Gryzonie w życiu ludzkim. Szkoda i korzyści gryzoni

Gryzonie wpłynęły na rozwój ludzkiego społeczeństwa silniejszego niż jakakolwiek inna grupa ssaków. Zwierzęta te przystosowały się do życia dosłownie wszędzie, często obok siebie. Zazwyczaj taka okolica nie przynosi korzyści ludziom, ponieważ gryzonie są szkodnikami upraw rolnych, a także mogą rozpowszechniać niebezpieczne choroby.

Szkoda gryzoni

Spośród ponad 2 tysięcy rodzajów gryzoni, najczęstszymi szkodnikami na całym świecie są szare szczury, czarny szczur i mysz dom. Szkodniki w kształcie belcha obejmują zwykłe i szare białka, ale wyrządzona przez nią szkoda jest niewielka. W Rosji, a także w Ameryce Północnej, pola powodują zauważalną szkodę: wykopują korę z drzew, które często je niszczą, jedzą sadzonki, ziarno, uprawy korzeniowe, orzechy.

Podczas wzrostu liczby pól można je policzyć do 2 tysięcy. na 1 ha.

W Afryce głównymi problematycznymi gatunkami są myszoskoczki, szczury wielopasmowe i szczury ziołowe, niszczycielskie pola. Inne niebezpieczne ekonomicznie szkodniki to bawełniany i błoniasty chomik z Ameryki Łacińskiej, mały szczur z Wysp Pacyfiku i Azji Południowo -Wschodniej, bandikot z subkontynentu indyjskiego oraz z Półwyspu Malakka Meadow Dogs, Surki, Chiness Chief i Gophers ze stepów Mongolii i Kaliforni.

Rywalizacja o żywność jest głównym powodem konfliktu między gryzoniami a ludźmi. W Azji małe szkodniki regularnie jedzą 5-30% upraw ryżowych, czasem niszcząc terytorium z obszarem 10 tysięcy. ha i więcej. Są również odpowiedzialne za roczne zniszczenie w Chinach 5-10% rezerw zbożowych-kwota wystarczająca do nakarmienia 100 milionów. człowiek.

Bardziej silniejsze niż ryż, inne tropikalne uprawy - kokosy, kukurydza, kawa, fasola, dłoni olejowe, owoce cytrusowe, melony, daty i kakao cierpią na gryzonie.

Wiele gryzoni arktycznej tundry i taigi co 3-4 lata ma ostre wybuchy liczb (na przykład w norweskim leming w Europie oraz w brązowych i nieograniczonych lemingach w Ameryce Północnej). Populacja wzrasta do bardzo wysokiego poziomu, a następnie szybko zmniejsza.

W Wielkiej Brytanii szczury mogą żyć w polach na ciepłe miesiące letnie, kiedy jedzenie jest obfite, a ich liczba jest rzadko wysoka. Ale po zbiorze, gdy nastąpi zimno, szczury przenoszą się do domów.

Ale szkody spowodowane przez gryzonie nie są związane tylko z produktami jedzenia. Trzysta szczurów żyjących w spichlerze może jeść 3 tony ziarna rocznie. Ale co 24 godziny zanieczyszczają ziarno 15 tysięcy. Kawałki odchodów, 3,5 litra moczu i nieobowiązkowe z ilością włosów i wyładowania skóry.

Na przykład występują uszkodzenia mechaniczne spowodowane gryzoniami. Ogrzewanie kabli elektrycznych może powodować pożary, które powodują ogromne szkody ekonomiczne. Szkodniki gryzą również przewodami elektrycznymi w ścianach zamkniętych drobiu i hodowli świń, naruszając system wentylacji lokalu, który również przynosi straty.

Jakie choroby tolerują gryzonie?

Gryzonie mogą rozprzestrzeniać ponad 20 chorób niebezpiecznych dla ludzi. Plaga Bubon, tajfoid myszy, salmonelloza, leptospiroza, tylko gorączka Afryki Zachodniej Kilka potencjalnie śmiertelnych chorób przeniesionych przez szczury. Choroby te spowodowały śmierć 25 milionów. Europejczycy od XIY do XYII Century.

Uważa się, że w ciągu ostatniego tysiąclecia choroby przeniesione przez szczury pochłonęły więcej życia niż wszystkie wojny i rewolucje.

Pod koniec XX wieku uwaga lekarzy koncentrowała się na wirusach gorączki krwotocznej (myszy) na gryzoni. W latach 1995–2000. Znaleziono co najmniej 25 „nowych” hantawirusów i areanavirusów związanych z gryzoniami myszy rodzinnej. Około 200 tysięcy nowych przypadków zakażenia gorączką z uszkodzeniem nerek jest ustalane co roku w Azji, podczas gdy śmiertelność wynosi 1-15%. Każdy wirus jest zwykle kojarzony z jednym konkretnym rodzajem nośnika. Osoba jest infekowana przez kontakt z moczem, kałem lub śliną gryzoni.

Po raz pierwszy z tą chorobą w Rosji lekarze zderzyli się w 30. XX wieku. Dzisiaj gorączka myszy znajduje się prawie w całym kraju. W 2017 roku.Ponad 8 tysięcy. Rosjanie zachorowali na gorączkę krwotoczną.

