Rasa psów siba-inu: opis i opis

Siba-inu jest najczęstszym i niewielkim z ras, których ojczyzna jest Japonia. Czteroosobowe dane, pomimo trudności w edukacji i usposobieniu polowań, są bardzo popularne wśród mieszkańców miast.

Below we will present a description, characteristic and other information that the potential owners of dogs of this breed need to know.

Historia rasy

Siba-Inu (inne nazwy rasy Siby, Siba-Ken, Shiba, Shiba-Inu) tłumaczy się z japońskiego jako mały pies. Ta rasa pojawiła się dawno temu, około 2500 lat temu. Ogólnie przyjmuje się, że Shiba Inu pochodzi od japońskich psów, które pomogły osobie polować w epoce kamienia.

Stopniowo rodzime psy zostały skrzyżowane z osobami importowanymi w Azji, w wyniku tego pojawiły się nowe rasy, w tym SIBA (małe psy, które były używane do celów polowania do ekstrakcji małej gry). Kolor poprzedników Siba-Inu był różnymi odmianami białych, czarnych, czerwonych kwiatów.

Pod koniec XIX wieku liczba SIBS gwałtownie zmniejszyła się z powodu niekontrolowanego przekraczania z przedstawicielami innych ras. Dlatego w 1928 r. Lokalni entuzjastowie rozpoczęli prace mające na celu zachowanie i propagowanie rasowego siba-inu. W 1934 r. Opracowano oficjalny standard rasy. Od 1936 r. Rasa ta zaczęła przypisywać narodowi skarbu Japonii. Obecnie pies Shiba-in-end stał się popularny poza ojczyzną głównie jako towarzysz.

Opis i standard rasy

Psy Siba-Ino zgodnie z klasyfikacją FCI są przypisywane grupie „Spitz i prymitywne rasy”. Przedstawiciele tej rasy wyglądają jak lis.

Standard FCI nr 257 określa następujące cechy rasy psów siba-inu:

• Stosunek wzrostu w spleciach i długości ciała 10:11;
• Wzrost mężczyzny przy uldzeniu od 38,5 do 41,5 cm, suki - od 35,5 do 38,5 cm;
• Masa dorosłego samca powinna znajdować się w zakresie od 9 do 14 kg, suki - od 8 do 13 kg;
• Głowa jest szeroka, z wyraźnymi kościami policzkowymi i wyraźnie oznaczonym przejściem od czoła do nosa;
• Kagada jest lekko spiczastowana;
• Uszy są małe, mają małe zbocze do przodu, trójkątne, zawsze stojące, bardzo silne w dotyku;
• Oczy są małe, w kształcie-trybularne, pochylone, ciemnobrązowe;
• Nos nosa jest najlepiej czarny, ale jest także jego lżejszy kolor;
• Usta są gęste;
• Szczęki są opracowywane, ugryzienie to nożyczka;
• Szyja jest silna, muskularna;
• Klatka piersiowa jest głęboka, z umiarkowanie zakrzywionymi żeberkami;

• Tył jest prosty, silny;
• Kończyny są parzyste, tylne nogi są silniejsze niż front;
• Ogon jest gęsty, wysoce posadzony, w kształcie pierścienia lub w kształcie sierpowatym, jego długość w obniżonym stanie dociera do stawów Hocka;
• Wełna: Skok jest twardy, prosty, lekko uniesiony przez miękki i gęsty podkład;
• Kolor może być cesam (z nim końce czarnego płaszcza) i czerwony (im jaśniejszy odcień, tym lepiej). Kolor Cesam z kolei jest podzielony na: czarny sezam, nasiona sezamowe, czerwone nasiona sezamu. Wszystkie kolory powinny mieć wzór „Urazhiro”, w którym kości policzkowe, szyja, klatka piersiowa, żołądek, wewnętrzna powierzchnia łap i podstawa ogona mają jaśniejszy kolor;
• Ruchy są piękne, darmowe.

Wszelkie odchylenie od powyższych cech wskazuje, że jednostka nie jest zgodna ze standardem skalnym.

Charakterystyczne dla rasy i cechy charakteru

Charakter jednostek Siba-Inu zależy od instynktów ustanowionych w nich z natury. Są niezależni, są w stanie niezależnie podejmować decyzje, z reguły, według własnego uznania, kochają firmę, a jednocześnie muszą mieć własną przestrzeń osobistą.Takie funkcje sprawiają, że są podobne do kotów.

Psy z tej rasy są bardzo uparte, bezinteresowne, jednocześnie niesamowicie towarzyskie. W rodzinie budują z każdym złożonym i elastycznym relacją. Nieznajomi są powściągliwi, spokojnie. Stosunki siba-inu z właścicielem są możliwe tylko na równych warunkach. Zwierzęta są bardzo oddane swojemu właścicielowi.

Sibs uwielbiają uwagę i przywiązanie gospodarstw domowych, ale nie nadmierne. Dobrze dogadują się z innymi psami, ale mogą dobrze dogadać się z kotami, szczególnie jeśli rosną z nimi z dzieciństwa. Mają wspaniałe relacje z szkołami dzieci, ale ich komunikacja z małymi dziećmi powinna być ograniczona.

