Canadian sfinx: jak wybrać, ile żyć, jak dbać, jak myć i jak karmić

Mówią, że w oczach kanadyjskiego, wspinające się na kolana do właściciela, możesz wyraźnie przeczytać: „Nienawidzę cię! Ale jesteś ciepły ”. Być może nie jest to bez powodu, wrażenie najlepiej odzwierciedla istotę tej niesamowitej i niezależnej rasy, której główną cechą jest to, że takie koty potrzebują ciepła. W każdym znaczeniu tego słowa.

Opis i funkcje rocka

Canadian Sfinx jest stosunkowo młodą rasą, jej „wiek” ma około 50 lat (ze względu na dość trudną historię oficjalnego uznania tej rasy przez różne organizacje felinologiczne, trudno jest nazwać dokładną datę jej urodzenia). Sfinkses przybył do Rosji, a zatem w innych krajach utworzonych po upadku ZSRR, już niedawno, na początku tego wieku. Ale jeśli piętnaście lat temu łysy kot spowodował horror i obrzydzenie, dzisiaj nie zaskoczysz nikogo.

I to nie jest zaskakujące. Mówią, że kiedyś, przyciskając do niego ciepłe i całkowicie bezbronne ciało tego kota, osoba nie może już z nią rozstać. W każdym razie przez długi czas.

Ciepło obejmuje również takie rasy jak

Charakterystyka zewnętrzna

Istnieje kilka standardów kanadyjskiej rasy Sfinx: CFA, Tica, WCF. Różnice w tych standardach, w każdym razie, z punktu widzenia prostego laika, nie są tak zauważalne, jednak istnieją one.

Ponieważ w Europie najczęstszym jest Światowy Cat Federal (WCF), w przyszłym opisie wyglądu i charakteru, będziemy kierować się głównym podejściem tej konkretnej organizacji.

Długość życia: 13-15 lat.

Śmieci: 3-6 kocięta.

Kolor: Każdy, ale częściej biały z różowawym odcieniem, a także kołkiem.

Wełna: zaginiony.

Skóra: Gruba, podobna do zamszu.

Wymiary: Średnie, a koty są znacznie większe niż koty.

Waga: średnio 3,5 kg dla kota, 5 kg dla kota.

Kto jest rozpoznawany: WCF, Tica, ACFA, ACA, AACE, CCA, CFA, Fife.

Canadian Sfinx ma silną część średniej wielkości. Kręgosłup nie powinien być ciężki, chociaż klatka piersiowa jest dość szeroka i masywna, więc przednie nogi są oczywiście powszechnie ustawione. Żołądek jest zaokrąglony, nogi są eleganckie, ale mocne. Palce na łapach są długie, ogon jest cienki, długi i łysy, nie jest uważane za wadę tylko obecność małego pędzla na końcu.

Głowa ma kształt lekko zaokrąglonego klina (długość jest większa niż szerokość). Wymiary głowy są przeciętne. Charakterystyczną cechą Sfinksa jest potężny krótki kóżk z wyraźnie zdefiniowanymi wystającymi kościami policzkowymi, przejście jest wyraźnie widoczne w profilu. Szyja nie jest długa i nie krótka, dość mocna.

Uszy są również znakiem rozpoznawczym rasy. Bardzo duże, szerokie lądowanie i rozmiar u podstawy. Wełna na zewnątrz jest całkowicie nieobecna, z wyjątkiem dozwolonego pistoletu w samej podstawie.

Oczy ogromne, lekko pochylone i dość szeroko zasadzone migdałowe oczy mogą mieć dowolny kolor, który harmonizuje z głównym kolorem.

Wełna kanadyjskich sfinksów jest praktycznie nieobecna. Tylko niewidzialny puch pokrywa ich skórę, prawie tak samo jak u ludzi.

Krótki puch jest obecny tylko na twarzy. „Wąsy” i „brwi” (są one poprawnie nazywane „vibrissas”) w standardzie WCF są mile widziane, podczas gdy w innych organizacjach międzynarodowych uważa się, że takie włosy nie powinny odejść, lub mogą być złamane lub bardzo krótkie. Wszystkie zaakceptowane standardy mówią, że Kanadyjczycy mogą mieć dowolny kolor, jednak CFA w tym względzie stanowi dodatkowy wymóg: włosy na ciele powinny mieć odpowiednio malowanie strefowe, nie ma spalonych, szynszyli, wśród sfer.

