Czerwony wilk

Red Wolf (cuon alpinus), jest wilkiem górskim, alias Dholi - jednym z najrzadszych i tajemniczych drapieżników na ziemi.

Gdzie mieszkają czerwone wilki?

Czerwone wilki znajdują się z Hindustan po Chiny, Indochinę i Javę. Poza obszarami chronionymi są bardzo rzadkie. Wolę mieszkać w lasach, gdzie duże ungulaty występują w obfitości. W ich siedliskach musi być bogate podlewanie.

W sumie w Rosji opisano 10 podgatunków Czerwonego Wilka, głównie na południu Dalekiego Wschodu, dwa z nich spotkały się, ale dziś nie ma dokładnych danych na temat zamieszkiwania tych rzadkich zwierząt w naszym kraju.

Jak wyglądają czerwone wilki? Funkcje zewnętrzne

Na zewnątrz czerwony wilk przypomina zarówno lisa, jak i zwykłego szarego wilka. Długość jego ciała wynosi około 90 cm, wysokość na ulanie wynosi 50 cm. Bestia waży około 17 kg. Tors drapieżnika jest nieco wydłużony, jest ściśnięty niż zwykły wilk. Na północ od zakresu czerwone wilki są nieco większe.

Wełna drapieżnika jest długa i gęsta, z tyłu i boków jest piaszczysto-czerwono-brązowa, na klatce piersiowej, brzuchu i wnętrzu nóg, wełna jest jaśniejsza. Ogon jest długi (40-45 cm) i puszysty, jak lis, z czarną końcówką.

Czerwone wilki różnią się głównie kasetami policzkowymi, a także brak jednego zęba korzeniowego po każdej stronie dolnej szczęki od większości.

Styl życia dholi

Chociaż czerwone wilki są jednym z najbardziej słabo badanych przedstawicieli rodziny Psovy (Canidae), wiarygodnie wiadomo, że żyją w grupach (stadach), polują i wspólnie edukują potomstwo.

Stado czerwonych wilków to zarośnięta rodzina, która zwykle obejmuje 5-12 osób, rzadko w grupie jest ponad 20 zwierząt. Są aktywne głównie w ciągu dnia, ale polowanie w świetle księżyca jest dość powszechne. Wszyscy dorośli członkowie paczki uczestniczą w polowaniu na duże zwierzęta. Stado poluje na terytorium około 40 metrów kwadratowych.km. Śledzą produkcję według zapachu.

DHOLI Użyj dwóch strategii polowania, które zależą od interakcji zwierząt w paczce. Po pierwsze, stado porusza się przez zarośla z rozciągniętą linią. Każdy dorosły wilk zdolny do zabicia ofiary wpada w atak, odkrywając odpowiednią ofiarę. Kiedy ofiara jest mała, jeden wilk może to zdobyć. Jeśli ofiara jest duża - na przykład oś samca, dźwięk prześladowań i przeszywający okrzyk jelenia przyciągają innych członków paczki. Wilki pośpiesz się na ratunek. Więcej niż jedno duże zwierzę rzadko zostało zabite za jedno polowanie.

Stosując drugą strategię, niektóre wilki pozostają w zasadzce na granicy gęstej roślinności. Przechwytują niekontrolowaną ofiarę prowadzoną przez innych członków paczki. W gęstej dżungli prześladowania nie trwają długo. Polowanie silnych zwierząt uzbrojonych w duże rogi, takie jak mężczyźni osi lub Zambar, wilki chwytają je za nos, co nie pozwala ich niewidomo. Powodując zboża lub boki jelenia, drapieżniki rozrywają ofiarę, która umiera w wyniku urazów i utraty krwi. 2 lub 3 wilki mogą zabić jelenia o wadze 50 kg w ciągu zaledwie kilku minut.

Polowanie stada, zwykle jedzą ofiarę razem, ale niektórzy mogą wyciągnąć kawałek tuszu do jedzenia bez zakłóceń.

Gdy w pobliżu znajduje się woda, czerwone wilki często piją podczas jedzenia, jeśli nie, szukają podlewania.

Dieta wilków obejmuje nie tylko duże uprawy, ale także małe ssaki, a także ptaki, jaszczurki, owady i jagody. Czasami jedzą niestrzeżoną ofiarę lampartów i tygrysów.

Czerwony wilk ma reputację okrutnego i krwiotwornika zabójcy, ponieważ nie zawsze zabija swoją ofiarę od razu, jak robią to zwykłe (szare) wilki, gryząc łup gardła i atakuje ugryzienie w ugryzieniu w ugryzieniu w ugryzieniu w plecy. Кога песледемое животное ыбивает przykład зил, волк начинает поедать еще живюю жертву. Ale uczciwie należy zauważyć, że czerwone wilki, w przeciwieństwie do szarych, są niezwykle rzadko atakowane przez zwierzęta gospodarskie i nie denerwują tej osoby, woląc trzymać się od niego z daleka.

Dholi mieszkający w Indiach może rozmnażać się prawie przez cały rok, ale częściej szczenięta rodzą się od listopada do kwietnia. Ciąża trwa 60-62 dni. W potrawie średnio 8 szczeniąt. Przed porodem She -Wolf przygotowuje legowisko, zwykle w dziurze, która znajduje się wśród skał lub na półkach kółka rzecznego. Począwszy od 3-4 tygodni, szczenięta zaczynają jeść wyrzucone mięso. Kilku dorosłych członków paczki bierze udział w karmieniu młodych zwierząt. W tym okresie stado poluje znacznie bliżej do jaskini. W wieku 70-80 żon szczeniaki opuszczają dziurę, ale stado nadal się nimi zajmuje przez dłuższy czas: karmi je, towarzyszy im podczas gier i pozwala im być pierwszym zjedzeniem jedzenia. Młode zwierzęta szybko studiują i rozwijają się. W wieku 8 miesięcy dorosłe szczenięta są aktywnie zaangażowane w polowanie. Osiągają dojrzewanie do jednego roku.

Czerwone wilki wydają różne dźwięki: kora, warczenie, wycie i gwizdek. Gwizdek jest najczęściej używany do ponownego połączenia paczki po udanym polowaniu.

Późne miejsca, w których Dholi organizuje się na skrzyżowaniu ścieżek i dróg służą do komunikacji zapachowej. Są to szczególne „stanowiska graniczne” ostrzegające sąsiadów przed obecnością granic. Sygnały kwadratowe w witrynie pokazują, że polowanie zostało niedawno przeprowadzone tutaj.

W naturze czerwone wilki żyją 8-12 lat, w niewoli do 16 lat.

Zachowanie w naturze

2 na 10 podgatunków Czerwonych Wilków (Azji Wschodniej i Azji Zachodniej) są zagrożone zniknięciem. Spośród trzech indyjskich podgatunków tylko Cuon alpinus dukhunensis z południowego brzegu rzeki gangów jest dość powszechny. Cuon alpinus primaevus (Kumaone, Napal, Butan) i Cuon Alpinus Laniger (Kashmir, Lhasa) są bardzo rzadkie.

Wcześniej łowcy uważali czerwone wilki za swoich konkurentów, więc próbowali je zniszczyć trującymi przynętami. Jednak głównym zagrożeniem dla tych zwierząt jest zniszczenie siedlisk z powodu wylesiania i wypasu zwierząt gospodarskich. Trwająca uniwersalna żywność wilków - Ungulates - jest również przyczyną spadku liczby dholi. Utworzenie wielu parków narodowych w Indiach pomogło ochronie czerwonych wilków, a teraz uważa się, że populacja wynosi od 5 do 8 tysięcy. Zwierząt.