Kot perski: opis rasy i cechy treści

Persowy kot jest jednym z najpopularniejszych i poszukiwanych ras długich zwierząt domowych. To ulubione zwierzak dla wielu, podbijający jego wdzięczny, elegancki wygląd, a także dumny, ale niezwykle życzliwy charakter i „królewskie” nawyki.

Perski kot stanie się prawdziwym przyjacielem dla wszystkich miłośników zwierząt domowych.

Historia rasy

Koty perskie są jedną z najbardziej znanych i starożytnych ras. Naukowcy nie mogli ustalić dokładnego pochodzenia Persów, ale większość ekspertów zgadza się, że ojczyzna perskich kotów to starożytna Persja, to znaczy współczesny Iran.

„Przodkami” puszystych zwierząt to dzikie koty, a także pustynne koty mieszkające na terytoriach krajów azjatyckich. W procesie naturalnej mutacji, a także licznych zmian hodowlanych, nastąpiła poprawa w naturalnych gatunkach zwierząt, pojawiły się długie koty perskie, które zostały nieco później wyróżnione w oddzielnej rasie.

Zwierzęta zawdzięczają swoją popularność kardynałowi Richelieu, którym egzotyczny zwierzak został przedstawiony jako dar słynnego francuskiego dyplomata. Kot natychmiast stał się ulubieńcem kardynała i zyskał szeroką popularność wśród francuskich kręgów arystokratycznych. Przeczytałem to dla zaszczytu mieć perskiego kota w jej domu, który w tym czasie nazywał się turecki lub wschodni.

W drugiej połowie XIX wieku ta rasa zwierząt zyskała ogromną popularność na terytoriach Ameryki i Wielkiej Brytanii. W wyniku licznych eksperymentów hodowców Persowie nabyli swój obecny wygląd - z szeroko ułożonymi oczami i spłaszczonym nosem.

Na terytorium Rosji perska rasa kotów była powszechna dopiero w połowie lat 80. ubiegłego wieku. Ale tylko bogaci ludzie mogli pozwolić sobie na tak egzotyczne zwierzak.

Dzięki niekonfliktowi, elastycznemu charakterowi i luksusowym wyglądowi perskie koty szybko zdobyły miliony fanów na całym świecie.

Opis rasy

Koty ras perskich przyciągają szczególną uwagę ze względu na ich pozytywne nieruchomości, w tym luksusowy wygląd, długi i niesamowicie miękki wełniany, przyjazny i elastyczny charakter. Takie zwierzęta staną się nie tylko lojalnymi przyjaciółmi, ale także prawdziwą dekoracją każdego domu.

Główne cechy rasy perskiej:

1. Bułczasty, Mięśnie tułowia duże lub średnie rozmiary, czasami z silnymi grube łapy.
2. Masywny, Okrągła głowa Z małe uszy oraz płaski kształt czaszki.
3. Główna cecha perskich kotów jest mała, Spłaszczony nos z skróconym tyłem, który jest połączony z Duże „orientalne” oczy Daje zwierzęcy dziecinnie naiwny wyraz.
4. Oczy perskich kotów są szeroko umieszczone, a ich kolor Kolor odpowiada odcieniu wełny zwierząt.
5. Długa, gruba i jedwabista wełna może mieć ogromną liczbę kolorów -Dz siarka lub śnieżnobiała po żółw lub srebrne sucha.

Waga perskich kotów może osiągnąć 5-7 kg. Jedną z głównych zalet tej różnorodności zwierząt jest ogromna różnorodność opcji koloru wełny - krem, brzoskwini, czerwony, niebieski, srebrny, dymny, czarny i śnieżny, złoty, marmurowy, szynszylla. W sumie jest dziś co najmniej 100 różnych kolorów perskich kotów.

Charakterystyka i poziom inteligencji

Czerwony Kot Perski, podobnie jak perska innego koloru, jest zwierzęciem o elastycznym, życzliwym i słodkim charakterze. Persowie są bardzo oddani swojemu panu, pozostają mu wierni w każdej sytuacji.

Główne cechy charakteru perskiego kota:

• przyjazny;
• miły i plastyczny;
• czuły;
• Zabawny, zabawny;
• aktywny i mobilny;
• bezludny;
• Prawdziwe i oddane.

Pomimo faktu, że perskie koty wydają się surowe i obojętne, kategorycznie nie akceptują samotności - bez regularnych pieszczot i komunikacji Persowie czują się opuszczeni i nieszczęśliwi.

&Shypery należą do ras hodowanych i zaawansowanych w sztucznych warunkach. Są to wyłącznie zwierzęta domowe i nie będą w stanie przetrwać na ulicy. Zwierzęta doskonale odczuwają cechy nastroju właściciela - w ciepłym, przyjaznym środowisku, Persowie czują się szczęśliwi, ale kiedy właściciel nie jest w duchu, nerwowość, uraza lub gniew jest przekazywany, a zwierzak jest przekazywany i gniew.

Persowie są uważani za całkiem niezależne zwierzęta, nigdy nie naruszą zasad zachowania ustanowionych przez właściciela. Ale koty bardzo się martwią, jeśli te zasady nie spełniają innych zwierząt domowych lub gospodarstw domowych. Sytuacja, w której wymagane jest pewne zachowanie od Persów, podczas gdy inni mogą prawie wszystko, co może powodować depresję u zwierzęcia. Na szczęście stres nie trwa długo, a dobry nastrój szybko szybko wraca do zwierzaka.