I wreszcie, prawie najważniejsze jest to, że oprócz braku wełny, Sfinx Sfinx tworzy charakterystyczne fałdy skóry. Powinny być obecne na szyi, na nogach, a nawet na czole.

W małych kociąt prawie całe ciało jest „pomarszczone”, większość fałd jest wygładzona z wiekiem, ale nadal powinny być wyraźnie zauważalne. Standardowy CFA mówi, że maksymalna liczba fałd jest mile widziana w miarę, dopóki nie zakłócają zwierzęcia.

Agresywność i „nieodwołalność” są uważane za wadę. WCF i Tica popychają zwierzęta, które mają duże podobieństwo, CFA zmniejsza oszacowania braku fałd, małych rozmiarów, nadmiaru wełny na łapach, „niewłaściwy” kręgosłup.

Charakter i nawyki

Kanadyjskie sfinkses są czasami nazywane koty „księżycowe” lub „obce”. A tutaj chodzi nie tylko w całkowicie wyjątkowym wyglądzie, ale także w naturze tych niesamowitych stworzeń.

Czy wiedziałeś?Kanadyjskie sfinkses zasłynął dzięki filmom „Star Wars”, „Alien”, „Austin Powers”. Amerykańscy fani tej rasy poświęcili jej nawet osobną wydrukowaną publikację. Gazeta nazywa się „Naked Truth”.

Mówią, że w kanadyjskich sfinksach jest coś z czegoś od psa i czegoś od dziecka: te koty uwielbiają różne sztuczki akrobatyczne, właściciel jest oddany właścicielowi, pozytywny i zabawny, jak dzieci i graczy i graczy i graczy i graczy gracze. Jednocześnie pozostają kotami - z ich nieodłączną łaską, tajemnicą, niezależnością i urokiem.

Niestety, jest to teoretycznie. W praktyce wielu właścicieli Sphinksa nie tylko nie obserwuje niczego psa w swoich zwierzętach, ale cechy kotów jako takie nie zawsze zauważają.

Często komunikacja takiego kota z właścicielem sprowadza się tylko do procesu żywienia (a apetyt tych zwierząt jest doskonały, a niestety nie jest z dobrego życia). Tak, Kanadyjczycy są bardzo czule i z przyjemnością wspinają się na kolana lub pod kocem dla właściciela, ale - kto wie? - Być może po prostu używają osoby jako podkładki grzewczej.

Takich cech diametralnych w opisie charakteru nie można często znaleźć w świecie kotów.

Być może jest to kwestia indywidualnych cech konkretnego zwierzęcia (oznacza to, że charakter kanadyjskiego sfinksa może być wszystkim), ale być może po prostu bardzo ważne jest stworzenie odpowiednich warunków dla tego niezwykłego kota, a tym, przyjmując, przyjmując się do tego Rozlicz sposób, w jaki został stworzony rasa, dzięki czemu nie jest tak łatwa.

Najczęściej w domu zwierzęta domowe wybierają takie rasy kotów jak

Historia wyglądu

Muszę powiedzieć, że nikt nigdy nie wydał specjalnie „nagich” kotów. Ta rasa urodziła się przez przypadek.

Mówią, że w jednej kanadyjskiej rodzinie zwykły kot domowy przyniósł kocięta, wśród których jeden był całkowicie pozbawiony wełny. Cóż, to, czego przestraszeni właściciele nie zrobili z niefortunnym, przez co go nie nosili, których leki go nie wypychały! Nic nie pomogło. Płaszcz na zwierzęciu nigdy nie zaczął rosnąć. A pewnego dnia właściciele musimy im złożyć hołd, nagle znaleźli siłę, by zauważyć, że kotek ogólnie nie wygląda na chorobę. Nie obserwuje się żadnych oznak złego samopoczucia lub innych zaburzeń.

