Opis pieczęci baikal z czerwonej książki
Zadowolony
W naturalnym środowisku inteligentny, niezdarny ssak można zobaczyć tylko w obszarze wodnym jeziora Bajkal. W wyglądzie i zachowaniu endemika Bajkal jest podobna do pozostałych dwóch przedstawicieli rodzaju - pieczęci Ringleled i Caspian.
Pochodzenie gatunku
Jak i dlaczego pieczęć Bajkal dostała się do głębokiego -SEA Fresh Lake, pozostaje tajemnicą. Istnieją dwie hipotezy. Według jednego z nich zakłada się, że ssak wraz z Bajkal Omul przeniknął do zbiornika podczas epoki lodowcowej z oceanu arktycznego przez Yenisei i Angara, uciekając.
Zgodnie z innym założeniem, paskudni ludzie najpierw mieszkali w europejskich rzekach i jeziorach, a następnie rozszerzyli granice tego obszaru, osiedlając się w Oceanie Arktycznym, Morze Kaspijskie, Bajkal.
Tylko jeden. Andemiczny Bajkal ma wspólnego przodka z pieczęcią pierścieniową. Gatunki te utworzyły oddzielne gałęzie znacznie później niż pieczęć kaspijskiego.
Pierwsza wzmianka o pieczęci datowanej na początek XVII wieku jest zapisywana w raportach odkrywców. Naukowy opis gatunku podczas drugiej wyprawy Kamchatki Bering został wykonany przez głowę oddziału i. Gmelin, który studiował otoczenie jeziora, jego mieszkańcy.
Opis ssaka
Pieczęć baikal (pusa sibirica), która tworzyła osobny wygląd i nie ma odmian, należy do oddziału paskudnych, rodziny prawdziwych pieczęci, rodzaju Nerus.
Ssak osiąga 1,5 m długości, waży do 130 kg. Średnia waga wynosi 60–80 kg, a minimalna wartość dotyczy kobiet, maksimum mężczyzn. Oczekiwana długość życia –50–55 lat. Słuchanie Lasto, widzenie, zapach są dobrze rozwinięte na straganach.
Pieczęć Bajkal porusza się powoli na ziemi i lodzie, niezdarnie przestawiając płetwy lub w niebezpieczeństwie. Jej elementem jest woda. Utrzymuj stabilną temperaturę ciała na poziomie 36–37 ° C, nadrabia brak pokarmu i pływalność do zachowania pomaga grubej warstwie tłuszczu podskórnego (10-15 cm).
Jak to wygląda
Endemiczny wygląda jak prawdziwa marynarka wojenna -opływowe korpus wrzeciona, prawie niewidzialna szyja i płetwy z membranami. Wielkie oczy z trzecim migającym wiekiem podczas długiego pobytu na zewnątrz wody są wodniste.
Osiem wąsów znajduje się nad górną wargą, kolejne siedem vibrissa w górnym wieku tworzy „brew”. Potężne pazury na przednich palcach są potrzebne do zrobienia chrypodzików w lodzie, aby móc oddychać podczas zimowania.
Gruba skóra, w tym płetwy, obejmuje grube futra z dwóch centymetrów. Nozdrza, kayma oka, krawędzie otworów słuchowych pozostają nagie. Zewnętrzne krawędzie nozdrzy tworzą fałdy skóry, które są zamknięte w wodzie, podobnie jak fragmenty słuchowe. Kolor futra jest zwykłym szaro-brązowym, odlewanym srebrnym. Nie obserwowane nawet u młodych młodych.
Charakter i styl życia
Bajkal endemiczny, który nazywa się symbolem Bajkalu, ciekawy i ostrożny. Zwierzę może obserwować przez długi czas łodzie, łodzie motoryczne stojące na rajdach, ale przy pierwszym niebezpieczeństwie szybko znika z pola widzenia.
Śpi ssaki w wodzie, gdy jest wystarczająca ilość tlenu. Lokalne sznurki mówią, że podczas snu można pływać do endemicznego zamknięcia i dotknąć ciała. Sen jest tak silny, że nie reaguje na fizyczny kontakt z osobą.
Dostosowanie do siedlisk wyraża się w zachowaniu - struktury legowisk, gniazd, sposób wydobycia. Po polowaniu na karza i połknięte mężulek, rozwija prędkość do 10 km/h, zanurzając się w wodę do 20 m. To wystarczy, aby nie pozostać głodnym.
Zimowe miejsca - markizy utworzone przez stosy lodowych flousów lub prawników gardłowych obszarów pod śniegiem. W cienkim lodzie uszczelnienie z przednimi płetwami z pazurami tworzą co najmniej dziesięć pokarmów, które uderzają od siebie w odległości dziesiątek metrów.
