Zatrudnione i rzadkie rasy kotów na świecie

Dość często we współczesnym świecie mamy do czynienia z różnymi ocenami i najlepszymi słowami. I jest to zawsze bardzo ekscytujące i interesujące, gdy odkrywasz coś nowego, nieznanego do tego momentu, a zatem tak interesujące. W tym artykule zebraliśmy tuzin najrzadszych ras kotów na świecie z ich zdjęciami i skomplikowanymi nazwami. A jeśli nadal masz podejrzenia, że ​​wszyscy wiecie o kotach, ta informacja rozwiedzi wszystkie twoje stereotypy i rozszerzy ramy znane na nowe granice.

Chiński Li Hua (Dragon Lee)

Według wersji powszechnej w Chinach ta rasa kota pojawiła się z powodu samowystarczalności dzikiego chińskiego kota. Według legendy Lee Hua zszedł z górskich szczytów, jak boska reinkarnacja, aby obserwować ludzi. Wzmianka o tej rasie znajduje się w wielu starożytnych chińskich tekstach z kilku tysiącleci pne.I chociaż Hua jest daleka od najstarszej rasy, słusznie zajmuje swoje miejsce wśród najciekawszych i rzadkich, a dziś popularne odmiany kotów.

Początkowo chiński Li Hua osiadł na terytoriach znacznie lepszy od obszaru współczesnych Chin. Mieszkała u podnóża Mongolii, na równinach i na stepach północno-wschodniej Rosji i w północnej części Indii, ale dziś jej siedlisko znacznie się zmniejszyło, a teraz trudno jest znaleźć tę rasę poza Chinami.

Przetłumaczona na angielski rasa ta nazywa się Fox Flower Cat i dość trudno jest go złagodzić, aby przetłumaczyć go na rosyjski. Tak czy inaczej, ale w życiu codziennym nazwa smoka smoka smoka, która koreluje rasę kota ze starożytną chińską kulturą, podczas której po raz pierwszy się pojawił.

dowiadywać się

Oprócz interesującej historii jego wystąpienia, chińskie Li Hua otrzymało status rasy wystawowej nie tak dawno, na początku 2000 roku. Udało jej się odwiedzić wiele międzynarodowych wystaw w różnych częściach świata, czasem przyjmując honorowe nagrody. Dziś, oprócz Chin, kilku przedstawicieli tej rasy mieszka w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Zakup takiego zwierzaka jest uważane za prawie niemożliwe ze względu na ich małe populacje ich populacji.

Wyglądem, Lee Hua niewiele różni się od zwykłych kotów domowych. Jej wymiary są średnio dla kotów, a kolor zmienia się głównie we wszystkich odcieniach kolorów szarości i beżu. Długość wełny jest krótka i sama jest przyjemna w dotyku, jedwabisty i posłuszny z niewielkim efektem połysku, który początkowo wydawał się starożytnym Chińczykom znak boskości.

Przyjaciel nie ma żadnej ceny, ale wciąż kupuje zwierzęta, a cena, którą ludzie płacą za niektóre zwierzęta, może być bardzo, bardzo imponująca. dowiadywać się

Oczy są najczęściej zielone i żółte, a charakterystyczną cechą tych kotów jest obecność małych czarnych plam w zakątkach ust, które powodują złudzenie uśmiechu. Całe ciało zwierzęcia odróżnia się charakterystycznymi paskami, które blisko klatki piersiowej w interesujących naszyjnikach. Oczy i czoło są również pokryte paskami, które nadają jej pyski dodatkowe estetyczne piękno. Jej postać jest elastyczna i miękka, co powoduje chęć rozpoczęcia tej rasy jako zwierząt domowych. Te koty są głośne, ale jednocześnie poświęcone właścicielom. Mogą łatwo znaleźć wspólny język z dziećmi, chociaż nie lubią nadmiernych pieszczot. Zabawa i aktywność są charakterystyczne dla Kotów Lee Hua, dlatego będą potrzebować dużo miejsca w mieszkaniu, aby skakać i grać.

Ważne jest, aby być ich zdolnością do szybkiego dostosowywania się i znalezienia wspólnego języka z innymi zwierzętami, które rzadko mogą się chwalić przedstawiciele kota.

