Jak leczyć wapniowo -irozę u kotów

Choroba wirusowa, taka jak wapnia u kotów, wpływa na górne przewody oddechowe, a także doustna jama zwierząt.Zakażenie podlega w przeszłości, niezależnie od wieku lub siedliska.Dziś znanych jest ponad 40 szczepów choroby różnych patogenności i złożoności kursu.

Zakażenie występuje przez wydzielanie z błon śluzowych, ust i oka, gdy kicha chorego zwierzęcia.

Opis i typy

Corzyny czynnika zakażenia wapnia u kotów jest kotka kaliciwirurus (FCV), wirus jednego łańcucha RNA zdolnego do mutacji i różnego stopnia nasilenia. Objawiony świszczącym oddechem, trudnościami, zapaleniem oskrzeli i zapaleniem płuc. Ciężka postać wirusa może wpływać na funkcjonowanie mózgu, naruszając koordynację ruchów, orientację w przestrzeni, powodując agresję zwierzęcia, a nawet skurcze. Przewlekła forma wapnia jest niebezpieczna dla życia dorosłych kotów. Jeśli zwierzęta mają problemy z układem odpornościowym, choroba nabiera ostrej postaci.

Szczególnie ciężki przebieg choroby, zjadająca infekcja wapni ogólnej (VS-FCV), rozprzestrzenia się znacznie szybciej niż formy ostre lub przewlekłe. Jednocześnie takie oznaki, jak narządy, łysienie, ciężka gorączka, przepływ głowy i łapy są nieuniknione. Śmiertelność dorosłych z zjadliwą infekcją osiąga 67%. Często wirus wpływa na jelita i układ mięśniowo -szkieletowy u kotów. Zjadliwy przebieg choroby powoduje patologię narządów wewnętrznych. Tak szczególnie ciężka forma staje się śmiertelna głównie dla dorosłych zwierząt.

Wiele środków dezynfekujących nie jest w stanie w odpowiednim stopniu wpływać na wirusa. Niemniej jednak zwierzęta, które nie są wykonywane przez procedury higieniczne i które żyją w warunkach słabo wentylowanych lokali, są uwzględnione w grupie ryzyka. Możliwość kontaktu z kotami bezdomnych również zwiększa prawdopodobieństwo zakażenia zwierząt domowych. Przyjmując szczególnie ciężką postać choroby, istnieje ogromne prawdopodobieństwo uszkodzenia aparatu wzrokowego - zapalenie rogówki oka, wrzody lub ostre ropne zapalenie spojówek.

Jak wykryć wapno

Wapnia wapnia rozwija się dość ostro, natychmiast wykazując takie objawy zakażenia, jak wysoka temperatura (w promieniu 40 ° C), owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej oraz pojawienie się wrzodów na błonie śluzowej i nosie.

Bolesne odczucia jamy ustnej przyczyniają się do uciskanego stanu kota i braku apetytu. Z uszkodzeniem stawów zwierzę może utykać.

Obfite ślinienie prowadzi do mokrego wełny na szyi i klatce piersiowej, a erozja i wrzody emanują ostrym nieprzyjemnym zapachem. Weterynarz może zdiagnozować chorobę za pomocą takich oznak:

• ostry rozwój choroby;
• wzrost temperatury;
• brak apetytu;
• letarg, zmniejszenie aktywności;
• zapalenie spojówek i łzawa oczu;
• wrzodziejące plamy na błonach śluzowych ust i nosa;
• kaszel i skomplikowane oddychanie;
• kichanie;
• uwalnianie płynu z nosa;
• nieprzyjemna gnicie zapachu z ust;
• obfite ślinienie;
• wzrost węzłów chłonnych;
• artretyzm;
• wrzody łap;
• zapalenie płuc.

Objawy takie jak łapy, zapalenie stawów i zapalenie płuc są wyraźnym objawem skomplikowanego ostrego stadium choroby, który pociąga za sobą śmiertelne konsekwencje.

Ponieważ rozwój wapni u kotów jest dość szybki, objawy pierwszych objawów wymaga pilnego i pełnego leczenia.

Przyczyny występowania choroby

Zakażenie zwierząt zwykle występuje w sposób zaraźliwy, z bezpośrednim kontaktem z wirusem, jednak bezpośrednia komunikacja zwierzęcia z nośnikiem choroby niekoniecznie dotyczy rozprzestrzeniania się kalcyozy.

Wystarczy wdychać patogenne mikroorganizmy przez miejsca „oznaczone” wydalaniem na ulicy lub domu przyniesionym ubraniami lub butami właścicieli.

