirusem z powodu wszelkiego rodzaju szczepów, które nieustannie zmutują. Ale w przypadku infekcji choroba u szczepień osoby przejdzie w łagodnej formie z najmniejszymi konsekwencjami dla organizmu.

Powinieneś także chronić komunikację swojego zwierzaka z braćmi: bezdomny, kosmita, choć domowa, chora i na pierwszy rzut oka zdrowa. Nawet jeśli zwierzę wygląda zdrowo na zewnątrz, może być nosicielem wirusa, stanowić zagrożenie infekcją dla twojego ulubionego.

1. Odzież wierzchnia, buty najlepiej przechowywać w zamkniętej szafie, dzięki.
2. Umyj ostrożnie dbaj o swojego miaufowego przyjaciela, zwłaszcza jeśli inne zwierzę może się z nim skontaktować.
3. Konieczne jest wzmocnienie układu odpornościowego zwierzaka, a w tym celu jego jedzenie powinno być bogate w witaminy i minerały.

Wniosek

Mamy nadzieję, że informacje o zakażeniu kaliciwirusowym opisane powyżej pomogą ci zapobiec zakażeniu taką chorobą twojego zwierzaka, a jeśli tak się stanie, to szybko podejmij środki, aby go wyleczyć.