Czy wiedziałeś? Koty z rasy smoka lee mogą pozbawić prawo do uczestnictwa w wystawach, jeśli nie mają pasków na klatce piersiowej w postaci naszyjnika, jeśli ich ogon nie kończy się czarną plamą lub jeśli ich nogi i pyska są białe. Wydawałoby się, że taki drobiazg i kot może zdyskwalifikować całkowicie prawny.

Manchec

Wśród innych interesujących i niezwykłych ras kotów można wyróżnić koty, które różnią się krótkowolnością i krótkimi łapami, ale jednocześnie wyjątkowa ładna ładna. Ten typ CAT uzyskano absolutnie nie celowo, ale z powodu procesów mutacji.

Historia mówi, że kot dziedzińca został odebrany na ulicę i zabrany do domu. Po chwili odkryli, że jest w ciąży, a wkrótce pojawił się kotek. Stał się pierwszym kotem z wrodzonym brakiem pewnych substancji, które przyczyniły się do rozwoju takiej patologii. Wraz z jego wyglądem rozpoczął się nowy gatunek kotów, który został rozpoznany dopiero w 1991 roku przez rasę, a do 2007 r. Wszystkie wymagania zostały całkowicie opisane.

Podczas prowadzenia kotów pojawiają się pytania:,.

Na zewnątrz przedstawiciele tej rasy, a także chińskie koty, są podobni do domu. Mają dwa rodzaje wełny: krótkie i długie. Ale w obu wersjach wełna będzie błyszcząca i reprezentowana przez wszelkiego rodzaju odcienie, które często uzupełniają się przez plamienie lub paski.

Często po bokach takich kotów znajdują się symetryczne ozdoby tworzone z natury w skomplikowanym splotu linii i plam. Ale główna cecha Manckinova leży w ich bardzo małych łapach, które nie przekraczają wysokości ośmiu do dziesięciu centymetrów. Dlatego taki kot nie będzie w stanie skakać wysoko ani szybko biegać, co oznacza, że ​​nie będzie w stanie polować na myszy.

Charakter tych małych kotów jest bardzo miękki i elastyczny. Szybko mieszkają w nowych miejscach, dobrze dogadują się z innymi zwierzętami. Obfita uwaga i wizja dla nich nie jest czymś niezwykłym. Wręcz przeciwnie, Manckin chętnie zastąpił swój futrzany brzuch na zarysowanie. Z dziećmi bawią się bez specjalnych skarg.

Ważny! Mancakes nigdy nie wpuszczał pazurów i nie drapią swoich dzieci. Ten fakt jest bardzo ważny, jeśli wybierzesz zwierzaka, który pomoże Twojemu dziecku poznać świat i będzie dla niego najlepszym przyjacielem od pierwszych miesięcy życia.

Manchekins są cicho spokrewnione z nowymi ludźmi. Mogą nawet pierwsi, którzy zaczynają od nowej osoby, skacząc na ramiona lub pocierając się o nogi. Ponadto ta rasa kotów dobrze dostosowuje się do różnych rodzajów ruchów, czy to w koszyku, czy na rękach.

Jeśli masz wiejski dom, Manckin z przyjemnością wybierze się na ulicę. Możesz być spokojny: nigdy nie zdradzi swoich właścicieli i nie ucieknie, a ponadto będzie mu trudno uciec, biorąc pod uwagę niewielką długość jego łap.

Zdolności Mancchkina są idealne dla roli niani dla małego dziecka lub roli słuchacza dla osoby starszej. Będzie także dobrym początkiem dla początkujących, którzy po raz pierwszy postanowili dostać zwierzę w domu.Ze względu na ich bezpretensjonalność w potrzebach Manchka nie wymagają większej uwagi: są zdrowe i wszystkożerne, a zatem nie będą szczególnie wykończone i kapryśni. Podczas wyjazdu Manschkin musi tylko czesać wełnę i karmić się na czas, a resztę czasu powinno być całkowicie oddane do gier i pieszczot, które naprawdę lubią tę rasę kotów.

Ale do diety ich odżywiania należy podejść do starannie, ponieważ te koty jedzą dużo i często. I chociaż nie będą szczególnie nastrojowe w paszach, częstotliwość karmienia jest warunkiem wstępnym ich normalnego życia.

Podczas prowadzenia kotów ważne jest, aby wiedzieć

Turecka furgonetka

Historia pojawienia się tej rasy pochodzi z brzegów Salty Lake Van w Highlands Armenian we wschodniej części Turcji. To właśnie w tych stosunkowo surowych i niegościnnych obszarach górskich po raz pierwszy pojawiły się długie stworzenia olśniewającego białego koloru.

