Rasy psów, które prawie nigdy nie szczekają

Mieszkając w mieszkaniu w mieście, warto pamiętać, że granice jednej osoby kończą się, gdy zaczynają się granice drugiej. Dlatego założycie psa, powinieneś dokładnie przemyśleć, czy będzie możliwe zachowanie go bez nadmiernego hałasu. Możesz także wybrać psa, który zasadniczo nie jest podatny na głośne szczekanie. Oto kilka takich ras.

Afgański Greyhound

To polowanie i pies pasterza nigdy nie szczekają na próżno. Jest bardzo spokojna i zrównoważona i nie będzie powodować niedogodności dla właścicieli lub sąsiadów. Z tym psem możesz bezpiecznie mieszkać w mieszkaniu, nawet przy najbardziej cienkich ścianach, nie zawiedzie cię. Wydaje swoją energię na pościgi kotów i gryzoni, a nie na bezsensowne szczekanie w pustce. Niektórzy właściciele psów tej rasy porównują je z kotami, boli ich podobne nawyki. Mogą być urocze i czuły, poruszać się z wdziękiem.

Akita inu

Te pluszowe zwierzęta mają silny charakter, ale na pewno nie będą szczekać na drobiazgach. Te psy są bardzo spokojne i skromne i są świadomi faktu, że ich głośne szczekanie może kogoś zakłócać, więc starają się unikać głośnych dźwięków na każdy możliwy sposób. Psy te mogą szczekać tylko w przypadku niebezpieczeństwa na horyzoncie lub nieznajomego, który naruszył swoje granice. Zwykle traktują inne zwierzęta i nie będą na nich szczekać nawet w przypadku wszelkich nieporozumień.

Siba inu

Kolejna przyjemna pluszowa skała, która nie ma zwyczaju szczekania. Ten pies ma powściągliwy charakter i uważa, że ​​głośno jest szczekać to poniżej jego godności, a to jest przeznaczenie. Ponadto te psy są pięknymi łowcami i słabo dogadują się z innymi zwierzętami. Ale dzięki ich intelektowi i przywiązaniu ich mistrz raczej nie chciałby założyć innego zwierzęcia w domu.

Chart

Te psy są po prostu stworzone do polowania i pościg. Pod tym względem cechą rasy jest jej skromne i ciche zachowanie. I jest to zrozumiałe, ponieważ myśliwy musi zachowywać się w milczeniu, aby nie przegapić ofiary. Oczywiście, jak każde psy, mogą głośno wymamrotać w razie potrzeby lub pojawienie się niebezpieczeństwa, ale jest tak rzadkie, że jest to bardziej wyjątek niż zasada.