Senbernar (pies): charakterystyka rasy

Senbernar to rasa, którą zna prawie każdy mieszkaniec naszej planety. Oprócz atrakcyjnych danych zewnętrznych, życzliwości i wyłączności, przedstawiciele rasy słyną z szlachty i heroicznych czynów.

Historia pochodzenia i ciekawe fakty

Początek historii rasy Senbernar był w XI wieku. Alpy szwajcarskie są uważane za ojczyznę psów. W jaki sposób alpejskie zwierzęta wpadły na to terytorium tylko po to, aby się domyślić. Zgodnie z założeniami rzymskimi legionami zostali przywiezieni do Szwajcarii.

Senbernars przez długi czas służyli jako ratownicy ludzi

Aby wycofać rasę psów Molossian, zmniejszyły się z mastifami, dzięki których zwierzęta okazały się wysokie i potężne. A wełniana okładka jest krótka. Niestety, cechy klimatyczne Szwajcarii nie pasowały do ​​psów. W XIX wieku zima była mroźna. Silna choroba zakaźna szybko rozprzestrzeniła się w kraju, która uderzyła nie tylko ludzi, ale także psów. Rasa Senbernar była na skraju wyginięcia. Aby go przywrócić i wzmocnić, postanowiono przekroczyć psa z Nową Fundlandią. Dzięki tej wełnianej osłonie zwierzęta stały się wystarczająco długie. Po 20-30 latach przedstawiciele rasy zaczęli być importowani na terytorium Anglii. To tutaj Senbernarow jest szczególnie czczony na imponujące rozmiary i moc. W Anglii prace nadal rozmnażały rasy i nauczają jej funkcji ratowniczych.

Senbernars - spokojne i zrównoważone zwierzęta

Senbernar - pies ratowniczy, który pomógł zachować życie dużej liczbie ludzi. Zwierzęta są w stanie pracować w trudnych warunkach, pokonywać złożone przeszkody, przezwyciężając ból i zimno. Senbernars są przyzwyczajeni do pracy w parach. Kobieta z mężczyzną, szukając ludzi, wykopuje ich spod bloków śniegu. Po wykopaniu osoby, kobieta leży obok niego, próbując rozgrzać jej ciepło. Mężczyzna w tym czasie idzie na pomoc.

Notatka! Istnieją historie opowiadające o nierównej walce psów z niedźwiedziami, aby uratować osobę przed dzikimi zwierzętami. Drapieżniki często zaorały i opuścili miejsce bitwy z odważnymi czteroosobowymi przyjaciółmi.

Instynkt ratowniczy jest dobrze rozwinięty nawet w wieku szczeniąt. Pies, który widział leżącego mężczyznę na ziemi, natychmiast spróbuje odwrócić go na plecach, a nawet podnieść. Jeśli nic się nie stanie, zacznie szczekać, wzywając o pomoc i lizać policzki osoby, aby nie zasypił.

Senbernar: Charakterystyka rasy

Rasy Senbernar rosną do 80 cm, a wzrost samca może osiągnąć 88-90 cm. Masa kobiet znajduje się w zakresie 90-100 kg. Samce Senbernar przybierają na wadze do 100-125 kg. Ilu Senbernars żyje? Niestety psy żyją bardzo mało. Ich życie nie przekracza 8-10 lat.

Eksperci rozróżniają 2 rodzaje Senbernar:

• Długie psy;
• gładkie.

Zarówno w niektórych, jak i innych wełnianych osłonach jest dość miękka, genialna, z obecnością gęstego podkładu. Kolor wełny jest czerwony i biały (w różnych proporcjach). Według standardów, drobne miejsca na twarzy są dopuszczalne. Czarni Senbernars są bardzo rzadcy

Głowa psa jest ogromna. Przejście od czoła do pyska jest dość ostre. Bades są wymawiane. Głębokie oczy są pomalowane na brązową paletę. Uszy środkowe są obdarzone natury z trójkątnymi konturami. Ugryzienie może być proste lub w kształcie nożyczki. Sytuarka uderza w mięśnie i moc. Prosty tył jest dość szeroki. Kończyny są dobrze rozwinięte.

Notatka! Psy z krótką wełną nie tolerują zimnych i ciężkich mrozów. Zwierzęta długie, które cierpią na masę śniegu, wkładka do wełny, która kajduje ich ruchy.

Przedstawiciele rasy są bardzo mądrzy

Wady i możliwe wady

Szczenięta Senbernar o słabo wyrażonych cech seksualnych są uważane za wadliwe. Sędziowie mogą również odbierać krótkie osoby z ogonem skręconym i opuszczonym na plecach, szczeniąt z brakiem białych plam na wełnianej osłonie. Zdyskwalifikowane zwierzęta z kręconymi wełną, zwiotczaniem lub zgarbionym tyłem.

