Natura i nawyki szkockiego setera

Już kilka wieków Scottish Setter Jest uważany za jeden z najlepszych psów myśliwskich. Piękno, forteca dodawania, wytrzymałości, ostrego zapachu, rozwiniętej inteligencji i życzliwości są bardzo doceniane przez myśliwych i miłośników psów.

Fabuła

Scottish Setter-Gordon - wynik aktywnych wysiłków hodowców. Wyhodowane z czarnych gliniarzy, którzy mieszkali w Szkocji. Od 1620 roku przez dwa wieki były one skrzyżowane nawet z collie. I dopiero do 1820 roku, dzięki księcia Alexanderowi Gordonowi, miłośnikowi czarnych i brązowych setek, można było czerpać rasę psów z pięknym wyglądem i doskonałymi cechami polowań.W naszym kraju ta rasa psów pojawiła się w latach 80. XX wieku.

Standard rasy

• Kraj: Wielka Brytania.
• Wzrost:: Kobel - 66 cm- Suka - co najmniej 62 cm.
• Waga: 25-30 kg.
• Długość życia: 12-16 lat.
• Kolor: nasycony czarny odcień.
• Wełna: miękkie, jedwabiste, lekko faliste.
• Rama: silny, muskularny.
• Głowa: długi kagód, masywna szeroka czaszka.
• Oczy: ciemnobrązowy, jasny, z wyraźnymi łukami nad brwiami.
• Uszy: wiszące, dopasowane do głowy.
• Ogon: lekko wygięte, w kształcie szabli.
• Zamiar: dziewczyna, polowanie.
• Grupa: gliniarze.

Ważny! , które nie są zgodne ze standardem rasy, nie mogą wystawy.

Wygląd zewnętrzny

Zgodnie z opisem rasy pojawienie się Setter-Gordon charakteryzuje się rozwiniętymi mięśniami. Odnosi się do. Ma nawet potężne łapy. Pagozę podłużną z obszernym, szerokim czaszką. Oczy są ciemnobrązowe, zaokrąglone, z inteligentnym ekspresyjnym wyglądem. Uszy o średniej wielkości, wiszące, znajdują się na poziomie oczu. Charakterystyczną cechą tej rasy jest ogon. Powinien być gruby u podstawy, lekko zakrzywiony, być kontynuacją tylnej linii, a jednocześnie nie wiszące.

Rodzaj wełny i koloru

Scottish Setter - elegancki przystojny z luksusowymi czarnymi włosami.jest szczególną zaletą rasy. Jest gruby i jedwabisty. Z tyłu, szyi i boków jest dłuższa, na uszach lekko falisty. Rasa wyróżnia się pięknym czarnym kolorem, z charakterystycznym błyszczącym odcieniem i lekkim masztem.Odchylenia od opisu szkockiej rasy settera wskazują na nieopisane zwierzę.

Czy wiedziałeś?Scottish Setter był głównym bohaterem filmu przygodowego „White Bim Black Ear”, nakręcony w 1977 roku.

Charakter i nawyki

Przyjazna i przyjazna rasa z spokojnym, zrównoważonym charakterem. Bardzo czuła i posłuszna, dobrze dogaduje się z dziećmi. Przyciąga swoje oddanie i wymaga stałej uwagi i komunikacji. Otoczony innymi psami czuje się pewny siebie i dąży do przywództwa. Scottish Setter-Gordon ma wspaniały zapach, który pomaga mu szukać gry podczas polowania. Sreeping do ptaka, prowadzi ją ostrym skokiem. Aby nie spadnie pod strzał, leży nisko na ziemi. Dzięki odpowiedniemu treningowi rasa ta nie ma ochoty cieszyć się ofiarą.

Żywność

Główną cechą rasy jest dość skromny apetyt. Ale jednocześnie, dla zdrowego wyglądu i właściwego rozwoju, pies potrzebuje wszystkich niezbędnych, minerałów i składników odżywczych. Właściwie zrównoważona dieta zmniejsza ryzyko różnych

Ważny!Musisz upewnić się, że pies nie przejada się.

Najważniejszą rzeczą w odpowiedniej organizacji zdrowej diety psów z rasy settera jest stały posiłek zgodnie z harmonogramem, w tych samych godzinach. W takim przypadku właściciel powinien wiedzieć, że karmienie szczeniaka i dorosłego psa jest inne. Szczenięta potrzebują jedzenia do 6 razy dziennie, a dorosły pies jest nie więcej niż 3 razy dziennie.

Szczeniak

Po szczeniaku Szkockiego Settera-Gordona w domu, nie należy zaczynać karmić go suchym jedzeniem. Przez pierwsze 4 miesiące wskazane jest, aby preferować domowe jedzenie. Powinien być bogaty w białka, tłuszcze, węglowodany i witaminy. Niski mięso i podroby należy gotować i pokroić na małe kawałki.

Kości w ogóle nie można podać. Cartys będzie przydatny do rozwoju silnych zębów. W diecie szczeniaka możesz włączyć gotowane ryby bez kości nie więcej niż 2 razy w tygodniu. Główne zboża to gryka, płatki owsiane, czasami ryż. Każdego dnia w diecie szczeniaka do 1 roku powinny być obecne sfermentowane produkty mleczne. Mleko może powodować biegunkę w małym setym. Warzywa tylko w postaci gotowanej lub duszonej. Zimą i wiosną warto włączyć suszone morele, daty, śliwki w żywności. Począwszy od 5 miesięcy, suchą paszę można wprowadzić do diety. Szczeniak musi być karmiony w małych porcjach, ale często.