Po pamiętnym raporcie na temat Turcji, wykonanej w 1955 roku przez angielskiego dziennikarza, dowiedzieli się o tak interesujących kotach w Europie, zainteresowani nieoczekiwanym odkryciem. Kilka lat później zarejestrowano nową rasę CAT, którą nazywano Turecka furgonetka wygląda bardzo ładnie i przyjaznie, co nie koreluje z obszarem uważanym za jego ojczyznę. Długa biała wełna, od czasu do czasu usiana czerwonawymi plamami, iskrzy w słonecznych promienia.

A wymiary tych imponujących przedstawicieli kotów są w stanie zaskoczyć: u mężczyzn ciężar osiąga 10 kg, a u zwłok ich wysokość wyniesie około 30 cm. Kobiety są trochę skromniejsze. Ich waga różni się w odległości 5-7 kg, ale kolor koloru i przyjemności w dotyku jest zachowany zarówno u kotów, jak i u kotów.

Podobnie jak turecka furgonetka, mają wspaniały futra,,

Częstym zjawiskiem rasy tureckiej furgonetki jest kolor oczu. Tak więc koty te mogą łączyć różnorodne odmiany koloru tęczówki od jasnoniebieskiego i niebieskiego do jasnożółtego i czerwonego złotego.

Natura tureckiej furgonetki jest elastyczna, miękka i otwarta na komunikowanie się z ludźmi, ale prawie niemożliwe jest wzięcie takiego zwierzaka w ręce takiego zwierzaka, ponieważ furgonetka jest bardzo wolność i nie toleruje nadmiernych ingerencji na jego niezależność. On sam może zdecydować, kiedy przyjść do właściciela i położyć się na kolanach lub, jeszcze bardziej interesujące, na szyi. Następnie możesz uderzyć i ścisnąć zwierzaka, a jeśli drapiesz brzuch kota, furgonetka odwróci się na pleca.

Czy wiedziałeś? W okresach letnich turecka furgonetka przegrywa do 80 % swojej objętości ze względu na fakt, że naturalny proces trzonowania odsuwa zwierzę od zwierzęcia w zimnym czasie wełnianej osłony. Więc w upalnym sezonie możesz nie rozpoznać tej rasy wśród zwykłych kotów na dziedzińcu: stają.

Nie należy liczyć na długie okresy spokoju i senności ze strony kotów rasy tureckiej furgonetki. Z natury są bardzo aktywni i niespokojni, w których winna jest górzystwa ulga w ich ojczyźnie, gdzie musieli skończyć więcej niż jeden kilometr w skrzyżowanym terenie w poszukiwaniu jedzenia. Te koty boją się ciemnych i głuchych zakrętów, aw małych pokojach będą zbyt zatłoczone.

Trudno jest dogadać się z innymi zwierzętami w tureckich furgonetkach, biorąc pod uwagę ich zwiększone predyspozycje do polowania i rozwój instynktów polowań. Ale jeśli nie możesz osiągnąć więcej niż kota ze zwierzętami niż kotem, lepiej być ostrożnym z małymi zwierzętami domowymi, takimi jak chomiki lub ptaki, ponieważ van nie wykorzystuje możliwości zastosowania swoich umiejętności urodzony łowca.

Ważny!Aby twoje zwierzak był jak najwygodniejszy w zamkniętym pokoju, zapewnij mu maksymalny dostęp do parapet do okien, na balkon lub, jeśli jest otwarty taras, aby zwierzę mogło poczuć się częścią wielkiego świata.

Turecka furgonetka bardzo lubi chodzić, a zatem dla właścicieli wiejskiego domu ta rasa najlepiej nadaje się. Ale lepiej nie pozwolić dzieciom nie pozwolić dzieciom, szczególnie w okresie, w którym są. W tym wieku turecka furgonetka wciąż nie wie, że jest zwierzakiem, a krew jego dzikich krewnych wrzenia w nim, a zatem takie koty zarysują i gryzą, a ponadto małe dzieci często przekraczają linię, która jest zezwala niż przyczyna A Dużo oburzenia u kotów.