Komisja wystawowa odrzuca agresywnych przedstawicieli rasy lub całkowicie niezdecydowane psy, samce/kobiety z nieprawidłowym ugryzieniem, niechęcią i niebieskimi oczami.

Wady rasy można rozważyć:

• Krótkie życie;
• predyspozycje do chorób;
• Trzmowanie przez cały rok;
• niemożność utrzymania w małym mieszkaniu.

Charakter Senbernar i cechy socjalizacji

Senbernars są energią. Przez całe życie psy czerpią aktywną rolę w grach, zabawa. Gdy dorastają (w wieku 5-7 lat), inteligentni ratownicy zaczynają gromadzić flegmatyczne.

Próbując udowodnić swoje oddanie właścicielowi, dosłownie leżą z jego stóp w formie czułości. Pod presją takiego psa rzadko ktokolwiek może się oprzeć nogom.

Charakterystyczną cechą przedstawiciela reprezentatywnego rasy jest głęboka troskliwość, którą cierpliwe zwierzęta czasami płyną. Australijscy Senbernars uwielbiają biernie być biernie. Dobrzy -Natorucze giganci rozpadają się na dywanie w pobliżu sofy, a nawet na łóżku i drzemce, nie zapominając o monitorowaniu działań ludzi.

Ważne jest, aby nie zapominać o potrzebie wczesnego treningu

Stosunek do ludzi, a zwłaszcza dzieci

Rasa psów Senbernar jest poświęcona. Zwierzęta chętnie wykonują funkcje stróża i niania. Cała energia psa koncentruje się na przynoszeniu korzyści domowej. Zwierzęta nie wymagają szczególnej uwagi na własną osobę. Kiedy właściciel skarci psa o trąd, nie usłyszy niezadowolonego narzekania. Przeciwnie, pies, patrząc, pokaże, że to złe.

Senbernars są gotowi udać się do każdego „firmy” z dziećmi. Nie tylko aktywnie biorą udział we wszystkich ulotkach, ale także chronią dzieci przed kłopotami. Przedstawiciele rasy są dość spokojni. Trudno jest je wyciągnąć z siebie.

Ważny! Psy nie prowadzą kotów innych ludzi na dziedzińcu i nie atakują przy braku niebezpieczeństwa na pozostały. Nawet dla nieznajomych, którzy wrócili do domu, będą dobrze traktowani, dopóki osoba nie wykazuje agresji w stosunku do mistrza.

Edukacja i trening

Zanim zdobędziesz czterokrotnego przyjaciela, powinieneś zapoznać się z opisem rasy i charakteru Senbernar.Przedstawiciele rasy są mądrzy. Jednak pies może powoli wykonywać polecenia, dopóki moment w ogóle nie będzie dla niego w nowym biznesie. Konieczne jest rozpoczęcie treningu od 3 miesięcy ich życia. W tym wieku szczeniak może odpowiedzieć na pseudonim i jest gotowy do wykonania zespołów ”!","Kłamstwo!", Sit!„”

Podczas treningu ważne jest, aby chwalić swojego zwierzaka i dać gadżety. W żadnym wypadku nie powinieneś podnosić głosu i siłą prowadzeniem zajęć. W wieku 5-6 miesięcy musisz przedstawić zwierzaka z pyskiem. Przyzwyczajanie do tego akcesorium powinno być stopniowe. Negatywne odczucia wynikające z kufy w okresie treningowym powinny być wygładzone za pomocą smakołyków.

Ważny! Bliżej roku zwierzę może zostać przekierowane na zajęcia w obsłudze dla psów i na terenie sportowym.

Oddane psy są zawsze gotowe do ochrony właściciela

Opieka wełny

Obfite linie w przedstawiciele rasy obserwuje się 2 razy w roku. W tej chwili ważne jest, aby codziennie czesać wełnę za pomocą grzebienia z dużymi zębami. W innym okresie opieka wełniana jest redukowana do czesania co 2-3 dni.Krótkie senbernary w tym względzie nie są problematyczne. Nawet w okresie trzciny wystarczy je czesać co 7 dni. Musisz kąpać psa 2 razy w roku za pomocą dobrego szamponu.

Jak karmić

Przed zakupem szczeniaka ważne jest zbadanie wszystkiego o progu Senbernar. Powinieneś się zapoznać z informacjami, jak wygląda Senbernar, ile Waży Senbernar i jak prawidłowo zorganizować swoją dietę. Below you can study the recommendations of veterinarians regarding the feeding of such large dogs.

