Beethoven (pies): co za rasa, jak się nazywa

O Senbernar o imieniu Chris, który grał główną rolę psów w pierwszych dwóch częściach amerykańskiej komedii rodzinnej Beethoven, filmowcy opowiedzieli o dużych, dobrych, niespokojnych dowcipniach. Życzliwość i mobilność są nieodłączne dla wszystkich psów - przedstawiciele rasy Saint Bernard. Ale oprócz tych cech, Senbernars są znani ze swojego heroizmu, samego siebie, odwagi, miłości do ludzi.

Trochę o Beethoven

Film o szczeniaku, który przypadkowo dostał się do rodziny z trojgiem dzieci, który dorastał na wielkiego psa o wadze 100 kg oraz wielkiego przyjaciela i obrońcy, został wydany na amerykańskich ekranach w 1992 roku. Główny bohater otrzymał nazwę Beethoven, ponieważ pies zakochał się w piątej symfonii kompozytora, granej przez Little Emily. Wszystkie troje dzieci i ich matka natychmiast oddali swoje serca z puszystym psem. Stopniowo, z faktem, że Beethoven będzie mieszkać w domu, pies o ogromnej wielkości i daleko od anioła w swoich działaniach, głowa rodziny pogodziła się.

Rama z filmu „Beethoven”, pies, wraz ze swoim mistrzem

Zabawne i niezbyt wydarzenia, relacje ludzi i zwierząt pokazanych w filmie były omawiane w całym kraju. Recenzje były bardzo różne. Narodowe Stowarzyszenie Weterynaryjne oświadczyło protest przeciwko fabule filmu, zgodnie z którym weterynarz był postacią negatywną. Niektórzy amerykańscy dorosłe widzowie nie podobały się, że ojciec rodziny był pokazany przez bliską Tiran, a matka - zwykła gospodyni domowa, tylko Senbernar Beethoven nie spowodował żadnych negatywnych reakcji.

Notatka! Pierwszy film otrzymał Genesis Awards of the Us Humane Society za stworzenie wybitnej pracy na zwierzętach.

Film z udziałem krótkiego psa rasowego, spowodował zupełnie inne wrażenia i emocje w publiczności dzieci. Dzieci zakochały się w czteroosobowym bohaterze. Kiedy niektórzy z nich dowiedzieli się, jaka rasa ma pies Beethoven, zaczęli prosić o zakup tego samego żyjącego szczeniaka. W latach 90. Wiele amerykańskich rodzin stało się właścicielami psów rasy Saint Bernard.

Twórcy filmu w następstwie zainteresowania filmem już w 1993 roku. wydał drugą część „Beethoven”. Opłaty pieniężne z wynajmu filmów były znaczące - 57,1 USD i 53,4 miliona USD. Potem stworzono jeszcze kilka części filmu, ale pies Chris nie był już w nich nakręcony.

Notatka! Wiele psów wzięło udział w castingu za rolę czteroosobowego bohatera, ale żaden z nich nie mógł poradzić sobie z rolą niezależnie. Zamiast Chrisa-Bethkhovena, trzy psy zostały zastrzelone w filmie Benz i Boomer Male i Dolly`s Suith. Tylko wszyscy razem byli w stanie zrobić na planie tego, co Senbernar Chris poradził sobie z sobą.

Puppy Senbernar

Beethoven - rasa psa Saint Bernard

Rasa Saint Bernard jako pierwsza została wymieniona w szwajcarskiej książce plemiennej. Stało się to w 1884 roku. Po założeniu szwajcarskiego klubu Senbernov. Książka plemienna pomogła w poprawie rasy, w wyniku rasy Saint Bernard został uznany za narodowy szwajcarski pies.

O psach, przodkach współczesnych Senbernars, w Alpach od dawna wiadomo. Na granicy w górach między Włochami a Szwajcarią był klasztor. Blisko 1049 g. Zbudował schronienie do podróży przez przełęcz graniczny, który nazywał się Hospicjum Wielkim St Bernard na cześć mnicha, który założył społeczność. Duże psy mieszkały w klasztorze - rodzaj rasy pasterskiej Molossy, przyniesionych do Alp jako Rzymian. Psy dla mnichów były zwykłymi szarymi zwierzątami z pchłami w wełnie, ale doceniono je za możliwość znalezienia podróżników pokrytych lawinami śniegu.

Notatka! Biografia jednego z psów o nazwie Barry stała się znana na całym świecie, ponieważ uratował życie kilkudziesięciu osób, według niektórych doniesień do 100 osób. We Francji na cmentarzu Cemetiere des Chiens wzniesiony jest pomnik we Francji, a jego ciało jest przechowywane w Museum of History G. Berno.

Psy, które mieszkały z mnichami, nigdy się nie oszczędzały, ratując ludzi. Ale nie otrzymali specjalnego szkolenia do pracy na śniegu. Działania starych psów były przykładem dla młodych, więc same zwierzęta często stały się ofiarami żywiołów. W latach 1816–1818. W Alpach wiele psów zmarło z powodu nienormalnych opadów śniegu. Aby zachować rasę, ocalałe zwierzęta wraz z Nową Fundlandią były zaangażowane w wybór nowych psów o nazwie Senbernars.