Burmilla

Zgadzam się, dźwięk tej rasy kotów jest zgodny z melodycznym mruczeniem i powoduje przyjemne skojarzenia z miękkimi i ciepłymi przedstawicielami kotów. I chociaż rasa ta pojawiła się w warunkach surowej i mglistej Anglii, całkowicie uzasadniają swoją mruczące imię. Historia wystąpienia Burmill jest zakorzeniona w XX wieku, kiedy perski kot szynszyli i kot nie mniej interesujący zbieżny w rezydencji jednej angielskiej baronesów. Najlepsze cechy obu ras pojawiły się wkrótce potomstwu: ojciec otrzymał błyszczący kolor popiołu i jedwabisty skrzyżowany i przypominający kaszmir.

Rezultat tak zachwyconej Baroness, że natychmiast nakazała zorganizować harem dla swojego kota krwi perskiej od wielu kotów Burman. Nazwa nowej rasy baronowej baronowej pojawiła się bardzo szybko. Połączył rasę kota Burmana z końcem rasy szynszyli, po której pojawiła się nazwa Burmilla.

Rok później w Anglii pojawił się pierwszy klub miłośników ras Burmilla, który stał się integralną częścią życia szlachty z Wielkiej Brytanii.

Magiczne, przepełnione wszystkimi odcieniami szarych i srebrnych kolorów, kolor tej rasy został doceniony na wielu międzynarodowych wystawach i otrzymał rozpoznanie w kręgach miłośników kotów. I chociaż rasa ta jest uważana za rzadką, trudno jest przecenić jego piękno. Burmilla ma muskularne wydłużone ciało i silne wysokie łapy. Jest dość ciężka i wysoka, ale to nie jest w stanie zepsuć jej wdzięcznego wyglądu. Oprócz głównej opcji srebrnego koloru, Burmilles są zarówno złotymi-beige, a nawet terakoty, a jasny i ekspresyjny kolor dużych szmaragdowych oczu idzie równie dobrze z różnymi kolorami wełny.

Czasami rzadkie dla Burmill, ale nie mniej piękne niż szmaragdowe, bursztynowe kolor, może pojawić się w tonie złotego koloru. W obu odmianach widok takich kotów jest wnikliwy i urzekający, co czyni je podobnymi do szlachty wśród kotów.

Burmilles szybko dostosowują się do nowych warunków, ale są przyzwyczajeni do właściciela przez długi czas, a jeśli się do tego przyzwyczai, będą poświęcone samemu końcowi. W ich charakterze są arystokratyczni i inteligentni. Burmilla nie będzie jeździć po witrynie jak szalona lub skacze na zasłonę.Jest schludny i spokojny, co jest szczególnie odpowiednie dla osób starszych, którzy nie tolerują zaburzeń. Ta rasa ma tak wyrazistą kagód, że czasami wydaje się, że zwierzę mówi, wyrażając pewne emocje z mimiką. Bardzo lubią obserwować osobę z błyszczącymi oczami, a zwłaszcza im się to podoba, gdy właściciel rozmawia z nimi, zwracając się do członka jego rodziny.

Ważny! Koty Burmilla nie tolerują samotności, więc jeśli zamierzasz gdzieś pójść, zabierz ze sobą swojego zwierzaka, w przeciwnym razie może to wpaść w depresję, tak jak osoba. W tym stanie Burmilla może rozwinąć różne choroby psychiczne, które będą niezwykle problematyczne w leczeniu.

Dla tego szlachetnego kota nie powinno być barier w ruchu. Drzwi do wszystkich pokoi powinny być zawsze otwarte, a o myśli o blokowaniu kota na noc samej w ciemnym pokoju, nie może być pytania. Burmilla chętnie postrzega w nocy obok właściciela. Martwienie się faktem, że kot zrobi hałas i obudzi cię wcześnie, nie jest tego warte, ponieważ arystokraci nigdy nie zaniedbują zasad etykiety.

Płaszcz

Tajemnicze goście ze słonecznej Tajlandii nazywane są kotami tej rasy. Korutowie pojawili się w pagórkowatym regionach Tajlandii na długo przed pojawieniem się pisania za Ziemią, a ich wygląd, według Legends, był związany z początkiem długiego sezonu deszczowego, który uratował mieszkańców przed głodem głodu przed głodem. A ponieważ to samo, Tajów jest czytany przez symbol bogactwa i szczęścia.

