Wszystko o białych niedźwiedzie

Białe niedźwiedzie (Lat. Ursus maritimus) - ssaki mięsożerne z rodziny niedźwiedzia. Według oryginalnej wersji widok pochodzi od Brown Bears około 150 tysięcy lat temu. Informacje na temat białego niedźwiedzia otrzymanego w wyniku ostatnich badań wskazują, że gatunek został oddzielony i utworzony 700-800 tysięcy lat temu, ale później, w wyniku międzygatunkowego przejścia, pojawiła się hybryda białego i brązowego niedźwiedzia. To on jest przodkiem współczesnych niedźwiedzi polarnych.

Klasyfikacja

Pomimo podobieństwa genetycznego niedźwiedzi brązowych i białych, zgodnie ze wszystkimi kryteriami oceny, należą one do różnych taksonów. Różne nisze ekologiczne, znaki morfologiczne, preferencje żywnościowe i cechy behawioralne sprawiły, że przypisywały je dwóm niezależnym typom.

Pewne zamieszanie powstało z klasyfikacją zwierzęcia. Początkowo uważano go za ssak lądowy. Kiedy stwierdzono, że między palcami drapieżnika występują błony i spędza znaczną część czasu w wodzie, został sklasyfikowany jako zwierzęta morskie.

Charakterystyka i opis

Białe niedźwiedzie prowadzą jeden styl życia, ale jednocześnie są one bardzo przyjaźni z krewnymi mieszkającymi w okolicy. Małe grupy tworzą kobiety z młodymi do czasu ich separacji.

Północne drapieżniki nie wpadają w zwykłą długą hibernację dla brązowych krewnych. Mężczyźni i Jan Kobiety mogą leżeć w jaskini, ale przez krótki okres, a nie co roku. Dłuższe hibernacja, czasem do 2-2,5 miesięcy jest obserwowana wyłącznie u kobiet w ciąży.

Maksymalna prędkość ruchu niedźwiedzi w wodzie wynosi 10 km/h, na lądzie może osiągnąć 40 kmh, ale drapieżnik może działać tak szybko przez krótki czas. Wynika to z możliwego przegrzania ciała z powodu bardzo gęstego i ciepłego futra. W pewnych odstępach czasu zwierzę jest zmuszone do zatrzymania się i ostygnięcia.

Niedźwiedź polarny ma bardzo dobrze rozwinięty zapach, wizję i słuch. Stojąc na tylnych nogach w poszukiwaniu ofiary, widzi potencjalną ofiarę w odległości ponad kilometra. Określić przybliżenie pierścieniowej uszczelki przez zapach. Predator może w odległości 800 m. Słyszy także ofiarę, która porusza się pod grubą warstwą lodu.

Jak to wygląda

Wygląd białego niedźwiedzia ma następujące funkcje:

Możliwość dostosowania do środowiska

Podczas tysiącleci ewolucji siedlisko białego niedźwiedzia w określony sposób wpłynęło na jego wygląd:

• Gruby pokryty tłuszczem nie zmoknie w wodzie i zachowuje ciepło nawet w długich, ciężkich mrozach;
• Stopy pokryte futrem nie ślizgają się w śniegu;
• Warstwa podskórnego tłuszczu 13-15 cm chroni przed mrozem i pomaga przetrwać z długim brakiem zdobyczy;
• Membrany między palcami przednich kończyn pozwalają szybciej pływać podczas podwodnych polowań;
• Czarna skóra pochłania ciepło.

Wymiary i waga

Średnia waga dorosłego białego niedźwiedzia wynosi 400-500 kg. Długość ciała od głowy do ogona u osób dojrzałych seksualnie wynosi 2,5-3 m. Wysokość zwierząt - 1,5 m. Samice są zwykle mniejsze niż mężczyźni: ich waga nie przekracza 350-380 kg, a wysokość wynosi 130 cm.

Wśród drapieżników często są prawdziwi giganci, których masa osiąga 800, a nawet 1000 kg.

Wiadomo, że największe białe niedźwiedzie były przedstawicielami wymarłego typu. Gigantyczny biały niedźwiedź ważył ponad 1,2 tony, a jego długość ciała osiągnęła 4 m.