Przedstawiciele tej rasy są zazdrośni o wszystko, co uważają za swoje własne, zaczynając od zabawek i kończąc na osobistej przestrzeni. W razie potrzeby rzadko szczekają. Ta rasa ma wysoką inteligencję i bogatą mimikę.

Shibes są aktywnymi i odpornymi zwierzętami. Można je również nazwać dobrymi strażnikami.

Wyjechać

Z uwagi na małe rozmiary, SIB mogą być przechowywane zarówno w mieszkaniu, jak i w prywatnym domu (w wolierze lub na podwórku, ale nie na łańcuchu, pod warunkiem, że zwierzak musi mieć izolowane stoisko).

Rasa ta nie wymaga skomplikowanej opieki, ponieważ jej przedstawiciele są bardzo czyste. Unikają kałuż, brudu i dokładnie liżących się po spacerach.

Umyłem zwierzaka tylko w razie potrzeby, ale wełna (szczególnie podkładka) musi być wyczerpana co tydzień. Podczas trzcinania (wiosna i jesień) wymagane będzie częstsze czesanie płaszcza u zwierzęcia - dwa razy dziennie.

Również raz w tygodniu musisz myć zęby, uszy do psa, pokroić pazury i pokroić wełnę na łapach między poduszkami.

W diecie japoński pies nie jest absolutnie wybredny, nie wymaga różnych jedzenia i dużych porcji. Podczas karmienia SIBA-IN-ON, suchą żywnością, konieczne jest zakup tylko wysokiej jakości produktu. Wybierając naturalną żywność, należy wziąć pod uwagę, że Shiba-Inu jest japońską rasą psów, dla których owoce morza, ryż, glony i ryby są znane jedzenie.Dlatego zaleca się włączenie warzyw, ryb, ryżu, kaczki, jagnięciny i suplementów z ekstraktami z alg w diecie syberyjskiej.

Głównym punktem zawartości Siba-Inu jest organizacja codziennych długich spacerów po ulicy przy każdej pogodzie w okolicy z przeszkodami, aby pies otrzymał wystarczającą aktywność fizyczną, ponieważ ruch dla tych zwierząt jest niezbędny.

Ważny! W linii miejskiej pies nie należy obniżyć ze smyczy, ponieważ może się pojawić w dowolnym momencie instynktów Huntera ze wszystkimi wynikami.

Edukacja i trening

Japońska rasa psów Siba-Inu, ze względu na charakterystykę postaci, jest odpowiednia tylko dla hodowców psów z doświadczeniem.

Proces edukacji i szkolenia powinien rozpocząć się od socjalizacji szczeniaka w młodym wieku i nauczaniu zasad postępowania w miejscu zamieszkania i w miejscach publicznych. Pies powinien opanować proste zespoły, takie jak „kłamstwo”, „miejsce”, „niemożliwe” i inne.

Podczas wychowywania siby właściciel powinien obserwować sekwencję, wykazać wytrwałość, być ścisłą, ale w dopuszczalnych granicach, aby ustanowić stosunki z zwierzakiem na zasadzie zaufania. Nie możesz krzyczeć na psa i zastosować do niego karę fizyczną.

Szkolenie psów Siba-Ino jest niezbędne dla psów. Musi zacząć od ogólnego kursu i od momentu, gdy szczeniak ma 2-3 miesiące. Następnie powinieneś wybrać specjalny program skupiony na tym, jaki cel został pobrany (polowanie, wystawy, bezpieczeństwo, sport).

Uwaga! Konieczne, ale trudny biznes jest nauczaniem szczeniąt SIBS do dotknięcia. Należy to zrobić, gdy zwierzak jest jeszcze bardzo mały.

Różnice od Akita-Inu

Najbardziej oczywiste różnice między przedstawicielami SIBA-inu a Akito-in w wielkości. Pierwsza wysokość i waga jest około 2 razy mniej niż Akito-inu. Oprócz rozmiarów skały te różnią się naturą. Siba inu to bardzo mobilne, zabawne psy, które dobrze dogadują się z innymi członkami paczki. Przeciwnie, przedstawiciele Akita-Inu, zachowują się spokojnie i solidnie, wolą niezależność.

Ile żyje siba-inu?

Sibs charakteryzują się doskonałym zdrowiem, w tym wiele stulatków. Średnio żyją 13-16 lat.

Ile to kosztuje i jak wybrać szczeniaka?

Kupowanie szczeniaka Siba-Inu jest najlepsze w specjalistycznych żłobkach, które mają dobrą reputację. Tam możesz zobaczyć jego rodziców i zrozumieć, czym będzie dziecko, gdy dorośnie.

Szczeniak powinien:

• Bądź zdrowy, zabawny, mobilny, z dobrym apetytem;
• odpowiadać na standardy rasy;
• nie być agresywnym ani tchórzliwym.

Średnia cena zwierzaka danego pokazu lub klasy BRID wynosi około 2000 USD, klasy zwierząt domowych wynoszą 300-500 dolarów. Osoby bez dokumentów można kupić za 200 USD.

Wniosek

Siba inu to wyjątkowa rasa psów, co urzeka wygląd. Jednak nie każdy może wykształcić się. Mistrz psa tej rasy może być tylko osobą o solidnym charakterze, jednocześnie odnosząc się do zwierzaka. Prawidłowe podejście do edukacji jest w stanie uczynić wierną komistkę przyjaciela z Siba-Inu.