Opis sonya red book raning

Sonya Wooding to gryzoni bardzo przypominający wiewiórkę. Żyje w wielu rosyjskich regionach. To jest roślinożerca żyjący na drzewach i karmiących orzechami, owocami, ziarnem.

Sonya jest odpowiednia do utrzymania domu i sprzedawana w sklepach zoologicznych. Zwierzę ma swoją nazwę do spania w ciągu dnia i prowadzi aktywny styl życia w nocy.

Pochodzenie gatunku

Sonya Wooding to gryzoni, który należy do rodziny. Na zewnątrz przypomina mysz z kolorem wełny i nawyków. W sumie na świecie znajduje się 28 odmian śpiewu, ale tylko kilka z nich żyje w Rosji.

Pierwsi przedstawiciele rodziny Sonev pojawili się w historycznym okresie środkowego eocenu.Po pierwsze, zwierzęta te pojawiły się w Azji. Następujący przedstawiciele rodziny są rozpowszechnieni w Federacji Rosyjskiej:

• Równiny zalewowe;
• Kuchew Sony;
• Garden Sony;
• Forest Sony.

Pierwszy z powyższych gatunków jest wymieniony w Czerwonej Księdze Rosji.

Opis zwierzęcia

Jest to największy przedstawiciel Synee, o długości ciała 8–13 cm. Największe mężczyźni mogą ważyć do dwóchset gramów, a w domu, ze względu na ulepszone jedzenie, jeszcze więcej. Masa ciała jest nieco mniejsza, ale czasami występuje kobiety o masie do 180 gramów.

Jak to wygląda

Możesz znaleźć zwierzę według następujących charakterystycznych cech:

• Okrągłe małe uszy;
• Duże czarne oczy nieco małe;
• Duży różowy nos bez płaszcza;
• Ciemne plamy w pobliżu oczu.

Sonya ma wibrisów w nosie - krótkie twarde włosy przypominające wąsy. Z pomocą zwierzę znajduje się dla siebie jedzenie. To jest organ dotykowy. Zwierzę wygląda trochę jak mysz, a głos przypomina słaby pisk.

Sonya ma wydłużone ciało, które jest szczególnie zauważalne, gdy zwierzę się porusza. Krótki ogon jest pokryty futrem, jak wiewiórka, tylko płaszcz jest rzadki. Długa miękka wełna ma piękny srebrny kolor. Na szyi, brzuchu i wewnątrz.

Kiedyś, w niektórych regionach, futro zostało docenione, ale po tym, jak zwierzę wpadło w czerwoną książkę, ekstrakcja futra przestała. Dzięki gęstej wełnie zwierzę nie zamraża zimą. Na zboczu wytrwałe łapy, nie pokryte wełną, długimi, sadowymi palcami, Sonya zbiera dla siebie orzechy i jagody.

Charakter i styl życia

Kiedy nadejdą godziny światła dzienne, zwierzę zasypia, a wręcz nadejście ciemności, przeciwnie, aktywuje się. Kiedy czas trwania nocy maleje, Sonya staje się mniej aktywna. Pułk może poruszać się i zdobyć jedzenie w ciągu dnia, ale tego nie robi, ponieważ w ciągu dnia ryzyko stania się ofiarą drapieżnika wzrasta w ciągu dnia.

W domu pułk z łatwością przyzwyczai się do standardowego reżimu: zaczyna budzić się w ciągu dnia i spać w nocy. Oserwowane zwierzę rozpoznaje właściciela, uwielbia uczucia i uwagę, a także wspina się z ciekawością, zabierając go obok drzewa.

Jeśli zbiornik zostanie odcięty, zwierzę całkowicie straci sens zapachu i umrze. Z pomocą Vibrissa zwierzę znajduje nie tylko jedzenie dla siebie, ale także rozpoznaje zapach swoich wrogów drapieżników.

Co je

Sonya spędza większość swojego życia na drzewach i je produkty roślinne- wiele gryzoni jest wszystkożernych, ale pułk jest rzadkim wyjątkiem. Zwierzę jest dość wybrane w żywności: najpierw gryzie orzechy, acor lub jagodę, określając, czy owoc był dojrzały, a następnie zjada lub wyrzuca. Za owocami często pojawiają się dziki i niedźwiedzie.

W południowych regionach Rosji premiera została eksterminowana, ponieważ zrujnował winnice i pola kukurydziane w dążeniu do pysznego jedzenia. Teraz zwierzę jest w czerwonej książce i nie wolno jej polować.

W domu, Sleepy jest bezpretensjonalny, możesz ukraść zwierzę mlekiem i podać suszone owoce, a także gotować owsiankę z mleka z zbóż. Zwierzęta szybko dostosowują się do nowej diety i zwykle nie ma problemów z żywieniami. Kiedy bestia jest hibernowana, otrzymuje energię z jedzenia wcześniej i je z powodu tłuszczu podskórnego.

Gdzie to mieszka

W Rosji można spotkać rzadkie zwierzę w regionie centralnym i Wołgi, a także na Kaukazie. Niewielka populacja Soczi żyje na wyspie Krety, a także na Sycylii. Czasami gryzonie można znaleźć w Turkmenistanie.