A zwierzę pozostało same. Minęło więcej czasu, a właściciele, odchodząc od pierwszego szoku, zaczęli przyglądać się bliżej dziecka i w końcu zdecydowali, że „coś w tym jest”. Kiedy kotek (i był to chłopiec), decyzja jego właścicieli już w końcu utworzyła.

Został skrzyżowany z własną matką w ściółce, zgodnie z oczekiwaniami, łyse kocięta znów były one skrzyżowane z rodzicami i między sobą - w ten sposób ustalono fundamenty zupełnie nowej rasy.

Ważny!Sfinx jest rasą pochodzącą z „konsolidacji” u kilku pokoleń mutacji genetycznej. W naturze takie zwierzęta zwykle nie przetrwają, ponieważ bez wełny bardzo trudno jest im znosić najmniejsze zmiany klimatyczne (zarówno zimne, jak i ciepła). Ta okoliczność była jednym z powodów, dla których międzynarodowe organizacje felinologiczne od dawna oparły się oficjalnym uznaniu rasy, biorąc pod uwagę (i nie bez powodu), że dana osoba nie powinna rejestrować i rozwijać znaków, z punktu widzenia natury, które są „małżeństwem”.

W 1971 r. CFA nawet wycofała tymczasową decyzję o uznaniu rasy pierwotnie przyjęty przez nią. Było to kilka powodów, ale jeden z nich był zbyt wysoka wśród łysych kotów. Trudność w hodowli rasy polegała również na fakcie, że gen mutacyjny powodujący brak wełny jest recesywny, co oznacza, że ​​idealnie łyse koty mogą być tylko przez siebie nawzajem, w przeciwnym razie niepewne po prostu nie objawia się samego siebie.

To bardzo komplikuje pracę w celu wzmocnienia rasy mieszania się z „zdrową” krwią. Na szczęście problem ten został rozwiązany dzięki Devonowi Rexesowi, który uczestniczył w konsolidacji nowej rasy, ponieważ wełna tych kotów jest tak krótka, że ​​na zewnątrz przypominają łysy.

Niemniej jednak kanadyjskim Sfinksom wciąż udało się wygrać świat, początkowo popełniane błędy w ich selekcji były w dużej mierze poprawione, a przez pół wieku kot bez wełny jest niezwykle popularny na wszystkich kontynentach, a liczba fanów stale rośnie.

Oficjalne uznanie również nie zmusiło się do czekania. Pierwszą organizacją, która oficjalnie uznała zwroty, była Tica (1985), a następnie CFA dołączyła (1996). Później Europa „pogodziła się” z nową rasą, stało się to dopiero na początku nowego tysiąclecia.

Jak wybrać i ile kosztuje egzotyczny kotek

Porodistyniko nie należy kupować na rynkach ptaków i wątpliwych hodowców, ale dla kanadyjskiego Sfinksa ta zasada nabiera szczególnego znaczenia.

Ze względu na wysokie ceny egzotycznych kociąt, wielu pozbawionych skrupułów hodowców w dążeniu do zysku ignoruje zasady kompatybilności podczas hodowli, które są oparte na „naturalnym błędu” rasy, może prowadzić do śmiertelnych konsekwencji.

Ważny!Niedrogie kanadyjskie sfinks, „możesz z wadami” - jest to postawa, o której należy natychmiast zapomnieć, wybierając kotka!

Jeśli nie chcesz widzieć, jak twoje zwierzak bez powodu zaczyna ciągnąć tylne nogi, boleśnie krzyczą, ponieważ jego nerki odmówiły i umierają na ręce w strasznej agonii - nie ratuj i nie kupuj wyjątkowo rasowego zwierzęcia w pokoju dziecinnym z dobra reputacja.

Lub weź kota podwórkowego w schronisku. Jeśli mówimy o liczbach, wszystko zależy od klasy zwierzęcia. Jak wiecie, kocięta rasowe są sprzedawane w trzech klasach - ret, hodowla i pokaz. Uproszczony, a następnie kotek ret jest zwierzakiem.

Wszystkie oznaki rasy u zwierząt są obecne, ale nie są stosowane w hodowli i powinny być sterylizowane.