Czy wiedziałeś? W Tajlandii jest bardzo interesujący zwyczaj, kiedy na weselu panna młoda jest prezentowana jako prezent kilka kotów rasy Korat. Uważa się, że przyniosą nowej rodzinie dobrobyt i dobrobyt.

Thais kojarzą te zwierzęta z chmurami deszczowymi, ponieważ główny kolor Koat jest nasycony niebieskimi przelewami niebieskich i niebieskawo-szarej tonów. Wygląda na to, że wzdłuż krótkiej i błyszczącej wełny zwierzęcia mała błyskawica prześlizguje. Oczy zwierząt jasnozielonych, oliwek i ziemistych goldenów. Thais kojarzą te kolory z kiełkami młodych roślin.

To naprawdę wyjątkowe zwierzę, jedno spojrzenie w oczach jest w stanie zafascynować osobę przez długi czas, z natury bardzo wdzięczny. Ich masa nie jest tak imponująca jak msza Burmilli lub Manticine, a zatem poruszają się szybko i łatwo, jakby szybować nad powierzchnią.

Ponadto Koatut ma zestaw dźwięków nieco bogatszych niż inni przedstawiciele kotów, co czyni je doskonałymi rozmówcami. Czasami ich dźwięki są jak ludzkie „tak”, a czasem słowo „nie”, i, co najbardziej niesamowite, mogą wydawać te dźwięki, gdy właściciel pyta ich o coś, tym samym dając jasną odpowiedź z reguły, Zbiegając się z pragnieniami kota.

Czy wiedziałeś? Mieszkańcy Tajlandii nigdy nie kupują i nie sprzedają Korutów. Mogą dać sobie tylko kocięta, a to będzie uważane za wyraz głębokiego szacunku, a nawet miłości.

I chociaż rasa ta była wielokrotnie reprezentowana na wszystkich międzynarodowych wystawach i wielokrotnie zajmowała honorowe nagrody, rzadko można ją znaleźć w Europie i Ameryce. Główne miejsce jej siedliska pozostaje w Tajlandii, ale koneserowie ich oryginalności i łaski będą musieli ciężko pracować, aby jakiegoś cudownie znaleźć hodowców w ich ojczyźnie.

Te koty są bardzo towarzyskie i nie tolerują się, gdy właściciel jest nieobecny. Są bardzo uważni i wymagają takiej samej uwagi na siebie. Ze względu na swoją lekkość szybko poruszają się w kosmosie i są w stanie wskoczyć na wysoką szafę lub na drzwi. Dlatego, aby pomóc kotowi wydać ogromną energię, właściciel będzie musiał również trochę litować się.

A ciekawość Korut nie powinna być zajęta. Onuje wszystkie zakręty i wszystkie przedmioty, a jeśli coś nowego pojawi się w jego siedlisku, natychmiast pospieszy studiowanie tego obiektu, a być może nawet spróbuje zęba i pazur.

I chociaż opieka nad nimi nie jest wymagana ze względu na skrót, Koat z pewnością będzie szukał komunikacji z właścicielem i innymi mieszkańcami domu, zwracając uwagę na siebie i niosąc wszystkie gospodarstwa domowe wraz z sobą.Dlatego jeśli chcesz zawsze być w dobrej formie i nie zmniejszyć swojej aktywności nawet w domu, ten energetyczny i wdzięczny kot jest dokładnie tym, czego potrzebujesz. Na pewno nie muszę za nią tęsknić, a kiedy patrzy na jej błyszczące oliwkowe oczy, nie będziesz już mógł oprzeć się okazji, aby zadowolić siebie i urocze futra otaczające siebie, co przyniesie wiele pozytywnych Wrażenia i emocje z jego wyglądem.

Serengetis

Historia pojawienia się tej rasy pochodzi z niekończących się równin i prerii National American Reserve Serengeti, gdzie ich przodkowie rasy są wybierani z zachodu słońca na słońce

Administrator lokalnej rezerwatu dzikich zwierząt wybrał serwo, gdy tylko zobaczyła je po raz pierwszy. I od tego momentu postanowiła wyprodukować podobną rasę kota, ale tylko z bardziej udomowionym i elastycznym charakterem. I jej udało się.

Wiele osób jest wielbicielami dużych zwierząt, więc zwracamy na twoją uwagę

Do selekcji wybrała rasy bengalskie i afrykańskie, które po przejściu i hodowli przez cztery lata wytworzyły nową rasę. Ta nazwa została zarejestrowana, gdy tylko wynik został osiągnięty. Od tego czasu Serengei uczestniczy w międzynarodowych wystawach na całym świecie, zaskakując swoim plamistym kolorem i podobieństwem z tygrysami wszystkich odwiedzających i jury.

