Opis szarej pieczęci z czerwonej książki

Skarsting, niekompletne informacje o ssakach stref przybrzeżnych pod koniec lat 90. ubiegłego wieku zostały wypełnione przez rosyjskich naukowców. Badali biologię szarej pieczęci czerwonej. Wyniki badań ujawniły populację, miejsce w ekosystemach, czynniki wpływające na reprodukcję.

Opis ssaka

Szara pieczęć drużyny niegrzecznej rodziny pieczęci nazywa. Biolodzy zidentyfikowali dwie odmiany ssaków - atlantycki i bałtycki. Oba podgatunki mieszkają w Rosji.

Duże zwierzęta o długości do trzech metrów ważą od 130 do 300 kg. W mniejszych rozmiarach (do 2 m) i ciężaru odróżniają kobiety od mężczyzn. Warstwa tłuszczowa, gruczoły łojowe w Teevyaks bardziej niż inne gadżety. Ciało jest pokryte niegrzecznym twardym futrem bez oburzenia.

Te funkcje są odpowiedzią na pytanie, dlaczego zwierzę nie zamarznie w zimnej wodzie. Usprawnienie kształtów, gruba izolacyjna warstwa tłuszczu i futra utrzymuje normalną temperaturę ciała (38 ° C), pomaga szybko poruszać się w poszukiwaniu żywności.

Lasto -Letged to dobrze rozwinięty zapach, wizja, słuch. Badania naukowe udowodniły, że szare pieczęcie, podobnie jak inne powiązane gatunki, stosują hydroecholokokację. W środowisku naturalnym średnia długość życia teevaks przybrzeżnych wynosi 30 lat, zwierzęta żyją do 40 lat w ogrodach zoologicznych.

Biolodzy zarejestrowali dostawę pojedynczych, sparowanych i szeregowych sygnałów w postaci kliknięć z częstotliwością 6-15 kHz.

Jak to wygląda

Przedstawiciel typu prawdziwych pieczęci wygląda jak typowy paskudny. Ciało - usprawnione, w kształcie wrzeciona, krótka szyja jest nieaktywna. W Tevyak przednie płetwy kończą się długimi zakrzywionymi pazurami, które są potrzebne do wyjścia z wody z wody. Tylne kończyny są wydłużone, a nie zginają się w pięcie, co nie pozwala zwierzęciu chodzić po lądzie.

Górna część ciała jest pomalowana różnymi tonami szarości, żołądek jest biały. Monotonia kolorowych rozcieńczonych plam o różnych rozmiarach, konfiguracje. Charakterystyczne cechy - wydłużony lufę, profil prosty bez ugięcia, duże nozdrza na czubku nosa.

Charakter i styl życia

Długie pieczęcie serdeczne - Zwierzęta siedzące, migrują tylko do miejsc rozmnażania na odległości. Po południu polować na morze jeden po drugim, spoczywają na lądzie w grupach. Do nogawki wybierają skaliste wyspy z delikatnymi brzegami, piaszczystymi plażami lub lodowymi floom.

Na tych samych terytoriach zwierzęta czekają na linie. Ich włosy nie tylko się zmieniają, ale także schodzą warstwę skąpej warstwy skóry. Aktywni, paskudni ludzie po południu, zajęcia są zmniejszane wieczorem i podczas opłat.

W okresie propagacji powstają pary lub harema. Porozumcie się ze sobą. Często można usłyszeć ryk mężczyzn, którzy nie podzielili kobiety lub terytorium.

Co je

Główną częścią diety pieczęci humbony jest:

• morszczuk;
• śledź;
• łosoś;
• Salak;
• kośba;
• trądzik;
• dorsz;
• Navaga;
• flądra;
• byki.

Żywią się paskudnymi i ośmiornicami, kalmarami, krewetkami. Czasami atakują delfiny. Wewnętrzny aparat słuchowy, echolokacja, doskonała widzenie pomaga polować. Zwierzę widzi nawet w nieprzezroczystym środowisku.

Nos jest w stanie rozróżnić skład chemiczny wody, a wibransy wychwytują najmniejsze wibracje od ruchu szamotów ryb. Szara pieczęć nie jest w stanie żuć pokarmu, małe ryby połykają całe, duże łzy na kawałki.

Aby utrzymać istotną warstwę tłuszczu, Tevyaks jedzą co najmniej 5 kg jedzenia dziennie.

Gdzie to mieszka

Uszczelki humbakowane osiedlone w trzech sekcjach usunięte od siebie. Pierwszym z nich jest wybrzeże Bałtyku i jego zatok, drugi to północno -zachodni Atlantyk, w tym część szelfu Stanów Zjednoczonych, Nowa Szkocja, Grenlandia.

Populacja Tevyakova na północno -wschodniej części Atlantyku jest szczególnie liczna, której woda została umyta przez wyspy brytyjskie, Półwysep Skandynawiczny, Nowa Fundlandia i Wyspy Falkland. Są niegrzeczne i Bay Bay.

W Rosji obszarem Lastogikhi to wybrzeże Murmańsku, ziemie Franza Josepha, wody białych, kara. Bałtyckie podgatunki mieszkają w fińsku, Kaliningrad i curonian Bays of the Baltic.

Reprodukcja

Reprodukcja ssaków jest rozciągnięta w czasie, nie ma pewnego czasu. Przedstawiciele podgatunków bałtyckich, Atlantyk - jesienią lub zimą, rozmnażają się pierwszego i w marcu. W okresie ślubu długie teevaks tworzą pary lub grupy, w których jeden mężczyzna zbiera do 20 kobiet.