Reprodukcja

Кога полчок ыходит из зимней спячки, зерек всает врачный перио więc. Mężczyźni piszczą podczas gier małżeńskich, aby przyciągnąć kobiety i walczyć o swoją uwagę. Wszystkie lipcowe zwierzęta spędzają w poszukiwaniu pary, po czym samice z mężczyzną- nie spotykają się już ze sobą.

Zaledwie 25 dni po kryciu rodzą się Cubs, zwykle Sonya ma od 3 do 5 sztuk. Niemowlęta rodzą się nagi i bezradny, ale po tygodniu zaczynają dorastać z grubym płaszczem.

Naturalni wrogowie

Naturalni wrogowie Sony - drapieżne ssaki, szopy i lisy. Aby ich nie spotkać, pułk próbuje nie wykazywać aktywności w godzinach dziennych. To małe zwierzę często staje się ofiarą sów i podnoszenia.

Jeśli Sonya wpadła w szpony drapieżnika lub w ręce osoby, próbuje się oprzeć: zaciekle zarysowuje i gryzie, a po tym, jak haczyk słabo żyje w niewoli.

Człowiek ugryziony przez zwierzę musi koniecznie szukać pomocy medycznej i dokonać szczepienia zapobiegawczego przeciwko wściekliźnie, więc wszystkie małe gryzonie są nosicielami tej strasznej choroby.

Zimowanie

Zwierzę ma zaledwie pięć miesięcy, od września do listopada do drugiej połowy czerwca. Po pierwsze, mężczyźni idą na zimę, za nimi - kobiety. W przypadku hibernacji zwierzęta odrywają tunele o długości do dwóch metrów, głębokość wykopu wynosi 50 centymetrów.

Sony może również spędzić noc na strychach i haylobs na obszarach wiejskich. W jednej „sypialni” 5-6 zwierząt najczęściej gromadzi się, są to kobiety lub ściółka od jednej matki. Kiedy zwierzęta zimują, rozgrzewają się.

Związek z osobą

Zwierzęta, które urodziły się w hodowcach, szybko przyzwyczajają się do osoby i stają. Zwierzęta urodzone w lesie są wrogo nastawieni do ludzi i postrzegają je jako potencjalne zagrożenie. Jeśli wyprowadzisz dziecko z dzikiego, jest mało prawdopodobne, aby przetrwać.

Sonya Walker w Red Book

Syn często eksterminował kłusowników, sprzedając swoje piękne i ciepłe futro. Szybki spadek populacji doprowadził do faktu, że pod koniec lat 80. gatunek został wymieniony w czerwonej księdze Tula i Ryazan.

Pomimo faktu, że mech sony jest piękny i ciepły, został zebrany tylko w małych ilościach. W 1988 r. Gatunek został wymieniony w czerwonej książce w Tula i Ryazan, ale wkrótce populacja szybko wyzdrowiała.

Chociaż śpiące są ograniczone na swoich obszarach i żyją na wąskim terytorium, środki przywracające i ochrony gatunku nie są wymagane. Często żyją na terytorium rezerw i parków narodowych.

Główne przyczyny wyginięcia

Głównym powodem wyginięcia zwierzęcia było kłusowanie - wydobycie po futrze. W południowych regionach Rosji nastąpiło ogromne zniszczenie premiery ze względu.

Obecna sytuacja z populacją

Po wejściu do zwierząt w czerwonej książce i raportach o zakazie ich eksterminacji, proces ich masowego rażenia ustał. Ponieważ pułk ma trochę naturalnych wrogów, ludność szybko wyzdrowiała, teraz nie ma potrzeby specjalnie chronić tego gatunku.

Bestia nie została wprowadzona w całej czerwonej książce, nie dotarłem do świata.

To środki wymagane do ochrony

Aby liczba populacji broni nie zmniejszyła się, konieczne jest dbanie o ochronę środowiska i nie eksterminować lasów - naturalne środowisko bestii. Inne środki zapobiegające zniknięciu, nie są wymagane.

Ciekawe fakty o zwierzęciu

Syn ma bardzo obszerną dietę. Ulubione danie z gryzoni - owoce buka, które Sonya zaczyna jeść, wciąż nieważne, i nadal jedzą, dopóki nie spadną.Zwierzę jest tylko nasieniem, gryzącym plusk od stożkowej strony płodu. Również pułk, podobnie jak dzik, nigdy nie porzuci żołędzi.

Zwierzę chętnie je gruszki i jabłka o jakimkolwiek stopniu senności, gryząc je ostrymi zębami. Na południu był prawdziwą katastrofą dla ogrodów wiśniowych- gryząc słodką miazgę jagód, kilka osób może zniszczyć uprawę w ciągu kilku godzin. Sonya, jak wiewiórka, uwielbia orzechy - zarówno leszcz, jak i orzech.

Ciekawym faktem jest to, że czasami w żołądku martwych osób występują ślady i pozostałości ślimaków i gąsienic (zwykle niewielka ilość). Sonya nie je karmy dla zwierząt, a przedstawiciele fauny dotarją tam przypadkowo, z żywnością roślinną.

Średnia żywotność obserwowania Sonya na wolności trwa nie więcej niż trzy lata, ponieważ gryzonie mają wielu naturalnych wrogów. W niewoli oswojone zwierzę pobierane od hodowcy może żyć do siedmiu lat z odpowiednią opieką. Najważniejsze jest nie przekarowanie zwierząt, ponieważ otyłość czyni je siedzącymi.