W wieku 1 miesiąca szczeniak rasowy potrzebuje 200 g żywności dziennie. Jedzenie należy podawać porcje 5 razy dziennie. Bliżej roku pies przechodzi na 3 jednocześnie posiłki, które stopniowo zmieniają się na dwa czas. Każdego dnia zwierzę powinno otrzymać około 500 g białka w czystej postaci, której źródłem jest surowe mięso.

W razie potrzeby możesz nakarmić dorosłego psa domowego skoncentrowanym jedzeniem, który obejmuje duży procent białka. Ważne jest, aby gotowe jedzenie było dobrej jakości. Możesz zdywersyfikować owsiankę menu za pomocą mięsa i niewielką liczbę warzyw. W misce powinna być stale świeża woda.

Pieszy

Psy nawet te, które mieszkają w stoisku/wolie, potrzebują codziennego spaceru. Czas spaceru powinien wynosić 3 godziny dla zwierząt mieszkających w mieszkaniu i godzinę dla tych, którzy mieszkają na ulicy. Chodzenie powinno być spokojne, ponieważ nadmierna aktywność fizyczna może powodować odkształcenie stawów i tworzenie niewłaściwych rowków kończyn.

Notatka! Senbernars potrzebują zwykłych niespokojnych spacerów. Nie potrzebują biegania ani skakania. Wystarczy po prostu spacerować po pasie leśnym i przeprowadzić zwykły trening fizyczny.

Rozmnażanie i oczekiwana długość życia

Senbernars nie są tak często chorzy, ale pomimo tego niewiele żyją. Średnie życie życia ledwo osiąga 8-9 lat. Starzenie się ciała zaczyna się w wieku 6 lat. Głęboki starość przychodzi o 9 lat. Zwierzęta mogą cierpieć na słabą koordynację ruchu, ogólną osłabienie i raka kości. Choroby są dziedziczone.

Szczenięta rasy alpejskiej

Dzianin i poród

Dzian z suki jest dopuszczalne od 2 lat. Z reguły w tym okresie rozpoczyna. Jeśli powiązasz sukę, a nie pierwszy rok życia, potomstwo nie będzie wystarczająco opłacalne. Połączenie dzieci trwa około 2 miesięcy. Poród występuje w 63-65 dni. Suka w tym okresie będzie się zachowywać spokojnie i niewiele się poruszać.

Jak wybrać szczeniaka

Wybierając szczeniaka, powinieneś zwrócić uwagę na warunki, które właścicielka przedszkola zapewniała swoje oddziały. Ważne jest również, aby poprosić hodowcę o przetestowanie stawów stawów rodziców szczeniąt. Umożliwi to zmniejszenie ryzyka nabycia małego szczeniaka z ukrytymi wadami. Warto również zwrócić uwagę:

• czystość i puszysta wełnianej osłony;
• brak łez z oczu;
• brak śladów biegunki pod ogonem i nieprzyjemny aromat z jamy ustnej;
• Gęstość brzucha.

Ile kosztuje senbernar

Puppy Senbernara można kupić w żłobku za 25 000-45 000 rubli. W przypadku tych funduszy kupujący otrzymuje zdrowy szczeniak, który ma piętno i metrykę RKF. Wśród najlepszych żłobków warto podkreślić organizację Medkov, zaangażowaną w hodowlę tej rasy. Niedrogie młode szczenięta można kupić od właścicieli, którzy niedawno nabyli psa i nie byli gotowi na trudności związane z opieką nad zwierzakiem.

Plusy i wady rasy

Wśród głównych zalet rasy alpejskiej warto go podkreślić:

• spokój i zdolność do dogrywki w każdej rodzinie;
• umiarkowana aktywność;
• prostota treści;
• brak predyspozycji do alergii;
• bezpretensjonalność w odżywianiu;
• Manifestacja cech bezpieczeństwa w przypadkach, w których właściciel jest w niebezpieczeństwie (w tym względzie wygląda jak pasterz).

Psy rasy alpejskiej są przyjaciółmi nawet z kotami

Charakterystyka negatywna obejmuje:

• Krótkie życie;
• Minting;
• Predyspozycje do dysplazji bioder.

Senbernar - rasa snów. Szlachetny i lojalny pies, który jest w stanie zostać wiernym przyjacielem nie tylko dla dorosłego członka rodziny, ale także dziecku. W przypadku niebezpieczeństwa przedstawiciel rasy na pewno spieszy się, aby uratować osobę.