Aby twój pies był zdrowy i aktywny, musi być odpowiednio i zrównoważony do jedzenia. Sprawdź SI

Dorosła osoba

Dieta dorosłego psa powinna składać się z naturalnej żywności domowej i specjalnej żywności witaminowej. Skład suchej pasza obejmuje wszystkie niezbędne witaminy i minerały. Musisz karmić setter 2 razy dziennie. Dieta powinna zawierać wystarczającą ilość białka. Szczególnie ważne jest, aby jeść mięso o niskiej tłuszczu (kurczak, wołowina) i warzywa. Dzienna stawka mięsa dla settera powinna wynosić 550 g. Nie zaleca się karmienia psa roślinami, ziemniakami, ciastkami drożdżowymi, wędzonymi produktami. Owsianka nie powinna być główną częścią diety, około 300 g dziennie. Połącz warzywa i warzywa tylko z produktami mięsnymi. Rasa ta charakteryzuje się zwiększonym zużyciem wody. Podczas spaceru pamiętaj, aby nosić ze sobą wodę.

Wyjechać

Właściwa opieka nad setorem zaczyna się od planowanych szczepień, odrobinnych. Ciągłe badanie zapobiegawcze przez weterynarza jest konieczne do wczesnego wykrywania różnych chorób.

Ważny!Jedzenie wybrane podczas spaceru lub skrawków ze stołu mistrza może prowadzić do zaburzeń żywnościowych lub zatrucia.

Scottish Setter potrzebuje codziennej opieki. Gruba wełna powinna być czesana raz dziennie ze stalowym grzebieniem podczas lrzania - dwa razy dziennie. Nie możemy zapominać o regularnym przycinaniu. Wiszące uszy wymagają ciągłej kontroli i czyszczenia.

Każdego dnia musisz patrzeć na oczy na obecność zanieczyszczenia i stanu zapalnego. Nie wymaga częstej kąpieli, wystarczająco raz w miesiącu. Po spacerze musisz umyć łapy i żołądek. Bardzo przyjazna rasa nadaje się do życia w mieszkaniu i w prywatnym domu. Pies mieszkający w mieszkaniu, potrzebne jest częste i długoterminowe chodzenie, potrzebuje zakresu aktywnego zachowania. Gordon poza miastem najlepiej poczuje się najlepiej. Uwielbia aktywne gry i wysiłek fizyczny, biegać bez smyczy, pływać w stawie. To jest klucz do jego dobrego nastroju i dobrego samopoczucia.Przez sezon polowań szkockiego settera musisz się przygotować. Musisz przeciąć nadmiar wełny między palcami i przeciąć pazury.

Podczas polowania musisz go poprawnie nakarmić i dać kilka godzin na odpoczynek. To jedyny sposób, w jaki będzie mógł wykonać wszystkie polecenia właściciela i pokazać przyzwoite wyniki. W sezonie polowaniu ważne jest, aby dokładnie zbadać jego gęstą wełnę i uszy pod kątem obecności kleszczy.

Wybór psa, wielu patrzy na „myśliwych” - uważa się, że są oni bardziej przywiązani do ludzi. I to prawda: takie zwierzęta działają świetnie w zespole. Ale czasami trudno jest zdecydować o wyborze, radzimy dowiedzieć się więcej o przedstawiciele psów polowań w pięciu częściach:

Zdrowie i charakterystyczne choroby

Ta odporna rasa jest w dobrym zdrowiu. Przy odpowiedniej opiece może żyć do 15-16 lat. Najczęstszymi chorobami są zaćma, deformacja ogona, wzdęcia. Czasami zachorują W chorobach oczu widzenie się pogarsza, a pies jest słabo zorientowany w przestrzeni. Wraz z dysplazją występuje kulawizna, pies porusza się mniej, jęczy. Wzdęcia może być spowodowane niedożywieniem. Dzięki opiece wysokiej jakości, terminowym szczepieniu i dobrym warunkom dla treści zdrowia settera, prawie nie ma.

Czy wiedziałeś?Właściciele eleganckich szkockich setek-gordów byli rosyjskimi cesarzami i słynnymi przedstawicielami rosyjskiej szlachty.

Trening

Oferujemy zapoznanie się z informacjami o prawidłowym szkoleniu Scottish Setter. Gordony są bardzo inteligentne i wykształcone, z wysokim intelektem. Dlatego niektóre umiejętności należy opanować od wczesnego dzieciństwa. Szczeniak musi dowiedzieć się, że ma swoje miejsce, w którym powinien jeść i spać.będzie wymagał wielkiej cierpliwości właściciela. Niektóre osoby z tej rasy są uparte. W takim przypadku pies nie powinien być karany za brak pełnego poleceń. Aby nauczyć się zespołu, potrzebuje kilku powtórzeń. Scottish Setter musi zostać pochwalony i zachęcany. Są w stanie pokonać duże odległości, bardzo odporne, potrzebują codziennych ćwiczeń fizycznych. Szkolenie powinno odbywać się stale i najlepiej w świeżym powietrzu.

Dzięki odpowiedniemu szkoleniu i wystarczającej trosce szkocki setter-Gordon stanie się nie tylko twoim wiernym przyjacielem, ale także asystentem na polowanie.