Wyjechać

Koty perskie są nieco nastrojowe, a nawet arystokratyczne. Kochają, kiedy się nimi troszczą, rozpieszczone.

Podstawowe zasady opieki nad Persami:

1. Aby zachować piękną, luksusową wełnę, perski kotek z dzieciństwa należy codziennie czesać - Aby to zrobić, musisz mieć pod ręką kilka szczotek i przegrzebków.
2. Pers powinien być kąpany co 8-10 tygodni.
3. Do procedur higieny najlepiej jest korzystać z specjalnych narzędzi, przeznaczone specjalnie dla zwierząt o długim hacie.
4. Oczy zwierzaka należy codziennie wytrzeć sterylnym wacikiem bawełnianym.
5. Jeśli istnieje potrzeba przeprowadzki do nowego miejsca zamieszkania, Persom najlepiej przetransportować w specjalnym kocie, Ponieważ zmiana znanego zamieszkania jest silnym stresem dla zwierzęcia.
6. Persowie uwielbiają spać w ciepłym, zacisznym miejscu, ale niedaleko właściciela, więc najlepszym rozwiązaniem będzie zakup przytulnego kota leżaka lub domu.

Interesujący fakt. Persowie rzadko miauka. W przypadku, gdy chcą porozmawiać z właścicielem lub innymi gospodarstwami domowymi, po prostu zaczynają uważnie i znacząco patrzeć w oczy.

Gruba, długa wełna, choć codzienne czesanie, pozostaje na powierzchni dywanu, meble. Koty perskie będą wymagały regularnych okiennic w domu.

Koty perskie są schludne, więc bardzo szybko przyzwyczaiły się do tacy. Do tych celów możesz kupić tacę zarówno typu zamkniętego, jak i otwartego. Wypełniacz najlepiej kupować w sklepie zoologicznym, ponieważ zwykły trocin za łapami zwierzęcia jest przenoszony w całym domu.

Problemy zdrowotne

Perski kot ma charakterystyczną cechę wyglądu w postaci małego, snub nosa, który jest tak kochany przez miliony miłośników zwierząt. Ale ta funkcja może również powodować wiele problemów zdrowotnych - na przykład różne choroby nosogardzieli i górnych dróg oddechowych.

Następujące problemy zdrowotne są powszechne wśród Persów:

• zwiększone łzawienie;
• zaburzenia widzenia;
• upośledzenie słuchu;
• Politykalność nerki;
• uszkodzenie siatkówki oczu i wrzodów rogówki;
• Różne problemy dentystyczne - pojawienie się kamienia nazębnego, zapalenia dziąseł;
• Choroba serca - na przykład kardiomiopatia.

Skrócona przegroda nosowa wywołuje chrapanie, wąchanie, duszność w kota, a także pojawienie się intensywnego rozładowania z kanałów łzowych.

Perskie koty uwielbiają podążać za pięknem i czystością wełny, więc strzępy wełny mogą gromadzić się w trakcie lizania w żołądku zwierzęcia. Kot może je splunąć niezależnie. Jeśli tak się nie stanie, musisz kupić specjalne narzędzie do trawienia kotów o długim hacie w wetaptexie.

Zwierzęta rasy perskiej bardzo lubią cudownie i satysfakcjonujące do jedzenia, więc wielu ich przedstawicieli ma problemy z otyłością.

Robienie na drutach

Pierwsze objawy mruku u kotów perskich występują w wieku około 5-7 miesięcy. Możesz to zauważyć według częstego miauki, zwiększonej aktywności. Zwierzę nieustannie pyta właściciela właściciela. Ale w tym wieku Persowie nie są kategorycznie zalecani relacjami intymnymi, ponieważ ciało kota, które nie zostało jeszcze w pełni utworzone, nie będzie w stanie w pełni znosić potomstwa.

Tychka u takich kotów może trwać od 5 do 15 dni. Zaleca się, aby lepki egzotycznych zwierząt domowych zaleca się przeprowadzenie po osiągnięciu ich 12 miesięcy i starszych. W przypadku krycia zaleca się przeniesienie kota na terytorium do mężczyzny, a nie odwrotnie.

Aby ustalić, że poczęcie nastąpiło z powodzeniem, zmieniając zachowanie kota - może stać się agresywna, zwinnie reagować na inne zwierzęta. Średni czas trwania ciąży wynosi od 62-65 dni.

Ile życia w domu?

Aby perskie koty przez lata zachwycały swoich właścicieli zdrowiem i luksusowym wyglądem, muszą być prawidłowo karmione. Zwierzę powinno jeść 2-4 razy dziennie. Następujące produkty muszą być obecne w jego diecie:

• Jajka z kurczaka, kaczki lub przepiórki;
• niskie odmiany mięsa i ryb;
• twardy ser, twarogowy ser.

Świetna opcja karmienia kotów perskich jest uważana za profesjonalną paszę premium, zawierającą wszystkie niezbędne witaminy i elementy śladowe przeznaczone specjalnie dla zwierząt tego gatunku.

Dzięki właściwej, zrównoważonej diecie i regularnej opiece średnia długość życia Persa może wynosić 14-20 lat, co jest jednym z najwyższych wskaźników wśród przedstawicieli rodziny CAT.

Wniosek

Perskie koty to zaskakująco mądre i piękne zwierzęta, które wyróżniają się oddaną, wierną postać i ogromną miłość do swojego mistrza. Dzięki miękkiemu i elastycznej temperamencie Persom stanie się prawdziwym przyjacielem przez wiele lat.