Czy są jakieś korzyści z gryzoni?

Wiele gryzoni ma bardzo znaczące w ekosystemach, w wyniku czego są przydatne dla ludzi. Na przykład odgrywają kluczową rolę w utrzymywaniu relacji między roślinami i grzybami. Wiele grzybów tworzy mikoryza - symbiotyczne skojarzenia z korzeniami roślin, które zwiększają zdolność rośliny do wydobywania składników odżywczych i wody z gleby. Małe ssaki przynoszą spory grzybów gromadzących się w ściółce na gestach lasów, dostarczając w ten sposób grzyby do kiełkowania nasion roślin.

W Ameryce Południowej, Afryce i Azji niektóre duże gryzonie są ważnym źródłem białka zwierzęcego: są polowane lub hodowane w niewoli (na przykład świnki morskie w Ameryce Południowej, trzcinowe szczury w Afryce). W przeszłości, w Europie, półboki były uprawiane w tym samym celu.

Oprócz:

• W wielu ekosystemach gryzonie są ważnym zasobem żywności dla ogromnej liczby drapieżnych zwierząt i ptaków;
• Leki są sprawdzane na szczurach i myszy, są one stosowane do celów naukowych;
• Na gryzonie jest wiele zwierząt. Są to chomiki, świnki morskie, dekoracyjne szczury, szynszyle, króliki itp.D.;
• W niektórych krajach gryzonie nawet trenują i uczą, jak znaleźć kopalnie na polach (gigantyczne szczury Gambian);
• Często częste są różne programy rozrywkowe i poznawcze z udziałem wykształconych zwierząt.

Walka z gryzoniami

Osoba od dawna próbuje walczyć z gryzoniami. Nawet najstarsze źródła pisane wspomniały o zastosowaniu szybkich trucizn nie -specyficznych. Grecki filozof Arystoteles opisał użycie Strechnin w latach 50. Iy in. pne.mi. Jednak użycie trucizn o wysokiej prędkości, takich jak strychin, siarczan tallia itp. ma negatywne konsekwencje - zarówno techniczne, jak i środowiskowe. Zatrute, ale nie martwe gryzonie od dłuższego czasu unikają zatrutych przynęt. Jednocześnie trucizny są niebezpieczne dla innych zwierząt.

Od 1945 roku., Kiedy warfaryna została po raz pierwszy zsyntetyzowana, utworzono kilka antykoagulantów w celu zwalczania gryzoni. Substancje te zmniejszają zdolność krwi do zwijania się, co z czasem prowadzi do śmierci w wyniku krwawienia wewnętrznego lub zewnętrznego. Pierwsza generacja antykoagulantów została zaprojektowana do spożywania kilku dawek trucizny i początkowo było skutecznym sposobem monitorowania takich gatunków jak szare szczury. Jednak wkrótce niektóre szczury nabyły oporność genetyczną na działanie substancji. A na przykład inne gatunki, czarny szczur, początkowo miał taką stabilność.

Drugie antykoagulanty oparte na istniejących substancjach, ponieważ Brodifacum i bromadonol są zaprojektowane tak, aby otrzymywać tylko jedną dawkę i są zwykle śmiertelne dla większości rodzajów gryzoni. Nie należy jednak zapominać o niebezpieczeństwie, jakie reprezentują te trucizny dla innych gatunków zwierząt. Mogą wpaść w środowisko i gromadzić się w ciele drapieżników, gdy jedzą coraz więcej zatrutych gryzoni, aż w końcu oni sami umrą.

Najprostszą metodą niszczenia niewielkiej liczby gryzoni są pułapki. Jednak tylko niektóre z nich są skuteczne- najpierw po prostu kaleczy ich ofiary.

Czasami „zaawansowane” metody walki z gryzoniami, w tym stosunkowo nowe, takie jak sterylizacja chemiczna, stosowanie pól ultradźwiękowych i elektromagnetycznych, ale pod względem skuteczności nie przekraczały stosowania leków przeciwzakrzepowych.

Dzikie lub domowe (koty, psy) drapieżniki praktycznie nie są w stanie zmniejszyć istniejących populacji gryzoni. Ich rola może być ograniczona do wzrostu populacji. Wielu uważa, że ​​drapieżniki nie kontrolują, w wąskim sensie, ich ofiara, chociaż wzrost liczby ofiar jest w stanie spowodować wzrost liczby drapieżników. Na przykład Mongoose został sprowadzony na zachodnie Indie i Hawaje, a Cobra zaludniono na Malezji na plantacjach palm olejowych. Szczury z tych miejsc nie zniknęły, a Mongoose i Cobra są teraz uważane za szkodniki. Pierwszy jest jak nosiciele wścieklizny, a ten ostatni reprezentuje bezpośrednie niebezpieczeństwo ludzi.

Literatura: ssaki: pełna ilustrowana encyklopedia /per.z angielskiego./ Książę. Ii. Semi -Breath, Ungulates, gryzonie, zając, skoczki z kości słoniowej, owady -ale, na parze, niekompletne, torbacze, pojedyncze pasy. / Ed. D. McDonald. - M: „Omega”, - 2007.