Wirus wyjątkowo odporny na czynniki zewnętrzne może pozostać opłacalne przez ponad dziesięć dni, nawet pod wpływem chloroformu, eteru lub zmiany kwasowości.

Główne sposoby zakażenia kotów wapniami:

• bezpośredni kontakt zwierzaka z zainfekowanym kotem lub ukrytym nośnikiem zakażenia poprzez oddychanie lub kichanie;
• w trakcie krycia zwierząt;
• Poprzez wirus sprowadzony do przedmiotów, ubrań, butów właściciela;
• Podczas kontaktu z patogenem, zachowanym w środowisku zewnętrznym;
• Zakażenie wirusowego kota ich kocięta;
• Zawartość dużej liczby kotów zwiększa ryzyko chorób zwierząt;
• Rzadko wentylowany pokój i niezgodność z higieną zwiększa prawdopodobieństwo gromadzenia się mikroorganizmów i występowania choroby.

Po zakażeniu wirusem kot zaczyna się od okresu inkubacji trwającego od 2 do 6 dni, aż do przejawienia pierwszych objawów.

Zakażenie bez powikłań trwa od 2 do 3 tygodni, w zależności od szczepu wirusowego. W tym okresie zwierzę jest potencjalnie zaraźliwe dla innych przedstawicieli gatunku. Pod koniec aktywnego okresu choroby kot rozróżnia mikroorganizmy zawierające wirus.

Ważny!Po całkowitym wyzdrowieniu co najmniej 50% zakażonych kotów może stać się nośnikami infekcji. Zatem zwierzę doznało wapnia, może być handlerem od kilku miesięcy, aw rzadkich przypadkach całe przyszłe życie. Ponadto nie wykazują objawów choroby, ale są źródłem infekcji wirusowej dla podatnych krewnych.

Koty nosiciele wirusa mogą wykazywać pewne oznaki choroby w stresujących sytuacjach, a także przekazywać ją nowonarodzonym młodym.

Najczęściej wodza diagnozuje się u osób starszych, zwierząt domowych o osłabionej odporności i kociąt.

Jak wyleczyć zakażenie kalciulus

Zadaniem hodowców zwierząt domowych jest terminowe zdiagnozowanie kaljozy u kotów, ułatwienie ich cierpienia, przeprowadzanie terminowego i pełnego leczenia w domu oraz zwrócenie dawnego zdrowia ulubionych.

Czy wiedziałeś?Średnia długość życia kota domowego wynosi 15 lat, a jego dziki krewny ma zaledwie 3-5 lat.

Diagnoza choroby

Ze względu na fakt, że objawy wapni są podobne do innych infekcji wirusowych, zadaniem weterynarza jest wykluczenie takich chorób:

• opryszczka;
• Chlamydia;
• zapalenie dziąseł;
• zapalenie jamy ustnej;
• Borderanels;
• wirusowe zapalenie błony nosa;
• wścieklizna.

Aby określić charakter choroby, lekarz przeprowadza następujące działania:

• Badanie historii medycznej i badania lekarskiego - na podstawie oznak i objawów objawionych u kota, może wykluczyć niektóre infekcje. Zatem identyfikacja wrzodów w jamie jamy ustnej wskazuje na rozwój kaljozy, a wrzodziejąca porażka rogówki oka wskazuje na infekcję opryszczki.
• Immunofluorescencyjne analiza wirusów i przeciwciał dla nich za pomocą barwnika fluorescencyjnego, objawiającego się makro-samowolą z jasnozielonymi plamami na szkiełku.
• Analiza serologiczna sparowanych serum wykaże wzrost miana neutralizujących przeciwciał przeciwwirusowych.
• Reakcja łańcuchowa polimerazy - wrażliwy specyficzny test DNA do znalezienia w nim środka. Smake z gardła kotów są badane środki laboratoryjne i na wszystkich etapach choroby, w tym bezobjawowej przewlekłej postaci.
• X -Ray pokazuje obecność procesów zapalnych i zakaźnych w płucach zwierzęcia.
• Ogólne badanie krwi pokaże poziom leukocytów we krwi, który znacznie maleje z wapno.
• Biochemia w surowicy krwi, analiza moczu i kału - odzwierciedlają konsekwencje choroby i są przeprowadzane w celu dostosowania leczenia w ciężkich postaciach choroby.