Hybrydy

Ze względu na fakt, że niedźwiedzie brązowe i białe mają ten sam zestaw genów i mogą dać potomstwo, fakty dotyczące pojawienia się hybryd są okresowo ustalone. Dzieje się tak zarówno w niewoli, jak i w naturalnych warunkach. Na wolności przekraczanie gatunków występuje w regionach, w których obszary obu typów przecinają się.

Najczęściej pojawienie się hybryd jest ustalone na Alasce i na północno -zachodnim Kanadzie. W przypadku Cubs, które pojawiły się w wyniku przejścia, istnieje oddzielna nazwa - grizzly grizzly lub polarny.

Ile lat żyło

Średnia długość życia białego niedźwiedzia w naturze nie przekracza 25-27 lat. Wśród incydentów osób żyjących w niewoli sprawa została zarejestrowana, gdy drapieżnik żył do 45 lat.

Gdzie oni żyją

Siedlisko niedźwiedzi białych rozciąga się na obszary podkładowe na półkuli północnej. Przez większość roku zwierzęta wydają na lodowe strefy przybrzeżne Oceanu Arktycznego.

Gdzie mieszka

Białe niedźwiedzie znajdują się głównie na pustyniach arktycznych. W miesiącach zimowych mogą migrować do północnych regionów Tundry. Jeśli lato jest opóźnione i nastąpi znaczne topienie dryfowania i wieloletniego lodu, zwierzęta wracają do Arktyki, zbliżając się do bieguna.

W innych strefach naturalnych nie znaleziono.

Reprodukcja

Okres małżeństwa niedźwiedzi polarnych upada pod koniec wiosny. W związku z indukowaną owulacją u kobiet, kojarzenie wielokrotnego użytku jest wymagane do pomyślnej koncepcji przez kilka dni. Para spędza cały czas razem, a potem mężczyzna wraca na swoje terytorium, pozostawiając opiekę nad potomkiem kobiety.

Tworzenie zarodków nie rozpoczyna się natychmiast, ale po kilku miesiąca. Szuka schronienia, aby nikt jej nie przeszkadzał podczas hibernacji. Jeśli z jakiegoś powodu niedźwiedź nie lubi już wykopać na śniegu, może ją opuścić i kontynuować wyszukiwanie.

Ciąża trwa około trzech miesięcy. Dzieci rodzą się w styczniu i do wiosny pozostają w jaskini z niedźwiedziem, jedząc mleko. Nowonarodzone dziecko waży tylko 400-600 gr, ale dzięki mlekowi odżywczemu matki (zawartość tłuszczu osiąga 30-33%), bardzo szybko zyskuje na wadze. Wiosną wiele dzieci osiąga 10-12 kg. Zwykle kobieta przynosi od jednego do trzech młodych jednocześnie.

Na początku nie opuszcza schronienia, leży na boku, zwinięta pierścieniem i podgrzewała młode. Oczy i fragmenty słuchowe w Cubs otwarte około miesiąca.

Wiosną kobieta z potomkiem opuszcza jaskinię, a kiedy młode są wystarczająco silne, idzie z nimi polować. Cubs pozostają z matką do 2-3 lat.

Co je i na kogo poluje

Podczas polowania manifestuje się dość wysoką inteligencję białych niedźwiedzi: używają różnych sztuczek podczas śledzenia potencjalnej produkcji lub podczas aranżacji zasadzki w pobliżu Wormwood. Tak że czarny nos zauważalny na śniegu nie rozdawał właściciela ukrytego w zasadzce, niedźwiedzie pokrywają go łapą.

Często polowanie białego niedźwiedzia kończy się niepowodzeniem. W przypadkach, gdy zwierzę nie złapało ofiary przez tydzień lub dłużej, procesy metaboliczne w jego ciele zaczynają zwalniać, a podskórny tłuszcz stanowi źródło energii.

Podstawą diety drapieżnika są zające morze, morsy, foki, foki, ryby. Może także jeść zwłoki zwierząt morskich wyrzuconych na brzeg. Z brakiem żywności zwierząt niedźwiedzie tymczasowo przełączają się na żywność roślinną, spożywające jagody, wodorosty, mchu.