Od końca lutego w tych samych schroniskach kobiety rodzą podstęp, które udaje się dorosnąć przed topieniem lodu i polskiego.
U niedojrzałych osób migracja na północ i masowe wyjście na lód zaczynają zmieniać stary „futra” na nowy.
Latem paskunki różnych grup wiekowych uwielbiają położyć się na kamieniach przybrzeżnych. Odpoczywają, intensywnie odczuwają tłuszcz po głodnej zimie, trwający okres.
Co je
Omul stanowi nie więcej niż dwa procent dziennej ilości żywności.
Podstawą diety jest:
- Golomyanka jest duża i niewielka;
- Odmiany gobień -szerokość piasku, żółto, żółto;
- skorupiaki.
Czasami pieczęć Bajkal udaje się cieszyć łososiem. Ssaki i martwe ryby, żywią się martwymi mewami. Potwierdza to pióra i robaki znalezione w przewodzie pokarmowym podczas autopsji. W ciągu dnia nawigacja je 4 kg, przez rok - około tony.
Naukowcy odkryli, że po południu endemiczne żołądki są puste. Stąd doszli do wniosku, że jedzą w nocy, wcześnie rano.
Gdzie to mieszka
W południowej części Bajkalu ssaki są rzadkie. Mieszkają masowo w centrum i na północy. Ulubione miejsca tekstów - zaciszne zatoki z dużymi głazami do relaksu.
Największy sprzęt leży w chronionym obszarze na uszach wysp z nietkniętą naturą niesamowitego piękna. Latem Pieczęnie Bajkal mieszkają na północ od Wysp Olkhon w pobliżu Cape Hoba, skaliste opuszczone brzegi wyspy Zamoga.
Jesienią zwierzęta przenoszą się do płytkiej wody Zatoki Chivyrkui, zimą zajmują cały obszar wody.
Reprodukcja
Reprodukcja jest zaangażowana w seksualne kobiety trzeciego lub czwartego roku życia, mężczyźni dwa lata starsze. Rozrodcze straganów pozostaje do 40 lat.
Od końca stycznia do wczesnego marca zwierzęta koleży. W następnym roku, po 11 miesiącach, rzadziej dwa młode pokryte śnieżnym futrem maskującym, rodzi się w lampach lodowych.
Po pierwszym trzcinie Belki staje się szary, po drugim zdobyciu koloru zbliżonego do rodzicielskiego. Szybko przybierają na wadze z powodu mleka matki 60 procent zawartości tłuszczu.
Przed niezależnym karmieniem, aby przyzwyczaić szczeniaki do zmiany diety, matka przyciąga ryby do legowiska. Młode pieczęcie zaczynają zanurzać się w wodzie, aby szukać jedzenia latem 2-3 miesięcy po pierwszym zleceniu.
Przez 2 miesiące masa młodych wzrasta o 6 razy, podczas gdy samica traci do 20% złoża tłuszczu.
Naturalni wrogowie
Największym drapieżnikiem w jeziorze Bajkal jest sama pieczęć. Zdarza się, że nawigacja dla dorosłych jest atakowana przez brązowego niedźwiedzia, ale wiewiórki częściej umierają.
Pomimo oddalności skrzyżowania, podczas nieobecności kobiety, młodzi ludzie z zębów, sables umierają. Orły białe również polują na młode, jeśli baldachim zostanie zniszczony z wyprzedzeniem. Głównym wrogiem jest osoba.
Pieczęć baikal w czerwonej książce
Ssak jest wymieniony na czerwonej liście Międzynarodowej Związku Ochrony Natury i Zasobów Naturalnych, jako gatunek, potrzebujący szczególnej uwagi w warunkach naturalnego siedliska. Endemic nie wszedł jeszcze do sekcji bezpieczeństwa prawnego Czerwonej Księgi.
Główne przyczyny zniknięcia
Pomimo zakazu polowania, kłusownictwo wciąż kwitnie. Niszcz dorosłe zwierzęta i młode, te ostatnie częściej. W okresie jesiennym, kiedy huby i byki stają się wystarczające, zwierzęta dostają Omuli, szary z sieci rybackich. W narzędzi łowienia są zdezorientowani i umierają.
Naukowcy zauważyli okresy masowej śmierci endemiki Bajkal. Zwłaszcza tragiczny stał się 1987-1988, kiedy 15 tysięcy ssaków zmarło na Chumkę. W 2017 roku. 140 martwych ciał odkryto na południowym wybrzeżu jeziora. Przyczyna śmierci nigdy nie została ustalona. Rok później znalazł 13 pieczęci, które zmarły na zapalenie parwowirusa.