Leczenie

Zakażenie wapnia jest przeprowadzane za pomocą takich działań:

• Leczenie ambulatoryjne, z wyjątkiem ciężkiego zapalenia płuc. Pneumonia kilkakrotnie zwiększa niebezpieczeństwo choroby i wymaga bardziej agresywnego leczenia. Jednocześnie kocięta, dotknięte infekcją, należy zwrócić większą uwagę niż dorośli, ponieważ ryzyko negatywnych konsekwencji jest znacznie wyższe.

Ważny!Tylko kompleksowe leczenie da odpowiednie rezultaty i zapewni kotom zdrową przyszłość.

• Nie ma specjalnych środków przeciwwirusowych. Głównym kierunkiem jest następujące procedury:

1. Wsparcie dla ciała.
2. Usunięcie nasilenia objawów.
3. Kontrola spożycia pokarmu, stosowanie miękkiej pasz, które nie powoduje szkody w obecności wrzodów w jamie ustnej.
4. Zapobiegawcze stosowanie antybiotyków szerokiego spektrum aktywnego w celu zapobiegania przepełnieniu dodatkowej infekcji innymi rodzajami bakterii (na przykład flemoksyny).
5. Zastosowanie immunomodulatorów i immunostymulantów dla kotów (na przykład fosprenilu, immunofan).
6. Walka z odwodnieniem w przypadku utraty apetytu. Leki są stosowane w różnych dawkach, w zależności od ciężaru kota, stopnia odwodnienia, obecności lub braku wymiotów, biegunki i fizycznej zdolności zwierzęcia do jedzenia żywności i wody (na przykład roztworu chlorku sodu o chlorku sodu o 0,9%, roztwór glukozy 5%, roztwór Ringera).
7. Zastosowanie kompleksów witamin-mineralnych i adaptogenów (na przykład „Gamavit”).
8. Wprowadzenie gotowych serum pod skórą (na przykład „Immunofell”, „Vitafel”).
9. W razie potrzeby zmniejsz temperaturę z lekami przeciwodrutowymi (na przykład ketofen, loxom).
10. Z ciężkim zapaleniem płuc potrzebny jest dodatkowy tlen.

• Systematyczne czyszczenie oczu i nosa za pomocą środków antyseptycznych. Środki przeciwbakteryjne oczu bez hormonów (na przykład „Tobrex”, krople oczu Levomitsetin, maść oczu tetracyklinowego).
• Sanning jamy doustnej za pomocą środków antyseptycznych (na przykład Miramistin, dentavidyna, lekki roztwór permanganinianu potasu, wywar rumianku). Leczenie wrzodów 2-3 razy dziennie (najlepiej po jedzeniu) pomoże zmniejszyć infekcje bakteryjne.
• Przygotowania, które łagodzą zapalenie w przypadku zapalenia stawów (na przykład ketofen 1%, LOXOM).
• Zmniejszyć aktywność chorego zwierzęcia, aby zapobiec zakażeniu zwapnieniem innych kotów.
• Nie jest wymagana specjalna dieta, ale należy pamiętać, że jedzenie powinno być miękkie, wysokie kalorie i powodować apetyt u kota.

Ważny!Głód jest niebezpieczny dla kota, może prowadzić do rozwoju lipidozy wątroby. Jeśli nie je przez dłuższe niż trzy dni, konieczne jest siłą karmienie w ilości ze względu na zdrowe zwierzę początkowo proporcjonalne do masy ciała.

Możliwe komplikacje

Urganie wrzodów i ostre zapalenie stawów, z odpowiednim leczeniem, nie prowadzą do negatywnych konsekwencji.

U 30% zakażonych kotów objawia się następujące powikłania:

• Bronchopneumonia;
• wtórne zapalenie oskrzeli;
• aTextase;
• zwiększona pobudliwość nerwowa;
• konwulsje, nerwowe drganie kończyn;
• zmniejszenie odporności;
• Uszkodzenie mózgu.

Najtrudniejszą komplikacją, która może prowadzić do śmierci, jest zapalenie płuc śródmiąższowych. Wtórne infekcje bakteryjne, które wpływają na górne drożki oddechowe i płuca, są wykluczone przez przyjmowanie antybiotyków.

Cechy opieki kota z kaliozą

Chory zwierzak bez wątpienia wymaga szczególnej uwagi.

Pełne odżywianie z wysokim kalorią i pożywnymi potrawami, jak kot, jest kluczem do szybkiego powrotu do zdrowia. Weterynarze zalecają karmienie pacjentów cierpiących na wapno, żelowane lub pasto w kształcie. Sucha pokarm w okresie choroby jest przeciwwskazana, ponieważ stałe kawałki mogą zaszkodzić jamy ustnej już rannej przez wrzody.

