Tusze do zwierząt (lat. Dipodidae: ciekawe fakty, opis, w którym żyją, jak je je, ile życia, rozmiarów, wrogów, zdjęć

TUSHCHANCHIKI - Przedstawiciele ssaków oddziału gryzoni. Wolą żyć głównie na pustyniach i stepach, ale naturalne siedlisko jest w rzeczywistości bardziej obszerne.

Charakterystyczną cechą tego niesamowitego gryzoni są duże uszy, dzięki któremu Tushka rozpozna na zdjęciu.

Ogólny opis zwłoki zwierząt

Wszyscy przedstawiciele tej rodziny, niezależnie od rozważanych podgatunków, mają szereg ogólnych cech. Jak wygląda Tushka:

1. Wymiary ciała mogą wahać się od 4 cm do 25 cm (głównie u dorosłych).
2. Głowa ma stosunkowo duże rozmiary niż ciało. Kształt głowy jest spłaszczony, uszy są duże i lekko wygięte. Tak konkretny kształt uszu w żadnym wypadku nie jest związany z słuchem. Ta cecha struktury przyczynia się do większego przenoszenia ciepła podczas szybkiego ruchu.
3. Inną cechą anatomiczną jest obecność bardzo długiego ogona, na końcu którego znajduje się pędzel. Pędzel działa jak mechanizm kierowniczy z szybkim biegiem gryzoni.
4. Duże oczy zapewniają zwierzęciu właściwy widok kątu widzenia.
5. Całe ciało jest pokryte ciągłą linią włosów, która zachowuje ciepło w zimne noce.
6. Aparat doustny jest reprezentowany przez 18 zębów z doskonale rozwiniętymi siekaczami. Głównym celem siekaczy jest dokładne szlifowanie pokarmu stałej (na przykład upraw zboża) i rozluźnienie gleby podczas budowy norek.

Charakterystyczna cecha struktury układu mięśniowo -szkieletowego tylnych nóg (mięśnie, więzadła, ścięgna) i wysoka zawartość mioglobiny w mięśniach umożliwia rozwój gryzoni stepowej, wytrzymałości, wytrzymałości, zręczności. Szczegółowy opis Tushki jest różny, w zależności od badanych podgatunków.

Siedlisko i styl życia tusz

Ciekawe pytanie - gdzie jest Tushka Live. Gryzonie są wszędzie rozpowszechnione, w tym kraje azjatyckie, europejska część kontynentu, Altai i brzegi OB. Tushkans wolą osiedlić się w norce, które sami budują.

Przedstawiciele tej rodziny charakteryzują się odosobnionym stylem życia, a poszukiwanie pary tylko w okresie propagacji.

Domowe tusze - ulubione rodziny z dziećmi. Ma spokojny, spokojny charakter, ale wymaga uważnego podejścia i opieki.

Znaczenie tushchiki dla epidemiologii

Populacja zwłok podlega ciągłej kontroli epidemiologicznej. Instytucje badawcze śledzą takie wskaźniki, jak liczby, migracja, strefy dystrybucji, specyfika występowania gryzoni stepowych.

Powodem tej kontroli jest to, że zwłoki są głównymi nosicielami środka sprawczego zarazy, tulemii, gorączki Ku i wielu innych chorób ogrodowych i antroponicznych.

Tushka Nutrition

Ze względu na małe rozmiary do uzupełniania codziennej potrzeby składników odżywczych, tusze wymaga tylko 55-65 gramów żywności. Podstawą odżywiania są nasiona, korzenie roślin, które zwierzę wykopuje spod ziemi lub piasku. Łapy gryzoni z ostrymi pazurami doskonale radzą sobie z tym zadaniem.

Owoce, nasiona drzew owocowych i upraw zboża bardzo lubią Tushkę. Larwy, które pojawiają się podczas wykopów, stają się również dodatkowym źródłem pełnego białka flopowanego dla mieszkańca stepu.

Należy zauważyć, że przedstawiciele tej rodziny praktycznie nie używają wody, otrzymując niezbędną wilgoć z korzeni.

Rodzaje zwłok

Do tej pory wyróżnia się około 25 rodzajów zwłok, różni się w ich strukturze zewnętrznej i stylu życia. Najsłynniejsze odmiany mieszkańców stepów:

Pięciokierunkowy karłowato

Według jego interesującego imienia przedstawiciel podgatunków ma bardzo małe rozmiary, osiągając długość 7,5 cm. Charakterystyczną cechą jest oryginalna struktura ogona, z kilkoma zwężeniem i rozszerzeniami. Żyje wyłącznie na pustyniach Chin i Mongolii.

Mookhnogoi Tushka

Łapy gryzoni mają obfitą puszystą powłokę. Na podeszwy znajduje się dzwonek, z którym zwierzę szybko porusza się po piasku.

Egiptyjskie tusze

Charakterystyczną cechą są dobrze rozwinięte mięśnie tylnych kończyn, dzięki czemu tusze może skakać do 1 metra i długość 2-3 metrów.

Ziemia Ziemi

Przedstawiciel rodziny gryzoni, charakteryzujący się największym rozmiarem. Mieszka głównie na południowym wschodzie Azji i Europy. Dzisiejszy rodzaj tarsupialny jest rozpoznawany jako znikanie z powodu masowej eksterminacji. Siedlisko jest ograniczone wyłącznie przez terytorium Australii.

Długousza zwłoki, który otrzymał swoje imię z powodu niewiarygodnie długich uszu i wąskiego pyska.

Meksykańskie zwłoki zasługują na szczególną uwagę, której futro jest wysoko cenione w produkcji futrzanych płaszczy, prętów do odzieży wierzchniej. To eksterminacja meksykańskiej tuszy spowodowała znaczne zmniejszenie naturalnej populacji.

Wrogowie Tushki na wolności

Szerokie siedlisko, małe rozmiary - oba te czynniki przyczyniają się do pojawienia się wielu wrogów w tuszach.

Zachęcanie młodego zwierzęcia nie jest niechętne dla ptaków drapieżnych (jastrzębie, sokoły), gadów (węże i duże jaszczurki), a także łowców naziemnych (lisy, martens, gronostan). Aby chronić przed atakami wrogów, zwłoki kopią głębokie i kręte norek.

Zaletą jest to, że zwierzęta są doskonałymi budowniczymi. Również obecność wrażliwych uszu, dobrze rozwiniętego narządu widzenia i dotyku, zwłoki szybko reagują na najmniejsze wahania powietrza i podejście drapieżników.

Reprodukcja tuszy

Metabolizm zwierząt stepowych obejmuje szybki wzrost i dojrzewanie, które występują po 7 miesiącach życia. W ciągu jednego roku kobiety są w stanie znieść dwa lub trzy mioty młodego.

W przypadku porodu i pielęgniarstwa młodego potomstwa tusz kopią osobną norek, z długimi ruchami uzwojenia (dodatkowa ochrona przed drapieżnikami). Młode zwłoki są małe jak dorosły gryzoni. Młode zwierzęta są prawie pozbawione wełny i absolutnie ślepe od urodzenia.

Tushkans mają funkcję wychowywania młodych zwierząt. Kobieta wychowuje młode do 3 miesięcy życia. Po tym okresie oznaki wyraźnej agresji pojawiają się w zachowaniu matki, co jest sygnałem dla niezależnego życia tusz.

Zdjęcia wszystkich rodzajów zwłok