Te koty tych kotów są dość krótkie, ale jedwabiste. Istnieje wiele odmian kolorów, od tradycyjnych tonów lamparta-tigera, kończące się srebrnym, a nawet fioletowym. Oczy są głównie szmaragdowe i zielone, rzadziej złoto-sand i terakotę.

Te koty są znacznie bardziej ogólne niż wszystkie wcześniej wzięte pod uwagę. Ich waga może osiągnąć 15 kg, a wzrost waha się między 30–40 cm. Ich ogon jest równy dwóm trzeciej długości ciała, raczej grubej i elastycznej.

Te koty są bardzo rozwinięte przez aparat głosowy, dlatego mogą wydać ogromną liczbę dźwięków od prawie niesłyszalnych wysoko do głębokiego i głębokiego basu, które są w stanie przestraszyć właściciela takiego zwierzaka po raz pierwszy.Sereengeti jest zręczny, subtelny i pełen wdzięku, a zatem ich energetyka i aktywność nie będą końcem. Jeśli w domu znajdują się inne zwierzęta, wówczas Sereengei szybko je wprowadzi, zajmując odpowiednią pozycję w centrum uwagi uniwersalnej.

W komunikacji z ludźmi koty te są bardzo delikatne i czuły, które są całkowicie przeciwne do ich podobnego do koloru dzikich braci. Taki kot zawsze będzie korzystał z właścicieli w swoich grach i zajmie dużo czasu, wymagając uczucia i obfitej komunikacji. Są dość proste w odejściu, dzięki bezpretensjonalności wełny. Karmij się, graj i czuły, ale twój ulubiony nie jest już potrzebny.

Ważny! Sereengei jest bardzo towarzyski. Uwielbiają wszelkiego rodzaju wycieczki i spacery, a na wystawie trzymają tak osobno i dumnie, jakby ta wystawa była poświęcona. Dlatego spacery po świeżym powietrzu pozytywnie wpłyną na twojego ucznia.

Caracal

To wojenne zwierzę od czasów starożytnych było oswoione w Afryce i Azji za polowanie.Kiedyś łapali małe antylopy, zające, bażanty i pawie w taki sam sposób, jak w Europie i Ameryce używały psów do polowań. Interesujące jest to, że wszystkie dziewięć odmian Karakalowa uległo oswajaniu i stały.

Ale ostatnio zaczęli używać Karacal jako zwierząt domowych, chociaż ich dzikie korzenie wciąż się boją, a niektórzy hodowcy wyposażają prawdziwe wolary do tych miniaturowych lynksów do celów bezpieczeństwa. W każdym razie diabeł nie jest tak okropny, jak jest namalowany, a zatem bazgroły są w stanie dogadać się z osobą w domu. Najważniejsze w wychowaniu Karacal jest zapamiętanie ich bezprecedensowych mięśni i energetyki i na każdy możliwy sposób promowanie odrobiny emocji, w przeciwnym razie możliwe jest, że twoje zwierzak wejdzie do Skody.

W przeciwnym razie są konsekwentne, zrównoważone i miłe, a jeśli ich właściciel wykazuje należytą opiekę i szacunek, wówczas drapieżniki staną się wiernymi przyjaciółmi i obrońcami. Z powodu rozwoju instynktów polowań nie należy łączyć Karakal z innymi zwierzętami, zwłaszcza małymi gryzoniami i ptakami.

Ważny! Aby zapewnić maksymalny komfort dla rasy, zwłoki centralne powinno być co najmniej raz dziennie, aby spacerować uczniowi na ulicy, a także wycofać ją do parku, gdzie puścić od smyczy, aby był ogromny. Nie martw się, że kot ucieknie, ponieważ zna swoje terytorium i mistrz i nigdy nie opuści go z własnej wolnej woli.

Kolor kotów rasowych dominuje głównie do ognistych i piaszczystych odcieni. Może to być terakota, beż, piasek, brzoskwini lub złoty czerwony kolor, ale w taki czy inny sposób wełna tego drapieżnika jest dość sztywna i puszysta. Charakterystyczną cechą bazgrołów są długie czarne szczotki na uszach i raczej krótki ogon.