Brid Class sugeruje, że do hodowli można użyć kota (u kotów ta kategoria jest nieobecna), ale nadal nie osiąga najwyższych, „mistrza” cech „mistrza”.

Wreszcie, koty klasy show są właśnie tym, co pozwala na prowadzenie prawdziwej działalności w zakresie sprzedaży kociąt i otrzymywać różnorodne tytuły na międzynarodowych wystawach.

Minimalna cena kanadyjskiego kotka Sfinx wynosi 400 USD. Chcąc kupić kota z prawem do hodowli, przygotuj się na zapłacenie za to co najmniej 500-800 dolarów amerykańskich.

Wreszcie, koszt prawdziwie elitarnych zwierząt zaczyna się od 3 tysięcy dolarów i zdecydowanie może osiągnąć 5 tysięcy. Każdy kociak z rasą moczową jest sprzedawany z paszportem weterynaryjnym, w którym należy odnotować wszystkie informacje o szczepieniach

Jeżeli zwierzę jest eksportowane za granicą, szczepienia z wścieklizny i dodatkowe dokumenty potwierdzające stan zdrowia kotka są obowiązkowe (ich lista musi być wyjaśniona w zależności od określonego kraju).

Czy wiedziałeś?Co ciekawe, owoce przekraczania kanadyjskich sfinksów i amerykańskiego Kerlova były kolejną niesamowitą rasą kotów - elf. Zwierzęta te są jeszcze bardziej podobne do kosmitów niż ich przodek, jednak cena „gryzie”. Koszt kociaka Elf Breed zaczyna się od dwóch tysięcy dolarów Ameryki Północnej.

Osobno o rodowodzie. Bez względu na to, jakie warunki kupujesz kota (z prawem do hodowli lub bez niego), masz prawo uzyskać rodowód od hodowcy, ozdobiony na swoim imieniu.

Jego obecność potwierdza, że ​​dzianie rodziców zostało oficjalnie zarejestrowane w klubie, a zatem miało miejsce zgodnie z podstawowymi wymaganiami dotyczącymi czystości linii.

Kolejną rzeczą jest to, że niektórzy hodowcy przekazują oryginalne rodzaje nowemu właścicielowi dopiero po tym, jak zwierzę nabyte bez prawa do rasy było sterylizowane. Istnieją kluby, które natychmiast tworzą takie genealogie, ale ze znakiem braku prawa do hodowania, oba są normalną praktyką.

Ważny!Jeśli zamierzasz użyć kanadyjskiego Sfinxa do hodowli, lepiej weź homozygotyczne zwierzę, to znaczy takiego, które nie ma genu „bezceremonialnego” w połączeniu z genomem devon-river. Takie kocięta rodzą się w ogóle bez wełny, podczas gdy heterozygotyczne sfinkses w młodym wieku zawsze mają lekki puch. Ta różnica w kociąt jest zachowana przez pierwszy tydzień, maksymalnie dwa, po czym różnica przestaje być zauważalna.

Jeśli nie ma devon rexes wśród najbliższych przodków twoich przyszłych faworytów, nie oznacza to, że zwierzę zwierzęta-zasady genetyki działają w taki sposób, że ten gen może się objawiać w dowolnym pokoleniu, a dewońscy reżyserzy byli obecni w Stworzenie rasy niestabilnych kotów, dlatego nikt nie może podać żadnych gwarancji ich manifestacji.

Dlatego jedynym sposobem na zakup właściwego „materiału hodowlanego” jest odwiedzenie przyszłego sprzedawcy w pierwszym tygodniu po zakończeniu jego kota.

Najlepsze warunki dla kota

Canadian Sfinx nie wymaga specjalnej opieki, a jednak jej treść jest powiązana z niektórymi funkcjami. Z powodu braku wełny rasa ta jest ogólnie uznawana za hipoalergiczne, ale ludzie, którzy mają reakcję alergiczną na koty, powinni jednak upewnić się, że choroba nie pojawia.

Pot z tego powodu takie koty mają wiele innych zalet: nie topią się, po nich nie musisz boleśnie czyścić dywanów i tapicerowanych mebli, nie trzeba ich przeczesać przez długi czas.