Jeśli sąsiad wkracza na czyjeś terytorium, odbywają się walki. Kobiety rodzą po 11 miesiącach miernika bielizny pokrytych białą wełną. Po 2-3 tygodniach pieczęcie znów są gotowe do krycia.

Ponieważ nie można polować z pierwszych dni pieczęci, musi leżeć sam na brzegu lub lodzie, podczas gdy jego matka dostaje jedzenie dla siebie. Laktacja u kobiety trwa miesiąc. Ten czas nie wystarcza, aby Cub stał się niezależny. Kobiety są gotowe do reprodukcji od trzech lat, mężczyźni stają się dojrzewają seksualnie o sześć lat.

Do pierwszego polowania z dwóch tygodni do trzech miesięcy, młody Teevyak musi głodować, wydatkując nagromadzone zapasy tłuszczu.

Naturalni wrogowie

Duże gatunki rekinów, wieloryby zabójcze polują na szarą pieczęć. Jedynym sposobem na ucieczkę od szybkich drapieżników jest wyskoczenie na brzeg przed decydującym rzutem.

Biolodzy uważają również białego niedźwiedzia dla wrogów, którzy nie będą miały nic przeciwko czerpaniu cieszenia się mięsa zwierząt dobrze karmionych. Pomimo pozornej niezdarności, Tevyakov rzadko zyskuje z powodu ciągłej czujności.

Szara pieczęć w czerwonej książce

Bałtyckie podgatunki szarej pieczęci są wymienione w czerwonej książce regionu Leningrad o statusie - znikające podgatunki. Podgatunki Atlantyckie w czerwonej księdze regionu Murmańsku przypisane są status rzadkich zwierząt, które są zbliżone do zagrożonych.

Główne przyczyny zniknięcia

Czynniki wpływające na zmniejszenie populacji:

1. Zanieczyszczenie wody metali ciężki, pestycydy prowadzące do niepłodności;
2. kłusownictwo;
3. wirusy;
4. nieautoryzowana wizyta w miejscach reprodukcyjnych.

Przez wieki ludność miejscowa masowo eksterminowała szare pieczęcie. Mięso było używane do jedzenia, skórki do szycia ubrań i mieszka w oświetlonych mieszkaniami. Uważano, że zwierzęta zakłócają połowy, podczas gdy naukowcy nie udowodnili, że rola pieczęci jest nieznaczna w regulacji liczby ryb. Od 1970 roku w Rosji polowanie na paskudne jest zabronione.

Obecna sytuacja z populacją

Podczas studiowania Teevakova rosyjscy biolodzy doszli do wniosku, że ich liczba jest przywrócona i zbliżyła się do 5,5 tysięcy. Tylko w koloniach na wybrzeżu Murmańsku jest 4 tysiące osób w regionie Leningrad - 700. Całkowita populacja wynosi 120–170 tysięcy (Bałtyka - 8 tysięcy.). Większość zwierząt żyje na wybrzeżu Anglii, 40 tysięcy na południu Bałtycznych.

Są wymagane środki ochrony

W Kaliningradzie środki ochronne ograniczają się do pracy wyjaśniającej z populacją. Obywatele wyjaśniono, że karmienie i zderzenie zwierząt z brzegu na morze jest niedopuszczalne. Jeśli Tevyak zostanie ranny, powinieneś skontaktować się z agencją w sprawie ochrony, korzystania z lasów. Pracownicy pomogą.

W regionie Leningrad prowadzona jest walka z kłusowcami, rezerwaty są strzeżone. Utworzono fundusz ochrony ssaków morskich, otwarty jest środek tej samej nazwy. Organizacje są rehabilitowane przez stragany w trudnej sytuacji. Silniejsze zwierzęta są uwalniane w naturalne siedlisko.

Opracowano zalecenia dotyczące ograniczenia połowów w celu zmniejszenia negatywnego wpływu na zwierzęta morskie Zatoki Finlandii. Od 1968 r. Istnieje trójstronna porozumienie między Estonią, Finlandią i Rosją w sprawie ochrony środowiska morskiego Zatoki Finlandii.

Kilkadziesiąt lat później grupa robocza w sprawach zanieczyszczenia ekosystemów morskich trwa.

Ciekawe fakty o zwierzęciu

• Lastogeniczny nadaje się do szkolenia, jest w stanie rozpoznać podejrzane przedmioty, podążać za łodzią, zakładać sprzęt;
• Wiedzą, jak płakać, bez długotrwałych gruczołów;
• Nie pij wody;
• Wiek zależy od liczby pierścieni opartych na kłach;
• Utrzymaj pół godziny pod wodą na głębokości 900 m;

• W poszukiwaniu jedzenia pokonują odległość do 50 km;
• Kolonie nie potrzebują Watchmen, ponieważ marzenie Tevyakova jest bardzo wrażliwe;
• Codzienna ilość żywności wynosi 5% wagi zwierzęcia;
• Zawartość tłuszczu w mleku karmiących samic osiąga 50%;
• Aby zaoszczędzić rezerwy tlenu po zanurzeniu w wodzie, bicie serca zmniejsza się z 75 do 6 uderzeń na minutę.

Tevyaki nie jest tak nieszkodliwe, jak się wydaje. Naukowcy obawiają się zmniejszenia słoni morskich, które zabija szare pieczęć. Dlaczego wybrał tego konkretnego przedstawiciela oddziału wielorybnictwa, jest to niezrozumiałe. Ale ich liczba za 10 lat spadła o 1 tysiąc głów.