Obecna sytuacja z populacją
Ile ssaków żyje w jeziorze Bajkal, nie można dokładnie obliczyć. Według różnych szacunków naukowców stosujących metodologię 60 lat temu liczba fok w obszarze wody Bajkal wynosi od 80 do 100 tysięcy osób.
Monitoruj populację z samolotu, tworząc budynki powietrzne tras lub oblicz lampy w niektórych miejscach. Uzyskane dane są ponownie obliczone, biorąc pod uwagę cały obszar obszaru wody.
Są wymagane środki ochrony
Aby zapobiec zmniejszeniu populacji pieczęci Bajkal w 2018 r. Ministerstwo Rolnictwa Federacji Rosyjskiej porzuciło pomysł, aby zezwolić na wznowić polowanie. Zakaz połowów został zachowany od 2007 roku. Badanie zwierząt jest dozwolone tylko przez naukowe instytuty badawcze.
W Buryatii i regionie Irkutsk w 2018 r. Został ogłoszony rokiem pieczęci Bajkal. W szkołach odbywały się lekcje poznawcze, przeprowadzono prace edukacyjne.
Od 2019 roku. zainicjował program badań przedstawicieli pieczęci. Każdego roku naukowcy przyjmują próbki od zwierząt, testy, w których poziom stresu, obecność wirusów, stan narządów rozrodczych. Sygnały radiowe są corocznie przymocowane do futra w celu monitorowania miejsc migracji, aby zmniejszyć dostęp ludzi do najczęściej odwiedzanych łóżek.
Znaczenie dla ludzi
Przed zakazem połowów przemysłowych z powodu białego futra 3-4-miesięczne osoby były masowo eksterminowane. Nerpa jest przedmiotem turystyki ekologicznej, poręczyciela stabilności i czystości największego magazynowania rezerw słodkiej wody. Podziwiaj te zwierzęta, oceń ich umysł, a zaradność jest oferowana przez dwa Nerpentarias.
Pierwszy powstał w 1998 roku. W wiosce Listvyanka druga została założona sześć lat później w Irkutsk. Menedżer projektu e. Baranov jest pewien, że pieczęć Bajkal w intelekcie nie jest gorsza od delfinów, podczas demonstracji pokazuje pomysłowość i kunszt.
Aby obserwować zwierzęta w środowisku naturalnym, będziesz musiał wybrać się na wycieczkę. W ramach grupy wycieczkowej lub samodzielnie na łodzi, odwiedź chronioną strefę jeziora Baikal na uszach wysp, wybrzeże Aiai lub wyspę Olkhon, gdzie znajdują się ulubione dranie z piddle.
Do tej pory, według sondaży socjologicznych, pieczęć baikal jest jednym z dziesięciu dzikich zwierząt, które turyści chcą zobaczyć.
Ciekawe fakty o zwierzęciu
Tylko niesamowite fakty o endemice Bajkal:
- Jest uważany za żywą relikt końca okresu trzeciorzędowego;
- Widząc niebezpieczeństwo, rozwija się prędkość do 25 km/h;
- Pozostaje pod wodą do 25 minut, nurkuje do głębokości do dwóch setki metrów;
- Nie można nadążyć za szybkim Sigas, Omiuli, Grayling;
- Uszy zastępują niepozorne fragmenty słuchowe;
- W młodości ciemne oczy w przeciwieństwie do białego futra wydają się ogromne;
- Obraz zwierzęcia jest używany na emblematach;
- W niesprzyjających warunkach zarodek w kobiety przechodzi do stanu animacji do następnego okresu małżeństwa, co prowadzi do narodzin bliźniaków.
O pomysłowości pieczęci Bajkal, lokalni mieszkańcy tworzą legendy. Uważa się, że ssak ma doskonałą pamięć, nie zapomina o dobrych i negatywnych wydarzeniach, które się temu przydarzyły.
Odrobina wody z ruchów Merry od dawna jest przestraszona pieczęcią. Niektóre z najbardziej inteligentnych zwierząt, aby zwolnić lepsze miejsce na łóżku, naśladować te dźwięki, obejmując płetwy na wodzie, przerażając sąsiadów.
Endemiczny baikal jest ważnym elementem fauny głębokiego jeziora. Zasilanie ryb, które konkurują o żywność z komercyjnymi skałami, paskudne przyczyniają się do reprodukcji tego ostatniego.
Innym ważnym czynnikiem, który poprawia ekologię jeziora Bajkal, jest utrzymanie równowagi biotopu z powodu jedzenia przez nerwy Golomyanki. Ta ryba ma podstawę diety to wiosła episher.