Niemniej jednak musisz zapłacić za wszystko. Łysy koty zaczynają zamarznąć już, gdy temperatura w mieszkaniu dla osoby wydaje się całkowicie wygodna.

Ważne jest, aby wiedzieć, jak dbać, jak, o wszystkich zaletach i wadach, jak

Z tego powodu należy zadbać o ciepłe gniazdo dla swojego zwierzaka i przygotuj się na fakt, że spędzi tam wszystkie dni, desperacko cierpiąc, a nie uzasadniając oczekiwań związanych z uzyskaniem towarzyskiego i wesołego kotka Kitty.

Jako dobry wyjście z sytuacji, możesz spróbować ubrać zwierzę w eleganckim heterogenie lub piżamie (dla kanadyjskich sfinksów ubranie jest koniecznością, a nie kaprysami właścicieli), ale nie wszystkie koty są pozytywnie traktowane Takie leczenie. Ale zbyt gorący klimat dla kanadyjskich sfinksów jest również niedopuszczalny.

Dlatego przed wybraniem tej rasy, zważyć zalety i wady, trzeźwie oceń średnie roczne parametry temperatury w domu, skonsultuj się ze specjalistami (nie tych, od których kupisz kotka) i tylko wtedy podejmij decyzję.

Czy wiedziałeś?Wiele źródeł twierdzi, że temperatura ciała kanadyjskiego sfinks jest wyższa niż „zwykłego” kota. W rzeczywistości tak nie jest. Chociaż przyciskanie miękkiego ciała, wydaje się to niezwykle gorące, to nic więcej niż iluzja. Faktem jest, że temperatura ciała u kotów jest na ogół dwa stopnie wyższa niż w przypadku osoby, ale w kontakcie ze skórą pozbawioną włosów podświadomie masz związek z osobą, dlatego mózg sygnalizuje cię: temperatura: temperatura jest bardzo wysoko!

Jak dbać o zwierzaka

Opieka nad kanadyjskim sfinksem nie zajmuje dużo czasu, ale bez przestrzegania podstawowych zasad higieny u zwierząt, problemy zdrowotne mogą się rozpocząć.

Kąpiel, pielęgnacja skóry i ogon

Największym problemem Sfinkses jest skóra. W przypadku braku wełny (która ogólnie dla kota jest nienaturalna), jest bardzo szybko pokryta bardzo specyficznym nalotem, wydaje się, że zwierzę zwierzęce potu. W rzeczywistości objawia się aktywna praca gruczołów łojowych, to znaczy ciało kota próbuje chronić się przed zimnymi i innymi niepożądanymi czynnikami środowiskowymi. Problem polega na tym, że taki „tłuszcz” ma bardzo nieaptetyczny kolor.

Zaledwie kilka dni później tylko ciało sfinksa, ale jego ściółka staje się brązowa, a sam kot wygląda na lekko, nietrudno.

Istnieją dwa wyjście - ciągłe kąpiel lub regularne wycieranie z wilgotną szmatką lub gąbką. Konieczne jest umycie kanadyjskiego sfinks w taki sam sposób jak małe dziecko, miękkim szamponem dla dzieci, starannie upewniając się, że woda nie wpadnie do uszu.

Ważny!Zbyt obfite wyładowanie łojowe jest sygnałem, że coś jest nie tak w ciele twojego kota. Skontaktuj się z weterynarzem i spróbuj ustalić przyczynę odchylenia. Być może polega na niewłaściwej diecie: odpowiednio zrównoważone i wysokiej jakości odżywianie pozwala osiągnąć, aby kot musiał być kąpany więcej niż raz w miesiącu!

Ogon sfinksów nie wymaga odrębnej opieki, ale ... niektórzy właściciele zwierząt tej rasy są zaskoczeni, że zwykła czystość kotów nie zawsze jest charakterystyczna dla Kanadyjczyków. Czasami, po wizycie w toalecie, zwierzę może spacerować godzinami z resztkami ruchów jelit wokół ogona, aż właściciel uprzejmie owinęł swój ulubiony „tyłek” jak małe dziecko.