Notatka! Istnieje legenda, że ​​mnisi na szyi zawieszono na szyi gorącej lufy z gorącą brandy, aby osoba, którą znaleźli, mogła się rozgrzać. Ale ministrowie muzeum w Martini (Musee et Chiens du Saint Bernard) zaprzeczają temu faktowi.

Musee et Chiens du Saint Bernard

Wygląd i standard

Saint Bernard Breed Standard, według International Focli FCI, został po raz pierwszy zarejestrowany w 1830 roku. Od tego czasu odnotowano kilka zmian, ale od 1993 roku. Przez długi czas nie dokonano poprawek do dokumentów rasy. Obecnie standard FCI nr 61 jest ważny (21.01.2004.), który zapewnia:

• Dwa rodzaje ras -psy z krótkim i długim hacie;
• Senbernar powinien mieć harmonijne potężne ciało muskularne, imponującą głowę z uważnymi, przyjaznymi lub ostrożnymi oczami;
• Postać psa jest przyjazna, temperament jest spokojny, czujny, ruchomy;
• Na równomiernie szerokim pysku pies powinien mieć czarny nos z szeroko otwartymi nozdrzami, umiarkowanie posadzoną oczy z tęczy od ciemnobrązowego do odcienia orzechowego;
• Elastyczne uszy w postaci trójkąta zaokrąglonego na wierzchu trójkąta znajdują się na głowie, przednia krawędź uszu powinna pasować do kości policzkowych;
• Żołądek psa powinien być zaostrzony, tył jest prosty, płatki są długie, zamienia się w szeroki, silny długi ogon, sięgając do hocka.

Proporcjonalne tułów Senbernar, potężny szkielet, mocne łapy, grube, ciasno sąsiadująca wełna głównego koloru białego czerwonego powinna być uzupełniona czerwonymi brązowymi lub ciemnobrązowymi plamami i białymi śladami na klatce piersiowej, łapy, koniec ogona, wokół nosa, wokół nosa, wokół nosa , na czole, na szyi.

Ważny! Waga psa może osiągnąć 90 kg, wysokość w splasy 90 cm. Oczekiwanie życia rasy Saint Bernard wynosi średnio 7-9 lat.

Saint Bernard Male

Wywiad Senbernarov

O umysłach psów psów, które zajmowały się trudną rolą Senbernar Beethovena, liczne pozytywne recenzje publiczności i zwiększoną popularność rasy. Dobre -nocne psy, które doceniają życie ludzi powyżej ich własnego, mogą być przebiegłe, a Simpletons, Lezeli i bardzo mobilne.

Nie można ich ustawić w małym mieszkaniu, ale duża otwarta loggia, pokryta światłem słonecznym, staną się własną jaskinią, której właściciele nigdy nie będą dla nich zabronione. Psy nie mogą znieść upału, a mróz nie boi się ich.

Notatka! Senbernars w oddzielnej wolie dla psów z odpowiedniego ciała ciała będą najlepiej odczuwać najlepiej.

Właściciele psów powinni zdawać sobie sprawę, że chociaż rasa Świętego Bernarda została stworzona, aby pomóc ludziom, psy bez konferencji mają własne poglądy na temat ludzi i otaczającego go świata. Niekwestionowane poddanie się danej osoby będzie tylko wtedy, gdy od najmłodszych lat szczeniak zacznie edukować, przyzwyczajony do życia z ludźmi, trenować. W przypadku psów ważne są nawet intonacja i jakaś głos.

Senbernars - Big Lezheboki

Wybór dla gwiazdy psa

Dla osób przy wyborze nazwy dla swojego zwierzaka ważne jest wskazanie cech jego postaci, cechy wyglądu. Pogom łatwiej jest zapamiętać krótką kombinację zwykłych dźwięków. Na tej podstawie, dla dużych dobrych senbernów, eksperci oferują następujące nazwy:

• Dla mężczyzn - Andrey, Umka, Bruce, Jerry, Bartley, Uran, Willy, John, Zidan, Karl, Claude, Sultan, Christoph, Matias, Rex, Simon, Tima, Tis, Volt, Luke, Green, Baron, Baron, Count. , Uran;
• Dla kobiet - Bakki, Bebba, Zara, Aiza, Gina, Veta, Kessi, Eva, Bonya, Molly, Dina, Tori, Dazi, Lily, Vesta, Busya, Vika, Vega, Linda, Alba, Zhulya, Marie, Laki, Laki , Vesta.

Nauczanie szczeniaka Senbernar do pseudonimu jest dość proste i szybkie, najważniejsze jest to, że nazwa psa nie lubi psa, ale dla ludzi.

Aby rodzina mogła wzrosnąć na dobrych -kochających ludzi zwierzaka, którego waga i wielkość może po prostu nie pasować do wymiarów mieszkań, musisz dobrze analizować wszystko. W końcu nawet najmilszy pies może stać się obciążeniem, a psy psów świętego Bernard powinny być tylko faworytami. Są tego warte.