Jego szmaragdowe oczy zawsze świecą ogniem podniecenia i ciekawości, a muskularne łapy i korpus są w stanie nadać mu niespotykaną prędkość i zwinność porównywalną z jego dzikimi krewnymi.

Toiger

Wymowa nazwy samej tej rasy już wywołuje skojarzenia z tygrysami. I to wcale nie jest fałszywe wrażenie, że oryginalny kolor czarnych i brązowych pasków pokrywa całe ciało zwierzęcia od pyska do ogona. Ze względu na fakt, że rasa ta została wyhodowana stosunkowo niedawno (około 25 lat temu) jest uważana za rzadkie koty ze względu na niewielką liczbę ich populacji.

Historia pojawienia się Toygers pochodzi z Stanów Zjednoczonych, gdzie słynna hodowca ponure, aby kontynuować swoje badania naukowe i stworzyć kolejną oryginalną rasę. Naszkicowała szkic domniemanego zwierzęcia i zaczęła wybierać niezbędny materiał. Jako podstawowa kopia wzięła kota, którego przypadkowo widziała i odebrała podczas podróży do Indii. Stał się progenitorem nowoczesnej rasy. Nazwa kleczenia jest wybierana nie tylko tak, ponieważ w języku angielskim oznacza „Toy Tiger”.

Tytuł Togera uzasadnia tytuł jego Tiegera. W 2006 r. Rasa ta została po raz pierwszy wykazana na międzynarodowej wystawie i odniosła niespotykany sukces. W końcu, kto nie chce, aby miniaturowy tygrys mieszkał w swoim domu, a oprócz ręcznego i udomowionego. I chociaż wymiary zabawek są gorsze od obecności, masa 8 kg nie jest dla nich granicą.

Kolor wełny charakterystycznego pomarańczowego koloru z czarnymi i ciemnobrązowymi paskami. Ogon, podobnie jak tygrysy, jest porysowany paskami, a końcówka dekoruje dużą czarną plamę. Wełna jest krótka i błyszcząca, jedwabista w dotyku.

Jego postać jest naprzeciwko Tygrysów. Toiger wygląda bardziej jak giętna pluszowa zabawka niż na potężnym drapieżniku. Są miękkie, elastyczne i nieosiągalne. Są zabawni i aktywni, a także wymagają większej uwagi wszystkich ludzi, którzy mieszkają obok nich. Pomimo dość dużych rozmiarów, taki kot może idealnie zmieścić się w małym mieszkaniu i będzie doskonałym dodatkiem do komfortu domu. Teraz wiesz, jak nazywa się rasa kotów podobna do tygrysa, ale to podobieństwo jest tylko zewnętrzne. W tej chwili trwają prace nad rasą. Celem jest następujący: usuwanie rasy śnieżnobiałego koloru ze srebrnymi paskami. Ten kolor będzie jeszcze bardziej atrakcyjny niż klasyk. Co z tego wyjdzie? Dowiemy się w najbliższej przyszłości.

Hawana

Kubańska czekolada, cygaro kubańskie, czekoladowe koty-jakie pseudonim nie opracowały portu w latach 80-90. ubiegłego wieku, kiedy rasa ta została po raz pierwszy hodowana i zarejestrowana. Rasa ta była bardzo zainteresowana międzynarodowymi wystawami dzięki wyjątkowej i specjalnej kolorystyce czekolady, która przypominała także kubańskie cygara. W wyniku skrzyżowania europejskich kotów wyhodowano nową rasę Hawany. Interesujące jest to, że koty te nabyły brązowy kolor tylko wtedy, gdy były uprawiane w zimnym klimacie. Dlatego rozpraszamy mit, że kot Hawana pochodzi z Hawany (stolica kubańska), ponieważ miejscem narodzin tej rasy jest śnieżna i zimna Szwajcaria.

Te zwierzęta są charakterystyczne dla kolorowania. Ich wełna jest gładka i jedwabista, osiąga średnią długość. Zajmują tę samą średnią pozycję w innych parametrach: wysokość, waga, mięśnie. Ogólnie rzecz biorąc, możemy powiedzieć, że jest to zwykły kot domowy o nawykach charakterystyczny. Jedyna wyjątkowość w futrze czekoladowym.