Uszy i oczy

Ponieważ wnętrze ucha w kanadyjskim sfinks jest również całkowicie pozbawione linii włosów, skorupy ucha u zwierzęcia są bardzo podatne na zanieczyszczenie. Co więcej, brązowa siarka i brud w ogromnych uszach są więcej niż zauważalne.

Uzbrojony w wacik, wszystko to należy regularnie usuwać, przynajmniej z powodów estetycznych.

Oczy to kolejne miejsce na miękkie miejsce. Z tablicy i wyładowania należy je codziennie wytrzeć miękką szmatką.

Opieka dentystyczna i pazur

Jeśli kot żywi się suchym pokarmem, problemy z zębami rzadko występują dość rzadko, w przeciwnym razie trzeba je okresowo czyszczyć z kamienia nazębnego. Ubrania-zwykła higieniczna procedura dla kotów domowych, tutaj kanadyjskie sfinkses nie wymagają żadnego specjalnego podejścia.

Podstawy właściwego odżywiania

Nie ma specjalnych zasad, których należy przestrzegać, opracowując dietę kanadyjskiego Sfinksa. Te koty jedzą to samo co ich „wełniane” krewni. Ale dla początkującego właściciela kota powtarzamy podstawowe zasady żywienia zwierzaka.

Wybierz jedzenie, które jest najbardziej odpowiednie dla twojego kota:

Kotek

Według ogólnie przyjętych standardów międzynarodowych kociak może być ekskomunikowany od matki nie wcześniej niż 12 tygodni po urodzeniu.

W tym wieku młode zwierzę już całkowicie opanowało umiejętności niezależnego odżywiania i najprawdopodobniej doskonale radzi sobie ze zwykłymi „dorosłymi” karą dla kotów (jeśli kiedykolwiek zobaczyłeś, jak zachowują się trzymiesięczne kocięta żyjące z matką, zrozumiesz, że oni zrozumiesz, że oni zrozumiesz, że oni rozumiesz Karmienie ich czymś z czymś, co z czymś wtedy, a dorosły kot z czymś innym jest bezużytecznym przedsięwzięciem: nadal będą ciągnąć się z talerzy).

Tak więc, kupując kanadyjskiego kotka Sfinx, nie musisz wybierać dla niego specjalnej diety „dzieci”. Być może jedyną różnicą w odżywianiu takiego dziecka i dorosłego kota jest liczba posiłków dziennie. Zaleca się karmienie czterech do pięciu razy dziennie kociaka w wieku od trzech do pięciu miesięcy, a następnie stopniowo minęło jedno lub dwa karmienie, a od dziewięciu miesięcy, również stopniowo, młode zwierzę jest przenoszone do dwukrotnego odżywiania, czyli jest to odżywianie, czyli Zachowane przez całe życie.

Nigdy nie zostawiaj niedokończonego jedzenia na talerzu. Bez wynajem, usuń go do następnego razu! Wyjątkiem w tym zakresie jest tylko sucha żywność, może być obecny w podajniku przez całą dobę, pod warunkiem, że kot jest dostępny do dużej ilości świeżej czystej wody.

Jeśli zamierzasz używać karmy dla kotów w diecie zwierząt, daj preferencje specjalnie zaprojektowane dla kociąt (są one obecne w linii prawie wszystkich znanych marek). W przypadku kanadyjskich sfinksów odpowiednie są tylko karma superpremium i klasy premium.

Jeśli jesteś bardziej zadowolony z naturalnego jedzenia, musisz dodać witaminy do zwykłej diety dla całej diety kotów, pozwoli to osiągnąć niezbędną równowagę wszystkich niezbędnych składników odżywczych.

Dorosły kot

Tak więc karmimy kocięta prawie w taki sam sposób jak dorosły kot, tylko częściej. Zasady tutaj są następujące.

Jedzenie może mieć dwie odmiany - specjalne gotowe pasze lub naturalne jedzenie. Wybór jest dla właściciela, ale należy to zrobić przed zakupem kotka, aby nie zranić zwierzęcia rzucającego z boku na bok.

Może łączyć różne rodzaje żywności, ale lepiej jest to zrobić nie w jednej sztuce. I w żadnym wypadku kota nie jest odpowiednie do „jedzenia ze stolika”.