Po odzyskaniu osłabionego zwierzęcia jest przepisywana dieta, która obejmuje łatwo strawne produkty.

Dowiedz się także o

Czystość treści zwierzaka pomoże również jego szybkiemu odzyskiwać. Ważne jest, aby zmienić wypełniacz tacki w odpowiednim czasie i systematycznie wentylować pokój. Wskazane jest okresowe mycie i wstrząsanie ściółką lub łóżkiem, na którym zwykle śpi kot. Samo zwierzę powinno być również dobrze zmęczone. Rany muszą być odpowiednio traktowane kilka razy dziennie, aż do gojenia. Ważne jest również, aby uratować zwierzę w odpowiednim czasie wydzielania z nosa i oczu. Konieczne jest monitorowanie stanu wełny, ponieważ kot nie może samodzielnie lizać się - należy go starannie przeczesać.

Monitorowanie stanu włosów kota pomoże ci

Zapobieganie chorobie

Podobnie jak sam przebieg choroby, odzyskiwanie kotów zakażonych wodza wapnia również występuje stosunkowo szybko. Zwierzak, którym udało się przezwyciężyć chorobę, pozostaje nośnikiem. Dlatego nawet odzyskane zwierzę może stać się ofiarą nawrotu infekcji.

Czy wiedziałeś?Koty potrzebują czystej wody co najmniej 1 raz dziennie. Jeśli zwierzę nie chce go wypić, prawdopodobnie czuje nieprzyjemny zapach chloru lub innych zanieczyszczeń. Często zwierzęta domowe odróżniają złą błądzącą wodę od butelki, jak to robi osoba.

Aby uniknąć powtarzającego się wystąpienia choroby, a także zapobiegania jej pierwotnym wyglądem, konieczne jest wykonanie środków zapobiegawczych mających na celu zablokowanie penetracji flory z pato do ciała do ciała.

Zapobieganie może obejmować następujące działania:

• Terminowe systematyczne szczepienie może całkowicie zapobiec lub ułatwić przebieg choroby.
• Silna odporność kota ochroni go przed pierwotnymi i powtarzającymi się wybuchami choroby.
• Ogrodzenie zwierzęcia ze stresujących sytuacji.
• W przypadku wykrycia epidemii kaliozy w miejscu zamieszkania konieczne jest powstrzymanie się od chodzenia po zwierzęciu.
• Pełne zrównoważone karmienie zwierzaka zapewni mu dobre zdrowie i dobrą odporność.
• Aktywność fizyczna bestii jest bardzo ważna dla jej życia.
• Podczas błysku choroby konieczne jest powstrzymanie się od hodowli zwierząt.
• W wentylowanym pomieszczeniu stężenie mikroflory zawierającej wirus jest zmniejszone.
• Obserwacja higieny pomoże zmniejszyć ryzyko zakażenia CAT.
• Podczas ustanowienia kilku zwierząt należy upewnić się, że nowi mieszkańcy nie zostaną zarażeni i nie będą w stanie zaszkodzić kotom mieszkającym w domu, które już mieszkają w domu.
• Bezpośredni kontakt między przedstawicielami rodziny CAT zwiększy prawdopodobieństwo zakażenia zdrowych osób.

Czy istnieje zagrożenie dla ludzi

W przypadku kaliozy koty mają pytanie, czy wirus jest niebezpieczny dla ludzi. Jak weterynarz i wielu naukowców jednogłośnie twierdzi, odpowiedź na to pytanie jest negatywna. Specyficzny wirus FCV nie jest przekazywany na inne gatunki zwierząt lub ludzi.

Podczas leczenia ran zwierząt, z bliskim kontaktem i komunikacją, osoba nie jest niebezpieczna. Co więcej, kot do szybkiego odzyskiwania jest po prostu konieczny do pieszczoty i dbania o to.

Czy wiedziałeś?Uważa się, że hodowcy kotów żyją znacznie dłużej niż reszta i są znacznie mniej podatni na zawały serca i stres nerwowy.

Jedyny punkt: podczas utrzymywania kilku zwierząt konieczne jest obserwowanie higieny, umycia dłoni i przedmiotów należących do chorego zwierzaka, ponieważ osoba może być pieszym infekcją.

Nasze zwierzęta są źródłem radości i pozytywnych emocji. W chwilach choroby potrzebują miłości, cierpliwości i pełnego leczenia. W ten sposób można sobie poradzić z najmniejszymi konsekwencjami z tak poważną chorobą, jak wapnialoza.