Ich postać jest spokojna i zrównoważona. Są umiarkowanie dociekliwe, umiarkowanie zabawne, umiarkowanie aktywne. Surowy nordycki klimat Szwajcarii jest winny za wszystko, co podniosło zmierzoną i spokojną porę. W tym wszystkim są chwile, kiedy koty są podatne na aktywność i gry. Najważniejsze jest zawsze pozostanie w centrum uniwersalnej uwagi. Jednak taka postać jest charakterystyczna dla większości kotów. Hawana nie lubi być sama, dlatego będzie to dla niej doskonała wiadomość, jeśli są inne koty lub przynajmniej inne zwierzęta w domu hodowcy. Ponieważ jej instynkty myśliwskie nie są bardzo wyrażone, Hawana jest w stanie spokój spokojnie z innymi przedstawicielami fauny.

Elf

To chyba najbardziej egzotyczne zwierzę z wielu kotów. Wraz z elfami tylko elfy przewyższyły swoich krewnych w ekstrawagancji i są w stanie zszokować nieprzygotowaną osobę.

Główny podział elfów znajduje się w północnych stanach Ameryki, gdzie znajdują się w pojedynczych żłobkach. Rasa ta pojawiła się dopiero w 2007 roku, ale jak dotąd rasa ta nie została rozpoznana w międzynarodowych stowarzyszeniach.

Te koty otrzymały swoją nazwę w związku z podobieństwem uszu z elven. Oprócz tej funkcji są one również całkowicie łyse, chociaż ciekłe futro światła jest nadal obecne. Na zewnątrz koty rasy elfa są podobne do szczurów, z tym wyjątkiem, że będzie nieco więcej rozmiarów. Oczy tych zwierząt wchłonęły zimno na północy i stały się niebieskim szkłem. Dlatego czasami wydaje się, że elfy są przez cały czas zimne. I chociaż ich temperatura ciała jest znacznie wyższa niż ludzka, bez futra, koty mają trudności, szczególnie w okresach, gdy ogrzewanie nie zostało jeszcze uwzględnione w apartamentach.

Pomimo odpychającego wyglądu koty te bardzo lubią swoje właścicieli i chętnie odnawiają kolana lub ręce. Ponadto jest to jedna z niewielu ras kotów, które uwielbiają pływać, a troska o nie jest wymagana, z wyjątkiem wycierania ręcznika.

Ale twój dom będzie musiał przejść pewne zmiany, aby zapewnić maksymalny komfort tym zwierzętom. Tak więc dla zwierzaka musisz wyposażyć ciepły dom, w którym może się zrelaksować, chroniony przed szkicami i chłodem.

Warto również pomyśleć o ogólnej izolacji mieszkania i zaciska się podłogę jak najlepiej. Należy także izolować parapty okienne, na przykład nosić na nich maty piankowe, pokryte wełnianą lub światłowodową tkaniną, aby kot nie był zimny na oknie. Ale nawet taka ochrona może nie wystarczyć, więc szczególnie opiekuńczy właściciele kupują specjalne ubrania dla elfów, aby były cieplejsze.

Znajdź szczegóły kotów.

Oprócz rzadkości elfów jest to również bardzo drogie, ponieważ cena za kotka może się różnić w ciągu półtora tysięcy dolarów.

I chociaż ergonomiczne cechy tej rasy są dość wątpliwe, niektórzy egzotyczni kochanki entuzjastycznie wzięli wiadomość o pojawieniu się elf. Mówią, że mogą leżeć na właścicieli przez wiele godzin, a nawet wspinać się pod kocem, co często może przestraszyć właścicieli śpiących. Jak wszystkie zwierzęta, potrzebują pieszczot i gier. Elfy również chcą być w centrum uwagi i uzyskać maksimum komunikacji z osobą. Ocena najrzadszych ras kotów na świecie dobiegła końca. Nauczyłem się tak wielu informacji o odmianach kotów, trudno jest pozostać obojętny, ponieważ świat przyrody nie przestaje zaskoczyć, a nawet zadziwia swoją pretensjonalność i różnorodność. Cieszę się, że bez względu na to, jakie właściwości kolorów lub fizjologii ludzie wyposażają koty, nadal pozostają wierni osobie, strzegąc jego pokoju i często podnosząc jego nastrój. Każda rasa jest piękna na swój sposób, każde zwierzę zasługuje na ciepło, dobre i dobre troskliwe dłonie, a to jest miłość, która jest tak niezbędna dla wszystkich żywych istot.