Koty są drapieżnikami, więc podstawą ich diety jest mięso (lub ryby). Zwierzęta może być karmione ptakiem, królikiem, wołowiną i cielęcą, pod zakazem - wieprzowiną, kiełbaskami i innymi produktami ochrony i półfinansowanych.

Mięso i ryby (morze, niski tłuszcz, bez kości) można gotować lub surowo, podroby - tylko gotowane. W przypadku kawałka surowego mięsa twój kot sprzedaje duszę, więc nie powinieneś odmawiać takiej przyjemności zwierzęciu, ale najpierw musisz zamrozić produkt, albo wlać wrzącą wodę, w przeciwnym razie kot ryzykuje „odebrania” Helminths.

Oprócz mięsa, koty mogą (i jest to konieczne): niskofatowe mleko i produkty mleczne, gotowane jaja z kurczaka lub przepiórki (nie można gotować, wystarczy rozbić talerz), warzywa, zioła, gotowane zboża zboża. Zabronione - ziemniaki. Bobovs również nie dają się ponieść.

Nie pozwól, aby Twoje ulubione przejadanie się, zwłaszcza że kanadyjskie sfinkses często cierpią na otyłość.

Ważny!Brak wełny prowadzi do faktu, że kanadyjskie sfinkses zamarzają przez cały czas. W rezultacie procesy metaboliczne w ich ciele są nieco szybsze niż u innych kotów, a zatem nieustannie chcą jeść.

Właściciel musi być szczególnie uważny na to, jak bardzo jego ulubione je, i nie ulegać błagającym wyglądowi kota. Chodzi nie tylko o to, że gruba kanadyjska sfinks jest spektaklem jest po prostu obrzydliwy.

Nadmierna waga jest naprawdę szkodliwa dla zdrowia zwierzęcia, takie koty żyją znacznie mniej niż ich chude bracia.

O zdrowiu

Kanadyjskie sfinks z dobrą genealogią charakteryzuje się dobrym zdrowiem, ale nadal odporność tych kotów jest znacznie słabsza niż w rasach hodowanych w bardziej „naturalny” sposób. Ponadto istnieje wiele chorób, które są szczególnie charakterystyczne dla tej rasy.

Możliwe choroby

Najczęstsze choroby kanadyjskich sfinksów można podzielić na dwie duże grupy - wrodzone (niestety są one związane z genomem „niepewnego”: zmuszamy kota do zapłaty za ich pierwotny wygląd) i nabyte) i nabyte) i nabyte) i nabyte) i nabyte) i nabyte) i nabyte).

Są powszechne

Pierwszy właściciel nie może wpłynąć na pierwszy, z wyjątkiem zakupu kota w poważnych żłobkach, od tych ostatni.

Główne problemy, które odbywają się w pożegnaniu kanadyjskich sfinksów (z wyjątkiem otyłości):

Nieprawidłowe ugryzienie (przekąska): dolna szczęka jest krótsza niż górna część, w rezultacie siekacze nie są ze sobą połączone. Często tej patologii towarzyszy również „złamany” ogon, takie zwierzęta zdecydowanie podlegają kullowaniu i nie są dozwolone do pracy plemiennej. Kot z taką patologią może poczuć się dość tolerancyjnie, ale czasami nadal istnieje opóźnienie, ciągłe obrażenia szczęki i inne poważne problemy. Takiego odchylenia nie można wyleczyć.

Microphthalmos (niewłaściwe rozwój oczu). Taka patologia może mieć różne przejawy, od całkowitej ślepoty po zaćmę lub onkologię. Przyczyny tego odchylenia nie zostały w pełni ustalone, ale prawdopodobne jest, że wszystko jest w tej samej mutacji genów. Koty z obolałymi oczami nie mogą się rozmnażać, nie można wyleczyć patologii jako całości.

Inwersja powiek (wśród sfinksów objawia się szczególnie często ze względu na fałdy zakrywające głowę zwierzęcia). Ta patologia w pełni odnosi się do wszystkiego powyżej w stosunku do mikrofonu.