Dlaczego lis arktyczny podąża za białym niedźwiedziem

Pokitsa są rozmieszczone za północnym kołem polarnym, w tundrze, a częściowo w lesie -sztuka. Północne terytoria siedliska lisów przecinają się z siedliskiem białych niedźwiedzi. Często lisy polarne podążają za dużym drapieżnikiem, gdy porusza się za nim w niewielkiej odległości. W ten sposób lis arktyczny upraszcza poszukiwanie jedzenia: czeka, aż niedźwiedź złapie ofiarę, zostanie nasycony i odejdzie, a potem zjada resztki tuszy.

Naturalni wrogowie

Niedźwiedzie polarne są uważane za jeden z największych drapieżników lądowych. Jednak pomimo imponującej masy i wielkości, mają również wrogów i stają się przedmiotami atakowania innych zwierząt. Według dostępnych informacji najczęściej niedźwiedzie stają się ofiarami stad. Czasami przedwczesna śmierć drapieżnika staje się wynikiem nieudanego polowania na morsy.

Najbardziej narażone są młode i młode osoby. Wilki i lisy mogą ich atakować.

Dlaczego liczba białych niedźwiedzi zmniejsza

Zwierzęta należą do gatunków, które nie są zdolne do intensywnego wzrostu populacji z powodu powolnego rozmnażania i wysokiego odsetka śmierci Cubs (przed początkiem dojrzewania, nieco ponad połowa życia Cubs). Obecnie domniemana liczba niedźwiedzi polarnych wynosi tylko 20-25 tysięcy osób. Według ekspertów liczba drapieżników będzie nadal spadać, a po 30-40 latach mogą stać się kolejną trzecią mniej.

Od końca ubiegłego wieku biały niedźwiedź został wymieniony w czerwonej książce MSOP ze statusem „wrażliwym widokiem”.

Główne powody wpływające na wielkość ogólnej populacji to:

• Strzelanie przez zwierzęta kłusownika;
• Globalne ocieplenie, powodując zmniejszenie naturalnego siedliska białego niedźwiedzia;
• zanieczyszczenie środowiska.

W naszym kraju podjęto następujące czynności, aby zachować białe niedźwiedzie:

• Zwierzę jest wprowadzane w czerwonej książce i jest pod ochroną państwa;
• Polowanie na drapieżniki jest zabronione;
• Aby stworzyć optymalne warunki życia i pojawienia się potomstwa niedźwiedzi polarnych i innych rzadkich gatunków, powstała rezerwat wyspy Wrangel - północne terytorium strzeżone, w tym wyspy Wrangel, Herald i przylegający obszar morski.

Ciekawe fakty dotyczące białego niedźwiedzia

• Międzynarodowy Dzień Niedźwiedzia Polarnego obchodzony jest 27 lutego.
• Zwierzę może nurkować i jest uważane za jednego z najlepszych pływaków wśród drapieżników lądowych. Dzięki sygnałom nawigacyjnym zainstalowanym na niedźwiedzie można było ustalić, że są one w stanie pokonać odległości, a nie sto kilometrów. Oficjalnie nagrany wskaźnik rekordu - 685 km. Taki biały niedźwiedź popłynął podczas migracji sezonowej.
• Znane nam zwierzę zwane białym niedźwiedziem, wśród rdzennych mieszkańców północnych, nazywa się Yavva, Umki, Oshkuy, Nanuk.
• Maksymalna waga udokumentowana na Predator wynosiła 1000 kg. Niedźwiedź został zabity przez myśliwych na Alasce w połowie ubiegłego wieku.
• Białe niedźwiedzie mogą wykazywać uczucia i emocje. Są bardzo troskliwi i uważni na Cubs lub partnera w okresie małżeństwa, ale mogą podać gniew: badacze drapieżników wielokrotnie zauważali, że niedźwiedzie lodu po nieudanym ataku podczas polowania.
• Wełna białego niedźwiedzia składa się z pustych pustych pustych kolorów bez pigmentowanej kolorystyki. Ta struktura zapewnia dobre właściwości izolacji termicznej futra. Zwykle wygląda śnieżnobiało, ale z długim pobytem na słońcu latem, zwraca się zauważalnie. Futro białego niedźwiedzia może również zdobyć zielonkawy odcień. Dzieje się tak, gdy bestia w niewoli jest w zbyt gorącym klimacie: po tym, jak ciepła woda przeniknie do włosów, pozostają tam mikroskopijne glony.