„Broken Tail” jest wrodzoną patologią, dzięki czemu wciąż dyskusje na temat korzystności z utrzymania rasy. Zwierzęta z podobną wrodzoną patologią kręgosłupa z reguły dają nieopłacalne potomstwo, więc „minimalne zło” - nie pozwalające na ich udział w hodowli.

• Rozrost sutka to kolejny dziedziczny problem przenoszony wzdłuż linii żeńskiej. Należy zauważyć, że najczęściej przejawia się w niebieskich sfinksach. Problem prawie nie jest leczony, potomstwo na takich kotach najczęściej nie przetrwa z powodu naruszenia laktacji. Kolejny problem wiąże się z gruczołem sutkowym w sferach-cyst, zwyrodniu gruczołowym. Często występuje u kotów czaszkowych, ale w przeciwieństwie do przerostu, sutek najprawdopodobniej nie jest wrodzoną patologią, ale manifestuje się później, często w wyniku przedłużonego użycia różnych „antysekcji”. W tej samej grupie zauważamy rozrost gumy, ma charakter dziedziczny i z jakiegoś powodu jest charakterystyczna dla niebieskiego i żółwia Kanadyjczyków.
• Różne rodzaje trądziku, a także sezonowe zapalenie skóry, zapalenie naczyń i inne choroby skóry. Przyczyny i przejawy takich patologii mogą być różne, w zasadzie ich skuteczne leczenie jest możliwe, jeśli zwrócisz się do dobrego specjalisty na czas.
• „Zespół rezerwacji” - wrodzone niedorozwoju Timusa. Patologia genetyczna najprawdopodobniej jest bezpośrednio związana z brakiem wełny (genom mutujący). Wygląda naprawdę okropnie: po prostu zdrowy kotek śpi, aby nie budzić się już. Sekcja zwłok pokazuje poważne patologie narządów wewnętrznych.

Niezbędne szczepienia

Nie ma obowiązkowego kalendarza dla szczepień CAT, ale niektóre ogólnie akceptowane normy nadal można rozróżnić.

Szczepionki, które są stosowane, gdy koty szczepień obejmują,

Dla Sfinksa działają w taki sam sposób, jak w przypadku innych ras. Pierwsze szczepienie kocięta otrzymano za dwa miesiące. Zwykła skład szczepionki - panlecopenia, nosorożec i kaliciwirus. Ponadto, w wieku trzech miesięcy, kocięta są zaszczepione przeciwko wściekliźnie, białaczce kota, a także odwrócone z pierwszych trzech chorób.

Odwębienie z białaczki - cztery tygodnie po pierwszym szczepieniu. Kolejne szczepienia są dokonywane każdego roku: na raz zwierzę najlepiej zaszczepione ze wszystkich chorób wymienionych powyżej.

Ważny!Ci, którzy są przyzwyczajeni do niepłodności swoich kotów niezależnie i bez żadnych problemów, ustawiając zwierzęta, zastrzyki domięśniowe powinny być przygotowane na fakt, że niektóre problemy mogą pojawić się z kanadyjskim sfinksem: z powodu braku wełny koty mają bardzo gęstą i mocną skórę, Więc dostrój z wyprzedzeniem: za to, za to dla tego, aby włożyć w to igłę, będziesz potrzebować trochę więcej wysiłku niż zwykle.

Ogólnie rzecz biorąc, sfinkses dobrze tolerują szczepienia, ale kocięta są zalecane do nakłucia leków inaktywowaną szczepionką, ponieważ żywy patogen może powodować prawdziwą chorobę. Ze wszystkiego, co zostało powiedziane, jasne jest, że Kanadyjska Sfinks nie jest łatwą rasą. Jego wycofanie jest nadal postrzegane przez wielu ekspertów jako nienaturalny proces, a trudności z treścią takiego zwierzęcia są również wystarczające.

Jeśli jednak jesteś podbity przez nieziemskie piękno tego niesamowitego stworzenia, zdobyć wyjątkowo czyste zwierzę i bądź przygotowany na fakt, że będziesz musiał go ogrzać za pomocą ciepła, tylko w tym przypadku możliwe jest prawdziwa przyjaźń i przywiązanie jest możliwe.